II SAB/Wa 363/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-11-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Kruszewska-Grońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Joanna Kruszewska - Grońska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. R. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej [...] p o s t a n a w i a: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) powiększoną o kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 3 stycznia 2012 r. (sygn. akt II SAB/Wa 465/11) skarżący W. S. został zwolniony od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego adwokata. Pismem z dnia [...] lutego 2012 r. (przesłanym Sądowi do wiadomości) Okręgowa Rada Adwokacka w W. poinformowała o wyznaczeniu adwokata P. R. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Postanowieniem z dnia 24 maja 2012 r. (sygn. akt II SAB/Wa 465/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w punkcie 1 odrzucił skargę W. S. na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, a w punkcie 2 przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 240 zł oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji podniósł, że skarżący, jak każdy obywatel, może zaznajomić się z interesującymi go informacjami publicznymi, gdyż te, na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, funkcjonują w obrocie publicznym. Tym samym wniosek skarżącego nie może zostać załatwiony w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skoro sprawa nie jest i nie może być załatwiona w jednej z prawnych form działania organu administracji publicznej, podlegających kontroli sądu administracyjnego, formułowanie zarzutu bezczynności pod adresem organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej należy uznać za niedopuszczalne.
Powyższe orzeczenie z dnia 24 maja 2012 r. w zakresie objętym punktem 1 (tj. w zakresie odrzucenia skargi) zostało zaskarżone skargą kasacyjną sporządzoną przez pełnomocnika skarżącego z urzędu, którą to Sąd drugiej instancji uwzględnił uchylając zaskarżone postanowienie w punkcie 1 i przekazując sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego /dalej NSA/ z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I OSK 1803/12). W uzasadnieniu orzeczenia NSA podniósł, że w sytuacji, w której Sąd pierwszej instancji przesądził o charakterze żądanej przez skarżącego informacji jako nieznajdującej oparcia w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej, powinien był ocenić zasadność skargi w tym zakresie. Skarga została bowiem merytorycznie rozpoznana poprzez ocenę charakteru żądanej informacji, zatem brak było podstaw do jej odrzucenia jako niedopuszczalnej.
W dniu [...] września 2012 r. do akt niniejszej sprawy (której nadano sygn. II SAB/Wa 363/12) wpłynął wniosek pełnomocnika z urzędu (opatrzony datą 3 września 2012 r.) o zasądzenie na jego rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu na etapie postępowania kasacyjnego zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I OSK 1803/12 – według norm przepisanych. Pełnomocnik skarżącego oświadczył również, że powyższe koszty nie zostały uiszczone zarówno w części, jak i w całości. Po rozpatrzeniu ww. wniosku, postanowieniem z dnia 7 września 2012 r. (sygn. akt II SAB/Wa 363/12) referendarz sądowy przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 120 zł oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Ponownie rozpoznając sprawę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 października 2012 r. w punkcie 1 oddalił skargę na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej [...], a w punkcie 2 przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 240 zł oraz kwotę 52,20 zł stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu [...] października 2012 r. pełnomocnik skarżącego z urzędu złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku. Po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz uzasadnieniem wyroku, pismem z dnia [...] listopada 2012 r. pełnomocnik z urzędu zawiadomił Sąd o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz o sporządzeniu opinii w tym przedmiocie, którą doręczył skarżącemu i Okręgowej Radzie Adwokackiej w W., a także wniósł o przyznanie mu kosztów zastępstwa procesowego za sporządzenie ww. opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Jednocześnie oświadczył, że koszty nie zostały uiszczone w całości lub w jakiejkolwiek części.
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – test jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 (dalej p.p.s.a.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm. (dalej rozporządzenie). Zgodnie z przepisem § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji:
a) w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawkę obliczoną na podstawie § 6,
b) za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego - 600 zł,
c) w innej sprawie - 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest bezczynność organu w przedmiocie udzielenia informacji publicznej, a czynności pełnomocnika skarżącego z urzędu na etapie postępowania kasacyjnego polegały na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Zatem podstawę prawną do obliczenia wynagrodzenia dla wyznaczonego z urzędu adwokata P. R. (który reprezentował skarżącego również w pierwszej instancji) za czynności wykonane w drugiej instancji w ramach zastępstwa prawnego stanowi przepis § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia. W konsekwencji przysługujące mu wynagrodzenie wynosi 120 zł (co stanowi 50 % stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia), przy czym w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. o kwotę 27,60 zł.
Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 250 p.p.s.a. w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Kruszewska-Grońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Joanna Kruszewska - Grońska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. R. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej [...] p o s t a n a w i a: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) powiększoną o kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 3 stycznia 2012 r. (sygn. akt II SAB/Wa 465/11) skarżący W. S. został zwolniony od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego adwokata. Pismem z dnia [...] lutego 2012 r. (przesłanym Sądowi do wiadomości) Okręgowa Rada Adwokacka w W. poinformowała o wyznaczeniu adwokata P. R. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Postanowieniem z dnia 24 maja 2012 r. (sygn. akt II SAB/Wa 465/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w punkcie 1 odrzucił skargę W. S. na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, a w punkcie 2 przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 240 zł oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji podniósł, że skarżący, jak każdy obywatel, może zaznajomić się z interesującymi go informacjami publicznymi, gdyż te, na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, funkcjonują w obrocie publicznym. Tym samym wniosek skarżącego nie może zostać załatwiony w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skoro sprawa nie jest i nie może być załatwiona w jednej z prawnych form działania organu administracji publicznej, podlegających kontroli sądu administracyjnego, formułowanie zarzutu bezczynności pod adresem organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej należy uznać za niedopuszczalne.
Powyższe orzeczenie z dnia 24 maja 2012 r. w zakresie objętym punktem 1 (tj. w zakresie odrzucenia skargi) zostało zaskarżone skargą kasacyjną sporządzoną przez pełnomocnika skarżącego z urzędu, którą to Sąd drugiej instancji uwzględnił uchylając zaskarżone postanowienie w punkcie 1 i przekazując sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego /dalej NSA/ z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I OSK 1803/12). W uzasadnieniu orzeczenia NSA podniósł, że w sytuacji, w której Sąd pierwszej instancji przesądził o charakterze żądanej przez skarżącego informacji jako nieznajdującej oparcia w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej, powinien był ocenić zasadność skargi w tym zakresie. Skarga została bowiem merytorycznie rozpoznana poprzez ocenę charakteru żądanej informacji, zatem brak było podstaw do jej odrzucenia jako niedopuszczalnej.
W dniu [...] września 2012 r. do akt niniejszej sprawy (której nadano sygn. II SAB/Wa 363/12) wpłynął wniosek pełnomocnika z urzędu (opatrzony datą 3 września 2012 r.) o zasądzenie na jego rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu na etapie postępowania kasacyjnego zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I OSK 1803/12 – według norm przepisanych. Pełnomocnik skarżącego oświadczył również, że powyższe koszty nie zostały uiszczone zarówno w części, jak i w całości. Po rozpatrzeniu ww. wniosku, postanowieniem z dnia 7 września 2012 r. (sygn. akt II SAB/Wa 363/12) referendarz sądowy przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 120 zł oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Ponownie rozpoznając sprawę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 października 2012 r. w punkcie 1 oddalił skargę na bezczynność Wójta Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej [...], a w punkcie 2 przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 240 zł oraz kwotę 52,20 zł stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu [...] października 2012 r. pełnomocnik skarżącego z urzędu złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku. Po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz uzasadnieniem wyroku, pismem z dnia [...] listopada 2012 r. pełnomocnik z urzędu zawiadomił Sąd o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz o sporządzeniu opinii w tym przedmiocie, którą doręczył skarżącemu i Okręgowej Radzie Adwokackiej w W., a także wniósł o przyznanie mu kosztów zastępstwa procesowego za sporządzenie ww. opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Jednocześnie oświadczył, że koszty nie zostały uiszczone w całości lub w jakiejkolwiek części.
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – test jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 (dalej p.p.s.a.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm. (dalej rozporządzenie). Zgodnie z przepisem § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji:
a) w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawkę obliczoną na podstawie § 6,
b) za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego - 600 zł,
c) w innej sprawie - 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest bezczynność organu w przedmiocie udzielenia informacji publicznej, a czynności pełnomocnika skarżącego z urzędu na etapie postępowania kasacyjnego polegały na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Zatem podstawę prawną do obliczenia wynagrodzenia dla wyznaczonego z urzędu adwokata P. R. (który reprezentował skarżącego również w pierwszej instancji) za czynności wykonane w drugiej instancji w ramach zastępstwa prawnego stanowi przepis § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia. W konsekwencji przysługujące mu wynagrodzenie wynosi 120 zł (co stanowi 50 % stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia), przy czym w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. o kwotę 27,60 zł.
Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 250 p.p.s.a. w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
