I SA/Ol 371/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
2012-09-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Renata Kantecka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kantecka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 września 2012 r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi L. S. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia : przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w kwocie przekraczającej 150 (sto pięćdziesiąt) zł
Uzasadnienie
L. S. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie uchwałę z dnia "[...]" Nr "[...]" Rady Miejskiej w sprawie podatku od nieruchomości.
Na formularzu PPF, skarżący złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi w wysokości 300 zł.
Postanowieniem z dnia 06 sierpnia 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olszynie przyznała wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych ponad kwotę 150 zł. Na powyższe postanowienie L. S. wniósł sprzeciw.
Ze złożonego przez skarżącego formularza wniosku o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż wnioskodawca utrzymuje się z renty w wysokości 700 zł oraz dochodów z tytułu umowy najmu w wysokości 732 zł. Skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z synem P. S. Wnioskodawca jest właścicielem mieszania o powierzchni 35,70 m2. Ponosi miesięczne wydatki na utrzymanie mieszkania w wysokości ok. 575 zł, ponadto ponosi wydatki na syna P. S., "[...]" – 370 zł. Nadto ponosi koszty z tytułu opłat: za telefon – 120 zł, za garaż 34,10 zł. Wskazał, że łączne miesięczne wydatki kształtują się w granicach ok. 1099 zł. Oświadczył, że na wyżywienie pozostaje mu kwota 333 zł, tym samym w ocenie skarżącego ewentualny brak przyznania prawa pomocy pozbawi go prawa do Sądu. Nadto podkreślił, że wysokość uzyskiwanych dochodów powoduje, że znajduje się na "progu minimum egzystencji". Dodatkowo oświadczył, że posiada zadłużenie w SM "[...]" na kwotę 4.080,46 zł oraz w Urzędzie Miasta na kwotę 3.899 zł. Wyjaśnił także, iż pieniądze oraz paczki przekazywane dla syna "[...]" są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania, gdyż od lat choruje na przewlekłą astmę oskrzelową i związane z tym powikłania płucne. Pieniądze i paczki z lekami przesyła "[...]", gdyż takich artykułów tam jest brak. Podkreślił, że w jego ocenie spełnia warunki do przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych , gdyż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Odmienna decyzja Sądu pozbawiłaby go prawa do sądu ale też, w jego ocenie naruszałaby art. 32 ust. 1 i 2, art. 38, art. 45 ust.1, art. 68 ust. 1 Konstytucji RP.
Do wniosku załączył kserokopie: dokonania zapłaty za czynsz za miesiąc maj 2012 r. na kwotę 462,90 zł oraz za miesiąc czerwiec 2012 r. na kwotę 462,90 zł, cztery potwierdzenia nadania środków pieniężnych dla syna na łączną kwotę 320 zł w okresie od 30.04.2012 r. do 2.07.2012 r., dwa nieopłacone polecenia przelewów z tytułu opłat za gaz na kwotę 94,28 zł każde, wezwanie do zapłaty ze Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" zaległości w opłatach na kwotę 4080,46 zł, potwierdzenie nadania paczki z dnia 4.06.2012 r. oraz z dnia 6.07.2012 r. dla syna P. S., trzy pokwitowania zapłaty za energię elektryczną na kwotę ok. 65 zł każde, pokwitowania dokonania wypłaty środków pieniężnych z rachunku bankowego skarżącego, pismo w sprawie wysokości czynszu za garaż z dnia 31.12.2011 r., pismo z Urzędu Miasta w sprawie wysokości opłaty za bezumowne korzystanie z gruntu, odpis zaświadczenia lekarskiego P. S. z dnia 13.10.2005 r., pismo z NFZ"[...]"z dnia 11.04.2011 r., zaświadczenie lekarskie P. S. z dnia 04.05.2011 r., artykuł prasowy "[...]" z dnia 27.07.2011 r., wezwanie z Sądu Rejonowego z dnia 13.06.2012 r., zażalenie L. S. z dnia 20.06.2012 r. oraz wezwanie Sądu Okręgowego z dnia 22.08.2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do treści artykułu 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej zwaną p.p.s.a.) postanowienie z dnia 06 sierpnia 2012 r. utraciło moc.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 wymienionej wyżej ustawy, przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, polegające m.in. na zwolnieniu od kosztów sądowych, następuje w sytuacji, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W niniejszej sprawie, Sąd stwierdził, że skarżący nie spełnia przesłanek udzielenia mu prawa pomocy zawartych w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. we wnioskowanym zakresie. Wnioskodawca nie wykazał bowiem, iż w jego sytuacji zachodzą podstawy do uwzględnienia jego żądania w całości, tj. zwolnienia od kosztów sądowych. Podkreślić należy, że przyznanie prawa pomocy stanowi odstępstwo od zasady ponoszenia kosztów sądowych przez strony postępowania, a w związku z tym nie może być stosowane powszechnie. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 roku (sygn. akt FZ 478/04, niepubl.) opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia wynikającego z art. 84 ustawy zasadniczej. Dlatego muszą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych. Instytucja prawa pomocy jest stosowana w przypadku osób charakteryzujących się ubóstwem. Osoby fizyczne powinny partycypować w kosztach postępowania, jeżeli mają jakiekolwiek środki majątkowe, nawet gdyby przeznaczenie ich na ten cel miałoby nastąpić z jakimś uszczerbkiem utrzymania koniecznego dla nich i ich rodziny.
