VII SA/Wa 1784/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-09-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Gierak-Podsiadły /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 10 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.M. i S.M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Skarżący w skardze na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., Nr [...] wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji utrzymującej w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] marca 2012 r., Nr [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą E.O. pozwolenia na wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania części budynku mieszkalnego na Dom Przedpogrzebowy, usytuowanego na działkach nr ew. [...] i [...] w [...].
Skarżący złożyli wniosek o wstrzymanie, ale nie uzasadnili wystąpienia w niniejszej sprawie przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zaznaczyć przy tym należy, iż przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może być jedynie szkoda (majątkowa, a także niemajątkowa), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Z powyższego wynika, iż wprowadzona w § 3 cyt. przepisu ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady przewidzianej w cyt. § 1 tego artykułu. Zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania może mieć bowiem miejsce tylko w sytuacjach ściśle określonych w tym przepisie. Wskazać przy tym trzeba, iż w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd orzeka o wstrzymaniu wykonania na wniosek skarżącego, a wobec tego to skarżący zobowiązany jest -poprzez odniesienie się do konkretnych zdarzeń- wykazać, że wykonanie aktu lub czynności przed rozpoznaniem skargi może spowodować dla niego skutki, o których mowa powyżej. Za niewystarczające w tym zakresie należy uznać jedynie powtórzenie treści omawianego przepisu i przesłanek z niego wynikających. W postanowieniu z dnia 18 maja 2004 r. sygn. akt FZ 65/04 Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie stwierdził, że brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Kierując się powyższym, Sąd uznał, że skoro wniosek nie został w żaden sposób uzasadniony, to brak jest podstaw do jego pozytywnego załatwienia. Wniosek zawiera jedynie żądanie wstrzymania wykonania, nie wskazuje natomiast na okoliczności, które czyniłyby ten wniosek zasadnym.
Takie stanowisko Sądu jest zgodne z obowiązującym orzecznictwem. W postanowieniu z dnia 6 lutego 2009 r. (sygn. akt II FZ 39/09, Lex nr 489786), Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "nie można w sytuacji, gdy strona nie wskazuje we wniosku jakichkolwiek okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków przenosić całego ciężaru poszukiwania tych okoliczności na sąd (...)". W konsekwencji w przywołanym postanowieniu NSA przyjął, że postanowienie sądu pierwszej instancji odmawiające na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji z powodu braku jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku strony w tym zakresie, należy uznać za zgodne prawem.
Nadto Sąd zauważa, że sam fakt istnienia niekorzystnego dla strony skarżącej rozstrzygnięcia, nie może stanowić przesłanki uzasadniającej wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Ponadto Sąd, będąc właściwy do rozpoznania skargi, nie może działać mając na uwadze wyłącznie interesy jednej ze stron, albowiem mogłoby to rodzić zarzut braku bezstronności.
Prowadzenie przez inwestora prac budowlanych, zanim Sąd rozstrzygnie wniesioną skargę na decyzję o pozwoleniu na budowę, odbywa się na wyłączne ryzyko inwestora, który powinien być świadomy, że niekorzystne dla niego rozstrzygnięcie wiązać się będzie z wszczęciem odpowiedniej procedury.
Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 w/w ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Gierak-Podsiadły /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 10 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.M. i S.M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Skarżący w skardze na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., Nr [...] wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji utrzymującej w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] marca 2012 r., Nr [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą E.O. pozwolenia na wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania części budynku mieszkalnego na Dom Przedpogrzebowy, usytuowanego na działkach nr ew. [...] i [...] w [...].
Skarżący złożyli wniosek o wstrzymanie, ale nie uzasadnili wystąpienia w niniejszej sprawie przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zaznaczyć przy tym należy, iż przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może być jedynie szkoda (majątkowa, a także niemajątkowa), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Z powyższego wynika, iż wprowadzona w § 3 cyt. przepisu ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady przewidzianej w cyt. § 1 tego artykułu. Zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania może mieć bowiem miejsce tylko w sytuacjach ściśle określonych w tym przepisie. Wskazać przy tym trzeba, iż w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd orzeka o wstrzymaniu wykonania na wniosek skarżącego, a wobec tego to skarżący zobowiązany jest -poprzez odniesienie się do konkretnych zdarzeń- wykazać, że wykonanie aktu lub czynności przed rozpoznaniem skargi może spowodować dla niego skutki, o których mowa powyżej. Za niewystarczające w tym zakresie należy uznać jedynie powtórzenie treści omawianego przepisu i przesłanek z niego wynikających. W postanowieniu z dnia 18 maja 2004 r. sygn. akt FZ 65/04 Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie stwierdził, że brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Kierując się powyższym, Sąd uznał, że skoro wniosek nie został w żaden sposób uzasadniony, to brak jest podstaw do jego pozytywnego załatwienia. Wniosek zawiera jedynie żądanie wstrzymania wykonania, nie wskazuje natomiast na okoliczności, które czyniłyby ten wniosek zasadnym.
Takie stanowisko Sądu jest zgodne z obowiązującym orzecznictwem. W postanowieniu z dnia 6 lutego 2009 r. (sygn. akt II FZ 39/09, Lex nr 489786), Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "nie można w sytuacji, gdy strona nie wskazuje we wniosku jakichkolwiek okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków przenosić całego ciężaru poszukiwania tych okoliczności na sąd (...)". W konsekwencji w przywołanym postanowieniu NSA przyjął, że postanowienie sądu pierwszej instancji odmawiające na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji z powodu braku jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku strony w tym zakresie, należy uznać za zgodne prawem.
Nadto Sąd zauważa, że sam fakt istnienia niekorzystnego dla strony skarżącej rozstrzygnięcia, nie może stanowić przesłanki uzasadniającej wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Ponadto Sąd, będąc właściwy do rozpoznania skargi, nie może działać mając na uwadze wyłącznie interesy jednej ze stron, albowiem mogłoby to rodzić zarzut braku bezstronności.
Prowadzenie przez inwestora prac budowlanych, zanim Sąd rozstrzygnie wniesioną skargę na decyzję o pozwoleniu na budowę, odbywa się na wyłączne ryzyko inwestora, który powinien być świadomy, że niekorzystne dla niego rozstrzygnięcie wiązać się będzie z wszczęciem odpowiedniej procedury.
Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 w/w ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
