• III SA/Gl 1095/11 - Posta...
  28.03.2024

III SA/Gl 1095/11

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2012-09-20

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Krzysztof Wujek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek po rozpoznaniu w dniu 20 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. B. (B.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: odmówić zmiany postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 1095/11.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] r., nadesłanym do tut. Sądu w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia należnego od wniesionej skargi kasacyjnej wpisu sądowego w kwocie 925,00 zł, skarżący domagał się zwolnienia od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu powyższego podał, iż posiada wykształcenie średnie techniczne. Nie pracuje, ani nie korzysta ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia [...] r. sygn. akt [...] orzeczono bowiem wobec jego osoby zakaz prowadzenia działalności gospodarczej. Nie posiada też zdolności kredytowej, ani żadnych oszczędności, jako że pozostaje na wyłącznym utrzymaniu swojego ojca, z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Jego miesięczne dochody z tytułu pobieranej emerytury wynoszą 1.790,00 zł brutto. Z kwoty tej ponoszone są wydatki na zakup wyżywienia oraz środków czystości. Tym samym zadośćuczynienie obowiązkowi uiszczenia kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi kasacyjnej zarówno w tej jak i w równolegle prowadzonych sprawach, których wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi 2,5 mln złotych nie jest w jego przypadku możliwe. Zwłaszcza, że jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu z uwagi na spłacane na bieżąco zaległości. Nie może też liczyć na pomoc finansową małżonki, z którą pozostaje w faktycznej separacji, gdyż ta nie uzyskuje żadnych dochodów. Ponadto posiadany przez niego majątek w postaci domku letniskowego podlega zajęciu egzekucyjnemu. Jednakże jak wynika z rubryki nr 7.1 formularza dysponuje on jeszcze mieszkaniem o pow. 139,10 m2 oraz innymi nieruchomościami o pow. 0,1817 ha.

Dokumenty na potwierdzenie powyższych okoliczności – jak wyjaśnił - znajdują się w aktach sprawy, jako że skarżący ubiegał się już o zwolnienie od kosztów sądowych.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił mu jednak przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Jak ustalono rozstrzygnięcie to nie zostało zaskarżone, a należny wpis od skargi po ponownym wezwaniu do jego uiszczenia został zapłacony zarówno w tej jak i w równolegle prowadzonych sprawach. Podobnie jak opłata kancelaryjna za odpis zapadłego w dniu 16 maja 2012 r. orzeczenia wraz z uzasadnieniem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej w skrócie p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym - obejmującym zgodnie z art. 245 § 3 ustawy p.p.s.a. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmującym tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego – przysługuje wyłącznie takim osobom, które wykażą, że nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że wniesiony w chwili obecnej przez stronę skarżącą wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest drugim wnioskiem złożonym w tejże sprawie, zatem jego rozpoznanie winno nastąpić w kontekście z art. 165 ustawy p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem postanowienia niekończące postępowania w sprawie - do których niewątpliwie wydane wcześniej w dniu 8 grudnia 2011 r. postanowienie w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy należy zaliczyć – mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Przez pojęcie "zmiany okoliczności sprawy" zgodnie z utrwalonym dotychczas orzecznictwem rozumie się wszelkie zmiany zarówno w okolicznościach faktycznych jak i w obowiązujących przepisach prawnych, które uzasadniają wydanie postanowienia o odmiennej treści, niż to które swego czasu zapadło (vide: postanowienia NSA z dnia 15 kwietnia 2008 r. sygn. akt II FZ 106/08, Lex nr 471131 oraz z dnia 11 stycznia 2010 r. sygn. akt II OZ 1161/09, Lex nr 601096). Chodzi tu o takie zmiany, które w istotny sposób wpływają na sytuację materialną strony, a w konsekwencji na jej możliwości ponoszenia dalszych kosztów postępowania. Zauważyć jednak należy, iż uzasadnienie złożonego obecnie wniosku nie różni się praktycznie od pierwotnego wniosku, który został rozpoznany negatywnie prawomocnym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2011 r. Skarżący dalej twierdzi, że nie posiada żadnych dochodów, nie pracuje, nie korzysta ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie ma zdolności kredytowej, jak również nie posiada żadnych oszczędności. Cały jego majątek podlega zajęciu egzekucyjnemu. Dlatego też pozostaje na utrzymaniu swojego ojca, którego jedyny dochód stanowi świadczenie emerytalne w wysokości 1.790,00 zł brutto miesięcznie. Jedyną nową okolicznością podniesioną przez wnioskodawcę jest stwierdzenie, że "nie może liczyć na pomoc finansową żony, z którą pozostaje w faktycznej separacji, a która również nie posiada żadnych dochodów. Ponadto z uwagi na spłacane na bieżąco zaległości jego sytuacja finansowa uległa zdecydowanemu pogorszeniu w porównaniu do poprzednio zapadłego orzeczenia w przedmiocie prawa pomocy".

