IV SO/Gl 51/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2013-04-26Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Matan /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan, , , po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku L.B. o wymierzenie grzywny Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w W. za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
L.B. w dniu 21 lutego 2013 r. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu.
Zarządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez wykazanie przesłanek warunkujących jego przyznanie (k. 41 akt sądowych). Pomimo skutecznego odbioru wezwania w dniu 29 marca 2013 r. (k. 43) zostało ono pozostawione bez odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje wówczas, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przepis ten stanowi odstępstwo od ogólnej zasady obowiązującej w postępowaniu przed sądem administracyjnym ponoszenia przez strony kosztów postępowania sądowego wyrażonej w treści art. 199 P.p.s.a.
Instytucja prawa pomocy ma na celu umożliwienie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które ze względu na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym. Oznacza to, że przyznanie prawa pomocy ma bardzo ograniczony zakres stosowania i może mieć miejsce tylko w wyjątkowych sytuacjach i tylko wówczas, gdy spełnienie przez stronę przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy nie budzi wątpliwości.
Odnosząc się do wniosku L.B. z dnia 21 lutego 2013 r. należy stwierdzić, że zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., to na nim spoczywał ciężar wykazania, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast w ocenie Sądu do wniosku nie dołączono pełnej dokumentacji obrazującej sytuację majątkową L.B., między innymi nie określono wydatków jakie on ponosi prowadząc jednoosobowe gospodarstwo domowe.
Dodatkowo zaznaczyć należy, że stosownie do regulacji art. 255 P.p.s.a. jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
W związku z powyższym przyjdzie wskazać, że wnioskodawca nie wykazał okoliczności przemawiających za przyznaniem mu prawa pomocy. Pomimo wezwania nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w zarządzeniu z dnia 18 marca 2013 r., które były niezbędne do rzetelnej oceny jego sytuacji majątkowej.
Należało zatem przyjąć, że L.B. odstąpił od wykazania przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie wyznaczonym normą zawartą w art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., co w wystarczającym stopniu uzasadnia odmowę przyznania prawa pomocy.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Matan /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan, , , po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku L.B. o wymierzenie grzywny Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w W. za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
L.B. w dniu 21 lutego 2013 r. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu.
Zarządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez wykazanie przesłanek warunkujących jego przyznanie (k. 41 akt sądowych). Pomimo skutecznego odbioru wezwania w dniu 29 marca 2013 r. (k. 43) zostało ono pozostawione bez odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje wówczas, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przepis ten stanowi odstępstwo od ogólnej zasady obowiązującej w postępowaniu przed sądem administracyjnym ponoszenia przez strony kosztów postępowania sądowego wyrażonej w treści art. 199 P.p.s.a.
Instytucja prawa pomocy ma na celu umożliwienie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które ze względu na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym. Oznacza to, że przyznanie prawa pomocy ma bardzo ograniczony zakres stosowania i może mieć miejsce tylko w wyjątkowych sytuacjach i tylko wówczas, gdy spełnienie przez stronę przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy nie budzi wątpliwości.
Odnosząc się do wniosku L.B. z dnia 21 lutego 2013 r. należy stwierdzić, że zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., to na nim spoczywał ciężar wykazania, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast w ocenie Sądu do wniosku nie dołączono pełnej dokumentacji obrazującej sytuację majątkową L.B., między innymi nie określono wydatków jakie on ponosi prowadząc jednoosobowe gospodarstwo domowe.
Dodatkowo zaznaczyć należy, że stosownie do regulacji art. 255 P.p.s.a. jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
W związku z powyższym przyjdzie wskazać, że wnioskodawca nie wykazał okoliczności przemawiających za przyznaniem mu prawa pomocy. Pomimo wezwania nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w zarządzeniu z dnia 18 marca 2013 r., które były niezbędne do rzetelnej oceny jego sytuacji majątkowej.
Należało zatem przyjąć, że L.B. odstąpił od wykazania przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie wyznaczonym normą zawartą w art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., co w wystarczającym stopniu uzasadnia odmowę przyznania prawa pomocy.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