Oceniając, przedstawioną wcześniej, sytuację materialną skarżącego, Sąd uznał, iż zachodzą przesłanki uzasadniające częściowe zwolnienie skarżącego od ponoszenia kosztów sądowych. Skarżący wykazał, że uzyskuje stałe miesięczne dochody w wysokości 1432 zł. Z uzyskiwanego dochodu zobowiązany jest opłacić czynsz za mieszkanie oraz bieżące opłaty za media tj.: gaz, prąd, telefon, opłata za garaż. Łączne stałe miesięczne wydatki skarżącego wynoszą ok. 770 zł. Zatem w ocenie Sądu, miesięczny dochód jaki otrzymuje pozwala mu na zaspakajanie najważniejszych potrzeb, ale także na opłacenie w zakresie częściowym kosztów postępowania sądowoadministracyjnego. Powołane przez skarżącego wydatki na leczenie syna przebywającego "[...]", nie stanowią uzasadnionej podstawy do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Podkreślić bowiem należy, że zgodnie z art. 115 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego (Dz. U Z 1997 r., Nr 90, poz. 557 ze zm) "Skazanemu zapewnia się bezpłatne świadczenia zdrowotne, leki i artykuły sanitarne". Tym samym syn skarżącego ma zapewnione potrzeby związane z leczeniem w okresie pobytu w "[...]".
Nadto odnosząc się do kwestii posiadanego zadłużenia w wysokości 4080,46 zł w Spółdzielni Mieszkaniowej oraz w wysokości 3899 zł w Urzędzie Miasta należy stwierdzić, że fakt posiadania zadłużenia nie stanowi uzasadnionej podstawy do przyznawania wnioskodawcy prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Inne bowiem zadłużenia nie mają pierwszeństwa przed zobowiązaniami wobec Skarbu Państwa.
Uwzględniając powyższe Sąd uznał, że skarżący nie udowodnił zaistnienia okoliczności uzasadniających przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Okoliczności niniejszej sprawy tj. stan majątkowy wnioskodawcy pozwala uznać, iż spełnia on przesłanki umożliwiające przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.), poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych ponad kwotę 150 zł.
Sąd rozpoznając wniosek skarżącego nie uznał także twierdzeń skarżącego, iż odmowa przyznania mu prawa pomocy pozbawi go prawa do sądu oraz będzie stanowiła naruszenie przepisów Konstytucji RP. Stwierdzić należy, że zarówno uzyskiwane dochody jak i ponoszone wydatki stałe skarżącego nie pozwalają na przyjęcie, że przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym będzie równoznaczne z pozbawieniem go prawa do sądu. Trudno bowiem uznać, że skarżący znajduje się w ubóstwie, w sytuacji gdy, uzyskiwane przez niego dochody przekraczają kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę ustaloną rozporządzeniem Rady Ministrów z 13 września 2011 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2012 r. (Dz.U. nr 192,poz. 1141) na kwotę ok. 1100 zł netto (1500 zł brutto), nie wspominając już o wskaźnikach dochodowych ustalonych do przyznania zasiłków z pomocy społecznej.
