• VII SA/Wa 493/13 - Wyrok ...
  28.03.2024

VII SA/Wa 493/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-06-06

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Agnieszka Wilczewska-Rzepecka /przewodniczący sprawozdawca/
Bożena Więch-Baranowska
Elżbieta Zielińska-Śpiewak

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska – Rzepecka (spr.), , Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, Protokolant spec. Katarzyna Ławnik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego skargę oddala

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla [...] decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], na podstawie art. 104 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., zwana dalej k.p.a.) oraz art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.), po rozpatrzeniu sprawy dotyczącej robót budowlanych, polegających na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. [...] w [...], umorzył postępowanie administracyjne prowadzone w ramach nadzoru budowlanego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, iż w związku z pismem Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]", w sprawie "przeprowadzenia kontroli prac budowlanych na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. [...] w [...]", w dniu [...] lutego 2012 r. upoważniony przedstawiciel Inspektoratu przeprowadził kontrolę, w czasie której stwierdzono, że na nieruchomości przy ul. [...] w [...], dz [...],[...],[...] z obrębu [...] prowadzona jest budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami biurowymi, garażem podziemnym i częściowo naziemnym. Inwestycja realizowana jest na podstawie decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami biurowymi, garażem podziemnym i częściowo naziemnym, utrzymanej w mocy decyzją Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...].

Następnie, organ zaznaczył, iż z uwagi na fakt, że roboty budowlane przy budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego wykonywane były na podstawie prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę i zgodnie z projektem budowlanym, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla [...] decyzją z dnia [...] marca 2012 r., nr [...], umorzył postępowanie jako bezprzedmiotowe.

Dalej, podniósł, iż powziął informację uzyskaną od przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]", z której wynikało, że wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 69/12, uchylono decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...] i stwierdzono, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Wobec powyższego decyzja Prezydenta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę straciła walory decyzji ostatecznej i nie podlegała wykonaniu.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla [...] wskazał, iż postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...], wstrzymał prowadzenie robót budowlanych związanych z budową ww. budynku mieszkalnego wielorodzinnego, bez wymaganego pozwolenia na budowę i nakazał wykonanie niezbędnych zabezpieczeń oraz nałożył na inwestora [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna obowiązek sporządzenia inwentaryzacji robót budowlanych wykonanych przy realizacji przedmiotowej inwestycji.

W dniu [...] września 2012 r. inwestor złożył wymaganą inwentaryzację, a następnie w dniu [...] września 2012 r. wyjaśnienia zakresu robót zabezpieczających.

Organ wskazał, iż zgodnie z art. 50 ust. 2 pkt 4 Prawa budowlanego postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych jest ważne w okresie dwóch miesięcy. Przed upływem ww. terminu właściwy organ winien wydać jedną z decyzji, o których mowa w art. 51 ust 1 oraz w art. 50a pkt 2 Prawa budowlanego. Jeżeli organ takiej decyzji nie wyda, postanowienie traci ważność z mocy prawa, a zatem utrata ważności postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych stanowi podstawę umorzenia postępowania.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego podniósł, iż w niniejszej sprawie brak było podstaw prawnych i faktycznych do wydania decyzji o której mowa w art. 51 ust 1 oraz w art. 50a pkt 2 a Prawa budowlanego, zatem postanowienie nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r. straciło ważność.

Wobec powyższego, organ nadzoru budowlanego stwierdził, iż nie znalazł podstaw do dalszego prowadzenia postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie i umorzył je jako bezprzedmiotowe.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Spółdzielnia Mieszkaniowa "[...]" w [...].

