II SA/Wa 2052/12

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.); zwanej dalej k.p.a. oraz art. 33 ust. 4 pkt 3 lit. a i pkt 4 w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia

[...] lipca 2012 r. nr [...] orzekającą o utracie przez W.R. statusu osoby bezrobotnej od dnia [...] czerwca 2012 r.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że zgodnie z art. 33 ust. 3 powołanej ustawy

o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, bezrobotny ma obowiązek zgłaszania się do właściwego powiatowego urzędu pracy w wyznaczonym przez urząd terminie

w celu przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy proponowanej przez urząd lub w innym celu wynikającym z ustawy i określonym przez urząd pracy,

w tym potwierdzenia gotowości do podjęcia pracy. Stosownie do art. 33 ust. 4 pkt 4 tej ustawy, starosta pozbawia statusu bezrobotnego bezrobotnego, który nie stawił się

w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w okresie do

7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od dnia niestawienia się w powiatowym urzędzie pracy odpowiednio na okres: a) 120 dni w przypadku pierwszego niestawiennictwa, b) 180 dni

w przypadku drugiego niestawiennictwa, c) 270 dni w przypadku trzeciego niestawiennictwa. Zaznaczył, że powyższe przepisy mają charakter bezwględnie obowiązujący.

Organ wskazał, że bezspornym jest, że W.R. wyznaczono termin stawiennictwa w Urzędzie Pracy w M. na dzień [...] czerwca 2012 r., co potwierdził własnoręcznym podpisem. W dniu wyznaczonej wizyty nie stawił się i nie powiadomił w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie nieobecności. Podkreślił, że W.R. o przyczynie niestawiennictwa poinformował urząd pracy w dniu [...] lipca 2012 r. Jednocześnie złożył wniosek o przywrócenie terminu do usprawiedliwienia nieobecności w urzędzie pracy wskazując na chorobę i pobyt w szpitalu, a także oświadczenie, że udokumentuje to stosownym zaświadczeniem oraz wniosek o usprawiedliwienie nieobecności w dniu [...] czerwca 2012 r. z powodu przebywania w tym dniu na rozmowie kwalifikacyjnej w sprawie podjęcia zatrudnienia.

W związku z tym, Powiatowy Urząd Pracy w M. pismem z dnia [...] lipca 2012 r. wezwał W.R. do przedłożenia w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania dokumentów lub dowodów na potwierdzenie okoliczności rozmowy kwalifikacyjnej w sprawie podjęcia pracy w firmie [...] w W. oraz pobytu w szpitalu z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby. Z uwagi, że przesyłka zawierająca powyższe wezwanie wraz z pouczeniem o konsekwencjach niedokonania tych czynności nie została przez stronę odebrana, uznano ją za doręczoną w trybie art. 44 k.p.a.

Organ zaznaczył, że wyżej wymieniony został poinformowany o uprawnieniach

i obowiązkach osoby posiadającej status osoby bezrobotnej, co wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, na których złożył własnoręczny podpis, tj. "Karty rejestracyjnej bezrobotnego", "Informacji dla osób zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy" z wyraźnie zaznaczonym fragmentem oraz "Utraty statusu bezrobotnego" podającym przypadki, w których utrata ta następuje. W.R. był zatem świadomy konsekwencji wynikających z niedopełnienia powyższych obowiązków.

W ocenie organu odwoławczego, strona nie informując urzędu pracy w terminie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa nie dopełniła jednego z podstawowych obowiązków bezrobotnego zarejestrowanego w urzędzie pracy, co spowodowało utratę statusu osoby bezrobotnej. Wyjaśnił, że oczekiwanie na odpowiedź od ewentualnego przyszłego pracodawcy nie uzasadnia uchybienia obowiązkowemu terminowi. Osoba bezrobotna powinna niezwołcznie poinformować urząd o możliwych sytuacjach powodujących brak gotowości do podjęcia pracy nie zwlekając do ostatniego dnia upływu wyznaczonego terminu. W.R. nie dołożył więc należytych starań do wywiązywania się z nałożonych obowiązków. Nie dołączył bowiem do odwołania, ani w późniejszym terminie żadnych dokumentów czy dowodów potwierdzających przeprowadzenie rozmów kwalifikacyjnych w dniu wyznaczonego stawiennictwa, w sprawie ewentualnego podjęcia zatrudnienia.

Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której W.R. zakwestionował zaskarżoną decyzję, uznając ją za krzywdzącą i wniósł o uchylenie obu wydanych w jego sprawie decyzji.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...], wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko faktyczne oraz prawne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m. in. przez kontrolę działalności administracji publicznej,

a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Stosownie do przepisu art. 145 § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w przypadku, gdy Sąd stwierdzi naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego - uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub

w części.

Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie konieczne stało się uchylenie na podstawie wyżej wskazanego przepisu zarówno zaskarżonej decyzji jak i utrzymanej nią

w mocy decyzji organu I instancji z uwagi na stwierdzenie istnienia przesłanki wznowieniowej określonej w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. Przepis ten stanowi, że w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję.

Brzmienie powołanego przepisu pozwala na wznowienie postępowania w razie spełnienia łącznie następujących przesłanek: 1) powinny wyjść na jaw nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody, 2) są one istotne dla sprawy, 3) nie były znane organowi, który wydał decyzję, 4) istniały w dniu wydania decyzji.

Pierwszą z wymienionych przesłanek warunkujących wznowienie postępowania jest to, aby okoliczności faktyczne lub dowody ujawnione w danej sprawie były nowe.

W orzecznictwie sądowym wyrażono pogląd, że nowymi faktami lub dowodami będą te

z nich, które nie zostały uwzględnione przez organ, jako element faktyczny rozstrzygnięcia, przy czym muszą one istnieć w dniu wydania decyzji i nie być znane organowi. Ponadto, nowe dowody lub nowe okoliczności faktyczne mogą stanowić podstawę wznowienia postępowania, o ile są dla sprawy istotne, tj. dotyczą przedmiotu sprawy oraz mają znaczenie prawne, a więc wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2005 r., sygn. akt FSK 2470/04).

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi W.R. jest decyzja Wojewody [...] z dnia [...] września 2012 r. utrzymująca w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] lipca 2012 r. orzekającą o utracie statusu osoby bezrobotnej od dnia [...] czerwca 2012 r. z tego powodu, że skarżący nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa.

Na rozprawie w dniu 5 lutego 2012 r. skarżący przedstawił kartę informacyjną

z dnia [...] lipca 2012 r. potwierdzającą jego pobyt w szpitalu przy ul. [...]

w W. w dniach od [...] do [...] lipca 2012 r., a także wynik badania z Pracowni USG

II Zakładu Radiologii Klinicznej SP CSK przy ul. [...], który stwierdza, że było one przeprowadzone w ramach ostrego dyżuru w dniu [...] lipca 2012 r. Dokumenty te dołączono do akt sądowych – karta 15-17. Z epikryzy zawartej w karcie informacyjnej wynika ponadto, że W.R. został przyjęty z powodu silnych dolegliwości bólowych trwających od około 3 dni, a przed tygodniem przechodził infekcję [...].

Ponadto skarżący oświadczył, co znalazło wyraz w protokole rozprawy, że w dniu [...] czerwca 2012 r. pomiędzy godz. 9:00-15:00 przebywał w firmie [...]

w W. w związku z naborem na stanowisko [...]. Był to drugi etap naboru, do którego zakwalifikowały się 2 osoby. Rekrutującym była firma zewnętrzna Z.R. Podał, że spodziewał się, że zostanie przyjęty do pracy. W dniu [...] lipca 2012 r. (poniedziałek) zachorował na [...], ale nie zgłosił się do lekarza. Później zabrało go pogotowie do szpitala w W. przy ul. [...], gdzie przebywał do dnia [...] lipca 2012 r. Zaznaczył, że opuścił szpital na własne życzenie z zamiarem załatwienia sprawy w urzędzie pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, że rozpoznawana sprawa wymaga ponownego rozpatrzenia w związku z wyjściem na jaw istotnych dla sprawy nowych dowodów, które istniały w dniu wydania zaskarżonej decyzji, tj. [...] września 2012 r., lecz nie były znane organowi, a jednocześnie są one istotne dla sprawy.

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. b powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji wyroku. O wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji orzeczono na podstawie art. 152 powołanej ustawy.