• IV SA/Po 216/12 - Wyrok W...
  29.03.2024

IV SA/Po 216/12

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2012-09-27

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Maciej Dybowski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Dybowski /spr./ Sędziowie WSA Bożena Popowska WSA Tomasz Grossmann Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2012 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia "A." na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] grudnia [...] r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2011 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] września 2011 r.) Burmistrz Miasta i Gminy M. (dalej Burmistrz albo organ I instancji), na podstawie art. 71 ust. 1 i 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 82 ust. 1 i art. 85 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199, poz.1227 ze zm., dalej udiś), art. 104 § 1 i 107 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa), i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213, poz. 1397, dalej rozporządzenie z 2010 r.), po rozpatrzeniu wniosku A. Sp. z o.o. (dalej Inwestor) ustalił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie zespołu elektrowni wiatrowych "P." wraz z infrastrukturą towarzyszącą o łącznej mocy [...], zlokalizowanej w gminie G.

Określając w pkt I decyzji rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia Burmistrz wskazał, że polega ono na budowie [...] turbin wiatrowych o mocy elektrycznej pojedynczej turbiny nie wyższej niż 1,5 MW (całkowita moc wytwórcza farmy nie będzie wyższa niż [...] MW), wysokości wieży nieprzekraczającej 80 metrów, średnicy wirnika do 82 metrów i maksymalnej mocy akustycznej nieprzekraczającej 102,5 dBA, z uwzględnieniem obniżeń poziomów mocy akustycznych wybranych siłowni, przedstawionych w pkt 2 decyzji. Farma będzie wybudowana wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. utwardzonymi drogami dojazdowymi, utwardzonymi placami manewrowymi (montażowymi) i trasami kablowymi. Burmistrz określił lokalizację i maksymalny poziom mocy akustycznej poszczególnych turbin. W pkt I.2. organ I instancji określił warunki wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich. W pkt II Burmistrz określił wymagania dotyczące ochrony środowiska do uwzględnienia w projekcie budowlanym. W pkt VI Burmistrz wyjaśnił, że stoi na stanowisku, że dla planowanego przedsięwzięcia nie ma potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 udiś.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że do rozpoznania niniejszej sprawy został wyznaczony postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. (dalej SKO) z [...] marca 2010 r., znak [...]. Owa inwestycja należy do przedsięwzięć wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. nr 257, poz. 2573 ze zm., dalej rozporządzenie z 2004 r.). Przepis ów zastosowano w przedmiotowym postępowaniu, zgodnie z § 4 rozporządzenia z 2010 r. Opisując dotychczasowy przebieg postępowania organ I instancji zauważył, że planowane przedsięwzięcie realizowane w przyjętym wariancie (wariancie C), położone jest poza obszarami chronionymi, o których mowa w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. 2009 r., nr 151, poz. 1220 ze zm., dalej uop). Najbliżej zlokalizowanymi formami ochrony przyrody są: Obszar Chronionego Krajobrazu "Dolina W. i Rynna G.-W. (położony w odległości ok. 100 metrów) i obszary Natura 2000: PLB 300001 Dolina Środkowej N. i Kanału B. (w odległości ok. [...] km), [...] Dolina Noteci (w odległości ok. [...] km), [...] Jezioro K. (w odległości ok. [...] km). W ramach planowania przedsięwzięcia zaproponowano i przeanalizowano 3 warianty przedsięwzięcia. Wariant A polegający na niepodejmowaniu przedsięwzięcia, wariant B polegający na realizacji przedsięwzięcia na większym obszarze i wariant C, wybrany do realizacji. Pierwotnie zakładany zasięg farmy wiatrowej (wariant B) niósł ze sobą ryzyko negatywnego wpływu na ptaki i nietoperze. W celu wyeliminowania tego ryzyka Inwestor, na skutek zaleceń RDOŚ, zaprojektował lokalizację przedsięwzięcia na mniejszym obszarze, odsuwając turbiny od terenów najbardziej atrakcyjnych dla ptaków. Na dalszych etapach postępowania w sprawie uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, mając na względzie zalecenia zawarte w wytycznych Porozumienia dla Ochrony Nietoperzy 2009 "Tymczasowe wytyczne dotyczące oceny oddziaływania elektrowni wiatrowych na nietoperze" zrezygnowano z dwu turbin, a dwie kolejne przesunięto w celu zapewnienia ich lokalizacji w odległości nie mniejszej niż 200 m od lasów. Na obszarze planowanego przedsięwzięcia i na gruntach przylegających nie stwierdzono siedlisk przyrodniczych chronionych na podstawie Dyrektywy Siedliskowej ani żadnych innych cennych zbiorowisk roślinnych. Ocena oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na najbardziej narażone grupy zwierząt, tj. ptaki i nietoperze, została dokonana w oparciu o wyniki przedrealizacyjnego monitoringu ornitologicznego i chiropterologicznego. Prowadzone badania monitoringowe nie wykazały istnienia szlaków migracyjnych przechodzących przez teren planowanego przedsięwzięcia i najbliższą okolicę. Miejsca wskazane w wyniku analizy jako atrakcyjne dla ptaków zostały wyłączone spod inwestycji. Na badanym obszarze występuje typowa awifauna charakterystyczna dla północnego pasa Niziny Wielkopolskiej. Spośród gatunków szczególnie narażonych na kolizje z turbinami, w obrębie planowanej farmy stwierdzono gniazdowanie żurawi, czajek, błotniaków stawowych, krogulców. Stanowiska wyżej wymienionych gatunków znajdują się w odległości ok. 500 m lub większej od planowanych turbin. W granicach badanego obszaru stwierdzono obecność 20 gniazd bociana białego (17 zajętych), który jest gatunkiem szczególnie narażonym na kolizje z turbinami wiatrowymi. Jednakże z przeprowadzonych obserwacji wynika, że w okresie lęgowym, miejsca żerowiskowe skupiały się we wsiach i ich najbliższych okolicach (do 400 m od gniazda), czyli w promieniu mniejszym niż odległość do najbliższych turbin (minimalna odległość ok. 500 m od gniazda). W kompleksie leśnym w okolicach miejscowości Komorowo, znajduje się gniazdo bociana czarnego (w odległości ok. 2 km od planowanych turbin), wokół którego utworzono strefę ochrony ścisłej i okresowej miejsc rozrodu i regularnego przebywania. W trakcie prowadzonych obserwacji na terenie planowanej farmy wiatrowej nie stwierdzono obecności tego gatunku, w związku z tym należy uznać, że tereny żerowiskowe tych ptaków położone są poza jej granicami. Z zebranych danych w trakcie monitoringu chiropterologicznego, i po uwzględnieniu odpowiedniego rozmieszczenia turbin wynika, że w granicach planowanej farmy nie stwierdzono obszarów konfliktowych dla chiropterofauny. W części południowej (nieprzeznaczonej w wybranym wariancie do realizacji przedsięwzięcia) stwierdzono szlak migracyjny nietoperzy łączący dwa duże kompleksy leśne. Ze względu na odległość do planowanych turbin (ok. 3,5 km) należy uznać, że znajduje się on poza zasięgiem oddziaływania farmy. W związku z tym realizacja planowanego przedsięwzięcia nie przewiduje oddziaływania skumulowanego na ptaki i nietoperze. W sąsiedztwie przedmiotowej farmy wiatrowej położona jest istniejąca farma wiatrowa "M." i "M. Wschód" o łącznej mocy 120 MW, i planowana farma wiatrowa "K.-zadanie IV". Ze względu na brak w obrębie planowanej farmy szlaków migracji ptaków i nietoperzy nie powstanie efekt bariery. Rozstawienie turbin wiatrowych w sposób zapewniający istnienie obszarów wolnych od zabudowy turbinami o powierzchni powyżej 1 km2 , a miejscami ponad 5 km2 zapewni możliwość wykorzystywania tego terenu w trakcie migracji. Z przedłożonego raportu wynika, że najbardziej korzystnym z punktu widzenia ochrony przyrody wariantem realizacyjnym jest wariant C, ze względu na wyłączenie z planów inwestycyjnych terenów najbardziej akcyjnych dla ptaków i nietoperzy. W związku z tym planowaną farmę wiatrową należy zrealizować w oparciu o ten wariant. Planowane turbiny zlokalizowane będą na obszarze użytkowanym rolniczo, z występującymi oczkami wodnymi i ciekami. Ze względu na fakt, że drobne zbiorniki wodne stanowią atrakcyjne środowisko dla zwierząt, w szczególności płazów, a w trakcie obserwacji przyrodniczych na omawianym terenie stwierdzono występowanie gatunków, będących pod ścisłą ochroną, np. ropucha szara, żaba trawna, żaba wodna, żaba moczarowa nałożono warunek odpowiedniego lokalizowania dróg dojazdowych w taki sposób, by drogi te nie przecinały śródpolnych oczek wodnych. W takim środowisku, występują drobne ssaki, płazy i gady. W trakcie wędrówek lub polowania w obrębie prowadzonych robót mogą one wpadać do głębokich wykopów, z których nie będą mogły się wydostać, w związku z tym mogą one wymagać działań ratunkowych. Z tego powodu nałożono warunek zabezpieczenia wykopów przed możliwością dostania się do nich drobnych zwierząt.

