I SA/Wr 640/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2012-09-11Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Henryka Łysikowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Wydziału I: Sędzia NSA Henryka Łysikowska po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2009 r. postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Uzasadnienie:
Pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. dor. pod. S. G. wniósł w imieniu strony skarżącej A. W. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na opisaną w sentencji niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W..
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I z dnia 31 maja 2012 r., wezwano pełnomocnika strony skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony przed sądami administracyjnymi, pouczając jednocześnie, że nieusunięcie braków formalnych skargi w terminie siedmiu dni spowoduje odrzucenie skargi (pismo z dnia 5 czerwca 2012 r.). Wezwanie zostało doręczone w dniu 8 czerwca 2012 r., jednak nie zostało ono przez pełnomocnika wykonane.
W związku z brakiem odpowiedzi pełnomocnika na doręczone mu wezwanie, pismem z dnia 26 lipca 2012 r. Sąd wezwał stronę skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi przez jej podpisanie w sekretariacie Wydziału Informacji Sądowej WSA we Wrocławiu lub nadesłanie odpisu własnoręcznie podpisanej skargi w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało doręczone skarżącej w trybie fikcji prawnej doręczenia w dniu 10 sierpnia 2012 r.
Z akt sprawy wynika, że brak formalny skargi nie został przez stronę skarżącą uzupełniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. w Dz. U. z 2012 r. poz. 270 – w skrócie: "p.p.s.a."), skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonego aktu, oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Stosownie zaś do art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Ponadto, w sytuacji gdy strona skarżąca reprezentowana jest przez pełnomocnika procesowego, niezbędnym jest przedłożenie do akt sprawy dokumentu pełnomocnictwa, o czym stanowi przepis art. 37 § 1 p.p.s.a. Podkreślenia jednak wymaga, że zarówno brak podpisu pod skargą, jak i niedołączenie do skargi pełnomocnictwa procesowego, są brakami formalnymi, które podlegają konwalidacji w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. przez ich usunięcie na wezwanie sądu. Jeżeli jednak braki formalne, pomimo wezwania, nie zostaną w wyznaczonym terminie uzupełnione, sąd zobligowany jest do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a..
W rozpoznawanej sprawie, pierwszym dostrzeżonym brakiem formalnym skargi było niedołączenie przez pełnomocnika dokumentu pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony przed sądami administracyjnymi. Do usunięcia tegoż braku formalnego pełnomocnik strony skarżącej został wezwany pismem z dnia 5 czerwca 2012 r., doręczonym mu w dniu 8 czerwca 2012 r. Z akt sprawy jednak wynika, że wezwanie nie zostało wykonane. Mając na uwadze powyższy fakt, Sąd uznał za zasadne wezwanie strony skarżącej do podpisania skargi. W tym celu doręczył stronie skarżącej pod adresem wskazanym w aktach sprawy wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi przez jej podpisanie w sekretariacie Wydziału Informacji Sądowej WSA we Wrocławiu lub nadesłanie odpisu własnoręcznie podpisanej skargi w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało skutecznie doręczone w dniu 10 sierpnia 2012 r. w trybie prawnej fikcji doręczenia. Należy podkreślić, że sposób doręczenia został uregulowany przepisem art. 73 § 1 - § 4 p.p.s.a.. I tak, w myśl § 1 w razie niemożności doręczenia pisma pod adresem wskazanym przez stronę, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Zgodnie z § 2 zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń (...). Stosownie zaś do § 3 w przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy. W myśl § 4 doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1. Jeżeli adresat nie podejmie awizowanej przesyłki w terminie czternastu dni, to zgodnie z § 10 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym (Dz. U. nr 190, poz. 1277) przesyłkę tę placówka pocztowa operatora opatruje na stronie adresowej adnotacją "nie podjęto w terminie" oraz odciskiem datownika i wraz z formularzem potwierdzenia odbioru odsyła sądowi wysyłającemu niezwłocznie po upływie ostatniego dnia do odbioru przesyłki.
Mając na uwadze treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że sposób doręczenia przesyłki, o jakim mowa w powołanym art. 73 p.p.s.a., uzasadnia przyjęcie domniemania faktycznego, że doszła ona do rąk adresata, a co za tym idzie, że dokonane w ten sposób doręczenie było skuteczne. Ponadto dla uznania, że do doręczenia w tym trybie doszło, przesądzają znajdujące się na przesyłce adnotacje dokonane przez pracownika placówki pocztowej.
W ocenie Sądu, adnotacje zamieszczone na niepodjętej przez skarżącą przesyłce, nie budzą wątpliwości. Wynika z nich bowiem, że pierwsze zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej z uwagi na nieobecność adresata ("awizo"), sporządzono w dniu 27 lipca 2012 r., pozostawiając je w oddawczej skrzynce pocztowej adresata. Drugie awizowanie nastąpiło natomiast w dniu 6 sierpnia 2012 r. Ponieważ rzeczona przesyłka nie została podjęta przez skarżącą w placówce pocztowej, jej doręczenie, stosownie do art. 73 § 4 p.p.s.a., nastąpiło czternaście dni po pierwszym awizowaniu, tj. w dniu 10 sierpnia 2012 r. Oznacza to, że data 10 sierpnia 2012 r. wyznaczała początek biegu terminu do wykonania wezwania, zaś termin ten upłynął w dniu 17 sierpnia 2012 r.. Z akt sprawy wynika, że w wyżej wskazanym terminie skarżąca braku formalnego skargi nie usunęła.
