IV SA/Wr 706/12

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] października 2012 r. A. D. – zwany dalej skarżącym, wniósł skargę na czynności Wojewody D.. W uzasadnieniu zarzucił organowi administracji publicznej bezczynność, "tzw. milczenie władzy w sprawie: NK-KS.1410.[...] W., dnia 6 sierpnia 2012 r., NK-KS.1410.[...] W., dn. 23 sierpnia 2012 r., NK-KS.1410.[...] W., dn. 10 września 2012 r., w zw. z DAP[...] W., dnia 5 września 2012 r."

W odpowiedzi na skargę Wojewoda D.wniósł o jej odrzucenie, a w przypadku nieuwzględnienia powyższego żądania o jej oddalenie. Wskazał, że czynności podejmowane przez ograny administracji publicznej w trybie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. z 2000 r. Dz. U. nr 98, poz. 1071 ze zm.) – zwana dalej k.p.a., Działu VIII – Skargi i wnioski - nie podlegają kognicji sądu administracyjnego. Wskazał, że sformułowany przez skarżącego w skardze z dnia [...] października 2012 r. zarzut dotyczący bezczynności Wojewody D. w sprawie nr NK-KS.1410.[...] z dnia 6 sierpnia 2012 r., NK-KS.1410.[...] z dnia 23 sierpnia 2012 r., oraz NK-KS.1410.[...] z dnia 10 września 2012 r. jest bezpodstawny.

W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę organ szczegółowo przedstawił przebieg postępowania. Wskazał, że w dniu 30 lipca 2012 r. do organu wpłynęła skarga skarżącego z dnia 26 lipca 2012 r., w której podniósł zarzut dotyczący działalności Burmistrza D., tj. nieudzielenia informacji w sprawie BS.8120.[...] z dnia 18 lipca 2012 r. dotyczącej opinii radcy prawnego z dnia [...] czerwca 2012 r.. Ponadto na podstawie art. 227-229 pkt 2 k.p.a., wniósł zażalenie z powodu niezałatwienia "sprawy KRM.0005.1[...] D. 25 maja 2012 r. - BS.8120-[...] D., 31 maja 2012 r. ".

Wojewoda D. pismem z dnia 6 sierpnia 2012 r. nr NK-KS.1410.[...] poinformował skarżącego, że stosownie do art. 229 pkt 3 k.p.a. organem właściwym do rozpatrzenia przedmiotowej sprawy jest Rada Miejska D. Wskazał także, że pismo Rady Miejskiej D. z dnia 25 maja 2012 r., KRM.0005.1.2012 oraz pismo Burmistrza D. z dnia 31 maja 2012 r., BS.8120.22.2012 nie były kierowane do skarżącego, jak również stanowisko organów wyrażone we wskazanych pismach nie zostało podjęte w sprawie skarżącego.

Skarżący pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r., skierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem D. Urzędu Wojewódzkiego we W., zaskarżył powyższe pismo Wojewody D. Jako podstawę swojej skargi wskazał art. 221 § 3 oraz art. 227-229 pkt 2 w zw. z art. 1 § 1 k.p.a.

Wojewoda D. pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r. nr NK-KS.1410.69.[...] ponownie wskazał skarżącemu, że na podstawie art. 229 pkt 3 k.p.a. organem właściwym do rozpatrzenia zarzutów jego skargi jest Rada Miejska D. Poinformował również skarżącego, że przekazał do Departamentu Administracji Publicznej w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji skargę skarżącego z dnia [...] sierpnia 2012 r., celem załatwienia jej zgodnie z właściwością, o czym poinformował również skarżącego.

Pismem z dnia 30 sierpnia 2012 r. skierowanym do Wojewody D.

skarżący zwrócił się z żądaniem załatwienia sprawy z dnia 23 sierpnia 2012 r. nr NK-KS.1410.[...] w trybie art. 65 § 1 i § 2, art. 66 § 2-4, bądź zgodnie z dyspozycją art. 61 § 1- 4 k.p.a.

