• I SA/Kr 606/13 - Postanow...
  28.03.2024

I SA/Kr 606/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-05-28

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Agnieszka Góra /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 lutego 2013r. znak: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej p o s t a n a w i a I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.

Uzasadnienie

W dniu 5 kwietnia 2013r. skarżąca B.S. złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze swej skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 lutego 2013r. wydaną w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej.

Strona skarżąca domaga się zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego z uwagi na bardzo niskie dochody, a co za tym idzie - brak wystarczających środków, koniecznych do uiszczenia kosztów i ustanowienia pełnomocnika. Skarżąca wskazuje, iż nie posiada praktycznie żadnego majątku poza domem. Wszystkie dochody przeznacza na koszty utrzymania, jest osobą bardzo schorowaną o ustalonym znacznym stopniu niepełnosprawności. Aktualnie jest w trakcie rozwodu z mężem.

Zdaniem orzekającego, wniosek strony skarżącej zasługuje na uwzględnienie.

Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe z córką. Jak podaje, z mężem nie prowadzi wspólnego gospodarstwa, jest w trakcie rozwodu. Ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności uniemożliwiający podjęcie zatrudnienia. Utrzymuje się z zasiłków z opieki społecznej wraz z zasiłkiem pielęgnacyjnym w kwocie 282 zł oraz alimentów dla córki w kwocie 500 zł. Koszty utrzymania jakie podaje to suma łącznie 530 zł plus dojazdy dziecka do szkoły ok. 70 zł, leki – 100 zł.

Z akt sprawy wynika, iż skarżąca posiada dom o pow. 100m2 na działce 10 arowej. Wnioskodawczyni nie wykazuje we wniosku o przyznanie prawa pomocy faktu posiadania wartościowych ruchomości czy też oszczędności. Do wniosku dołącza liczne zaświadczenia o stanie zdrowia, decyzje MOPS, rachunki za leki, faktury za media, wyrok SR zasądzający alimenty.

Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych i przyznania kwalifikowanego zastępstwa prawnego stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.

Zgodnie z art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy osoba wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym – gdy wykaże, iż nie w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.

Użyte w art. 246 sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku spoczywa na wnioskodawcy.

Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest więc formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Kluczową zaś rolę dla oceny możliwości płatniczych skarżącego ma fakt, iż zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy powinna być rozpatrywana w dwóch aspektach – z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony jej możliwości finansowych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie orzekającego, skarżąca wykazała skutecznie, iż w obecnej sytuacji majątkowej, biorąc pod uwagę wysokość stałych miesięcznych dochodów ( 782 zł ), zły stan zdrowia, samotność w wychowywaniu dziecka, brak możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia ze względu na zły stan zdrowia, znaczną niepełnosprawność, fakt korzystania a pomocy społecznej, zwyczajowe i wykazane koszty utrzymania w łącznej wysokości ponad 500 zł, w kontekście wymaganych kosztów sądowych - nie jest ona w stanie ponieść kosztów sądowych w niniejszej sprawie. W związku z powyższym, zwolnienie strony od konieczności uiszczenia tychże kosztów uznano za uzasadnione.

Odnosząc się do wniosku o ustanowienie radcy prawnego, stwierdzono, iż strona wykazała w sposób wystarczający i skuteczny, iż nie jest w stanie, w aktualnej sytuacji materialno – rodzinnej ponieść również kosztów ustanowienia kwalifikowanego zastępstwa procesowego. Sama wnioskodawczyni jest bowiem osobą chorą, samotnie utrzymującą córkę, a jej dochód wynosi zaledwie 782 zł. Wnioskodawczyni – jak wskazuje - nie ma możliwości – ze względu na zły stan zdrowia i znaczny stopień niepełnosprawności podjąć żadnego dodatkowego zatrudnienia, nie wykazuje też majątku – poza tym, który służy do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, który mógłby przynosić pożytki – w związku z tym, zdaniem orzekającego, nie jest aktualnie w stanie poczynić oszczędności w celu wygenerowania stosownej kwoty koniecznej dla opłacenia radcy prawnego z wyboru, nawet pomimo, iż jego udział na obecnym etapie postępowania nie jest obligatoryjny. Dochody osiągane przez wnioskodawczynię są na tyle niskie, iż przy równoczesnym ponoszeniu kosztów utrzymania, nie jest ona w stanie poczynić oszczędności pozwalających na pokrycie kosztów ustanowienia pełnomocnika z wyboru. Orzekający natomiast, przy uznaniu czy wnioskodawcy należy przyznać radcę prawnego z urzędu, czy też nie, bierze pod uwagę jedynie przesłanki ekonomiczne i sytuację materialną wnioskodawców, a nie charakter czy też okoliczności sprawy, które merytorycznie uzasadniałyby bądź nie przyznanie kwalifikowanego zastępstwa procesowego w sprawie. Regulacje cytowanej ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zakresie prawa pomocy nie uzależniają bowiem przyznania tej pomocy od charakteru i problematyki sprawy oraz potrzeby udziału w niej kwalifikowanego zastępcy procesowego. W powyższej sprawie, zdaniem orzekającego, to sytuacja rodzinno – bytowa strony uzasadnia przyznanie jej pomocy również w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.

Należy podkreślić, iż celem instytucji prawa pomocy jest umożliwienie skorzystania z drogi sądowej osobom o znikomych dochodach, znajdujących się na skraju ubóstwa, wobec których konieczność poniesienia kosztów sądowych czy kosztów ustanowienia pełnomocnika mogłaby spowodować uszczerbek w koniecznym utrzymaniu. Skarżąca do takich osób należy. Dlatego przyznanie jej prawa pomocy w zakresie pełnym obejmującym zarówno zwolnienie od kosztów sądowych jak i ustanowienie dla niej radcy prawnego należy uznać za adekwatne do aktualnej sytuacji majątkowej skarżącej.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 243 § 1, art. 244 § 1, art. 245 oraz art. 246 § 1 w zw. z art. 258 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

( Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ).

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...