• I SA/Wa 885/12 - Wyrok Wo...
  28.03.2024

I SA/Wa 885/12

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-10-05

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Elżbieta Sobielarska /sprawozdawca/
Jolanta Dargas /przewodniczący/
Małgorzata Boniecka-Płaczkowska

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant Kinga Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2012 r. ze skargi M. Z. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata H. D., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia

[...] kwietnia 2012 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania M. Z. od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] o odmowie przyznania świadczenia w formie zasiłku celowego na pokrycie należności czynszowych stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

W uzasadnieniu organ podniósł, że decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej [...] działając

z upoważnienia Prezydenta odmówił M. Z. przyznania świadczenia

w formie zasiłku celowego na pokrycie należności czynszowych.

Organ pierwszej instancji odmawiając przyznania powyższego świadczenia wziął pod uwagę swoje możliwości finansowe oraz potrzeby i liczbę osób oraz rodzin wymagających wsparcia z pomocy społecznej zamieszkujących na terenie [...]

Decyzję z dnia [...] listopada 2011 r. organ doręczył stronie w dniu 12 stycznia 2012r., co potwierdza własnoręczny podpis M. Z. na decyzji.

W przedmiotowej decyzji znajduje się pouczenie, że przysługuje od niej odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od daty jej doręczenia za pośrednictwem organu wydającego decyzję.

W niniejszej sprawie bieg terminu do złożenia odwołania rozpoczął się z dniem doręczenia powyższej decyzji Prezydentowi W., tj. z dniem 13 stycznia 2012r.; oznacza to, że ostateczny termin do wniesienia odwołania we wskazanej sprawie upłynął w dniu 26 stycznia 2012 r.

Odwołanie od powyższej decyzji, datowane na 26 stycznia 2012 r. zostało złożone w organie I instancji 30 stycznia 2012 r., zatem zdaniem organu odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu do jego wniesienia. Jak ustalono w trakcie postępowania wyjaśniającego, prowadzonego na podstawie art. 136 k.p.a., odwołanie zostało złożone przez opiekunkę wnioskodawcy, H. G., świadczącą M. Z. usługi opiekuńcze (odwołanie z prezentatą w aktach sprawy).

Przed rozstrzygnięciem sprawy organ odwoławczy zbadał pod względem formalnym odwołanie i ustalił, że zostało ono złożone z uchybieniem terminu. Organ oparł swoje ustalenia na art. 129 § 2 k.p.a., z którego wynika, że odwołanie wnosi się

w terminie 14 dni od doręczenia stronie decyzji. Natomiast z akt sprawy wynika, że decyzja została M. Z. doręczona w dniu 12 stycznia 2012 r.,

a odwołanie złożono w siedzibie organu w dniu 30 stycznia 2012 r., co wynika

z prezentaty i oświadczenia osoby, która je osobiście w organie złożyła. Dlatego też

w oparciu o art. 134 k.p.a. organ pozostawił wniesione odwołanie bez rozpoznania.

W przypadku bowiem wniesienia odwołania po 14-dniowym terminie organ odwoławczy obowiązany jest w formie postanowienia orzec na podstawie art.

134 k.p.a. o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania. Uchybienie terminu powoduje bezskuteczność odwołania, gdyż decyzja organu I instancji stała się już ostateczna i nie może toczyć się postępowanie odwoławcze.

Odnosząc się do treści pisma M. Z. z dnia 7 marca 2012 r. wskazano, że to organ II instancji rozstrzyga o terminowości złożenia środka zaskarżenia. Informacja zawarta w piśmie organu przekazującym odwołanie dotycząca terminu złożenia tego odwołania jest wyłącznie informacją, która podlega ocenie

w prowadzonym przez organ II instancji postępowaniu rozpoznawczym, dotyczącym terminowości złożenia środka zaskarżenia. Natomiast informacja taka zdaniem organu nie ma żadnej mocy dowodowej, a w trakcie postępowania wyjaśniającego została uznana za błędną.

