III SA/Lu 147/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2013-04-24Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jadwiga Pastusiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę J. D. na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania. W uzasadnieniu sąd wskazał, że skarga została wniesiona w dniu 18 stycznia 2013 r., a więc dwa dni po upływie ustawowego terminu.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. (nadanym na poczcie tego samego dnia) J. D. wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wskazał, że przyczyną uchybienia terminu były przeżycia związane ze sprawą sądową z udziałem jego żono, dotyczącej ustanowienia rozdzielności majątkowej oraz wywołanego tymi przeżyciami złego stanu zdrowia. Skarżący podniósł, ze po rozprawie w Sądzie Rejonowym w dniu [...] stycznia 2013 r. na skutek zdenerwowania wywołanego konfliktem z żoną, doznał silnych bólów głowy oraz wzrostu ciśnienia, co uniemożliwiło mu wniesienie skargi w terminie. Gdy stan zdrowia się poprawił, skarżący niezwłocznie nadał skargę w dniu 18 stycznia 2013 r., nie będąc jednak świadomy, że uchybił terminowi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunki, które muszą być spełnione aby uchybiony termin mógł zostać przywrócony określa art. 87 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Ocena okoliczności sprawy oraz złożonego przez skarżącego wniosku wskazuje, że nie zostały spełnione wyżej przytoczone ustawowe warunki przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu.
Przesłanki formalne przywrócenia terminu można uznać za zachowane. Można przyjąć, że skarżący zachował siedmiodniowy termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu. Co prawda przyczyny, na które powołuje się skarżący ustały w dniu 18 stycznia 2013 r., można jednak przyjąć, że o uchybieniu terminu skarżący dowiedział się dopiero otrzymując postanowienie sądu o odrzuceniu skargi (doręczone w dniu 28 marca 2013 r.. Wysyłając wniosek o przywrócenie terminu w dniu 4 kwietnia 2013 r. skarżący dochował siedmiodniowego terminu na jego złożenie. Skarga została wniesiona już wcześniej, skarżący dołączył jej odpis do wniosku o przywrócenie terminu, dopełnił zatem czynności, dla której termin był wyznaczony.
W ocenie sądu argumenty skarżącego nie pozwalają jednak przyjąć, że uchybił terminowi bez swojej winy.
Podane przez skarżącego przyczyny brzmią mało wiarygodnie, nie zostały poparte żadnym dokumentem uprawdopodabniającym podniesione twierdzenia (np. wezwaniem na rozprawę sądową, zaświadczeniem lekarskim). Sam fakt negatywnych przeżyć i zdenerwowania wywołanego sporem sądowym z żoną (w separacji) nie mogą stanowić przyczyny usprawiedliwiającej uchybienie terminu. Nie są to schorzenia, które uniemożliwiają wizytę w placówce pocztowej i wysłanie skargi do sądu. Ponadto – skarżący był prawidłowo pouczony o trybie i terminie wniesienia skargi. Bez trudu powinien był się zorientować, że wysyłając skargę w dniu 18 stycznia 2013 r. działał po upływie terminu i już wówczas powinien był wystąpić o jego przywrócenie. Wówczas podniesione argumenty brzmiałyby zdecydowanie bardziej wiarygodnie. W orzecznictwie podkreśla się, że nieuwagi lub zaniedbania nie można kwalifikować jako braku winy, będącego przesłanką przywrócenia uchybionego termin (postanowienie NSA z 25 listopada 2011 r., II FZ 623/11; LEX nr 1070091).
Nie można w tej sytuacji uznać argumentów skarżącego za należyte uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, ponieważ skarżący nie wypełnił określonych ustawowo warunków przywrócenia terminu, należało orzec jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jadwiga Pastusiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę J. D. na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania. W uzasadnieniu sąd wskazał, że skarga została wniesiona w dniu 18 stycznia 2013 r., a więc dwa dni po upływie ustawowego terminu.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. (nadanym na poczcie tego samego dnia) J. D. wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wskazał, że przyczyną uchybienia terminu były przeżycia związane ze sprawą sądową z udziałem jego żono, dotyczącej ustanowienia rozdzielności majątkowej oraz wywołanego tymi przeżyciami złego stanu zdrowia. Skarżący podniósł, ze po rozprawie w Sądzie Rejonowym w dniu [...] stycznia 2013 r. na skutek zdenerwowania wywołanego konfliktem z żoną, doznał silnych bólów głowy oraz wzrostu ciśnienia, co uniemożliwiło mu wniesienie skargi w terminie. Gdy stan zdrowia się poprawił, skarżący niezwłocznie nadał skargę w dniu 18 stycznia 2013 r., nie będąc jednak świadomy, że uchybił terminowi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunki, które muszą być spełnione aby uchybiony termin mógł zostać przywrócony określa art. 87 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Ocena okoliczności sprawy oraz złożonego przez skarżącego wniosku wskazuje, że nie zostały spełnione wyżej przytoczone ustawowe warunki przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu.
Przesłanki formalne przywrócenia terminu można uznać za zachowane. Można przyjąć, że skarżący zachował siedmiodniowy termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu. Co prawda przyczyny, na które powołuje się skarżący ustały w dniu 18 stycznia 2013 r., można jednak przyjąć, że o uchybieniu terminu skarżący dowiedział się dopiero otrzymując postanowienie sądu o odrzuceniu skargi (doręczone w dniu 28 marca 2013 r.. Wysyłając wniosek o przywrócenie terminu w dniu 4 kwietnia 2013 r. skarżący dochował siedmiodniowego terminu na jego złożenie. Skarga została wniesiona już wcześniej, skarżący dołączył jej odpis do wniosku o przywrócenie terminu, dopełnił zatem czynności, dla której termin był wyznaczony.
W ocenie sądu argumenty skarżącego nie pozwalają jednak przyjąć, że uchybił terminowi bez swojej winy.
Podane przez skarżącego przyczyny brzmią mało wiarygodnie, nie zostały poparte żadnym dokumentem uprawdopodabniającym podniesione twierdzenia (np. wezwaniem na rozprawę sądową, zaświadczeniem lekarskim). Sam fakt negatywnych przeżyć i zdenerwowania wywołanego sporem sądowym z żoną (w separacji) nie mogą stanowić przyczyny usprawiedliwiającej uchybienie terminu. Nie są to schorzenia, które uniemożliwiają wizytę w placówce pocztowej i wysłanie skargi do sądu. Ponadto – skarżący był prawidłowo pouczony o trybie i terminie wniesienia skargi. Bez trudu powinien był się zorientować, że wysyłając skargę w dniu 18 stycznia 2013 r. działał po upływie terminu i już wówczas powinien był wystąpić o jego przywrócenie. Wówczas podniesione argumenty brzmiałyby zdecydowanie bardziej wiarygodnie. W orzecznictwie podkreśla się, że nieuwagi lub zaniedbania nie można kwalifikować jako braku winy, będącego przesłanką przywrócenia uchybionego termin (postanowienie NSA z 25 listopada 2011 r., II FZ 623/11; LEX nr 1070091).
Nie można w tej sytuacji uznać argumentów skarżącego za należyte uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, ponieważ skarżący nie wypełnił określonych ustawowo warunków przywrócenia terminu, należało orzec jak w sentencji postanowienia.