W odpowiedzi na pismo skarżącego Wojewoda D. w piśmie z dnia 10 września 2012 r. nr NK-KS.1410.69.2012 ponownie wskazał, że pismem z dnia 3 sierpnia 2012 r. nr NK-KS.1410.69.2012 udzielił już skarżącemu odpowiedzi na skargę złożoną w dniu 30 lipca 2012 r., tj. zawiadomił, że na podstawie art. 231 w związku z art. 229 pkt 3 k.p.a. organem właściwym do rozpatrzenia zarzutów skargi jest Rada Miejska D. Równocześnie poinformował skarżącego o braku możliwości ingerencji w sprawy kierowane przez Radę Miejską D., jak i przez Burmistrza D., do innej niż skarżący osoby z uwagi na treść art. 221 §1 k.p.a., którego przepis wymaga posiadania zgody osoby w imieniu której składa się skargę. Dodał, że w zakresie postępowań skargowych nie mają zastosowania wymienione przez skarżącego przepisy art. 65 § 1 i § 2, art. 66 § 2 - 4 lub art. 61 § 1- 4 k.p.a., bowiem postępowanie skargowe jest postępowaniem szczególnym uregulowanym przepisami Działu VIII k.p.a. (tj. art. 221- 259 k.p.a.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Podstawą merytorycznego rozpoznania skargi jest stwierdzenie, że jej przedmiot podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny. Uznanie, że nie mieści się ona w zakresie kognicji sądów administracyjnych powoduje odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, co wynika z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej p.p.s.a. Zakres kognicji sądów administracyjnych określa art. 3 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Z akt sprawy, a przede wszystkim z treści pism skarżącego z dnia 26 lipca 2012 r. oraz z dnia 16 sierpnia 2012 r. wynika, że skarżący złożył skargę do Wojewody D. na podstawie art. 221 k.p.a. i art. 227 k.p.a. Z treści pism wynika, że przedmiotem skargi z dnia 26 lipca 2012 r. było nienależyte wykonywanie zadań przez Burmistrza D. Wojewoda D. badając swoją właściwość w przedmiotowej sprawie stwierdził, że nie posiada kompetencji do rozpatrywania zarówno skarg, jak i zażaleń na działalność Burmistrza D., o czym zawiadomił skarżącego w piśmie z dnia 6 sierpnia 2012 r. nr NK-KS.1410.[...], a następnie ponownie w pismach z dnia 23 sierpnia 2012 r. oraz z dnia 10 września 2012 r. Jednocześnie Wojewoda D. wskazał skarżącemu, że właściwym organem do rozpatrzenia jego skargi, na podstawie art. 229 pkt 3 k.p.a. jest rada gminy, a dokładnie Rada Miejska D.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie skarżący zaskarżył do Sądu pismo Wojewody D. z dnia 6 sierpnia 2012 r. oraz kolejne pisma organu w tej samej sprawie, wydane na podstawie przepisu art. 231 k.p.a., informujące o uznaniu się przez organ za niewłaściwy do rozpatrzenia niniejszej skargi. Zgodnie ze wskazanym przepisem w przypadku, kiedy organ, który otrzymał skargę, nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, obowiązany jest niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni, przekazać ją właściwemu organowi, zawiadamiając równocześnie o tym skarżącego, albo wskazać mu właściwy organ. Przepis ten nie przewiduje możliwości wydania przez organ jakiegokolwiek aktu lub podjęcia czynności, o której mowa w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Również żaden inny przepis Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewiduje takiej możliwości. Należy zauważyć, że stosownie do treści art. 229 pkt 3 k.p.a., jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem spraw określonych w pkt 2 – jest rada gminy.

Oznacza to, że w sprawach dotyczących trybu skargowego, w tym także w sprawie przekazania skargi według właściwości, bądź wskazania stronie organu właściwego nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Działania lub czynności podejmowane w trybie postępowania w sprawie skarg i wniosków normowane przepisami znajdującymi się w Dziale VIII k.p.a. nie są bowiem aktami lub czynnościami o których mowa w art. 3 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (zob. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2005 r., sygn. akt I SA/Wa 1271/04, lex nr 191974, postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt II OSK 2692/11; z dnia 1 marca 2010 r., sygn. akt II OSK 478/09; z dnia 8 maja 2009 r. sygn. II OSK 689/09; z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt II OSK 241/09, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

W tej sytuacji skarga, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., co orzeczono w sentencji postanowienia.