W celu przeanalizowania rzeczywistego zagrożenia, jakie może powodować przedmiotowa inwestycja dla walorów przyrody ożywionej na etapie funkcjonowania i podjęcia w razie potrzeby działań zapobiegawczych organ I instancji nałożył warunek przeprowadzenia monitoringu porealizacyjnego w odniesieniu do ptaków i nietoperzy, które są grupą szczególnie narażoną na niekorzystny wpływ tego typu konstrukcji.

Przedmiotowe przedsięwzięcie zlokalizowane będzie w niewielkiej odległości od innej dużej farmy wiatrowej "M. [...]", należącej do tego samego Inwestora. Z tego względu w raporcie dokonano analizy akustycznej dla równoczesnej eksploatacji obu przedsięwzięć. Analiza ta wykazała, że eksploatacja farmy wiatrowej "P.", przy uwzględnieniu przedstawionych w dokumentacji warunków dotyczących lokalizacji poszczególnych siłowni a także ich podstawowych parametrów akustycznych i geometrycznych, nie będzie powodować przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną w myśl rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. nr 120, poz. 826, dalej rozporządzenie z 2007 r.). W związku z powyższym, organ I instancji określił parametry geometryczne, elektryczne i akustyczne każdej z planowanych siłowni, a także ich lokalizacje w układzie odniesienia 1992. Kwalifikacja akustyczna, a co za tym idzie dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, zostały ustalone przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w P. w oparciu o pismo Burmistrza Miasta i Gminy G. z [...] listopada 2010 r. nr [...], w którym zawarto informacje o funkcjach terenów zgodnie z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego (w odniesieniu do terenów, dla których plany takie zostały uchwalone) i o faktycznym zagospodarowaniu, i wykorzystaniu terenów wokół siłowni wiatrowych. By umożliwić weryfikację poczynionych założeń i uzyskanych wyników analizy, w niniejszym postanowieniu nałożono na Inwestora obowiązek przeprowadzenia kontrolnych pomiarów poziomów hałasu na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną zgodnie z rozporządzeniem z 2007 r., po uruchomieniu inwestycji, w warunkach, w których wpływ inwestycji na akustyczny stan jakości środowiska będzie największy, w celu określenia rzeczywistego wpływu przedsięwzięcia na poziom hałasu w rejonie lokalizacji inwestycji.

W celu weryfikacji poczynionych założeń i uzyskanych wyników analizy oddziaływania przedmiotowej farmy wiatrowej, zobowiązano Inwestora do wykonania okresowych pomiarów poziomu hałasu, w ciągu pierwszych dwu lat od ostatecznego ustalenia warunków eksploatacji przedsięwzięcia, nie mniej niż jeden raz w ciągu każdej z pór roku przy warunkach wiatrowych, przy których wpływ przedsięwzięcia na stan akustyczny będzie największy. Organ I instancji rozszerzył obowiązek prowadzenia okresowych pomiarów poziomu hałasu z 1 roku do 2 lat. Organ uznał za uzasadnione nałożenie obowiązku tej treści z uwagi na dużą ilość protestów społecznych jakie wystąpiły na etapie konsultacji społecznych i planowane odległości turbin od zabudowań mieszkalnych. Wyniki tych pomiarów Inwestor winien przedłożyć właściwemu organowi ochrony środowiska Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w P. (dalej WIOŚ) i Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w P. (dalej RDOŚ), w celu weryfikacji poprawności wykonanej analizy akustycznej i ewentualnych korekt nastaw oraz organowi dającemu decyzję celem zapoznania.

Ze względu na szczegółowy i jednoznaczny opis planowanej do zastosowania technologii oraz stosowanych środków mających na celu zmniejszenie uciążliwości dla środowiska, w związku z planowanym przedsięwzięciem, nie stwierdzono konieczności przeprowadzenia powtórnej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 udiś, pod warunkiem jednak, że we wniosku o wydanie ww. decyzji nie zostaną dokonane zmiany w stosunku do wymagań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i w raporcie o oddziaływaniu na środowisko (k. 981-999 akt administracyjnych).

Odwołanie od decyzji z 21 września 2011 r. pismem z dnia 10 października 2011 r. wniosło Stowarzyszenie "B." (dalej Odwołujący albo Skarżący). Odwołujący w następujących po sobie punktach sformułował zarzuty w stosunku do decyzji z [...] września 2011 r.:

1) w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji rozważano wyłącznie wariant C (wariant realizacyjny), a wariant B (wariant z większym obszarem pod elektrownie wiatrowe) i wariant A (wariant polegający na odstąpieniu od budowy elektrowni wiatrowych) były wzięte pod rozwagę jedynie w celu uzasadnienia wariantu C, mimo podnoszonych wątpliwości związanych z potencjalnym niekorzystnym wpływem hałasu na ludzi,

2) decyzja z [...] września 2011 r. nie zawiera legalnej definicji określenia "inwestycja", a co za tym idzie, nie można jednoznacznie ustalić, z jakim dniem (od kiedy liczyć) pomiary poziomu hałasu. Po stronie mieszkańców może to rodzić takie obawy, że pomiary będą prowadzone dopiero po wykonaniu wszystkich elektrowni wiatrowych objętych decyzją, a niektóre z nich znacznie wcześniej rozpoczną pracę,

3 i 4) w zaskarżonej decyzji błędnie rozważono zachowanie odpowiedniej odległości turbin wiatrowych od miejsc lęgowych i żerowiskowych występujących na tym terenie ptaków,

5) w zaskarżonej decyzji zignorowany został element krajobrazowy. Odwołujący wskazał na niewystarczającą odległość od Obszaru Chronionego Krajobrazu "Dolina W. i Rynna G. W.", wynoszącą 100 m,

6) organ I instancji wydając decyzję wiedział o problematyczności budowy elektrowni wiatrowych. Co istotne, praktycznie nie uzasadnił, dlaczego ustalił 2 lata, a nie np. 10 lat obowiązkowego prowadzenia pomiarów hałasu. Organ nie oparł się o żadne badania naukowe lub inne podobne mogące potwierdzić, że okres 2 lat jest właściwy. Organ nie rozważył, czy zamiast lub niezależnie od okresu 2 lat ustalić/zwiększyć częstotliwość tych badań, tzn. uzyskać bardziej reprezentatywny wynik pomiaru, szczególnie z uwagi na niewielkie odległości turbin od zabudowań ludzkich,

7) nie wiadomo na jakiej podstawie organ I instancji oparł twierdzenie o funkcjonowaniu farmy wiatrowej przez 25 lat,

8) nie wiadomo, na jakiej podstawie organ I instancji uznał, że nie jest możliwe odsunięcie turbin na odległość co najmniej 500 m od zabudowań mieszkalnych,

9) organ uznał za właściwe w części oprzeć swe rozstrzygnięcie na innym już istniejącym przedsięwzięciu wiatrakowym, które nie jest objęte niniejszym postępowaniem administracyjnym. Odwołujący podkreślił, że organ I instancji nabył doświadczenie w postępowaniu administracyjnym we własnej gminie, w której nie było żadnych protestów. Jednakże w międzyczasie nastąpiło uruchomienie rzeczywistej farmy wiatrowej w M., co zmieniło świadomość strony społecznej. Po jej uruchomieniu nastąpił gwałtowny wzrost protestów, szczególnie w miejscowości przylegających do M., co jest odnotowane w aktach postępowania. Nadto nie można uznać, że organ ma doświadczenie w sytuacji braku protestów. To właśnie kontrola społeczna władzy, o której trudno mówić w poprzednim postępowaniu, decyduje, o jakości postępowania, weryfikuje zgodność z prawem i jakość postępowania administracyjnego,

