I OZ 854/12
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2012-11-29Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Janina Antosiewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 1441/10 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie ze skargi Z. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Uzasadnienie
Z. U. i M. U., reprezentowana przez pełnomocnika Z. U. , przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynili decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej.
Zarządzeniem z dnia 28 marca 2011 r. pozostawiono bez rozpoznania wniosek Z. U. i M. U. z dnia 6 grudnia 2010 r. o przyznanie prawa pomocy. Zarządzenie to zostało doręczone skarżącym w dniu 19 kwietnia 2011 r., wraz z pouczeniem o sposobie i trybie jego zaskarżenia.
W dniu 20 maja 2011 r. Z. U. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na ww. zarządzenie. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że od połowy września 2010 r. jest nieprzerwanie chory, zaś od dnia 27 marca 2011 r. jego 97-letnia matka – M. U. w stanie ciężkim stale przebywa w szpitalu. Podkreślił, że wszystkie swoje siły i cały dostępny czas poświęca opiece nad matką oraz jest wyczerpany fizycznie i psychicznie, w związku z czym nie mógł wnieść zażalenia w terminie.
Postanowieniem z dnia 13 lipca 2012 r. o sygn. akt II SA/Wa 1441/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie ze skargi M. U. , ze względu na śmierć strony w dniu 3 czerwca 2011 r.
W piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r. Z. U. podał, że przyczyna uchybienia terminu do wniesienia przedmiotowego zażalenia jeszcze nie ustała, bowiem nadal jest on poważnie chory (3 razy w bieżącym roku został przyjęty do szpitala).
Postanowieniem z dnia 27 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Biorąc pod uwagę stan faktyczny niniejszej sprawy, Sąd stwierdził, iż skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie z dnia 28 marca 2012 r. Bez wątpienia poważna choroba M. U. była ciężkim przeżyciem dla skarżącego. Należy jednak zauważyć, że skarżący wskazuje tę chorobę jako bezpośrednią przyczynę uchybienia terminu do wniesienia zażalenia, natomiast w czasie jej trwania, w dniu 20 maja 2011 r., złożył on osobiście do Sądu pismo procesowe zawierające wniosek o przywrócenie terminu, cały czas utrzymując, iż przyczyna uchybienia terminu nie ustała. Wynika z tego zatem, że skoro skarżący mógł złożyć i złożył do Sądu pismo procesowe w trakcie trwania choroby M. U. , to wskazywana przez niego przyczyna uchybienia terminu nie uprawdopodabnia braku winy w jego uchybieniu. Również choroba samego skarżącego nie może doprowadzić do przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia, bowiem choroba usprawiedliwia niedotrzymanie terminu tylko wtedy, gdy nastąpiła nagle i spowodowała niespodziewane pogorszenie stanu zdrowia skarżącego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 sierpnia 2001 r. o sygn. akt I SA/Wr 676/99 publ. https://cbois.nsa. gov.pl.).
Na powyższe postanowienie Z. U. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270), jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy.
Zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu jako wadliwe. Nie można bowiem podzielić poglądu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w nim wyrażonego, że skoro skarżący utrzymywał, zdaniem Sądu, iż przyczyna uchybienia terminu jeszcze nie ustała i w trakcie choroby matki złożył osobiście do Sądu pismo procesowe zawierające wniosek o przywrócenie terminu to wskazywana przez niego przyczyna uchybienia terminu nie uprawdopodabnia braku winy w jego uchybieniu. W sprawie niniejszej zabrakło zatem właściwej analizy wpływu choroby matki skarżącego i związanej z tym jego opieki nad nią na uchybienie terminu do złożenia zażalenia. Tymczasem skarżący podając w swoim piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r., że nie ustały jeszcze przyczyny uchybienia terminom do wniesienia zażaleń wskazywał na aktualny stan swojego zdrowia, podczas gdy we wniosku o przywrócenie terminu jako główną przyczynę jego uchybienia podał chorobę matki i opiekę nad nią w okresie wcześniejszym. Podstawowe znaczenie w sprawie niniejszej dla oceny kwestii winy skarżącego w uchybieniu terminu mają zatem okoliczności wskazane we wniosku o przywrócenie terminu, czyli opieka nad chorą matką, a nie te wskazane w piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r., które mają drugorzędny charakter. W takiej sytuacji brak ze strony Sądu I instancji oceny zasadności wniosku pod kątem weryfikacji twierdzeń skarżącego zmierzających do uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia uzasadnia uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Mając powyższe na uwadze Sąd na zasadzie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270) postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Janina Antosiewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 1441/10 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie ze skargi Z. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Uzasadnienie
Z. U. i M. U., reprezentowana przez pełnomocnika Z. U. , przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynili decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej.