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 83 ust. 2 Prawa budowlanego, po rozpatrzeniu odwołania Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, organ odwoławczy przedstawił na wstępie przebieg postępowania, a następnie wskazał, iż fakt uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę obliguje organ nadzoru budowlanego do badania przedmiotowej sprawy na podstawie art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego i stwierdzenia, czy wykonane w trakcie realizacji inwestycji roboty budowlane można doprowadzić do stanu zgodnego z prawem. Jednocześnie zaznaczył, iż organ ma takie uprawnienie, ale tylko w sytuacji, kiedy inwestor prowadzi roboty budowlane. Następnie, wskazał, że w omawianej sprawie roboty budowlane dotyczące budowy ww. budynku nie zostały wstrzymane przez inwestora, jak wynika z przeprowadzonej kontroli, były one kontynuowane jeszcze [...] lipca 2012 r. Organ podniósł, iż wznowienie robót budowlanych może nastąpić, zgodnie z art. 37 ust. 2 Prawa budowlanego, na podstawie nowej decyzji o pozwoleniu na budowę, o której mowa w art. 28 Prawa budowlanego. Dalej, organ odwoławczy stwierdził, iż prowadzone przez organ I instancji postępowanie miało za zadanie ocenić, czy roboty budowlane, które były wykonywane po podjęciu wyroku w sprawie pozwolenia na budowę miały charakter robót zabezpieczających, czy też kontynuowania budowy pomimo braku ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Organ powołał się na przedłożoną przez inwestora inwentaryzację oraz wyjaśnienia dotyczące zakresu przeprowadzonych robót budowlanych, jak również na stanowisko Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który uznał, iż brak jest podstaw prawnych i faktycznych do wydania decyzji, o której mowa w art. 50 ust. 1 oraz w art. 50a pkt 2 Prawa budowlanego.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego przywołał także m.in. pogląd prezentowany w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, sygn. akt II SA/Kr 444/11, zgodnie z którym jeżeli organ nadzoru budowlanego, prowadząc postępowanie naprawcze, stwierdza, iż brak jest podstaw do wypełnienia dyspozycji zawartej w przepisie art. 51 Prawa budowlanego powinien on zgodnie z zasadami ogólnymi rządzącymi postępowaniem administracyjnym umorzyć to postępowanie jako bezprzedmiotowe, jak również prezentowany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II OSK 2234/10, w myśl którego, wstrzymanie prowadzenia budowy na podstawie art. 50 Prawa budowlanego jest wstępem do wydania decyzji na podstawie art. 51 Prawa budowlanego, natomiast gdy organ nie stwierdzi istnienia podstaw do wstrzymania prowadzenia robót budowlanych zgodnie z art. 50 Prawa budowlanego, właściwą drogą zakończenia postępowania jest jego umorzenie.

Odnosząc się zaś do treści odwołania, organ wyjaśnił, iż wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji udzielającej inwestorowi pozwolenia na budowę, nie przesądza o tym, że wykonane przez niego roboty budowlane mają charakter samowoli budowlanej, a także, że może on być traktowany jako osoba, która prowadzi roboty budowlane bez pozwolenia na budowę. Oznacza to, iż decyzja, która została uchylona, obowiązywała od chwili jej doręczenia, a utraciła swą moc prawną z chwilą doręczenia decyzji o jej uchyleniu. Ponadto wskazał, że zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą, nie można uznać robót budowlanych prowadzonych na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która następnie po wykonaniu tych robót została wyeliminowana z obrotu prawnego, za samowolę budowlaną w rozumieniu art. 48 Prawa budowlanego. Roboty takie należy uznać za "inny przypadek" w rozumieniu art. 50 ust. 1 i art. 51 Prawa budowlanego.

Organ odwoławczy zaznaczył również, iż Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], ponownie utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] o pozwoleniu na budowę dla przedmiotowej inwestycji. Przywrócenie do obrotu prawnego decyzji o pozwoleniu na budowę powoduje zaś, w jego ocenie, bezprzedmiotowość postępowania naprawczego prowadzonego na podstawie art. 50 i 51 Prawa budowlanego.

Skargę na powyższą decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła Spółdzielnia Mieszkaniowa "[...]" w [...], wnosząc o jej uchylenie oraz o uchylenie poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.