10) Odwołujący zaprzeczył, jakoby Burmistrz nałożył pismem nr [...] na Inwestora obowiązek oceny oddziaływania na środowisko dnia [...] sierpnia 2011 r.,

11) Odwołujący zwrócił uwagę na brak dialogu społecznego informującego w sposób jawny i uczciwy o planowanej inwestycji przez organ administracji oraz stronniczość organu, a w szczególności Burmistrza. Brak dialogu przejawiał się przez brak informacji o postępowaniu na tablicach w sołectwach gminy, a w dokumentacji postępowania brak potwierdzeń, że wszystkie ogłoszenia były publikowane, brak potwierdzeń na ogłoszeniu, od kiedy do kiedy było publikowane, brak odpowiedzi na pisma kierowane do urzędu lub ich prawie roczne opóźnienia, brak w dokumentacji postępowania potwierdzeń, że organ wysłał wszystkie odpowiedzi. Organ I instancji nie udzielił wszystkich odpowiedzi na wiele pism w stosownym terminie lub wcale. Odpowiedzi Inwestora na pisemne wnioski organ I instancji umieszczał w aktach sprawy nie informując petentów o tym fakcie. Dodając do tego fakt, że organ potem żądał od stron opłaty za kopię, przyczynił się do uniemożliwienia zapoznania się stron z dokumentem. Nie udzielono odpowiedzi stronie społecznej na pisemne wnioski, a w szczególności odpowiedzi o których mowa na stronie 10 decyzji. Organ nie poinformował także, że takie odpowiedzi się pojawiły,

12) zdaniem Odwołującego decyzja z [...] września 2011 r. nie uwzględnia rozporządzenia z 2010 r. Organ I instancji niezasadnie stwierdził brak konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz postępowania w ramach transgranicznego oddziaływania na środowisko. Wieże elektrowni wiatrowych są wyższe niż 30 m i nie można było zaniechać wykonywania raportu oddziaływania na środowisko, zważywszy na to, że w pobliżu są tereny chronione (nawet 100 m), Obszar Chronionego Krajobrazu,

13) Odwołujący zwrócił uwagę na brak informacji o postępowaniu w Biuletynie Informacji Publicznej (dalej BIP),

14) zdaniem Odwołującego, organ I instancji nie powiadomił wszystkich stron o wszczęciu postępowania przez zaniechanie wywieszenia obwieszczeń na tablicach sołeckich oraz na stronie BIP, co jest zwyczajowo przyjętym sposobem obwieszczania informacji i nie dokonał tego w inny, skuteczny sposób, np. rozsyłając korespondencję do stron postępowania. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania w ogóle nie zostało wywieszone na tablicach informacyjnych w sołectwach,

15) Odwołujący zwrócił uwagę, że organ I instancji niewłaściwie określił strony postępowania, zawężając ich liczbę, w związku z czym organ nie powiadomił wszystkich stron postępowania o wydanej decyzji. Ponieważ informacja o decyzji została rozesłana pocztą, należy przyjąć, że korespondencja taka winna być skierowana do wszystkich stron postępowania,

16) zdaniem Odwołującego, całe postępowanie było prowadzone stronniczo, a Burmistrz nigdy nie ukrywał, jaką wyda decyzję. Organ I instancji cały czas faworyzował Inwestora, nie przeprowadził właściwie spotkań konsultacyjnych,

17) nieprawdą jest zdaniem Odwołującego, że organ prowadzący opublikował informację znak: [...] na stronie internetowej www.bip.M..pl. Pierwsza informacja o postępowaniu pojawiła się [...] maja 2011 r. o godz. 10:39. Kolejne spotkania zorganizowane jedynie przez Inwestora nie wypełniają wymogów konsultacji społecznych, będąc jedynie akcją propagandową Inwestora,

18 i 19) Odwołujący zwrócił uwagę na uzależnienie Burmistrza od Inwestora, wyrażające się sponsorowaniem różnego rodzaju imprez przez Inwestora na terenie gminy oraz finansowaniem przez Inwestora zadań poprawiających funkcjonowanie gminy,

20) zdaniem Odwołującego, Gmina M. ogranicza stronie społecznej dostęp do informacji o postępowaniu. Za jedną kopię raportu środowiskowego organ i instancji zażądał od strony społecznej ponad 600 zł wskazując jednocześnie na niedopuszczalność opublikowania tego raportu. Organ odmówił publikacji raportu środowiskowego na stronach internetowych, nie opublikował go również w BIP, choć strona społeczna występowała o to na piśmie i podnosiła to na wielu spotkaniach,

21) Odwołujący zwrócił uwagę na brak w postępowaniu dokumentów potwierdzających, że monitoring przedrealizacyjny był wykonywany przez cały rok na terenie całej inwestycji. Początkowo inwestycja miała być bliżej jeziora K. i tam właśnie był wykonywany monitoring całoroczny. Jednakże ze względu na dużą liczbę ptaków została ona przesunięta na teren gminy G., lecz nie we wszystkich miejscach inwestycji był prowadzony całoroczny monitoring,

22-24) organ I instancji nie uwzględnił w decyzji z [...] września 2011 r. protestów społecznych, zauważając dużą skalę niezadowolenia społecznego, a po uruchomieniu farmy w M.ie znaczący wzrost protestów społecznych. Odwołujący zwrócił uwagę, że w Karcie Informacyjnej Przedsięwzięcia jest informacja, że wiatraki nie będą instalowane bliżej niż 500 m od zabudowań. Organ I instancji nie ustosunkował się przy tym do przedstawionych przez Odwołującego dowodów o szkodliwym wpływie planowanej inwestycji na życie i zdrowie ludzi oraz do ograniczenia prawa do budowy na działkach sąsiadujących z wiatrakami,

25) Odwołujący zwrócił uwagę, że w trakcie postępowania w RDOŚ, organ opiniujący nie odpowiedział na żadne z pism kierowanych do RDOŚ, tym samym odmawiając uznania dowodów składanych przez stronę społeczną. RDOŚ nie uwzględnił:

a. minimalnej odległości 500 m od zabudowań tym samym nie stosując zaleceń PSWE i Karty Informacyjnej Projektu,

b. Karty Informacyjnej Projektu, choć karta dotyczy właśnie tego projektu, a nie innego. Nieprawdą jest przy tym, że Inwestor nie będzie wnioskował o żadne dodatkowe turbiny na terenie gminy G., ponieważ aktualnie trwa postępowanie na kolejne 4 turbiny w gminie G.,

26) Odwołujący podkreślił, że inwestycja jest częścią projektu farmy wiatrowej "P." i tylko jako taka winna być rozpatrywana. Przepisy prawa nie dopuszczają dzielenia inwestycji z powodu ukrycia przez Inwestora skumulowanego oddziaływania na środowisko,

27) zdaniem Odwołującego, negatywny wpływ wiatraków na zdrowie człowieka nie został w ogóle poruszony w opracowaniu Raportu Oddziaływania na Środowisko (dalej Raport). Syndrom Turbin Wiatrowych - takim terminem naukowcy określili zespół objawów jakie mają ludzie mieszkający dłuższy czas w niewielkiej odległości od turbin wiatrowych (min. 2 km). Według badań naukowych dowody na to, że turbiny produkują dźwięki o niskiej częstotliwości i infradźwięki są bezdyskusyjne. Kliniczne badania są jednoznaczne: dźwięki o niskiej częstotliwości i infradźwięki zaburzają pracę narządów odpowiedzialnych za ruch, zmysł równowagi i świadomość pozycji. Badania nad tą sprawą wykonywane przez lekarzy medycyny pokazały, że ludzie mieszkający w odległości mniejszej niż 2 km od turbin wiatrowych zapadają na poważne choroby, często doprowadzeni do ostateczności opuszczają swe domy i wyprowadzają się. W środowisku otolaryngologów oraz neurochirurgów, którzy zajmują się badaniami nad tym zagadnieniem nie ma wątpliwości, emitowane przez wiatraki dźwięki i infradźwięki poważnie zakłócają pracę organów odpowiedzialnych za zmysł słuchu i równowagi, co skutkuje zespołem chorób nazwanych Syndromem Turbin Wiatrowych. Odmowa uznania tych faktów za wiarygodne dowody jest ignorancją organu I instancji,