Na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył M. Z. z żądaniem przywrócenia terminu do złożenia odwołania i rozpoznania go w duchu ustawy o pomocy społecznej oraz przyznanie mu żądanej pomocy finansowej.

W uzasadnieniu podniósł, że H. G., która składała odwołanie, świadczy mu usługi opiekuńcze, a on nie ma wpływu na to kogo zatrudnia ośrodek Pomocy Społecznej. Zdaniem skarżącego dochował on terminu złożenia odwołania w dniu

26 stycznia 2012 r., co potwierdził organ w piśmie z dnia 6 lutego 2012 r. Zdaniem skarżącego organ robi wszystko żeby nie przyznać mu pomocy finansowej.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko wyrażone

w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) zadaniem sądu administracyjnego jest kontrola zaskarżonych aktów i czynności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, obowiązującym w dniu ich wydania. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie dopuściły się naruszenia przepisów prawa materialnego w sposób mający wpływ na wynik sprawy, bądź też naruszenia przepisów postępowania, dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub też w inny sposób nie naruszyły przepisów postępowania, jeżeli mogło to mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sądowa kontrola legalności orzeczeń administracyjnych sprawowana jest przy tym w granicach sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Dz. U z 2012 r. poz. 270 – dalej jako "ppsa")

Dokonując tak rozumianej oceny zaskarżonego postanowienia Sąd nie dopatrzył się naruszeń prawa skutkujących koniecznością jego uchylenia lub stwierdzenia nieważności. Stosownie do obowiązującej regulacji prawnej odwołanie od decyzji wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Przekroczenie tego terminu skutkuje stwierdzeniem uchybienia terminowi do złożenia odwołania na podstawie

art. 134 k.p.a.

Złożenie odwołania zobowiązuje organ odwoławczy, w myśl regulacji zawartych w Kpa, do zbadania w pierwszej kolejności, czy zostało ono wniesione przez osobę uprawnioną, oraz czy wniesione zostało w ustawowym trybie i terminie.

W myśl art. 129 § 2 Kpa odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie od dnia jej ogłoszenia stronie. W razie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne (art. 134 Kpa).

W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że postanowienie Prezydenta W. z dnia [...] listopada 2011 r. doręczone zostało skarżącemu w dniu 12 stycznia 2012 r. Zatem termin do wniesienia odwołania upłynął w dniu 26 stycznia 2012 r. Jak wynika z akt sprawy odwołanie M. Z. złożone zostało w dniu 30 stycznia 2012 r., co potwierdza oświadczenie H. G.

W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że uchybienie terminowi jest okolicznością obiektywną i w razie jego stwierdzenia organ odwoławczy nie ma innej możliwości niż wydanie postanowienia o uchybieniu terminu przewidzianego w art. 134 Kpa (vide: wyrok NSA z dnia 21 marca 1997 r., SA/Łd 2990/95, Lex nr 29079). Tym samym stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia odwołania nie zależy od uznania organu odwoławczego, lecz wynika z bezwzględnie obowiązującej normy prawnej (vide: wyrok NSA z 29 stycznia 1997 r., sygn. akt I SA/Gd 1482/96, LEX nr 29004). Gdy organ II instancji stwierdzi, że środek odwoławczy został wniesiony z uchybieniem terminu, nie może przystąpić do jego merytorycznego rozpoznania, a ma obowiązek zastosować się do dyspozycji art. 134 kpa (vide: wyrok NSA z dnia 15 listopada 1995 r., sygn. akt. SA/Ka 2111/94, LEX nr 27060). Dlatego Sąd uznał, że organ odwoławczy

w przedmiotowej sprawie prawidłowo stwierdził, na podstawie art. 134 Kpa, uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

W tej sytuacji Sąd uznał, że zaskarżone postanowienie nie narusza prawa i na podstawie art. 151 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak

w sentencji

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...