Zaskarżonej decyzji strona skarżąca zarzuciła:

1) naruszenie przepisów proceduralnych, tj. art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 1 i 3 k.p.a., poprzez zaniechanie ustalenia w toku postępowania administracyjnego prowadzonego w ramach nadzoru budowlanego, czy i w jakim zakresie prace budowlane zostały wykonane po uchyleniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, a przez to niewyjaśnienie kluczowej dla sprawy okoliczności wykonywania prac w ramach samowoli budowlanej opisanej w art. 48 Prawa budowlanego,

2) błędne zastosowanie art. 50 ust. 4 i art. 51 ust. 1 Prawa budowlanego oraz niezastosowanie trybu postępowania wskazanego w art. 48 ust. 1, 2 i 3 ustawy Prawo budowlane,

3) naruszenie art. 105 § 1 k.p.a. na skutek umorzenia postępowania administracyjnego prowadzonego w ramach nadzoru budowlanego, jako bezprzedmiotowego, pomimo braku tej przesłanki.

W uzasadnieniu skargi skarżąca Spółdzielnia rozwinęła zarzuty, wskazując m.in., że zadaniem organów było ustalenie, czy jakieś prace budowlane były wykonywane po uchyleniu ostatecznego pozwolenia na budowę, czy ewentualnie były to prace inne niż wyłącznie roboty zabezpieczające i wyciągnięcie odpowiednich konsekwencji prawnych, jeśli teza ta jest prawdziwa. Organ I instancji w ogóle nie zbadał tych okoliczności, bowiem po upływie 2 miesięcy od wydania postanowienia o wstrzymaniu prac uznał dalsze postępowanie za bezprzedmiotowe, a więc umorzył postępowanie. Organ II instancji wskazał zaś, że ustalona została kwestia, iż prace budowlane nie były wykonywane, zaś realizowane po uchyleniu ostatecznego pozwolenia na budowę roboty miały wyłącznie charakter zabezpieczający. Ponadto, strona skarżąca podniosła, iż z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego nie wynika, jakie dokładnie prace zostały wykonane po uchyleniu ostatecznego pozwolenia na budowę, ani czy wyjaśnienia inwestora z dnia [...] września 2012 r. oraz [...] września 2012 r. zostały jakoś zweryfikowane. Z decyzji nie wynika również, na jaki dzień ustalono wykonany zakres prac. Jeżeli zaś organ odwoławczy bierze pod uwagę stan spraw na dzień wydania decyzji ([...] stycznia 2013 r.), to nie wiadomo w jaki sposób ustalił zakres prac (lub ich brak) na przestrzeni pomiędzy dniem złożenia wyjaśnień ([...] września 2012 r.) a dniem wydania decyzji ([...] stycznia 2013 r.), bowiem na te okoliczność nie przeprowadzono żadnego dowodu. Zdaniem Spółdzielni, ustalenia te są istotne, bowiem jak wynika z akt sprawy, przede wszystkim dokumentacji protokołów sporządzonych przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w lipcu 2012 r. i w dniu [...] lutego 2013 r., pomiędzy lipcem 2012 r. a początkiem lutego 2013 r. wykonano prace budowlane w bardzo szerokim zakresie (od szkieletu budynku do stanu niemal gotowego). Nie jest możliwe, aby taki stan prac osiągnąć w zimie w okresie od dnia oficjalnego wznowienia robót (pismo z dnia [...] stycznia 2013 r.) po wydaniu kolejnej decyzji przez Wojewodę [...], do dnia ostatniej kontroli Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego ([...] lutego 2013 r.).