Na podstawie art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 245 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Renata Kantecka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kantecka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 września 2012 r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi L. S. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia : przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w kwocie przekraczającej 150 (sto pięćdziesiąt) zł
Uzasadnienie
L. S. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie uchwałę z dnia "[...]" Nr "[...]" Rady Miejskiej w sprawie podatku od nieruchomości.
Na formularzu PPF, skarżący złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi w wysokości 300 zł.
Postanowieniem z dnia 06 sierpnia 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olszynie przyznała wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych ponad kwotę 150 zł. Na powyższe postanowienie L. S. wniósł sprzeciw.
Ze złożonego przez skarżącego formularza wniosku o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż wnioskodawca utrzymuje się z renty w wysokości 700 zł oraz dochodów z tytułu umowy najmu w wysokości 732 zł. Skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z synem P. S. Wnioskodawca jest właścicielem mieszania o powierzchni 35,70 m2. Ponosi miesięczne wydatki na utrzymanie mieszkania w wysokości ok. 575 zł, ponadto ponosi wydatki na syna P. S., "[...]" – 370 zł. Nadto ponosi koszty z tytułu opłat: za telefon – 120 zł, za garaż 34,10 zł. Wskazał, że łączne miesięczne wydatki kształtują się w granicach ok. 1099 zł. Oświadczył, że na wyżywienie pozostaje mu kwota 333 zł, tym samym w ocenie skarżącego ewentualny brak przyznania prawa pomocy pozbawi go prawa do Sądu. Nadto podkreślił, że wysokość uzyskiwanych dochodów powoduje, że znajduje się na "progu minimum egzystencji". Dodatkowo oświadczył, że posiada zadłużenie w SM "[...]" na kwotę 4.080,46 zł oraz w Urzędzie Miasta na kwotę 3.899 zł. Wyjaśnił także, iż pieniądze oraz paczki przekazywane dla syna "[...]" są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania, gdyż od lat choruje na przewlekłą astmę oskrzelową i związane z tym powikłania płucne. Pieniądze i paczki z lekami przesyła "[...]", gdyż takich artykułów tam jest brak. Podkreślił, że w jego ocenie spełnia warunki do przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych , gdyż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Odmienna decyzja Sądu pozbawiłaby go prawa do sądu ale też, w jego ocenie naruszałaby art. 32 ust. 1 i 2, art. 38, art. 45 ust.1, art. 68 ust. 1 Konstytucji RP.
Do wniosku załączył kserokopie: dokonania zapłaty za czynsz za miesiąc maj 2012 r. na kwotę 462,90 zł oraz za miesiąc czerwiec 2012 r. na kwotę 462,90 zł, cztery potwierdzenia nadania środków pieniężnych dla syna na łączną kwotę 320 zł w okresie od 30.04.2012 r. do 2.07.2012 r., dwa nieopłacone polecenia przelewów z tytułu opłat za gaz na kwotę 94,28 zł każde, wezwanie do zapłaty ze Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" zaległości w opłatach na kwotę 4080,46 zł, potwierdzenie nadania paczki z dnia 4.06.2012 r. oraz z dnia 6.07.2012 r. dla syna P. S., trzy pokwitowania zapłaty za energię elektryczną na kwotę ok. 65 zł każde, pokwitowania dokonania wypłaty środków pieniężnych z rachunku bankowego skarżącego, pismo w sprawie wysokości czynszu za garaż z dnia 31.12.2011 r., pismo z Urzędu Miasta w sprawie wysokości opłaty za bezumowne korzystanie z gruntu, odpis zaświadczenia lekarskiego P. S. z dnia 13.10.2005 r., pismo z NFZ"[...]"z dnia 11.04.2011 r., zaświadczenie lekarskie P. S. z dnia 04.05.2011 r., artykuł prasowy "[...]" z dnia 27.07.2011 r., wezwanie z Sądu Rejonowego z dnia 13.06.2012 r., zażalenie L. S. z dnia 20.06.2012 r. oraz wezwanie Sądu Okręgowego z dnia 22.08.2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do treści artykułu 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej zwaną p.p.s.a.) postanowienie z dnia 06 sierpnia 2012 r. utraciło moc.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 wymienionej wyżej ustawy, przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, polegające m.in. na zwolnieniu od kosztów sądowych, następuje w sytuacji, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W niniejszej sprawie, Sąd stwierdził, że skarżący nie spełnia przesłanek udzielenia mu prawa pomocy zawartych w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. we wnioskowanym zakresie. Wnioskodawca nie wykazał bowiem, iż w jego sytuacji zachodzą podstawy do uwzględnienia jego żądania w całości, tj. zwolnienia od kosztów sądowych. Podkreślić należy, że przyznanie prawa pomocy stanowi odstępstwo od zasady ponoszenia kosztów sądowych przez strony postępowania, a w związku z tym nie może być stosowane powszechnie. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 roku (sygn. akt FZ 478/04, niepubl.) opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia wynikającego z art. 84 ustawy zasadniczej. Dlatego muszą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych. Instytucja prawa pomocy jest stosowana w przypadku osób charakteryzujących się ubóstwem. Osoby fizyczne powinny partycypować w kosztach postępowania, jeżeli mają jakiekolwiek środki majątkowe, nawet gdyby przeznaczenie ich na ten cel miałoby nastąpić z jakimś uszczerbkiem utrzymania koniecznego dla nich i ich rodziny.