W tym stanie rzeczy skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a. o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Henryka Łysikowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Wydziału I: Sędzia NSA Henryka Łysikowska po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2009 r. postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Uzasadnienie:
Pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. dor. pod. S. G. wniósł w imieniu strony skarżącej A. W. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na opisaną w sentencji niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W..
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I z dnia 31 maja 2012 r., wezwano pełnomocnika strony skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony przed sądami administracyjnymi, pouczając jednocześnie, że nieusunięcie braków formalnych skargi w terminie siedmiu dni spowoduje odrzucenie skargi (pismo z dnia 5 czerwca 2012 r.). Wezwanie zostało doręczone w dniu 8 czerwca 2012 r., jednak nie zostało ono przez pełnomocnika wykonane.
W związku z brakiem odpowiedzi pełnomocnika na doręczone mu wezwanie, pismem z dnia 26 lipca 2012 r. Sąd wezwał stronę skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi przez jej podpisanie w sekretariacie Wydziału Informacji Sądowej WSA we Wrocławiu lub nadesłanie odpisu własnoręcznie podpisanej skargi w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało doręczone skarżącej w trybie fikcji prawnej doręczenia w dniu 10 sierpnia 2012 r.
Z akt sprawy wynika, że brak formalny skargi nie został przez stronę skarżącą uzupełniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. w Dz. U. z 2012 r. poz. 270 – w skrócie: "p.p.s.a."), skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonego aktu, oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Stosownie zaś do art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Ponadto, w sytuacji gdy strona skarżąca reprezentowana jest przez pełnomocnika procesowego, niezbędnym jest przedłożenie do akt sprawy dokumentu pełnomocnictwa, o czym stanowi przepis art. 37 § 1 p.p.s.a. Podkreślenia jednak wymaga, że zarówno brak podpisu pod skargą, jak i niedołączenie do skargi pełnomocnictwa procesowego, są brakami formalnymi, które podlegają konwalidacji w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. przez ich usunięcie na wezwanie sądu. Jeżeli jednak braki formalne, pomimo wezwania, nie zostaną w wyznaczonym terminie uzupełnione, sąd zobligowany jest do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a..
W rozpoznawanej sprawie, pierwszym dostrzeżonym brakiem formalnym skargi było niedołączenie przez pełnomocnika dokumentu pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony przed sądami administracyjnymi. Do usunięcia tegoż braku formalnego pełnomocnik strony skarżącej został wezwany pismem z dnia 5 czerwca 2012 r., doręczonym mu w dniu 8 czerwca 2012 r. Z akt sprawy jednak wynika, że wezwanie nie zostało wykonane. Mając na uwadze powyższy fakt, Sąd uznał za zasadne wezwanie strony skarżącej do podpisania skargi. W tym celu doręczył stronie skarżącej pod adresem wskazanym w aktach sprawy wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi przez jej podpisanie w sekretariacie Wydziału Informacji Sądowej WSA we Wrocławiu lub nadesłanie odpisu własnoręcznie podpisanej skargi w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało skutecznie doręczone w dniu 10 sierpnia 2012 r. w trybie prawnej fikcji doręczenia. Należy podkreślić, że sposób doręczenia został uregulowany przepisem art. 73 § 1 - § 4 p.p.s.a.. I tak, w myśl § 1 w razie niemożności doręczenia pisma pod adresem wskazanym przez stronę, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Zgodnie z § 2 zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń (...). Stosownie zaś do § 3 w przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy. W myśl § 4 doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1. Jeżeli adresat nie podejmie awizowanej przesyłki w terminie czternastu dni, to zgodnie z § 10 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym (Dz. U. nr 190, poz. 1277) przesyłkę tę placówka pocztowa operatora opatruje na stronie adresowej adnotacją "nie podjęto w terminie" oraz odciskiem datownika i wraz z formularzem potwierdzenia odbioru odsyła sądowi wysyłającemu niezwłocznie po upływie ostatniego dnia do odbioru przesyłki.
Mając na uwadze treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że sposób doręczenia przesyłki, o jakim mowa w powołanym art. 73 p.p.s.a., uzasadnia przyjęcie domniemania faktycznego, że doszła ona do rąk adresata, a co za tym idzie, że dokonane w ten sposób doręczenie było skuteczne. Ponadto dla uznania, że do doręczenia w tym trybie doszło, przesądzają znajdujące się na przesyłce adnotacje dokonane przez pracownika placówki pocztowej.
W ocenie Sądu, adnotacje zamieszczone na niepodjętej przez skarżącą przesyłce, nie budzą wątpliwości. Wynika z nich bowiem, że pierwsze zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej z uwagi na nieobecność adresata ("awizo"), sporządzono w dniu 27 lipca 2012 r., pozostawiając je w oddawczej skrzynce pocztowej adresata. Drugie awizowanie nastąpiło natomiast w dniu 6 sierpnia 2012 r. Ponieważ rzeczona przesyłka nie została podjęta przez skarżącą w placówce pocztowej, jej doręczenie, stosownie do art. 73 § 4 p.p.s.a., nastąpiło czternaście dni po pierwszym awizowaniu, tj. w dniu 10 sierpnia 2012 r. Oznacza to, że data 10 sierpnia 2012 r. wyznaczała początek biegu terminu do wykonania wezwania, zaś termin ten upłynął w dniu 17 sierpnia 2012 r.. Z akt sprawy wynika, że w wyżej wskazanym terminie skarżąca braku formalnego skargi nie usunęła.
W tym stanie rzeczy skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a. o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł jak w sentencji postanowienia.
