• II SA/Op 587/12 - Postano...
  28.03.2024

II SA/Op 587/12

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
2013-05-20

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Daria Sachanbińska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. T. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 5 października 2012 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za przejęcie nieruchomości postanawia: 1) odrzucić skargę, 2) zwrócić skarżącej B. K. T. kwotę 131 (sto trzydzieści jeden) złotych, tytułem uiszczonej części wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 listopada 2012 r. B. K. T. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 5 października 2012 r., nr [...], w przedmiocie odszkodowania za przejęcie nieruchomości. Jednocześnie skarżąca wniosła o uznanie postępowania organu I instancji, tj. Starostwa Powiatowego w Kluczborku oraz organu odwoławczego - Wojewody Opolskiego za przewlekłe i w związku z tym domagała się ustalenia odszkodowania w wysokości 3272,80 zł, które stanowi 10% kwoty ustalonego dotychczas odszkodowania za przejęcie nieruchomości.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 10 grudnia 2012 r., skarżąca została wezwana do uzupełnienia braku formalnego skargi przez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Odpowiadając na wezwanie, w piśmie z dnia 21 grudnia 2012 r., skarżąca podała, że wartością przedmiotu zaskarżenia jest wartość dochodzonego odszkodowania w wysokości 3272,80 zł.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia 27 grudnia 2012 r., skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu stosunkowego od skargi w kwocie 131 zł, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Skarżąca uiściła wpis od skargi w kwocie 131 zł w wyznaczonym terminie.

Na rozprawie sądowej w dniu 11 kwietnia 2013 r. skarżąca oświadczyła, że składając skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 5 października 2012 r. jej wolą było zaskarżenie również przewlekłego prowadzenia postępowania zarówno przez Wojewodę Opolskiego, jak i Starostę Kluczborskiego oraz otrzymanie w związku z tym odszkodowania w wysokości 3272,80 zł. Z kolei ustanowiony na rozprawie pełnomocnik skarżącej - mąż T. T. oświadczył, że wnosi o odroczenie rozprawy celem umożliwienia prawidłowego określenia wartości przedmiotu zaskarżenia. Jednocześnie wniósł o zaliczenie częściowo uiszczonego wpisu w kwocie 131 zł na poczet prawidłowo naliczonego, należnego wpisu. Sąd zobowiązał pełnomocnika skarżącej do prawidłowego określenia wartości przedmiotu zaskarżenia, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą odszkodowania żądaną przez skarżącą, a kwotą odszkodowania przyznaną kwestionowaną decyzją, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.

Pismem z dnia 17 kwietnia 2013 r. pełnomocnik skarżącej wskazał, że wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi 22472 zł.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia 12 kwietnia 2013 r., ze skargi B. K. T. wyłączono skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę Kluczborskiego, którą wpisano do repertorium pod sygn. akt II SAB/Op 22/13 oraz skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Opolskiego, którą wpisano pod sygn. akt II SAB/Op 23/13.

Następnie Przewodniczący Wydziału II zarządzeniem z dnia 26 kwietnia 2013 r. zmienił zarządzenie z dnia 27 grudnia 2012 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego, w ten sposób, że ustalił wysokość wpisu na kwotę 675 zł, stosownie do § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193, z późn. zm.) oraz wezwał pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia wpisu sądowego od skargi o kwotę 544 zł, w terminie 7 dni o dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 2 maja 2013 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki (k. 53 akt sądowych).

Skarżąca nie uiściła wymaganego wpisu od skargi, a w piśmie z dnia 7 maja 2013 r., przesłanym do tut. Sądu dnia 8 maja 2013 r. (data stempla pocztowego), oświadczyła, że cofa skargę. Wyjaśniła przy tym, że w sprawie został wykonany nowy operat szacunkowy oraz wydana została decyzja Wojewody Opolskiego z dnia 12 kwietnia 2013 r., nr [...], w związku z czym - w jej ocenie - skarga stała się bezprzedmiotowa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Zgodnie z art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, a do takich pism należy skarga, pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Wpis stosunkowy - jak stanowi art. 231 zdanie 1 P.p.s.a., pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W niniejszej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia, ostatecznie podana przez skarżącą wynosiła 22472 zł. Według § 1 pkt 2 cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wpis stosunkowy oblicza się według procentowego wskaźnika, który dla należności pieniężnej w kwocie ponad 10000 zł do 50000 zł wynosi 3% wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 400 zł. W niniejszej sprawie wysokość wpisu, po wskazaniu przez pełnomocnika skarżącej ostatecznej wartości przedmiotu zaskarżenia, wynosiła 675 zł. Początkowo skarżąca, w związku z określeniem wartości przedmiotu zaskarżenia w wysokości 3272,80 zł uiściła w terminie wpis stosunkowy w kwocie 131 zł, stosownie do treści § 1 pkt 1 rozporządzenia. Po wskazaniu prawidłowej wysokości przedmiotu zaskarżenia, skarżąca została wezwana do uzupełnienia wpisu od skargi o kwotę 544 zł, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Wezwanie do uiszczenia brakującej części wpisu zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 2 maja 2013 r., który osobiście odebrał przesyłkę. Wpis, stosownie do art. 220 § 1 P.p.s.a., winien zostać uiszczony w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Termin do dokonania żądanej czynności rozpoczął zatem bieg w dniu 3 maja 2013 r. i upłynął z dniem 9 maja 2013 r. (czwartek).

Pomimo upływu wskazanego terminu, żądany wpis od skargi nie został uiszczony. Uznać tym samym należało, że w sprawie zaistniała przesłanka odrzucenia skargi, na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a. Wskazany przepis stanowi bowiem, że skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.

Końcowo, odnosząc się do oświadczenia skarżącej o cofnięciu skargi, należy zauważyć, że postępowanie administracyjne może być zainicjowane i może się toczyć na podstawie skutecznie wniesionej skargi. W kwestii tej wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 3 stycznia 2008 r., sygn. akt I OSK 1829/07 (zamieszczone na stronie internetowej Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych - http://orzeczenia.nsa.gov.pl), w którym wyraził trafny pogląd, że badanie dopuszczalności złożonego oświadczenia o cofnięciu skargi, jak i umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., może mieć miejsce tylko wówczas, gdy skarga wniesiona została skutecznie, tj. gdy wszczęła postępowanie sądowoadministracyjne. W konsekwencji cofnięcie skargi, jako czynność dyspozycyjna strony może mieć miejsce tylko wówczas, gdy skarga jest dopuszczalna i nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu. W niniejszej sprawie, wobec nieuiszczenia wymaganego wpisu od skargi, postępowanie sądowe nie zostało skutecznie wszczęte, a tym samym niedopuszczalne jest jego umorzenie.

W tym stanie rzeczy, na podstawie cyt. wyżej art. 220 § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

Orzeczenie o zwrocie kwoty 131 zł, zawarte w pkt 2 sentencji postanowienia, uzasadnia przepis art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., zgodnie z którym sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...