II GSK 1237/12
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2012-08-21Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Anna Stec /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. K. P. M. w L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 30 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 486/11 w sprawie ze skargi L. K. P. M. w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności przypadającej do zwrotu do budżetu województwa z tytułu wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. skargę L. K. P. "M." L. odrzucił na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej: p.p.s.a.).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że strona skarżąca zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału WSA z 29 lipca 2011 r. została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 500 zł w terminie 7 dni pod od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Przesyłkę doręczono stronie 9 sierpnia 2011 r. W dniu 16 sierpnia 2011 r. strona nadała wniosek o przyznanie prawa pomocy, który – z uwagi na nieuzupełnienie braków, mimo wezwania – zarządzeniem z dnia 17 listopada 2011 r. został pozostawiony bez rozpoznania.
WSA zważył, że zgodnie z art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, a w przypadku skargi pod rygorem jej odrzucenia uiścił opłatę w terminie 7 dni od doręczenia wezwania.
Sąd stwierdził, że siedmiodniowy termin na uiszczenie wpisu upłynął 16 sierpnia 2011 r., a złożony nieskutecznie wniosek o przyznanie prawa pomocy pozostaje bez wpływu na bieg terminu do uiszczenia wpisu.
W skardze kasacyjnej postanowienie to zaskarżono w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie:
- art. 6 p.p.s.a. poprzez nieudzielanie przez WSA stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego wskazówek co do toku postępowania w tym wprowadzanie w błąd, polegający na tym, że strona posiadała świadomość, że postępowanie dotyczące prawa pomocy dotyczy wpisu od skargi,
- art. 7 p.p.s.a. poprzez naruszenie zasady szybkości postępowania,
- art. 86 § 1 p.p.s.a. oraz art. 87 § 1 i 3 p.p.s.a. w związku z art. 6 p.p.s.a. poprzez brak pouczenia o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu,
- art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. poprzez brak nadania biegu skardze mimo przyznania prawa pomocy postanowieniem z 26 marca 2012 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 220 § 1 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Z kolei stosownie do § 3 skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
Nie ulega wątpliwości, że przewidziany przytoczonym przepisem termin do uiszczenia wpisu jest terminem ustawowym i jako taki nie ulega przedłużeniu. W konsekwencji brak też podstaw do ponawiania wezwań, poza przypadkiem, gdy wezwanie nie było precyzyjne i z tego względu nie mogło skutkować zastosowaniem rygoru pozostawienia pisma bez rozpoznania czy jego odrzucenia. Podzielić należy też pogląd wyrażany w orzecznictwie i doktrynie, że powtórzenie wezwania do uiszczenia opłaty sądowej jest niezbędne, gdy strona po doręczeniu jej takiego wezwania, ale przed upływem siedmiodniowego terminu, złoży wniosek o zwolnienie od kosztów. Wówczas pierwotne wezwanie traci aktualność i gdy nastąpi odmowa zwolnienia, wezwanie powinno być powtórzone po uprawomocnieniu się odmowy. Jednakże złożenie dalszych wniosków o prawo pomocy, nawet dokonane w terminie określonym w ponownym wezwaniu, nie może uchylić skutków prawomocności wydanego wcześniej rozstrzygnięcia i tym samym nie ma wpływu na bieg terminu zakreślony w art. 220 p.p.s.a. Jedynie wydanie i uprawomocnienie się postanowienia odmiennej treści w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych powoduje utratę mocy pierwszego postanowienia, nie wpływa jednak na skutki niezastosowania się strony do treści postanowienia prawomocnego (vide: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek – "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz"; LEX 2011, teza 4 komentarza do art. 220 i powołane tam orzeczenia: postanowienie NSA z dnia 26 kwietnia 2005 r., sygn. akt II FZ 125/05, ONSAiWSA 2006, nr 1, poz. 12; postanowienie NSA z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FZ 60/09, LEX 565712).
W rozpoznawanej sprawie poza sporem zarządzeniem z dnia 29 lipca 2011 r. – doręczonym stronie 9 sierpnia 2011 r. – wezwano ją do uiszczenia należnego wpisu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W dniu 16 sierpnia 2011 r. – a zatem przed upływem terminu zakreślonego na uiszczenie wpisu – zgłoszono wniosek o prawo pomocy, pozostawiony bez rozpoznania. Wobec powyższego – stosownie do zasad postępowania przedstawionych wyżej – ponowiono wezwanie do uiszczenia wpisu, zakreślając termin (7 dni od doręczenia wezwania) i pouczając ją o rygorze odrzucenia skargi.
W tym stanie rzeczy nie powinno budzić wątpliwości, że wezwania kierowane do strony odpowiadały prawu i nie uchybiały wymogowi wskazówek i pouczeń w rozumieniu art. 6 p.p.s.a.
W świetle tego, co zostało wyżej przedstawione, następny wniosek o prawo pomocy nie "przerwał" i nie "przedłużył" terminu zakreślonego wezwaniem na uiszczenie wpisu. W konsekwencji bezskuteczny upływ tego terminu zasadnie skutkował odrzuceniem skargi, zaś czas rozpoznania kolejnego wniosku w przedmiocie zwolnienia od kosztów nie miał wpływu na orzeczenie o odrzuceniu skargi.