28) zdaniem Odwołującego, w opracowanej dokumentacji Raportu, badanie poziomu hałasu przeprowadzono w skali dB(A), która promuje "lobby wiatrowe", a nie w skali (G), (C) lub (LIN) i zostało przeprowadzone tylko i wyłącznie na zlecenie Inwestora przez wynajętą przez niego firmę. Wyniki pomiarów zostały odniesione do rozporządzenia Ministra Środowiska, które wynosi 45 dB w nocy, a nie do Polskiej Normy PN-87/B-02151/02, która określa, że w pomieszczeniach mieszkalnych w budynkach mieszkalnych, internatach, domach rencistów, domach dziecka, hotelach dopuszczalny poziom dźwięku A hałasu przenikającego do pomieszczenia może wynosić:

maksymalny poziom dźwięku A, (LAmax), przy hałasie nieustalonym, w dzień 40 dB, w nocy 30 dB

średni poziom dźwięku A, (LAm) (przy hałasie ustalonym) lub równoważny poziom dźwięku A, (LAeq) (przy hałasie nieustalonym) w dzień 35 dB a w nocy 25 dB. Deweloperzy wiatraków nie podają ograniczeń określonych PN a więc 25 dB (równoważny poziom dźwięku A, (LAeq) (przy hałasie nieustalonym 2), w pomieszczeniach mieszkalnych w dzień 35 a nocy 25 dB). Wykorzystują oni poziom hałasu na otwartej przestrzeni, określony w rozporządzeniu Ministra Środowiska, wynoszący 40 dB w nocy. Tymczasem ściany domu nie dają tłumienia o 15 dB, a jeśli ktoś sypia przy otwartym oknie, to na pewno dużo mniej. Lekarstwo na w/w chorobę jest bardzo proste: życie w oddaleniu od turbin wiatrowych lub ich wyłączenie, natomiast zapobieganie tej chorobie jeszcze prostsze: zakaz instalowania turbin wiatrowych w odległości mniejszej niż 2 km od ludzkich domostw,

29) Odwołujący powołując się na zagraniczną publikację dotyczącą tzw. migotania cienia zwrócił uwagę, że w planowanej inwestycji średnica jednego wirnika wynosi 82 m, a więc odległości od zabudowań winny odpowiednio wynosić minimum 820 m,

30) Odwołujący zwrócił uwagę na stronnicze przedstawienie wpływu elektrowni na krajobraz, co w sposób szczególny będzie powodowało ujemne konsekwencje w odniesieniu do Doliny Strugi G.,

31) zdaniem Odwołującego, organ I instancji błędnie przyjął, że awarie przemysłowe nie dotyczą tej farmy wiatrowej. Ryzyko wystąpienia poważnej awarii jest zagrożeniem dla środowiska,

32) Odwołujący zauważył, że w decyzji z 21 września 2011 r. nie stwierdzono konieczności utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania, co wydaję się błędem skoro wiatraki przy awarii rzucają skrzydłami na kilkaset metrów. Z kolei w okresie zimowym wiatraki rzucają kawałkami lodu, co może spowodować katastrofę. Sam inwestor umieścił tabliczki informujące o takiej groźbie,

33) zdaniem Odwołującego, wiatraki zakłócają odbiór telewizji i radia, telefonii komórkowej i internetu radiowego, jeżeli są one usytuowane na linii nadajnik –odbiornik,

34) Odwołujący zwrócił uwagę na zasadność sięgnięcia w rozpoznawanej sprawie do odległości dotyczących norm sytuowania elektrowni wiatrowych, obowiązujących w państwach Europy zachodniej.

W końcowej części Odwołujący podkreślił, że liczba błędów, nieścisłości, nieprawdziwych informacji w decyzji nie pozostawia złudzeń, że jedynym celem organu I instancji było wydanie decyzji zgodnej z oczekiwaniami Inwestora. Dodając do tego tak długi czas prowadzenia postępowania, jego ciągłego przedłużania, wszystko to zdaniem Odwołującego stanowi dowód celowego działania organu w celu ograniczenia praw strony społecznej i faworyzowania Inwestora (k. 1012-1017, 1053 akt administracyjnych).

Pismem z [...] grudnia 2011 r. Odwołujący zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile (dalej SKO albo Kolegium) o wydłużenie terminu do zapoznania się z dokumentacją niniejszej sprawy wskazując na jego obszerność i krótki termin wyznaczony przez SKO (k. 1093 akt administracyjnych).

Pismem z [...] grudnia 2011 r. Odwołujący, powołując się na pojawienie się nowych okoliczności świadczących o stronniczości organu I instancji, wniósł o umorzenie postępowania i odsunięcie od dalszego jego prowadzenia organ I instancji (k. 1105, 1106 akt administracyjnych).

Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] grudnia 2011 r.) SKO utrzymało w mocy decyzję z [...] września 2011 r.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że negatywnie rozpoznało wniosek Odwołującego o wydłużenie terminu do załatwienia sprawy uznając, że z obszernym materiałem dowodowym zgromadzonym przed organem I instancji Odwołujący został już zapoznany, a akta zgromadzone w postępowaniu odwoławczym nie uzasadniają wydłużenia terminu.

Zdaniem Kolegium, z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że Inwestor składając wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach planowanego przedsięwzięcia, wypełnił wymagania wynikające z art. 73 i 74 udiś. Sporządzony Raport, którego zakres uzgodniony został z właściwymi organami, odpowiada wymogom formalnym określonym w art. 66 udiś, jest on wyczerpujący i spójny. Jako podstawowy dowód w sprawie podlegał ocenie na podstawie art. 80 kpa. W ocenie Kolegium, organ przeanalizował i ocenił dokładnie bezpośredni i pośredni wpływ przedsięwzięcia na środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, dobra materialne, zabytki, dostępność do złóż kopalin oraz wzajemne oddziaływania między tymi czynnikami. Organ I instancji przeanalizował możliwości oraz sposób zapobiegania i ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko, i wymaganego zakresu monitoringu. Z akt sprawy, mających odzwierciedlenie w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji jednoznacznie wynika, że udział społeczeństwa w postępowaniu był prawidłowo zapewniony. W toku postępowania organ I instancji rozpatrzył zgłoszone uwagi i wnioski, przy czym część uwag i wniosków została uwzględniona, co znalazło swój wyraz m.in. w treści zaskarżonej decyzji. Organ dołożył starań w celu skutecznego poinformowania społeczeństwa o planowanej inwestycji i prowadzonym postępowaniu, zachowując niezbędne standardy prawne.

Kolegium, odnosząc się do poszczególnych zarzutów sformułowanych przez Odwołującego wyjaśniło, że:

1) wybrano wariant, który zapewnił najwyższy możliwy poziom zabezpieczenia środowiska przed ewentualnym niekorzystnym wpływem przedsięwzięcia, a wybór poprzedzono analizą wariantów przedstawionych w Raporcie i opisano to szczegółowo w uzasadnieniu decyzji,

2) określenie momentu wykonania kontrolnych pomiarów poziomów hałasu "...trzy miesiące od uruchomienia inwestycji..," nie budzi wątpliwości i oznacza okres trzech miesięcy od uzyskania pozwolenia na użytkowanie - wydanego przez organ nadzoru budowlanego,

3), 21) przeprowadzony przedrealizacyjny monitoring ornitologiczny i chiropterologiczny, którego wyniki przedstawiono w raporcie i w jego uzupełnieniach, został pozytywnie oceniony przez RDOŚ - organ wyspecjalizowany w zakresie ochrony środowiska. Organ ten stwierdził, że informacje dotyczące walorów ornitologicznych i chiropterologicznych zostały przedstawione w sposób syntetyczny, stanowiący podsumowanie prowadzonego monitoringu, a w oparciu o przedstawiony materiał można w pełni ocenić wartość ornitologiczną badanego terenu dla ptaków migrujących i lęgowych. Przyjęta metodyka badania jest zgodna z obowiązującymi przepisami. Ornitolodzy ocenili, że odległość 500 m, a nawet 400 m oznacza, że Inwestor zapewnił dodatkowy 100-metrowy margines bezpieczeństwa dla żerujących ptaków. Obszar planowanego przedsięwzięcia wraz ze strefą buforową 1500 m został objęty rocznym przedrealizacyjnym monitoringiem, tj. w okresie zimowym, w okresie migracji wiosennej, w okresie lęgowym, w okresie letnim i w okresie migracji jesiennej - wyniki zamieszczono w tabelach 11-15 Raportu. Na podstawie wyników tych badań Inwestor zdecydował o wyłączeniu z lokalizacji turbin na terenach o większym natężeniu zgrupowań ptaków. Podniesione zarzuty nie znalazły potwierdzenia w aktach sprawy.

4) różnica w odległości przedsięwzięcia realizowanego w wariancie C od obszarów chronionych, określona w treści uzasadnienia decyzji i w treści załącznika nr 1 wynika, w ocenie Kolegium, z oczywistej omyłki popełnionej przez organ w treści uzasadnienia (s. 11 decyzji) - właściwe i poprawne odległości, mające swe uzasadnienie w raporcie, zawarte są w załączniku,

5) w raporcie przedstawiono wizualizację krajobrazu, a strony i biorące udział w postępowaniu społeczeństwo, miało prawo wglądu do zebranych materiałów. Przedsięwzięcie realizowane jest poza obszarem chronionym - co jest niesporne. Obszar Chronionego Krajobrazu "Dolina W. i Rynna G.-W.", ustanowionym pozostającym częściowo w mocy rozporządzeniem Wojewody Pilskiego nr 5/98 z dnia 15 maja 1998 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu w województwie pilskim, w wybranym wariancie C jest bardziej oddalony od inwestycji niż w wariancie B, co miało też wpływ na decyzję w tej kwestii. Z tekstu w/w aktu nie wynikają przeciwwskazania do lokalizacji przedsięwzięcia zarówno na terenie obszaru chronionego krajobrazu jak i poza jego granicami. Przeciwwskazań nie stwierdzili też autorzy raportu.

6) RDOŚ postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] rozszerzył wymagania ustawowe dotyczące pomiaru hałasu do przeprowadzenia czterech takich pomiarów w przeciągu jednego roku. Organ wydający decyzję na tej podstawie, zaostrzył wymagania w zakresie porealizacyjnego badania poziomu hałasu, biorąc pod uwagę protesty do jakich dochodziło na etapie prowadzonego postępowania administracyjnego. Kolegium podzieliło pogląd organu, że okres dwu lat wydaje się uzasadniony z powyższych względów, a w razie potrzeby obowiązek ten może być jeszcze bardziej rozszerzony,

7) analizę hałasu (rozprzestrzeniania fali akustycznej w środowisku), jak wyjaśnia organ orzekający, wykonano zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w oparciu o normę [...] "Akustyka. Tłumienie dźwięku podczas propagacji w przestrzeni otwartej. Ogólna metoda obliczeniowa" i [...]. Akustyka. Tłumienie dźwięku podczas propagacji w przestrzeni otwartej. Obliczenia pochłaniania dźwięku przez atmosferę" i jest powszechnie uznawana za wiarygodną i dokładną. Lokalizacja turbin charakteryzuje się wolną przestrzenią między terenami chronionymi (zabudowy mieszkaniowej), a terenami rolnymi (nie objętymi ochroną). Wartości ustalone w wyniku pomiaru są zgodne z poziomami wskazanymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. nr 120, poz. 826). Burmistrz dodatkowo wskazał, że autor części akustycznej raportu środowiskowego był obowiązany do przedstawienia tzw. danych wejściowych do analiz, symulacyjnych, dla celów ich ewentualnej weryfikacji przez RDOŚ. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Poznaniu, do którego raport został skierowany, wnikliwie go przeanalizował w tym zakresie i nie wniósł zastrzeżeń. Na marginesie Kolegium zwróciło uwagę, że w ramach badań monitoringowych w maju i czerwcu 2010 r. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska, Delegatura w Pile dokonał akredytowanych badań emisji hałasu, osobno dla pory dnia i pory nocy w 15 punktach referencyjnych wyznaczonych dla obszarów chronionych akustycznie, zlokalizowanych najbliżej istniejących turbin wiatrowych posadowionych już na terenie Gminy M.. Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono przekroczeń wartości dopuszczalnych dla żadnego z punktów pomiarowych. Przyjmując założenie, że w ramach procedury OOS farmy wiatrowej w M. zachowano standardy akustyczne na całej farmie, można wnioskować, że analizy symulacyjne na etapie OOS zostały wykonane poprawnie i są zgodne z badaniami terenowymi wykonanymi po zainstalowaniu turbin,

8) w trakcie trwania postępowania strony zgłaszały, by turbiny zlokalizowane zostały w odległości wynoszącej ponad 500 m od zabudowań mieszkalnych. Zdaniem Kolegium, w przepisach związanych z ochroną środowiska nie ma uregulowań określających minimalne odległości między siłowniami wiatrowymi a siedzibami ludzkimi. Minimalna odległość przedsięwzięć od poszczególnych elementów środowiska, w tym od siedzib ludzkich wynika jedynie z przewidywanego obszaru ponadnormatywnego oddziaływania danego przedsięwzięcia. W odniesieniu do tej inwestycji, najbardziej istotnym oddziaływaniem jest emisja hałasu, a lokalizacja turbin winna zapewniać właściwe, określone w aktach prawnych poziomy hałasu na terenach, dla których zostały określone dopuszczalne poziomy hałasu w danym środowisku. Przedstawiona przez Inwestora dokumentacja została zweryfikowana z uwzględnieniem tych aktów prawnych, a wykonana analiza wykazała, że eksploatacja przedmiotowej farmy wiatrowej nie będzie wiązała się z naruszeniem akustycznych standardów jakości środowiska. Wbrew twierdzeniom Odwołującego, organ przeprowadził w ramach swych kompetencji konieczną analizę dotyczącą dopuszczalności rozmieszczenia elementów infrastruktury farmy wiatrowej i wyniki tej oceny zawarł w treści zaskarżonej decyzji,

9) wskazanie w trybie art. 26 § 2 kpa, przez Kolegium Burmistrza jako organu właściwego do przeprowadzenia postępowania i wydania decyzji w przedmiotowej sprawie nie podlegało ocenie w niniejszym postępowaniu,

10) obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko organ orzekający nałożył postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] (dalej postanowienie z 31 sierpnia 2010 r.). Mylne wskazanie daty postanowienia jako 31 sierpnia 2011 r. (s. 11 decyzji) jest oczywistą omyłką organu, nie mającą żadnego wpływu na wynik sprawy [k. 524-526 akt administracyjnych],

11), 13), 14) i 17) z akt sprawy wynika, że organ prowadzący postępowanie prowadził je jawnie, z poszanowaniem przepisów regulujących udział społeczeństwa w postępowaniu. O poszczególnych etapach postępowania informowano społeczeństwo przez opublikowanie obwieszczeń na sołeckich i urzędowych tablicach ogłoszeń. Publikacja obwieszczeń odbywała się przy pomocy jednostek pomocniczych gminy i ich organów wykonawczych (sołtysów). W celu potwierdzenia dokonania publikacji obwieszczeń, organ prowadzący postępowanie zebrał informacje od sołtysów i urzędów je publikujących. Zebrana dokumentacja w tym zakresie dowodzi, że obwieszczenia zostały opublikowane każdorazowo i bez zbędnej zwłoki, a na zdecydowanej większości istnieją zwrotne informacje zawierające dane o datach wywieszenia danego obwieszczenia. W aktach sprawy są nieliczne braki w tym zakresie, jednak w ocenie Kolegium nie mogą one mieć wpływu na całościową ocenę kwestii publikacji obwieszczeń, ponieważ także te informacje zawierają potwierdzenie sołtysów o publikacji obwieszczeń, choć bez wskazania daty. Zawiadomienia indywidualne stosowano wobec Inwestora, Burmistrza Miasta i Gminy G., Stowarzyszenia B., Organizacji Przyrodniczej K. i właścicieli nieruchomości, na których planowana jest budowa siłowni. Biorąc pod uwagę fakt zgłoszenia się wielu osób, szerokiego i aktywnego udziału społeczeństwa w prowadzonym postępowaniu, w ocenie Kolegium, osiągnięto cel w postaci informowania zainteresowanej społeczności. Nie ulega wątpliwości, że społeczeństwo miało możliwość udziału w procedurach decyzyjnych, a treść informacji i sposób podania dostosowano do regulacji ustawy. Kolegium zwróciło uwagę, że organ prowadzący postępowanie nie miał obowiązku wydawania zainteresowanym poszczególnych dokumentów, np. raportu - obowiązek dotyczy jedynie informacji o miejscu, w którym dokumenty te są do wglądu. Kolegium nie znalazło też podstaw do stwierdzenia stronniczości organu.

