VI SA/Wa 1451/13

Uzasadnienie

Skarżąca – D. Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] przedmiocie wezwania do zaniechania naruszeń i zobowiązania do rozpoczęcia prac wiertniczych.

W skardze został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżąca wskazała, że jest on zasadny, bowiem niemożność wykonania decyzji przez skarżącą, spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody majątkowej z uwagi na wyznaczenie przez organ bardzo krótkiego terminu realizacji prac wiertniczych. Zdaniem skarżącej takie skutki wystąpią, gdy organ zdecyduje się cofnąć, w związku z bezskutecznym upływem terminu wyznaczonego zaskarżoną decyzją, koncesję nr [...] udzieloną spółce na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej oraz gazu ziemnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., zasadą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Jednak zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie

o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Ciężar wykazania istnienia przesłanek zastosowania powołanego przepisu spoczywa na składającym wniosek. Powyższe wynika z samego przepisu i zostało potwierdzone obowiązującym orzecznictwem. Jak stwierdził NSA w postanowieniu z dnia 16 marca 2005 r., sąd nie bada z urzędu faktu, czy szkoda lub trudne do usunięcia skutki rzeczywiście mogą zaistnieć. Uprawdopodobnienie tego faktu spoczywa na stronie wnioskującej o wstrzymanie wykonania decyzji (podobnie postanowienie NSA z dnia 6 kwietnia 2005 r. sygn. akt I OZ 190/05, nie publ.; oraz postanowienie NSA z dnia 18 lutego 2005 r. sygn. akt OZ 1506/04).

Na okoliczność uzasadniającą wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w przedmiotowej sprawie nie może służyć jedynie stwierdzenie, że wniosek jest zasadny, bowiem brak wstrzymania spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody majątkowej, a skutki takie wystąpią gdy organ zdecyduje się cofnąć spółce udzieloną koncesję. Taka argumentacja nie uzasadnia wstrzymania wykonania decyzji ani ze względu na ryzyko powstania znacznej szkody, ani z uwagi na niebezpieczeństwo wywołania trudnych do odwrócenia skutków. Powołanie się przez stronę we wniosku na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody majątkowej z uwagi na ewentualną możliwość cofnięcia stronie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego nie może uzasadniać wniosku o wstrzymania wykonania decyzji wyznaczającej termin rozpoczęcia prac wiertniczych, która doprecyzowuje warunki udzielonej stronie koncesji.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że we wskazanym wyżej przepisie przewidziano stosunkowo restrykcyjne przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nadając tej instytucji charakter wyjątkowy i uzależniając jej zastosowanie od wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych. Postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji prowadzi do wyłomu od zasady jej wykonalności, wobec czego strona nie może ograniczyć się w uzasadnieniu wniosku do ogólnikowego stwierdzenia żądania, lecz precyzyjnie musi wskazać na zagrożenie płynące z jej wykonania (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. akt II OSK 768/12, publ. LEX nr 1145639). Podkreślić zatem trzeba, że wnioskodawca jest zobowiązany "do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia tych ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej" (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 983/08, publ. LEX nr 468877). Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (zob. B. Dauter, [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka – Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s.168).

Wnioskodawca, formułując argumentację dotyczącą finansowych następstw decyzji (postanowienia) powinien ją poprzeć stosownymi dokumentami. W niniejszej sprawie strona nie dołączyła do wniosku żadnych dokumentów dla poparcia swojego stanowiska. Tym samym strona nie wykazała, jakie określone konsekwencje, również finansowe, poniesie w związku z brakiem uzyskania ochrony tymczasowej przed Sądem.

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.