Z tych wszystkich względów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Anna Stec /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. K. P. M. w L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 30 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 486/11 w sprawie ze skargi L. K. P. M. w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności przypadającej do zwrotu do budżetu województwa z tytułu wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. skargę L. K. P. "M." L. odrzucił na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej: p.p.s.a.).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że strona skarżąca zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału WSA z 29 lipca 2011 r. została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 500 zł w terminie 7 dni pod od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Przesyłkę doręczono stronie 9 sierpnia 2011 r. W dniu 16 sierpnia 2011 r. strona nadała wniosek o przyznanie prawa pomocy, który – z uwagi na nieuzupełnienie braków, mimo wezwania – zarządzeniem z dnia 17 listopada 2011 r. został pozostawiony bez rozpoznania.
WSA zważył, że zgodnie z art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, a w przypadku skargi pod rygorem jej odrzucenia uiścił opłatę w terminie 7 dni od doręczenia wezwania.
Sąd stwierdził, że siedmiodniowy termin na uiszczenie wpisu upłynął 16 sierpnia 2011 r., a złożony nieskutecznie wniosek o przyznanie prawa pomocy pozostaje bez wpływu na bieg terminu do uiszczenia wpisu.
W skardze kasacyjnej postanowienie to zaskarżono w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie:
- art. 6 p.p.s.a. poprzez nieudzielanie przez WSA stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego wskazówek co do toku postępowania w tym wprowadzanie w błąd, polegający na tym, że strona posiadała świadomość, że postępowanie dotyczące prawa pomocy dotyczy wpisu od skargi,
- art. 7 p.p.s.a. poprzez naruszenie zasady szybkości postępowania,
- art. 86 § 1 p.p.s.a. oraz art. 87 § 1 i 3 p.p.s.a. w związku z art. 6 p.p.s.a. poprzez brak pouczenia o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu,
- art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. poprzez brak nadania biegu skardze mimo przyznania prawa pomocy postanowieniem z 26 marca 2012 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 220 § 1 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Z kolei stosownie do § 3 skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
Nie ulega wątpliwości, że przewidziany przytoczonym przepisem termin do uiszczenia wpisu jest terminem ustawowym i jako taki nie ulega przedłużeniu. W konsekwencji brak też podstaw do ponawiania wezwań, poza przypadkiem, gdy wezwanie nie było precyzyjne i z tego względu nie mogło skutkować zastosowaniem rygoru pozostawienia pisma bez rozpoznania czy jego odrzucenia. Podzielić należy też pogląd wyrażany w orzecznictwie i doktrynie, że powtórzenie wezwania do uiszczenia opłaty sądowej jest niezbędne, gdy strona po doręczeniu jej takiego wezwania, ale przed upływem siedmiodniowego terminu, złoży wniosek o zwolnienie od kosztów. Wówczas pierwotne wezwanie traci aktualność i gdy nastąpi odmowa zwolnienia, wezwanie powinno być powtórzone po uprawomocnieniu się odmowy. Jednakże złożenie dalszych wniosków o prawo pomocy, nawet dokonane w terminie określonym w ponownym wezwaniu, nie może uchylić skutków prawomocności wydanego wcześniej rozstrzygnięcia i tym samym nie ma wpływu na bieg terminu zakreślony w art. 220 p.p.s.a. Jedynie wydanie i uprawomocnienie się postanowienia odmiennej treści w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych powoduje utratę mocy pierwszego postanowienia, nie wpływa jednak na skutki niezastosowania się strony do treści postanowienia prawomocnego (vide: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek – "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz"; LEX 2011, teza 4 komentarza do art. 220 i powołane tam orzeczenia: postanowienie NSA z dnia 26 kwietnia 2005 r., sygn. akt II FZ 125/05, ONSAiWSA 2006, nr 1, poz. 12; postanowienie NSA z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FZ 60/09, LEX 565712).
W rozpoznawanej sprawie poza sporem zarządzeniem z dnia 29 lipca 2011 r. – doręczonym stronie 9 sierpnia 2011 r. – wezwano ją do uiszczenia należnego wpisu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W dniu 16 sierpnia 2011 r. – a zatem przed upływem terminu zakreślonego na uiszczenie wpisu – zgłoszono wniosek o prawo pomocy, pozostawiony bez rozpoznania. Wobec powyższego – stosownie do zasad postępowania przedstawionych wyżej – ponowiono wezwanie do uiszczenia wpisu, zakreślając termin (7 dni od doręczenia wezwania) i pouczając ją o rygorze odrzucenia skargi.
W tym stanie rzeczy nie powinno budzić wątpliwości, że wezwania kierowane do strony odpowiadały prawu i nie uchybiały wymogowi wskazówek i pouczeń w rozumieniu art. 6 p.p.s.a.
W świetle tego, co zostało wyżej przedstawione, następny wniosek o prawo pomocy nie "przerwał" i nie "przedłużył" terminu zakreślonego wezwaniem na uiszczenie wpisu. W konsekwencji bezskuteczny upływ tego terminu zasadnie skutkował odrzuceniem skargi, zaś czas rozpoznania kolejnego wniosku w przedmiocie zwolnienia od kosztów nie miał wpływu na orzeczenie o odrzuceniu skargi.
Z tych wszystkich względów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
