III SA/Wa 1214/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-04-15Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maciej Kurasz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. O. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2005 r. oraz poszczególne miesiące 2006 r. postanawia: - pozostawić bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy -
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. O. (dalej: "Strona" lub "Skarżący") wniesioną na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2012 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2005 r. oraz poszczególne miesiące 2006 r.
Wraz ze skargą kasacyjną z dnia 21 lutego 2013 r. Strona wniosła o przyznanie jej częściowego prawa pomocy, tj. zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych, a mianowicie od opłat i wydatków w postępowaniu kasacyjnym w całości.
Zarządzeniem z dnia 6 marca 2013 r. Skarżący został wezwany do nadesłania wypełnionego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF), w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania oraz do udzielenia dodatkowych informacji dotyczących jego stanu majątkowego oraz osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. W załączeniu przesłano urzędowy formularz PPF. Powyższe wezwanie doręczono Skarżącemu w dniu 12 marca 2013 r., zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Mimo upływu terminu wskazanego w wezwaniu Skarżący nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu.
W odpowiedzi na powyższe zarządzenie Strona przy piśmie z dnia 18 marca 2013 r. przedłożyła potwierdzenie dokonania w dniu 18 marca 2013 r. wpisu od skargi kasacyjnej w wysokości 100 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
wniosek o przyznanie prawa pomocy należało pozostawić bez rozpoznania.
W myśl art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: "P.p.s.a."), wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru – w przypadku osób fizycznych na formularzu PPF. Konsekwencje niezłożenia wniosku w takiej właśnie formie reguluje art. 257 P.p.s.a., stanowiący, iż wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Skutki złożenia wniosku z pominięciem wymaganej formy łagodzi wprawdzie § 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245), zgodnie z którym, jeżeli wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został złożony przez osobę fizyczną na urzędowym formularzu, przesyła się jej ten formularz w celu jego wypełnienia. Stosując ten przepis należy mieć na uwadze wyrażoną w art. 6 P.p.s.a. zasadę udzielania pomocy stronom. Stanowi ona, iż Sąd udziela stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz poucza je o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że warunkiem rozpoznania merytorycznego wniosku o przyznanie prawa pomocy, jest złożenie tego wniosku na urzędowym formularzu PPF. Zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wezwanie z dnia 7 marca 2013 r. do nadesłania wypełnionego formularza PPF Skarżący otrzymał w dniu 12 marca 2013 r. Ponadto został on pouczony, iż niedokonanie tej czynności w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, będzie skutkować pozostawieniem wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Jednocześnie przy piśmie z 7 marca 2013 r. doręczono Skarżącemu formularz PPF. Skarżący w zakreślonym terminie, ani terminie późniejszym, nie przedstawił stosownego formularza. Uiścił natomiast stosowny wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł rezygnując tym samym z możliwości przyznania mu prawa pomocy o który wnosił wraz ze skargą kasacyjną. Jednakże skutkiem takiego działania musi być pozostawienie wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Z tej przyczyny, Sąd na podstawie art. 252 § 2 w związku z art. 257 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maciej Kurasz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. O. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2005 r. oraz poszczególne miesiące 2006 r. postanawia: - pozostawić bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy -
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. O. (dalej: "Strona" lub "Skarżący") wniesioną na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2012 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2005 r. oraz poszczególne miesiące 2006 r.
Wraz ze skargą kasacyjną z dnia 21 lutego 2013 r. Strona wniosła o przyznanie jej częściowego prawa pomocy, tj. zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych, a mianowicie od opłat i wydatków w postępowaniu kasacyjnym w całości.
Zarządzeniem z dnia 6 marca 2013 r. Skarżący został wezwany do nadesłania wypełnionego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF), w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania oraz do udzielenia dodatkowych informacji dotyczących jego stanu majątkowego oraz osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. W załączeniu przesłano urzędowy formularz PPF. Powyższe wezwanie doręczono Skarżącemu w dniu 12 marca 2013 r., zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Mimo upływu terminu wskazanego w wezwaniu Skarżący nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu.
W odpowiedzi na powyższe zarządzenie Strona przy piśmie z dnia 18 marca 2013 r. przedłożyła potwierdzenie dokonania w dniu 18 marca 2013 r. wpisu od skargi kasacyjnej w wysokości 100 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
wniosek o przyznanie prawa pomocy należało pozostawić bez rozpoznania.
W myśl art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: "P.p.s.a."), wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru – w przypadku osób fizycznych na formularzu PPF. Konsekwencje niezłożenia wniosku w takiej właśnie formie reguluje art. 257 P.p.s.a., stanowiący, iż wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Skutki złożenia wniosku z pominięciem wymaganej formy łagodzi wprawdzie § 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245), zgodnie z którym, jeżeli wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został złożony przez osobę fizyczną na urzędowym formularzu, przesyła się jej ten formularz w celu jego wypełnienia. Stosując ten przepis należy mieć na uwadze wyrażoną w art. 6 P.p.s.a. zasadę udzielania pomocy stronom. Stanowi ona, iż Sąd udziela stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz poucza je o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że warunkiem rozpoznania merytorycznego wniosku o przyznanie prawa pomocy, jest złożenie tego wniosku na urzędowym formularzu PPF. Zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wezwanie z dnia 7 marca 2013 r. do nadesłania wypełnionego formularza PPF Skarżący otrzymał w dniu 12 marca 2013 r. Ponadto został on pouczony, iż niedokonanie tej czynności w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, będzie skutkować pozostawieniem wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Jednocześnie przy piśmie z 7 marca 2013 r. doręczono Skarżącemu formularz PPF. Skarżący w zakreślonym terminie, ani terminie późniejszym, nie przedstawił stosownego formularza. Uiścił natomiast stosowny wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł rezygnując tym samym z możliwości przyznania mu prawa pomocy o który wnosił wraz ze skargą kasacyjną. Jednakże skutkiem takiego działania musi być pozostawienie wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Z tej przyczyny, Sąd na podstawie art. 252 § 2 w związku z art. 257 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
