I FSK 1488/11

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2010r. sygn. akt III SA/Gl 1383/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę K. SA w K. (zwany dalej: "stroną skarżącą") w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za październik 2003r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny będący podstawą rozstrzygnięcia Sąd I instancji podał, że pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. strona skarżąca wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty z tytułu podatku od towarów i usług za miesięczne okresy od marca do listopada 2003 r. w łącznej kwocie 1.588.338 zł, w tym za październik 2003 r. - w kwocie 346.899 zł. Zdaniem strony skarżącej nadpłata powstała w związku z niesłusznie naliczonym i odprowadzonym podatkiem od towarów i usług od deputatów węglowych zrealizowanych na rzecz obecnych i byłych pracowników skarżąc, uprawnionych do deputatu węglowego w naturze lub jego ekwiwalentu na podstawie Karty Górnika, układu zbiorowego pracy i umów o pracę. Spółka we wniosku wskazała, że wydanie przedmiotowych deputatów pracownikom lub byłym pracownikom strony skarżącej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, ze zm.), gdyż podatek ten obejmuje swoim przedmiotem obrót cywilnoprawny, oparty na autonomii woli stron, a nie świadczenia, do których strona skarżąca obowiązana była na podstawie przepisów prawa pracy. Wraz z przedmiotowym wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, strona skarżąca złożyła korektę deklaracji VAT-7 za październik 2003 r., w której zmniejszyła wartość sprzedaży opodatkowanej stawką 22% oraz podatek należny.

1.3. Postanowieniem z 28 sierpnia 2009r. nr [...] Naczelnik [...] Ś. Urzędu Skarbowego w S., na podstawie art. 165a § 1, art.75 § 1 i § 2 pkt 1 lit. b), art. 79 § 2, art. 70 § 1-4 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.; zwana dalej "O.p.") odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za październik 2003 r. z uwagi na to, że wniosek z dnia 29 czerwca 2009 r. został złożony po upływie terminu wskazanego w art. 79 § 2 O.p., zgodnie z którym prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Organ podatkowy I instancji stwierdził, że z upływem 31 grudnia 2008 r., wobec niedokonania czynności przerywających lub zawieszających bieg terminu przedawnienia, zobowiązanie w podatku od towarów i usług za październik 2003 r. przedawniło się. Zgodnie zatem z dyspozycją art. 79 § 2 O.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. z upływem terminu przedawnienia tego zobowiązania, wygasło również prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

1.4. Na skutek wniesionego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w K. postanowieniem z dnia 15 marca 2010 r. Nr [...] utrzymał w mocy postanowienie organu podatkowego I instancji. Organ odwoławczy wskazał, iż prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w VAT za październik 2003 r. wygasło po upływie przedawnienia zobowiązania podatkowego w tym podatku, tj. z dniem 31 grudnia 2008r. Natomiast w świetle art. 79 § 2 pkt 2 O.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. prawo to przysługiwało podatnikowi przez pięć lat od dnia złożenia deklaracji czyli w stanie fatycznym niniejszej sprawy do dnia 25 listopada 2008 r., kiedy to upływał pięcioletni termin liczony od dnia złożenia pierwotnej deklaracji w podatku od towarów i usług za październik 2003 r. Zdaniem organu odwoławczego uprawnienie podatnika do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty