I SA/Po 725/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2012-09-11Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Włodzimierz Zygmont /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi:"A" Sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia (...) 2012r. nr (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
Uzasadnienie
Spółka wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Spółka nie uzasadniła wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie mógł być uwzględniony.
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności (art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270, dalej: ppsa). Wyjątkiem od tej reguły ogólnej jest przyznanie sądowi w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 61 § 3 ppsa, możliwości udzielenia stronie ochrony tymczasowej poprzez wstrzymanie wykonania aktu lub czynności w całości lub w części, chyba że ustawa szczególna wyłącza tę możliwość.
W świetle powyższego przepisu wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu może nastąpić wyłącznie w razie zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zaznaczyć należy, że chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przy-wrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Jednakże nie każdy akt organu administracji ma charakter wykonalny. W szczególności zaś nie kwalifikują się do wykonania wszelkie akty administracyjne odmowne. Taki właśnie charakter ma postanowienie zaskarżone w niniejszej sprawie, którego dotyczy rozpatrywany wniosek skarżącej Spółki. Utrzymuje ono w mocy postanowienie organu pierwszej instancji odmawiające wszczęcia postępowania podatkowego. Postanowienie to nie nakłada na jego adresata żadnych obowiązków i nie podlega wykonaniu w drodze egzekucji administracyjnej. Skoro zaskarżone postanowienie nie korzysta z przymiotu wykonalności, nie można orzec o wstrzymaniu jego wykonania na podstawie art. 61 § 3 ppsa (tak. m.in. postanowienia I SA/Po 641/12, III SA/Wa 3427/11, III SA/Wa 93/10).
Sąd podkreśla, że z art. 61 § 3 ppsa wynika konieczność wykazania prawdopodobieństwa wystąpienia w rzeczywistości okoliczności opisanych w tym przepisie. Spółka w żaden sposób nie uzasadniła swojego wniosku. Brak zaś uzasadnienia wniosku w tym zakresie uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. wyrok NSA FZ 65/04). W grę musi wchodzić szkoda (majątkowa a także niemajątkowa), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (tak m.in. postanowienie NSA GZ 138/04). W niniejszej sprawie te okoliczności nie zachodzą.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 w zw. z art. 16 § 2 ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Włodzimierz Zygmont /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi:"A" Sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia (...) 2012r. nr (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
Uzasadnienie
Spółka wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Spółka nie uzasadniła wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie mógł być uwzględniony.
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności (art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270, dalej: ppsa). Wyjątkiem od tej reguły ogólnej jest przyznanie sądowi w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 61 § 3 ppsa, możliwości udzielenia stronie ochrony tymczasowej poprzez wstrzymanie wykonania aktu lub czynności w całości lub w części, chyba że ustawa szczególna wyłącza tę możliwość.
W świetle powyższego przepisu wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu może nastąpić wyłącznie w razie zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zaznaczyć należy, że chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przy-wrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Jednakże nie każdy akt organu administracji ma charakter wykonalny. W szczególności zaś nie kwalifikują się do wykonania wszelkie akty administracyjne odmowne. Taki właśnie charakter ma postanowienie zaskarżone w niniejszej sprawie, którego dotyczy rozpatrywany wniosek skarżącej Spółki. Utrzymuje ono w mocy postanowienie organu pierwszej instancji odmawiające wszczęcia postępowania podatkowego. Postanowienie to nie nakłada na jego adresata żadnych obowiązków i nie podlega wykonaniu w drodze egzekucji administracyjnej. Skoro zaskarżone postanowienie nie korzysta z przymiotu wykonalności, nie można orzec o wstrzymaniu jego wykonania na podstawie art. 61 § 3 ppsa (tak. m.in. postanowienia I SA/Po 641/12, III SA/Wa 3427/11, III SA/Wa 93/10).
Sąd podkreśla, że z art. 61 § 3 ppsa wynika konieczność wykazania prawdopodobieństwa wystąpienia w rzeczywistości okoliczności opisanych w tym przepisie. Spółka w żaden sposób nie uzasadniła swojego wniosku. Brak zaś uzasadnienia wniosku w tym zakresie uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. wyrok NSA FZ 65/04). W grę musi wchodzić szkoda (majątkowa a także niemajątkowa), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (tak m.in. postanowienie NSA GZ 138/04). W niniejszej sprawie te okoliczności nie zachodzą.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 w zw. z art. 16 § 2 ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia.