12) w badanym postępowaniu dotyczącym przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, nałożono na Inwestora obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko (postanowienie z 31 sierpnia 2010 r.). Zapis pkt VI sentencji decyzji dotyczy braku potrzeby ponownego przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przed wydaniem pozwolenia na budowę zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 4 udiś i wynika wprost z Raportu,

15) Kolegium podzieliło pogląd organu I instancji, że stronami postępowania o ustalenie uwarunkowań środowiskowych są niewątpliwie właściciele nieruchomości, na których planowana jest inwestycja, jak również właściciele nieruchomości sąsiednich, na których inwestycja będzie oddziaływać. Z akt wynika, że poprawnie ustalona liczba stron przekracza 20, w związku z czym w sprawie organ I instancji miał prawo zastosować art. 49 kpa w zw. z art. 74 ust. 3 udiś, tj. ogłoszenia publiczne o podejmowanych czynnościach i decyzjach,

16) analiza akt sprawy nie wykazała, by spotkania konsultacyjne organizowane w ramach poszerzonych form zapewnienia społeczeństwu udziału w prowadzonym postępowaniu, przebiegały w sposób "stronniczy". O terminie spotkania informowano z odpowiednim wyprzedzeniem. Z akt sprawy wynika, że przed publikacją obwieszczeń upoważniony pracownik organu skontaktował się z przedstawicielem Odwołującego i poinformował go o terminie spotkania. Dwa dodatkowe spotkania zostały zorganizowane także w uzgodnieniu z przedstawicielem Odwołującego,

18) badanie zgodności z prawem inicjatyw Inwestora w zakresie sponsorowania niektórych działań na terenie Gminy M. nie wchodzi w zakres oceny niniejszego postępowania,

19) przebieg spotkań Burmistrza z przedstawicielami organów innych gmin w celu propagowania idei instalowania farm wiatrowych, Jego wypowiedzi prezentowane na łamach prasy czy innych mediów, również nie podlegają ocenie w niniejszym postępowaniu i nie mogą mieć wpływu na jego ocenę,

20) kwestia dostępności raportu oddziaływania na środowisko, jako niezbędnego dokumentu sprawy prowadzonej z udziałem społeczeństwa w toczącym się postępowaniu, jest uregulowana w art. 33 ust. 1 udiś. Przepis ten zobowiązuje organ jedynie do umożliwienia zapoznania się z tym dokumentem oraz do poinformowania o miejscu, w którym dokument znajduje się do wglądu. Nie jest to jednoznaczne, jak już wyżej wspomniano, z koniecznością sporządzania kopii tego dokumentu i nieodpłatnego dostarczania go na żądanie każdej zainteresowanej osoby,

22) w ocenie Kolegium, uwagi zgłaszane przez społeczeństwo, w tym przez organizacje ekologiczne, wbrew zarzutom, zostały wyjaśnione - żadna nie pozostała bez ustosunkowania się organu już w trakcie prowadzonego postępowania. Zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 1 udiś, uzasadnienie badanej decyzji zawiera informacje o przeprowadzonym postępowaniu w kwestii udziału społeczeństwa oraz o tym, w jaki sposób i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłaszane w związku z udziałem społeczeństwa. Organ prowadzący postępowanie. uwzględniając je, rozszerzył obostrzenia dotyczące m.in. monitoringu poziomu hałasu i nakazał realizację inwestycji z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. Wyniki przeprowadzonego postępowania wskazały, że inwestycja może być zrealizowana w ostatecznie przyjętej formie, nie wpływając negatywnie na stan zdrowia i życia ludzkiego, o co głównie obawiały się osoby protestujące. W toku postępowania organizowane były również spotkania z Inwestorem (spotkania konsultacyjne), który wyjaśniał wszelkie wątpliwości mieszkańców związane z inwestycją,

23) rozbieżność danych zawartych w karcie informacyjnej przedsięwzięcia i w treści raportu jest dopuszczalna, ponieważ przedmiotem oceny jest ostatecznie przyjęty przez Inwestora wariant przedsięwzięcia, przy uwzględnieniu oddziaływań skumulowanych z istniejącymi i planowanymi w najbliższej przyszłości obiektami o takim samym przeznaczeniu, przy uwzględnieniu innych okoliczności wynikających w trakcie toczącego się postępowania. Karta informacyjna, jak słusznie zauważył Burmistrz, jest dokumentem wyjściowym stanowiącym załącznik do wniosku o wydanie decyzji. Procedura poprzedzająca wydanie decyzji środowiskowej jest procedurą mającą za zadanie weryfikację w procesie prowadzonych uzgodnień i wypracowanie kompromisu pozwalającego na realizację przedsięwzięcia przy zapewnieniu jednoczesnej ochrony środowiska naturalnego. Nie można zakładać, że musi istnieć zbieżność między kartą informacyjną, a ostatecznym, dopuszczonym do realizacji kształtem

przedsięwzięcia,

24) przedłożony Raport i jego kilkakrotne uzupełnienia, w ocenie Kolegium, jest dokumentem sporządzonym zgodnie z wymogami art. 66 udiś. Jako podstawowy dokument w sprawie został oceniony przez organ orzekający i stanowił podstawę dokonania uzgodnień z RDOŚ, i podstawę wydania pozytywnej opinii przez właściwy organ sanitarny. Wyspecjalizowane organy nie zakwestionowały wyników badań ani ocen w nim zawartych. Kwestie wpływu inwestycji na ludzi, zwierzęta, faunę i florę były przedmiotem oceny ze strony organów wyspecjalizowanych RDOŚ i PPIS, i wielokrotnie na te informacje powoływał się organ wydający decyzję wskazując, że w uzgodnionym wariancie przedsięwzięcie nie stanowi zagrożenia,

26) zarzut dotyczący "dzielenia inwestycji" nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy. W toku postępowania organy ochrony środowiska brały pod uwagę również efekt skumulowany farmy wiatrowej. RDOŚ prowadzi rejestr wydanych decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, w celu umożliwienia badania efektu skumulowanego w przypadku wydawania kolejnych decyzji środowiskowych. W przypadku, gdy będzie prowadzone postępowanie dotyczące lokalizacji inwestycji, którego oddziaływanie mogłyby kumulować się z istniejącymi i planowanymi turbinami wiatrowymi, oczywistym jest, że będzie istniała konieczność wykonania analiz obejmujących oddziaływanie skumulowane,

27) wbrew zarzutom strony Raport zawiera analizę wpływu planowanej inwestycji w wybranym wariancie na zdrowie ludzi. Wynika z niego wprost, że ze względu na umieszczenie generatora prądu na wysokości 80 m nad ziemią, a stacji transformatorowych u nasady elektrowni, niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne będzie ograniczało się wyłącznie do strefy bezpośrednio przylegających do poszczególnych elektrowni, co - biorąc pod uwagę oddalenie od

zabudowań mieszkalnych wyklucza ryzyko oddziaływania tego promieniowania na ludzi. Z raportu wynika także, że nie ma dowodów na to, że generowane przez turbiny wiatrowe niskie poziomy infradźwięków są szkodliwe dla ludzi. Raport wykazał, że w sytuacji awaryjnej, w razie niezadziałania systemu bezpieczeństwa, ewentualny zasięg rozrzutu elementów uszkodzonych wirnika to trzykrotna odległość wysokości masztu, czyli 240 m, a więc mniej niż odległość od najbliższych zabudowań. W przypadku oblodzenia wirnika ewentualny zasięg rozrzucania odłamków lodu ograniczać się może maksymalnie do 121 m, co też nie ma wpływu na bezpieczeństwo mieszkańców,