W ocenie strony skarżącej, konieczne jest sądowe uchylenie decyzji organów obu instancji o umorzeniu postępowania, bowiem organy powinny wcześniej przeprowadzić prawidłową kontrolę w celu ustalenia, czy inwestor wykonywał prace w okresie, gdy nie dysponował pozwoleniem na budowę, jakie to były prace i czy rzeczywiście były to prace prowadzone wyłącznie w celu uniknięcia zagrożeniom wskazanym w art. 31 ust. 5 ustawy Prawo budowlane. Po ustaleniu, czy były wykonywane prace w ramach opisanej w odwołaniu samowoli budowlanej określonej w art. 48 prawa budowanego i ewentualnym potwierdzeniu tej okoliczności, organy powinny raz jeszcze rozważyć argumentację skarżącej, która wskazuje, że w takiej sytuacji umorzenie postępowania w oparciu o podstawę prawną wskazaną przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego było niezgodne z prawem, bowiem stan taki wyczerpuje znamiona samowoli budowlanej przewidzianej w art. 48 Prawa budowlanego. Strona zaznaczyła, iż w razie kontynuowania samowoli budowlanej określonej w art. 48 Prawa budowanego, nie ma zastosowania dwumiesięczny termin wskazany w art. 50 ust. 4 Prawa budowanego, odnoszący się do wstrzymania prac na podstawie art. 50 ust. 1 Prawa budowanego.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej jedynie pod względem zgodności z prawem, a więc prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych wad w prowadzonym postępowaniu (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a.).

W rozpoznawanej sprawie tego rodzaju wady i uchybienia nie wystąpiły, wobec czego skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Podstawą prawną zaskarżonego rozstrzygnięcia był art. 105 § 1 k.p.a., zgodnie z którym organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny stało się ono bezprzedmiotowe w całości albo w części. W doktrynie jak i orzecznictwie sądowoadministracyjnym reprezentowany jest jednolity pogląd, że z bezprzedmiotowością postępowania mamy do czynienia wówczas, gdy brak jest któregoś elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Na gruncie prawa budowlanego postępowanie, co do zasady, staje się bezprzedmiotowe, jeżeli organy nadzoru budowlanego prowadzące postępowanie nie znajdują podstaw do wydania nakazów lub zakazów.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Organy nadzoru budowlanego prowadzące postępowanie w niniejszej sprawie miały za zadanie ocenić, czy konieczna była ich ingerencja władcza w sprawie robót budowlanych prowadzonych na nieruchomości przy ul. [...] w [...], dz [...],[...],[...] z obrębu [...], przy budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami biurowymi, garażem podziemnym i częściowo naziemnym.

Powyższa inwestycja realizowana była na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, która następnie została wyeliminowana z obiegu prawnego, na mocy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 69/12.

Zaznaczyć należy, iż fakt wyeliminowania z obiegu prawnego decyzji udzielającej pozwolenia na budowę, powoduje ten skutek, iż zachodzi konieczność wszczęcia procedury legalizacyjnej w trybie przepisów art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się bowiem, że nie można uznać robót budowlanych prowadzonych na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która następnie została wyeliminowana z obrotu prawnego, za samowolę budowlaną w rozumieniu art. 48 Prawa budowlanego. Roboty takie należy uznać za "inny przypadek" w rozumieniu art. 50 ust. 1 i art. 51 Prawa budowlanego (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 października 2011 r., sygn. akt II OSK 1468/10, Lex nr 1132084 oraz z dnia 4 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 560/11, Lex nr 1219253).

Jak ustalił organ nadzoru budowlanego szczebla powiatowego roboty budowlane dotyczące budowy ww. budynku były kontynuowane jeszcze [...] lipca 2012 r. W związku z powyższym Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i ust. 4 Prawa budowlanego wstrzymał prowadzenie robót budowlanych, bez wymaganego pozwolenia na budowę i nakazał wykonanie niezbędnych zabezpieczeń, wygrodzenia terenu budowy przed dostępem osób trzecich oraz nałożył na inwestora [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna obowiązek sporządzenia inwentaryzacji robót budowlanych wykonanych przy realizacji przedmiotowej inwestycji.