Oceniając, przedstawioną wcześniej, sytuację materialną skarżącego, Sąd uznał, iż zachodzą przesłanki uzasadniające częściowe zwolnienie skarżącego od ponoszenia kosztów sądowych. Skarżący wykazał, że uzyskuje stałe miesięczne dochody w wysokości 1432 zł. Z uzyskiwanego dochodu zobowiązany jest opłacić czynsz za mieszkanie oraz bieżące opłaty za media tj.: gaz, prąd, telefon, opłata za garaż. Łączne stałe miesięczne wydatki skarżącego wynoszą ok. 770 zł. Zatem w ocenie Sądu, miesięczny dochód jaki otrzymuje pozwala mu na zaspakajanie najważniejszych potrzeb, ale także na opłacenie w zakresie częściowym kosztów postępowania sądowoadministracyjnego. Powołane przez skarżącego wydatki na leczenie syna przebywającego "[...]", nie stanowią uzasadnionej podstawy do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Podkreślić bowiem należy, że zgodnie z art. 115 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego (Dz. U Z 1997 r., Nr 90, poz. 557 ze zm) "Skazanemu zapewnia się bezpłatne świadczenia zdrowotne, leki i artykuły sanitarne". Tym samym syn skarżącego ma zapewnione potrzeby związane z leczeniem w okresie pobytu w "[...]".
Nadto odnosząc się do kwestii posiadanego zadłużenia w wysokości 4080,46 zł w Spółdzielni Mieszkaniowej oraz w wysokości 3899 zł w Urzędzie Miasta należy stwierdzić, że fakt posiadania zadłużenia nie stanowi uzasadnionej podstawy do przyznawania wnioskodawcy prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Inne bowiem zadłużenia nie mają pierwszeństwa przed zobowiązaniami wobec Skarbu Państwa.
Uwzględniając powyższe Sąd uznał, że skarżący nie udowodnił zaistnienia okoliczności uzasadniających przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Okoliczności niniejszej sprawy tj. stan majątkowy wnioskodawcy pozwala uznać, iż spełnia on przesłanki umożliwiające przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.), poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych ponad kwotę 150 zł.
Sąd rozpoznając wniosek skarżącego nie uznał także twierdzeń skarżącego, iż odmowa przyznania mu prawa pomocy pozbawi go prawa do sądu oraz będzie stanowiła naruszenie przepisów Konstytucji RP. Stwierdzić należy, że zarówno uzyskiwane dochody jak i ponoszone wydatki stałe skarżącego nie pozwalają na przyjęcie, że przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym będzie równoznaczne z pozbawieniem go prawa do sądu. Trudno bowiem uznać, że skarżący znajduje się w ubóstwie, w sytuacji gdy, uzyskiwane przez niego dochody przekraczają kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę ustaloną rozporządzeniem Rady Ministrów z 13 września 2011 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2012 r. (Dz.U. nr 192,poz. 1141) na kwotę ok. 1100 zł netto (1500 zł brutto), nie wspominając już o wskaźnikach dochodowych ustalonych do przyznania zasiłków z pomocy społecznej.
Na podstawie art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 245 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
