• I SAB/Lu 4/12 - Postanowi...
  29.03.2024

I SAB/Lu 4/12

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2012-09-14

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Anna Kwiatek /sprawozdawca/
Halina Chitrosz
Małgorzata Fita /przewodniczący/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita, Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, NSA Anna Kwiatek (sprawozdawca), Protokolant Referent Ewelina Piskorek, po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012r. na rozprawie sprawie ze skarg A. J. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w przedmiocie: informacji w postępowaniu egzekucyjnym I. odrzuca skargi; II. przyznaje adwokatowi A. L. wynagrodzenie w kwocie [...] tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Z przekazanych Sądowi akt wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego od dnia 14.10.2010 r. prowadził wobec skarżącego A.J. postępowanie egzekucyjne dotyczące należności pieniężnych objętych tytułami wykonawczymi wystawionymi przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.

W dniu 26.01.2012 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia świadczenia emerytalnego skarżącego. Dłużnik zajętego świadczenia w dniu 6.02.2012 r. zawiadomił, że rozpocznie realizacje zajęcia począwszy od należności za luty 2012r.

W dniu 7.02.2012 r. skarżący złożył, zgodnie z pouczeniem zawartym w zawiadomieniu o zajęciu świadczenia, skargę na czynność egzekucyjną oraz wniosek o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego, które organ egzekucyjny przekazał w dniu 9.02.2012 r. wraz z aktami sprawy Dyrektorowi Izby Skarbowej.

W dniu 16.02.2012r. skarżący wniósł do Dyrektora Izby Skarbowej, nazwane skarga pismo, w którym domagał się udzielenia informacji o wysokości kwoty wyegzekwowanej i przekazanej wierzycielowi oraz niezwłocznego rozpatrzenia skargi na czynność egzekucyjną.

W skardze złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w dniu 14.03.2012 r. i uzupełnionej pismem z tej daty informującym o dokonaniu w tym dniu wpłaty na rzecz wierzyciela dochodzonych egzekucyjnie kwot, A. J. zarzucił bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego polegającą na nieudzielaniu informacji, czy i kiedy została przekazana skarga na czynność egzekucyjną oraz jaka kwota przekazana została wierzycielowi.

Następnie w dniu 19.03.2012 r. skarżący złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego, pismo nazwane "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa + skarga", w którym zarzucił brak informacji do jakiego organu przekazana została skarga na czynność egzekucyjną z dnia 7.02.2012 r. oraz niewstrzymanie egzekucji pomimo dokonanej wpłaty.

Skarżący wezwany do sprecyzowania żądania skarg wyjaśnił w piśmie z dnia 27.03.2012 r., że domaga się udzielenia informacji do jakiego organu skarga z dnia 7.02.2012 r. została skierowana i jej załatwienia, o co wniósł również w piśmie z dnia 16.02.2012 r., a równocześnie wobec dokonanych wpłat żąda wstrzymania egzekucji.

W odpowiedziach na skargi Naczelnik Urzędu Skarbowego wniósł o ich oddalenie. Szczegółowo przedstawił tok postępowania egzekucyjnego, a wskazując na przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005, Nr 229, poz. 1954 z późn. zm. – dalej "upea"), wyjaśnił, że nie miał obowiązku informowania zobowiązanego (skarżącego) o przekazaniu skargi na czynność egzekucyjną, która załatwiona została przez organ nadzoru postanowieniami z dnia 9.03.2012 r., ani o wysokości kwoty wyegzekwowanej i przekazanej wierzycielowi.

Na rozprawie w dniu 14.09.2012 r. na podstawie art. 111 § 2 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – dalej: "ppsa") Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy objęte powyższymi skargami o sygn. akt. I SAB/Lu 4/12 i SAB/Lu 5/12 zarządzając prowadzenie sprawy pod sygnaturą pierwszej z nich .

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skargi jako niedopuszczalne podlegają odrzuceniu.

Zgodnie z art.3 ( 1 ppsa sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

Zgodnie z art. 3 ( 2 pkt 1-4a i pkt 8 ppsa - kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: decyzje administracyjne; postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; inne niż określone w pkt.1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, a także na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach wyżej wskazanych.

Tym samym Sąd administracyjny, rozpoznając skargę na bezczynność organu, obowiązany jest w pierwszej kolejności ustalić, czy sprawa, w której została wniesiona skarga, jest sprawą określoną w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa.

O bezczynności organu możemy więc mówić, gdy dotyczy ona aktu lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Taki akt lub czynność charakteryzuje się natomiast tym, że jest podejmowana w sprawie indywidualnej, jest skierowana do oznaczonego podmiotu, dotyczy uprawnień lub obowiązku tego podmiotu, samo zaś uprawnienie lub obowiązek, którego akt (czynność) dotyczy, jest określone w przepisie prawa powszechnie obowiązującego, który to przepis określa również treść i tryb realizacji oraz formę czynności do podjęcia której organ administracji jest zobowiązany.

W spawach poddanych kontroli sądowej skarżący zarzucił bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego polegającą na nieudzielaniu informacji w postępowaniu egzekucyjnym (braku bieżącej informacji o wysokości kwot wyegzekwowanych i przekazanych wierzycielowi) oraz – w ramach tego postępowania – w postępowaniu wszczętym skargą na czynność egzekucyjną ( niepoinformowanie o przekazaniu skargi do organu nadzoru).

W ocenie Sądu, zgłoszone w postępowaniu egzekucyjnym żądania udzielenia informacji nie dotyczyły spraw, w których organ egzekucyjny byłby zobowiązany podjąć którekolwiek z działań, o jakich mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa.

Organ egzekucyjny nie mógł bowiem wydać zaskarżalnego postanowienia ani podjąć jakiejkolwiek czynności stwierdzającej, wynikające z przepisu prawa, uprawnienie lub obowiązek skarżącego.

Zawarte w art. 3 § 2 pkt 4 ppsa sformułowanie, że akt lub czynność dotyczą obowiązków wynikających z przepisów prawa oznacza, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem (zaniechaniem) organu administracji a możliwością realizacji obowiązku (uprawnienia) wynikającego z przepisu prawa przez dany podmiot. Wyrażenie "dotyczy" wskazuje na to, że akt lub czynność ustala, stwierdza bądź potwierdza uprawnienia lub obowiązki określone przepisami prawa.

Wobec powyższego skoro skargi wniesione zostały w sprawach nie objętych art. art. 3 § 2 pkt 1 -4a ppsa, to podlegały odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ppsa .

Orzeczenie o wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego z urzędu w obu sprawach uzasadnia art. 250 ppsa w związku z § 19 pkt 1 w związku z § 18 ust.1 pkt 1 lit.c/ i § 2 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu /Dz.U. Nr 163, poz.1348 ze zm./.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...