Powyższe dane, zdaniem Sądu, nie mogły być jednak uznane za wystarczające do zmiany wydanego wcześniej rozstrzygnięcia.

Należy bowiem zauważyć, że już w pierwotnie złożonym wniosku skarżący z uwagi na zawartą umowę majątkową małżeńską i faktyczną separację nie wykazał stanu majątkowego swojej żony. Jednakże wbrew twierdzeniu jakoby nie prowadził z nią wspólnego gospodarstwa domowego i nie mógł liczyć na jej pomoc finansową opłatę kancelaryjną za odpis wyroku wraz z uzasadnieniem w sprawach o sygn. III SA/Gl 1082/11, 1083/11, 1084/11 i 1085/11 opłacił z rachunku bankowego swojej żony. Prawdopodobnie przy jej pomocy uiścił też kwotę 43.936,00 zł tytułem należnego wpisu sądowego zarówno w tej jak i w równolegle prowadzonych sprawach. Tym bardziej, że ta - jak ustalono z materiałów źródłowych przedłożonych przez skarżącego jako uzupełnienie pierwotnego wniosku - figurowała razem z mężem nie tylko jako likwidator Spółki jawnej "A" w R. , ale również jako wspólnik Spółki cywilnej "B" oraz prezes zarządu Spółki "C", która w 2010 r. prowadziła działalność znacznych rozmiarów, jako że uzyskała przychód w wysokości 2.315.709,85 zł, który po potrąceniu kosztów jego uzyskania rzędu 2.144.226,21 zł przyniósł dochód w kwocie 171.483,64 zł. Wprawdzie w chwili obecnej skarżący twierdzi, że nie może już liczyć na pomoc żony, albowiem ta nie posiada żadnych dochodów, jednakże okoliczności tej w żaden sposób nie udokumentował. Odesłał bowiem do znajdujących się w aktach sprawy dokumentów źródłowych. A z tych wynika, że żona skarżącego jest jednak aktywna zawodowo i działa w różnych podmiotach gospodarczych. Mając zatem na uwadze powyższe odesłanie odstąpiono od wzywania strony skarżącej o nadesłanie stosownej dokumentacji potwierdzającej dane zawarte we wniosku, w tym również wskazującej na źródła dochodu, z którego wnioskodawca spłaca na bieżąco zaległości. To z kolei oznacza, że skarżący nie powołał żadnych nowych okoliczności, uzasadniających uwzględnienie jego wniosku o zmianę pierwotnego postanowienia w przedmiocie prawa pomocy. Co istotne nie wykazał też żadnymi materiałami dowodowymi, że jego sytuacja finansowa się pogorszyła, choć jak wynika z akt sprawy korzysta z pomocy fachowego pełnomocnika procesowego w osobie doradcy podatkowego. Pełnomocnik ten reprezentuje stronę od początku postępowania sądowoadministracyjnego. W jego gestii leży więc odpowiednie i solidne przygotowanie stosownych wniosków procesowych, i to nie tylko w aspekcie formalnym, ale również i merytorycznym oraz ich udokumentowanie. Tym bardziej, że w orzecznictwie za powszechny przyjmuje się pogląd, zgodnie z którym ciężar dowodu spoczywa na ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2008 r. sygn. akt II OZ 322/08, LEX nr 479084). Sprawą zainteresowanego jest wszak wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy, jako że użycie w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a. określenia "gdy wykaże" wskazuje wyraźnie, iż to wnioskodawca ma przekonać Sąd, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z przewidzianego w tym przepisie dobrodziejstwa procesowego jakim jest instytucja prawa pomocy, zwłaszcza gdy reprezentowany jest przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego. Zatem i z tego powodu przyjąć należało, że skarżący nie wykazał w dostateczny i przekonujący sposób jakoby jego sytuacja materialna była na tyle trudna, iż uzasadniałaby zastosowanie tej szczególnej instytucji procesowej jaką jest przyznanie prawa pomocy w zakresie odpowiadającym żądaniu wnioskodawcy. Analizując bowiem treść złożonego obecnie wniosku o prawo pomocy trudno doszukać się w nim nowych okoliczności przemawiających za zmianą wydanego wcześniej rozstrzygnięcia. Z tego też powodu – zdaniem Sądu – przy ocenie niniejszego, drugiego już w przedmiotowej sprawie wniosku o prawo pomocy, nie straciły na aktualności rozważania odnośnie sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych wnioskodawcy zawarte w poprzednim, prawomocnym już postanowieniu Sądu z dnia 8 grudnia 2011 r.

Dlatego też mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne, Sąd działając na podstawie art. 165 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...