II SA/Wa 1780/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-09-13Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Olga Żurawska-Matusiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska – Matusiak po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie adwokatowi A. G. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi H. K. – przedstawicielki ustawowej małoletniej M. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. G. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych 40/100), stanowiącą 23 % podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 22 sierpnia 2012 r. referendarz sądowy odmówił adwokatowi A. G. przyznania wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu, polegającej na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku.
W terminie otwartym do wniesienia środka odwoławczego, pismem z 30 sierpnia 2012 r. pełnomocnik skarżącej wniósł sprzeciw od orzeczenia referendarza i jednocześnie złożył oświadczenie, że pomoc prawna udzielona w sprawie nie została opłacona w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 260 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – zwanej dalej "ppsa"), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zaskarżone postanowienie traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że zaskarżenie postanowienia referendarza sądowego wywołuje ten skutek, iż Sąd wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej rozpoznaje od początku, tzn. tak jakby wniosek ten nie był jeszcze przedmiotem analizy, oceny i rozpoznania. Sąd nie wypowiada się więc o zasadności zaskarżonego sprzeciwem postanowienia i nie dokonuje merytorycznego rozpoznania sprzeciwu.
Zgodnie z treścią art. 250 ppsa, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
Z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za czynności adwokackie w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie takiej opinii przez adwokata, "jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat", wynosi 75% stawki minimalnej. Stawka minimalna wynosi zaś 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie adwokat A. G. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu dla H. K. po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku oddalającym skargę, czyli po zakończeniu postępowania sądowego w pierwszej instancji. Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 75% z 240 zł, czyli 180 zł i powinno być podwyższone o kwotę 41,40 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 221,40 zł.
Ponadto, stosownie do § 20 rozporządzenia, ustanowiony pełnomocnik z urzędu złożył oświadczenie, iż koszty udzielonej pomocy prawnej świadczonej z urzędu nie zostały opłacone w całości, a także przesłał skarżącej opinię o braku podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej.
Z uwagi na to, że zostały spełnione warunki, uzasadniające przyznanie pełnomocnikowi z urzędu żądanego wynagrodzenia, na podstawie art. 260 ppsa w związku z art. 250 ppsa oraz stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Olga Żurawska-Matusiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska – Matusiak po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie adwokatowi A. G. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi H. K. – przedstawicielki ustawowej małoletniej M. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. G. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych 40/100), stanowiącą 23 % podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 22 sierpnia 2012 r. referendarz sądowy odmówił adwokatowi A. G. przyznania wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu, polegającej na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku.
W terminie otwartym do wniesienia środka odwoławczego, pismem z 30 sierpnia 2012 r. pełnomocnik skarżącej wniósł sprzeciw od orzeczenia referendarza i jednocześnie złożył oświadczenie, że pomoc prawna udzielona w sprawie nie została opłacona w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 260 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – zwanej dalej "ppsa"), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zaskarżone postanowienie traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że zaskarżenie postanowienia referendarza sądowego wywołuje ten skutek, iż Sąd wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej rozpoznaje od początku, tzn. tak jakby wniosek ten nie był jeszcze przedmiotem analizy, oceny i rozpoznania. Sąd nie wypowiada się więc o zasadności zaskarżonego sprzeciwem postanowienia i nie dokonuje merytorycznego rozpoznania sprzeciwu.
Zgodnie z treścią art. 250 ppsa, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
Z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za czynności adwokackie w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie takiej opinii przez adwokata, "jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat", wynosi 75% stawki minimalnej. Stawka minimalna wynosi zaś 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie adwokat A. G. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu dla H. K. po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku oddalającym skargę, czyli po zakończeniu postępowania sądowego w pierwszej instancji. Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 75% z 240 zł, czyli 180 zł i powinno być podwyższone o kwotę 41,40 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 221,40 zł.
Ponadto, stosownie do § 20 rozporządzenia, ustanowiony pełnomocnik z urzędu złożył oświadczenie, iż koszty udzielonej pomocy prawnej świadczonej z urzędu nie zostały opłacone w całości, a także przesłał skarżącej opinię o braku podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej.
Z uwagi na to, że zostały spełnione warunki, uzasadniające przyznanie pełnomocnikowi z urzędu żądanego wynagrodzenia, na podstawie art. 260 ppsa w związku z art. 250 ppsa oraz stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji.