Zarządzeniem z dnia 28 marca 2011 r. pozostawiono bez rozpoznania wniosek Z. U. i M. U. z dnia 6 grudnia 2010 r. o przyznanie prawa pomocy. Zarządzenie to zostało doręczone skarżącym w dniu 19 kwietnia 2011 r., wraz z pouczeniem o sposobie i trybie jego zaskarżenia.
W dniu 20 maja 2011 r. Z. U. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na ww. zarządzenie. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że od połowy września 2010 r. jest nieprzerwanie chory, zaś od dnia 27 marca 2011 r. jego 97-letnia matka – M. U. w stanie ciężkim stale przebywa w szpitalu. Podkreślił, że wszystkie swoje siły i cały dostępny czas poświęca opiece nad matką oraz jest wyczerpany fizycznie i psychicznie, w związku z czym nie mógł wnieść zażalenia w terminie.
Postanowieniem z dnia 13 lipca 2012 r. o sygn. akt II SA/Wa 1441/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie ze skargi M. U. , ze względu na śmierć strony w dniu 3 czerwca 2011 r.
W piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r. Z. U. podał, że przyczyna uchybienia terminu do wniesienia przedmiotowego zażalenia jeszcze nie ustała, bowiem nadal jest on poważnie chory (3 razy w bieżącym roku został przyjęty do szpitala).
Postanowieniem z dnia 27 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Biorąc pod uwagę stan faktyczny niniejszej sprawy, Sąd stwierdził, iż skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie z dnia 28 marca 2012 r. Bez wątpienia poważna choroba M. U. była ciężkim przeżyciem dla skarżącego. Należy jednak zauważyć, że skarżący wskazuje tę chorobę jako bezpośrednią przyczynę uchybienia terminu do wniesienia zażalenia, natomiast w czasie jej trwania, w dniu 20 maja 2011 r., złożył on osobiście do Sądu pismo procesowe zawierające wniosek o przywrócenie terminu, cały czas utrzymując, iż przyczyna uchybienia terminu nie ustała. Wynika z tego zatem, że skoro skarżący mógł złożyć i złożył do Sądu pismo procesowe w trakcie trwania choroby M. U. , to wskazywana przez niego przyczyna uchybienia terminu nie uprawdopodabnia braku winy w jego uchybieniu. Również choroba samego skarżącego nie może doprowadzić do przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia, bowiem choroba usprawiedliwia niedotrzymanie terminu tylko wtedy, gdy nastąpiła nagle i spowodowała niespodziewane pogorszenie stanu zdrowia skarżącego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 sierpnia 2001 r. o sygn. akt I SA/Wr 676/99 publ. https://cbois.nsa. gov.pl.).
Na powyższe postanowienie Z. U. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270), jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy.
Zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu jako wadliwe. Nie można bowiem podzielić poglądu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w nim wyrażonego, że skoro skarżący utrzymywał, zdaniem Sądu, iż przyczyna uchybienia terminu jeszcze nie ustała i w trakcie choroby matki złożył osobiście do Sądu pismo procesowe zawierające wniosek o przywrócenie terminu to wskazywana przez niego przyczyna uchybienia terminu nie uprawdopodabnia braku winy w jego uchybieniu. W sprawie niniejszej zabrakło zatem właściwej analizy wpływu choroby matki skarżącego i związanej z tym jego opieki nad nią na uchybienie terminu do złożenia zażalenia. Tymczasem skarżący podając w swoim piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r., że nie ustały jeszcze przyczyny uchybienia terminom do wniesienia zażaleń wskazywał na aktualny stan swojego zdrowia, podczas gdy we wniosku o przywrócenie terminu jako główną przyczynę jego uchybienia podał chorobę matki i opiekę nad nią w okresie wcześniejszym. Podstawowe znaczenie w sprawie niniejszej dla oceny kwestii winy skarżącego w uchybieniu terminu mają zatem okoliczności wskazane we wniosku o przywrócenie terminu, czyli opieka nad chorą matką, a nie te wskazane w piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r., które mają drugorzędny charakter. W takiej sytuacji brak ze strony Sądu I instancji oceny zasadności wniosku pod kątem weryfikacji twierdzeń skarżącego zmierzających do uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia uzasadnia uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Mając powyższe na uwadze Sąd na zasadzie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270) postanowił jak w sentencji.
