III SA/Po 920/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2012-09-26Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Szymon Widłak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 26 września 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak po rozpoznaniu w dniu 26 września 2012 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi KG na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego i określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego postanawia : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Pismem z dnia 23 lipca 2012 r. strona skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] w przedmiocie stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego i określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
Wraz ze skargą strona złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji, w uzasadnieniu jedynie podnosząc, że wykonanie decyzji doprowadzi do nieodwracalnych skutków prawnych dla skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) – dalej p.p.s.a. – sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki.
"Niebezpieczeństwo" zaistnienia "znacznej szkody" i "trudnych do odwrócenia skutków" musi wynikać z racjonalnej oceny zakresu, zasad i trybu wykonania aktu w czasie zawisłości skargi w danej sprawie sądowoadministracyjnej.
Tym samym, aby ocena Sądu nastąpiła, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona powinna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
We wniosku zawartym w skardze brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia wskazującego na istnienie przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Jak natomiast podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny – brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (vide postanowienie NSA z 18 maja 2004 r. FZ 65/04, niepubl.).
Zauważyć też należy, iż przepis art. 61 p.p.s.a. został tak skonstruowany, że ciężar wykazania, iż okoliczności w nim wskazane istotnie zaistniały, spoczywa na osobie wnioskującej o ochronę tymczasową. Wnioskodawca powinien zatem wykazać, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki.
W przedmiotowej sprawie strona skarżąca, poza zarzutami odnoszącymi się bezpośrednio do zaskarżonej decyzji, których Sąd na tym etapie rozpoznawania sprawy nie bierze pod rozwagę, nie zawarła żadnych twierdzeń odnoszących się wprost do wniosku i przemawiających za jego uwzględnieniem. Skarżący nie powołał się na konkretne zdarzenia, które świadczyłyby o tym, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji byłoby zasadne.
W tym stanie rzeczy, stwierdzić należy, iż skoro strona skarżąca nie uprawdopodobniła niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody, to nie można przyjąć twierdzenia, że wykonanie decyzji spowodowałoby taką szkodę, a co więcej "znaczną szkodę". Strona nie podniosła również argumentów przemawiających za tym, że wykonanie decyzji mogłoby rodzić niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wobec powyższego, mając na uwadze wszystkie podniesione już okoliczności, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu działając na podstawie powołanego wyżej art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., postanowił jak na wstępie.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Szymon Widłak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 26 września 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak po rozpoznaniu w dniu 26 września 2012 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi KG na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego i określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego postanawia : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Pismem z dnia 23 lipca 2012 r. strona skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] w przedmiocie stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego i określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
Wraz ze skargą strona złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji, w uzasadnieniu jedynie podnosząc, że wykonanie decyzji doprowadzi do nieodwracalnych skutków prawnych dla skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) – dalej p.p.s.a. – sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki.
"Niebezpieczeństwo" zaistnienia "znacznej szkody" i "trudnych do odwrócenia skutków" musi wynikać z racjonalnej oceny zakresu, zasad i trybu wykonania aktu w czasie zawisłości skargi w danej sprawie sądowoadministracyjnej.
Tym samym, aby ocena Sądu nastąpiła, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona powinna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
We wniosku zawartym w skardze brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia wskazującego na istnienie przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Jak natomiast podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny – brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (vide postanowienie NSA z 18 maja 2004 r. FZ 65/04, niepubl.).
Zauważyć też należy, iż przepis art. 61 p.p.s.a. został tak skonstruowany, że ciężar wykazania, iż okoliczności w nim wskazane istotnie zaistniały, spoczywa na osobie wnioskującej o ochronę tymczasową. Wnioskodawca powinien zatem wykazać, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki.
W przedmiotowej sprawie strona skarżąca, poza zarzutami odnoszącymi się bezpośrednio do zaskarżonej decyzji, których Sąd na tym etapie rozpoznawania sprawy nie bierze pod rozwagę, nie zawarła żadnych twierdzeń odnoszących się wprost do wniosku i przemawiających za jego uwzględnieniem. Skarżący nie powołał się na konkretne zdarzenia, które świadczyłyby o tym, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji byłoby zasadne.
W tym stanie rzeczy, stwierdzić należy, iż skoro strona skarżąca nie uprawdopodobniła niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody, to nie można przyjąć twierdzenia, że wykonanie decyzji spowodowałoby taką szkodę, a co więcej "znaczną szkodę". Strona nie podniosła również argumentów przemawiających za tym, że wykonanie decyzji mogłoby rodzić niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wobec powyższego, mając na uwadze wszystkie podniesione już okoliczności, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu działając na podstawie powołanego wyżej art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., postanowił jak na wstępie.