28) badania emisji hałasu, jak słusznie podkreśla organ orzekający i o czym wspomniano wyżej, zostały przeprowadzone w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, w tym m.in. rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody (Dz. U. nr 206, póz. 1291), normę [...] "Akustyka - Tłumienie dźwięku podczas propagacji w przestrzeni otwartej. Ogólna metoda obliczania". RDOŚ, jako organ wyspecjalizowany, nie wniósł uwag do wybranej metody obliczeniowej. Przepisy te jednoznacznie wskazują parametry i miary, względem których należy rozpatrywać czy oceniać standardy ochrony środowiska. Do takich emisji należy również hałas, który można ocenić wykorzystując wytyczne ministra właściwego do spraw środowiska, co do lokalizacji punktów pomiarowych i samych metod pomiarów. Na podstawie rozporządzenia z 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, możliwe było przyrównanie poziomów dźwięku uzyskanych podczas realizacji badań terenowych z wartościami normowymi. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska (t.j. Dz. U. 2008 r., nr 25, poz. 150 ze zm., dalej poś) precyzuje również sytuację, w której instalacja przekracza standardy akustyczne i jasno określa procedurę postępowania oraz konsekwencje zaistnienia takiej sytuacji. Dlatego można stwierdzić, że zastosowane przepisy prawne w pełni wyczerpują nadzór nad utrzymaniem i ewentualnym negatywnym wpływem eksploatacji instalacji na człowieka i środowisko. Nie istnieją wytyczne odnoszące się do innych charakterystyk częstotliwościowych, co spowodowane jest brakiem potrzeby ich. stosowania i egzekwowania,

29) Kolegium podkreśliło, że opracowany Raport zawiera szeroką analizę efektu migotania cienia, wykonaną w oprogramowaniu WindPro (wymienionym w opracowaniu Update of UK Shadow Flicker Eridence Basc, jako jednym z narzędzi do analizy migającego cienia). Z analizy tej wynika, że lokalizacja przedsięwzięcia dobrana jest w taki sposób, by uciążliwość nie wystąpiła lub była jak najmniejsza,

30) wpływ elektrowni wiatrowej na krajobraz jest subiektywną oceną każdego z oceniających. Kwestie bezpieczeństwa i oznakowania wież jako przeszkód lotniczych wskazano w decyzji w sposób wynikający z przepisów rozporządzenia z dnia 25 czerwca 2003 r. Ministra Infrastruktury w sprawie sposobu zgłaszania oraz oznakowania przeszkód lotniczych (Dz.U. nr 130, poz. 1193 ze zm.),

31) zaliczenie do zakładu stwarzającego zagrożenie wystąpienia poważnych awarii regulowane jest przez poś. Farmy wiatrowe nie są zaliczane do grupy zakładów dużego

ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. Zgodnie z art. 3 pkt 24 w zw. z pkt 23 poś, poważną awarią przemysłową jest zdarzenie w zakładzie, w szczególności emisja, pożar lub eksplozja, powstałe w trakcie procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej niebezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego powstania zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem. Eksploatacja farmy wiatrowej nie jest związana z ryzykiem tego typu wypadków. W czasie pracy farmy (w tzw. procesie produkcyjnym) nie dochodzi do powstania żadnych substancji niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzkiego oraz dla środowiska,

32) utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania regulowane jest przez poś. Zgodnie z art. 135 ust. 1 poś, z Raportu i oceny oddziaływania na środowisko przeprowadzonej przed wydaniem zaskarżonej decyzji nie wynika, by istniało niebezpieczeństwo niedotrzymania standardów jakości środowiska,

33) przeszkody w odbiorze TV analogowej, jako następstwo pracy turbiny potencjalnie mogą zaistnieć. Stopień zakłóceń jest zależny głównie od siły i kierunku wiatru, od jakości odbiornika antenowego i telewizyjnego mieszkańców,

34) SKO podzieliło stanowisko Burmistrza, że nie można dokonać na grunt polskiego prawa transpozycji przepisów, czy też wytycznych obowiązujących w innych krajach, jak sugeruje Odwołujący. W każdym państwie problem ten regulowany jest odrębnie.

Kolegium podkreśliło, że nie jest właściwe do rozpoznawania zarzutów dotyczących korupcji organu I instancji. SKO nie znalazło potwierdzenia zarzutu, jakoby powiązania personalne wskazane przez Odwołującego miały jakikolwiek wpływ na wynik rozpoznawanej sprawy (k. 1115-1124 akt administracyjnych).

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (dalej WSA) z dnia [...] lutego 2012 r. Stowarzyszenie "B." zaskarżyło decyzję z [...] grudnia 2011 r. w całości zarzucając jej niezgodność z prawem przez naruszenie:

1) art. 25 w zw. z art. 26 § 2 kpa przez nierozpoznanie wniosku z 22 grudnia 2011 r. o wyłączenie Burmistrza; nadto - mimo uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa przez organ podejmujący decyzję środowiskową - SKO nie powiadomiło organu nadzoru prawnego, do czego jest obowiązane i nie zawiesiło wydania decyzji w sprawie do czasu rozpatrzenia sprawy przez właściwą instancję. Decyzje wydane z naruszeniem prawa, a taką może być skarżona decyzja środowiskowa, są nieważne, stąd uznanie zaskarżonej decyzji za prawidłową bez wcześniejszego rozpoznania, czy nie doszło do przestępstwa jest przedwczesne i narusza obowiązujący porządek prawny,

2) polegające na nierównym traktowaniu stron postępowania przez listowne powiadamianie wybranych stron postępowania. Skarżący zarzucił nierówne traktowanie stron również przez organ I instancji, który wydając decyzję niektóre ze stron powiadamiał listem poleconym, a inne miały być informowane wyłącznie przez obwieszczenia na tablicach i w BIP. Jedne i drugie obwieszczenia wykonano nieprawidłowo,

3) art. 77 ust. 1 i art. 80 ust. 1 pkt 1 udiś przez uchybienie obowiązkowi uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia z Państwowym Powiatowym Inspektorem w Wągrowcu i z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w P.,

4) art. 80 ust. 1 pkt 3 udiś przez zaniechanie uwzględnienia wyników postępowań z udziałem społeczeństwa,

5) art. 79 § 2 kpa przez naruszenie praw procesowych strony polegające na zignorowaniu zarzutów i dowodów przedkładanych przez stronę zmierzających do podważenia Raportu i zaniechaniu poddania Raportu ocenie biegłego specjalisty, który posiadałby wiedzę pozwalającą ocenić merytoryczną poprawność Raportu,

6) art. 7 i 77 § 1 kpa przez zaniechanie zgromadzenia pełnego materiału dowodowego w sprawie i zaniechania rozpatrzenia materiału dowodowego i w konsekwencji naruszenie art. 80 i 107 § 3 kpa i art. 85 ust. 2 udiś przez uchylenie się od wyjaśnienia, jakie okoliczności zostały udowodnione i z jakiej przyczyny oraz przedstawienia motywów decyzji w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, które to uchybienia mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Skarżący wniósł o uchylenie decyzji z 23 września 2011 r. i poprzedzającej ją decyzji z 21 września 2011 r.

W szczególności, w uzasadnieniu Skarżący objaśniając w obszerny sposób mające miejsce Jego zdaniem nieprawidłowe działania Burmistrza wyjaśnił, że zarzut stronniczości stanowią nagrania audio i wideo z jego spotkań w innych gminach, wypowiedzi w mediach i wystąpienia publiczne. Tym samym Skarżący wniósł o dopuszczenie dowodu z nagrania (załączonego na płycie CD) ze spotkania z dnia [...] grudnia 2011 r. Burmistrza na sesji Rady w Gminie L. świadczącego o powyższym. SKO przekazując postępowanie w sprawie wydania decyzji środowiskowej Burmistrzowi pokładało nadzieję, że usunie tym samym podejrzenie stronniczości przy wydawaniu decyzji. Tak jednak się nie stało, a przedstawione przez Burmistrza informacje zawarte na załączonych nagraniach pokazują, że organ I instancji deklaruje, że przy wydawaniu decyzji nie jest związany prawem i wskazuje, że nie będzie przestrzegać przepisów, ale je omijać. Dotyczy to zarówno decyzji środowiskowej jak i miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego prawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania Skarżący wskazał, że SKO niezasadnie powołało się na argument liczby ponad 20 stron wywodząc, że prawidłowość ich ustalenia nie ma większego znaczenia dla ich powiadamiania. Brak właściwego określenia i powiadomienia stron stanowi rażące naruszenie prawa i przesądza o nieważności wydanej decyzji środowiskowej.

