I SA/Go 469/12

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Skargą z dnia [...] czerwca 2012 r. K.T.T. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] lutego 2012r. nr [...] orzekającą o odpowiedzialności podatkowej K.T.T., prezesa zarządu spółki z o.o. "T" za zaległość podatkową spółki.

Wnioskiem z dnia [...] lipca 2012 r. skarżący wystąpił do tutejszego Sądu o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek powołał się na krytyczną sytuację majątkową, która uniemożliwia mu zapłatę przypisanych zaległości. Stwierdził, że obciążenie go kosztami egzekucyjnymi i dochodzenie przypisanych zobowiązań spółki z o.o. "T" zagraża egzystencji jego rodziny. Wskazał również, że do prowadzenia działalności gospodarczej używa skredytowanego samochodu, którego zajęcie pozbawi jego rodzinę podstawowego źródła utrzymania, a podjęcie egzekucji z lokalu mieszkalnego doprowadzi do pozbawienia mieszkania.

Nadto skarżący stwierdził, że ani on, ani wspólnie z nim zamieszkujący członkowie jego rodziny nie posiadają innych nieruchomości ani jakiegokolwiek majątku ruchomego, który mogliby zbyć lub przeznaczyć na zapłatę przypisywanych zaległości podatkowych. Podniósł również, że nie posiadają żadnych oszczędności. Obciążeni są natomiast długami hipotecznymi i kredytowymi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuję:

Zgodnie z regulacją art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – dalej jako p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Z kolei stosownie do § 3 tego przepisu po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu.

Wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (art. 61 § 6 p.p.s.a.).

Wskazać należy, że rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd związany jest zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Są nimi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych od odwrócenia skutków.

Poprzez wyrządzenie znacznej szkody należy rozumieć taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy od stanu pierwotnego. Z kolei trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.

Analiza orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę w jej wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc nawet samo powtórzenie treści przepisu, a tym bardziej samo wniesienie o zastosowanie ochrony tymczasowej. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne. Ocena czy w danej sprawie zaistniały przesłanki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej przez stronę we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ten powinien być wnikliwie uzasadniony. A zawarta w nim argumentacja powinna być spójna, poparta faktami i odnoszącymi się do nich dowodami uzasadniającymi wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Brak spełniającego powyższe warunki uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.

W rozpoznawanej sprawie skarżący uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powołał się na krytyczną sytuację majątkową, która uniemożliwia mu zapłatę przypisanych zaległości. Stwierdził, że obciążenie go kosztami egzekucyjnymi i dochodzenie przypisanych zobowiązań spółki z o.o. "T" zagraża egzystencji jego rodziny. Wskazał, że do prowadzenia działalności gospodarczej używa skredytowanego samochodu, którego zajęcie pozbawi jego rodzinę podstawowego źródła utrzymania, a podjęcie egzekucji z lokalu mieszkalnego mieszkania. Nadto stwierdził, że ani on, ani wspólnie z nim zamieszkujący członkowie jego rodziny nie posiadają innych nieruchomości ani jakiegokolwiek majątku ruchomego, które mogliby zbyć lub przeznaczyć na zapłatę przypisywanych zaległości podatkowych. Podniósł również, że nie posiadają żadnych oszczędności. Obciążeni są natomiast długami hipotecznymi i kredytowymi.

Wobec powyższego wskazać należy, że oprócz ogólnego przedstawienia swojej sytuacji finansowej skarżący nie wskazał w sposób szczegółowy z czego miałoby wnikać niebezpieczeństwo trudnych do odwrócenia skutków lub niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Podniesione przez niego powody na obecnym etapie postępowania są jedynie teoretyczne. Wskazać należy, że na każdym etapie postępowania egzekucyjnego przysługują stronie środki odwoławcze.

Nadto, ze złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy, Sądowi wiadomym jest, że skarżący i jego małżonka osiągają znaczne dochody (skarżący 4921,10 zł a jego małżonka 6.200 zł brutto miesięcznie), zatem nie sposób przesądzić, że ewentualnie prowadzona egzekucja pozbawiłaby rodzinę skarżącego mieszkania, czy też samochodu używanego do prowadzenia działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że dla wykazania, iż zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, strona ma obowiązek uprawdopodobnić istnienie konkretnych i obiektywnych okoliczności pozwalających przyjąć, że wstrzymanie wykonania aktu jest zasadne. Nie wystarcza jedynie złożenie wniosku, a nawet przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonania decyzji. Twierdzenia strony o niebezpieczeństwie spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wypadku wykonania decyzji, powinny zostać poparte dokumentami, które uwiarygodniłyby sytuację skarżącego.

Ponadto zauważyć należy, że każda decyzja administracyjna zobowiązująca do uiszczenia należności pieniężnych pociąga za sobą dolegliwość rodzącą określony skutek faktyczny w finansach zobowiązanego do ich uiszczenia. Nie jest to więc sytuacja, która sama z siebie uzasadnia zastosowanie wyjątkowego rozwiązania prawnego, jakim jest ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym (por. postanowienie NSA z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt II GSK 1799/11 opublikowane w Centralnej Bazie Orzeczeń NSA na stronie internetowej cbois.nsa.gov.pl).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.