IV SA/Wa 1983/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-09-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Falkiewicz-Kluj /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj po rozpoznaniu w dniu 25 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy L. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi Gminy L. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej za naruszenie warunków odprowadzenia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Gmina L. w dniu 30 lipca 2012 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) wniosła skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej za naruszenie warunków odprowadzenia.
W piśmie procesowym z dnia 20 września 2012 r. skarżąca Gmina zwróciła się do Sądu o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podała, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji może spowodować niepowetowaną szkodę dla Gminy, gdyż kwota kary (68.334,00 zł) może zostać wyegzekwowana a jest to kwota znacząca dla budżetu Gminy i do czasu rozpoznania skargi przez sąd administracyjny, Gmina zostałaby pozbawiona możliwości realizacji jednego ze swoich ustawowych zadań.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "ppsa", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże art. 61 § 3 ppsa stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 ppsa, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. W przypadku gdy skutkiem decyzji jest wyegzekwowanie od danego podmiotu nałożonej kary pieniężnej, Sąd nie ocenia na tym etapie postępowania, czy kara pieniężna została zasadnie nałożona ani czy prawidłowo ustalono jej wysokość a jedynie czy zostały wykazane przez stroną przesłanki ustawowe do wstrzymania wykonania decyzji.
W przedmiotowej sprawie skarżąca Gmina L. poza powołaniem się na przepis ustawy i stwierdzenie, że kwota kary tj. 68.334,00 zł jest znacząca dla budżetu Gminy, nie wskazała żadnych merytorycznych argumentów, których istnienie pozwalałoby na uznanie, że wykonanie zaskarżonej decyzji narazi Gminę na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje trudne do odwrócenia skutków.
Należy wskazać, że Sąd, oceniając w sprawie w której powstaje obowiązek zapłaty określonej kwoty, czy może powstać znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki, bierze pod uwagę nie tylko wysokość nałożonej kary pieniężnej ale i całokształt sytuacji finansowej strony wnoszącej o wstrzymanie wykonania decyzji, której skutkiem jest wyegzekwowanie nałożonej kary pieniężnej.
Strona skarżąca w ogóle nie wykazała jaka jest sytuacja finansowa Gminy a więc nie sposób ustalić czy obciążenie budżetu Gminy kwotą nałożonej kary spowoduje kwalifikowaną tj. znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie WSA poglądem, przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona w późniejszym czasie poprzez przywrócenie do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia prawne i faktyczne skutki, powodują istotną i trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego argumenty przywołane przez Gminę mają charakter ogólnikowy i nie zostały poparte żadnymi dowodami np. dokumentami co prowadzi do wniosku, że Gmina nawet nie uprawdopodobniła iż wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować znaczną szkodę lub że istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Falkiewicz-Kluj /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj po rozpoznaniu w dniu 25 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy L. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi Gminy L. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej za naruszenie warunków odprowadzenia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Gmina L. w dniu 30 lipca 2012 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) wniosła skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej za naruszenie warunków odprowadzenia.
W piśmie procesowym z dnia 20 września 2012 r. skarżąca Gmina zwróciła się do Sądu o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podała, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji może spowodować niepowetowaną szkodę dla Gminy, gdyż kwota kary (68.334,00 zł) może zostać wyegzekwowana a jest to kwota znacząca dla budżetu Gminy i do czasu rozpoznania skargi przez sąd administracyjny, Gmina zostałaby pozbawiona możliwości realizacji jednego ze swoich ustawowych zadań.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "ppsa", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże art. 61 § 3 ppsa stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 ppsa, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. W przypadku gdy skutkiem decyzji jest wyegzekwowanie od danego podmiotu nałożonej kary pieniężnej, Sąd nie ocenia na tym etapie postępowania, czy kara pieniężna została zasadnie nałożona ani czy prawidłowo ustalono jej wysokość a jedynie czy zostały wykazane przez stroną przesłanki ustawowe do wstrzymania wykonania decyzji.
W przedmiotowej sprawie skarżąca Gmina L. poza powołaniem się na przepis ustawy i stwierdzenie, że kwota kary tj. 68.334,00 zł jest znacząca dla budżetu Gminy, nie wskazała żadnych merytorycznych argumentów, których istnienie pozwalałoby na uznanie, że wykonanie zaskarżonej decyzji narazi Gminę na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje trudne do odwrócenia skutków.
Należy wskazać, że Sąd, oceniając w sprawie w której powstaje obowiązek zapłaty określonej kwoty, czy może powstać znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki, bierze pod uwagę nie tylko wysokość nałożonej kary pieniężnej ale i całokształt sytuacji finansowej strony wnoszącej o wstrzymanie wykonania decyzji, której skutkiem jest wyegzekwowanie nałożonej kary pieniężnej.
Strona skarżąca w ogóle nie wykazała jaka jest sytuacja finansowa Gminy a więc nie sposób ustalić czy obciążenie budżetu Gminy kwotą nałożonej kary spowoduje kwalifikowaną tj. znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie WSA poglądem, przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona w późniejszym czasie poprzez przywrócenie do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia prawne i faktyczne skutki, powodują istotną i trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego argumenty przywołane przez Gminę mają charakter ogólnikowy i nie zostały poparte żadnymi dowodami np. dokumentami co prowadzi do wniosku, że Gmina nawet nie uprawdopodobniła iż wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować znaczną szkodę lub że istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