Skarżący zwrócił uwagę, że wadliwością zostało dotknięte drugie z postanowień uzgodnieniowych - opinia sanitarna Państwowego Powiatowego Inspektora w W. z [...] stycznia 2011 r. nr [...], ponieważ została wydana w oparciu o niekompletny Raport. Z prowadzonego postępowania wynika, że Raport był wielokrotnie uzupełniany i przez wnioskodawcę przesyłany organom (Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Poznaniu i Burmistrzowi M.), to jest już po wydaniu postanowienia uzgodnieniowego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wągrowcu. Z powyższego wynika, że organ ten orzekał na podstawie niepełnego, niekompletnego materiału dowodowego. Jeśli w postępowaniu następuje jakakolwiek zmiana raportu będącego podstawą do uzgodnienia inwestycji organ zobowiązany jest do ponownego uzyskania uzgodnienia realizacji inwestycji na podstawie aktualnej treści raportu.

Skarżący zwrócił uwagę, że organ I instancji nie informował społeczeństwa o planowanym przedsięwzięciu, jego szczegółach i nie umożliwił wypowiedzenia się oraz zaniechał odniesienia się do stanowiska społeczeństwa prezentowanego co do planowanej inwestycji. Burmistrz zaniechał odniesienia się do zgłaszanych stanowisk, w uzasadnieniu decyzji ograniczając się wyłącznie do przytoczenia, kto i w jakiej formie wyraził stanowisko co do planowanej inwestycji.

Zdaniem Skarżącego, organ I instancji nie ustalił w prawidłowy sposób stanu faktycznego sprawy. Z uwagi na specyfikę postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach inwestycji głównym obowiązkiem organu jest zweryfikowanie przedłożonego przez Inwestora raportu oddziaływania na środowisko, czyli w szczególności ocena jego kompletności, rzetelności, poprawności. W niniejszej sprawie organ ograniczył się do stwierdzenia, że organy uzgadniające poddały analizie przedłożony Raport i zaakceptowania go w takim kształcie, jak zaproponował Inwestor bez poddania jakiejkolwiek ocenie. Bezkrytyczne akceptowanie stanowiska autorów Raportu nie może prowadzić do uznania, że postępowanie dowodowe przeprowadzono prawidłowo. Jeśli nawet organ uznawał stanowisko jednej ze stron za prawidłowe, to nie dał temu wyrazu w uzasadnieniu, co stanowi istotną wadliwość powodującą brak możliwości poddania ocenie legalności postępowania organu w trybie instancyjnym.

Zdaniem Skarżącego, organ I instancji naruszył Jego uprawnienia procesowe. Organ zaniechał poddania przygotowanych przez Skarżącego materiałów dowodowych merytorycznej ocenie. Opisane w uzasadnieniu skargi postępowanie Burmistrza zdaniem Skarżącego dowodzi, że w postępowaniu naruszono przepisy procedury, w tym art. 7 i art. 77 § 1 kpa, a w konsekwencji art. 80 i 107 § 3 kpa które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wskazane wyżej uchybienia znajdują odzwierciedlenie w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji, które nie odpowiada wymogom, wynikającym z art. 107 § 3 kpa (k. 2-13 akt sądowych).

W odpowiedzi na skargę z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], Kolegium wniosło o jej oddalenie.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że:

1. zarzuty o stronniczości i korupcji Burmistrza wykazywane przez Skarżącego w oparciu o publiczne wypowiedzi Burmistrza są tylko Jego subiektywną oceną tego materiału;

2. sposób powiadamiania stron wypełnia obowiązki wynikające z przepisów kpa i udiś, a powiadamianie niektórych ze stron listem poleconym, innych przez szeroko rozumiane ogłoszenia publiczne nie miało wpływu na wynik sprawy;

3. nie można uznać zarzutu Skarżącego co do uchybienia obowiązkowi dokonania uzgodnień ze wskazanymi organami. Jak wykazano w uzasadnieniu decyzji, przedłożony Raport i jego kilkakrotne uzupełnienia były oceniane przez organ orzekający i stanowiły podstawę dokonania uzgodnień z RDOŚ i właściwym organem sanitarnym.

4. SKO w uzasadnieniu decyzji z [...] grudnia 2012 r. szczegółowo opisało postępowanie z udziałem społeczeństwa oraz uwzględnianie uwag składanych w czasie tych uzgodnień i pozytywnie oceniło wypełnienie przez Burmistrza przepisów udiś. O uwzględnieniu uwag społeczeństwa świadczy m.in. rozszerzenie obostrzeń przez organ prowadzący postępowanie m.in. co do monitoringu poziomu hałasu i realizacji inwestycji z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego.

5. sporządzony dla inwestycji Raport, uzgodniony z właściwymi organami, odpowiada wymogom formalnym określonym w art. 66 udiś, jest wyczerpujący i spójny. Organ I instancji w oparciu o ten raport ocenił dokładnie bezpośredni i pośredni wpływ przedsięwzięcia na środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, dobra materialne, zabytki, dostępność do złóż kopalin i wzajemne oddziaływanie między tymi czynnikami. Organ przeanalizował możliwości, sposób zapobiegania i ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko i wymaganego zakresu monitoringu (k. 25-27 akt sądowych).

Pismem z [...] lipca 2012 r. Inwestor, reprezentowany przez fachowego pełnomocnika procesowego, wniósł o oddalenie skargi.

W uzasadnieniu Inwestor zwrócił uwagę, że zarzuty skargi stanowią zasadniczo powtórzenie treści odwołania od decyzji z 21 września 2011 r. Zdaniem Inwestora, kontrola legalności działania administracji sprawowana przez sądy administracyjne nie może być postrzegana jako dalszy ciąg postępowania instancyjnego prowadzonego wcześniej przed organami administracji publicznej.

Inwestor zwrócił uwagę, że Skarżący nie wystąpił z wnioskiem o wyłączenie organu, a po wydaniu decyzji z [...] września 2011 r. podniósł zarzuty stronniczości i korupcji. Zarzuty tego rodzaju winny być kierowane do Prokuratury, a nie do SKO. Nie znajdują one odzwierciedlenia w katalogu podstaw wyłączenia organu wskazanym w art. 25 kpa. Przedstawione przez Skarżącego nagrania audio i video publicznych wystąpień Burmistrza są powszechnie znane i mogą zostać potraktowane jedynie jako potwierdzenie poglądów Burmistrza na kwestie czystej energii.

Zdaniem Inwestora, bezpodstawny jest zarzut Skarżącego dotyczący nierównego traktowania stron postępowania przez listowne powiadamianie o jego toku tylko niektórych z nich. Organy administracji nie mają obowiązku indywidualnego powiadamiania wszystkich stron postępowania lub powiadamiania o swych czynnościach wszystkich stron w jednakowy sposób.

Odnosząc się od zarzutu Skarżącego, że po wydaniu opinii sanitarnej przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wągrowcu, Raport był zmieniany, a Burmistrz uchybił ciążącemu na nim obowiązkowi uzyskiwania uzgodnień, Inwestor wyjaśnił, że Skarżący nie wskazał jakichkolwiek skonkretyzowanych okoliczności uzasadniających potrzebę ponownego uzgodnienia.

Inwestor zaprzeczył, by Burmistrz nie informował społeczeństwa o planowanym przedsięwzięciu i uniemożliwiał czynny udział w prowadzonym postępowaniu (k. 164-175 akt sądowych).

Pismem z [...] września 2012 r. Skarżący w uzupełnieniu skargi zarzucił decyzji z [...] grudnia 2011 r., utrzymującej w mocy decyzję z [...] września 2011 r. naruszenie art. 10 ust. 2a ustawy [z dnia 27 marca 2003 r.] o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym [(t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 647, dalej upzp)] i naruszenie zasady pogłębiania zaufania o której stanowi art. 8 kpa.

W uzasadnieniu Skarżący zwrócił uwagę, że przed uchwaleniem planu dopuszczającego lokalizowanie siłowni wiatrowych należało zmienić studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Elektrownia w gminie G.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...