Zgodnie bowiem z art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego w przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 lub w art. 49b ust. 1 właściwy organ wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych wykonywanych: 1) bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia lub 2) w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenie środowiska, lub 3) na podstawie zgłoszenia z naruszeniem art. 30 ust. 1, lub 4) w sposób istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę bądź w przepisach.

W postanowieniu o wstrzymaniu robót budowlanych, w myśl dalszych regulacji zawartych w art. 50, należy: 1) podać przyczynę wstrzymania robót; 2) ustalić wymagania dotyczące niezbędnych zabezpieczeń (ust. 2), a także można w nim nałożyć obowiązek przedstawienia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia postanowienia, inwentaryzacji wykonanych robót budowlanych lub odpowiednich ocen technicznych bądź ekspertyz (ust. 3).

Stosownie do ust. 4 omawianego artykułu, postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych traci ważność po upływie 2 miesięcy od dnia doręczenia, chyba że w tym terminie zostanie wydana decyzja, o której mowa w art. 50a pkt 2 albo w art. 51 ust. 1.

Z akt sprawy wynika, że inwestor w dniu [...] września 2012 r., złożył wymaganą inwentaryzację, a następnie w dniu [...] września 2012 r. wyjaśnienia dotyczące zakresu przeprowadzonych robót zabezpieczających.

Na gruncie niniejszej sprawy, organy nadzoru budowlanego uznały, iż brak jest podstaw prawnych i faktycznych do wydania decyzji, o której mowa w art. 51 ust. 1 oraz art. 50a pkt 2 Prawa budowlanego, w związku z powyższym umorzyły postępowanie administracyjne.

Zauważyć należy, iż wstrzymanie robót budowlanych w oparciu o art. 50 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego, to niezbędny czas dla organu administracji do rozważenia zagadnienia, jakie nakazy względnie zakazy w odniesieniu do prowadzonej budowy powinny być wydane (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 1999 r., sygn. akt IV SA 1280/97). Postanowienie to jest ważne przez okres dwóch miesięcy, a jest to czas przewidziany na przeprowadzenie przez organ administracji postępowania wyjaśniającego i ewentualnie wdrożenie procedury naprawczej.

Należy podzielić stanowisko [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego zawarte w zaskarżonej decyzji, że jeżeli organ nadzoru budowlanego, prowadząc postępowanie naprawcze, stwierdza, iż brak jest podstaw do wypełnienia dyspozycji zawartej w przepisie art. 51 Prawa budowlanego powinien on zgodnie z zasadami ogólnymi rządzącymi postępowaniem administracyjnym umorzyć to postępowanie jako bezprzedmiotowe. Ustalenie przez organ, iż nie zachodzą przesłanki do zakończenia postępowania w sprawie wszczętej w oparciu o przesłanki o których mowa w art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego w sposób o którym mowa w art. 51 Prawa budowlanego, tj. nie dopuszczono się wskazanych w art. 50 ust. 1 uchybień, jest przypadkiem bezprzedmiotowości (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 października 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 444/11). Jak również i ten pogląd, przywołany przez organ, zawarty w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1999 r., sygn. akt III RN 2/99, że utrata ważności postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych stanowi podstawę umorzenia postępowania (art. 105 § 1 k.p.a. w związku z art. 50 ust. 1 i 4 Prawa budowlanego).

Skoro zatem postanowienie, wydane w oparciu o art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego, zachowuje moc przez okres dwóch miesięcy, w trakcie których organ może wydać decyzję na podstawie art. 51 ust. 1 Prawa budowlanego, a upływ tychże dwóch miesięcy sprawia, iż organ nadzoru budowlanego pozbawiony jest możliwości wydania merytorycznego orzeczenia, stanowisko organu, w tym zakresie umarzające postępowanie administracyjne jest jak najbardziej prawidłowe.

Główne zarzuty skargi sprowadzają się do wykazania, iż organ nadzoru budowlanego nie wyjaśnił kluczowej dla sprawy okoliczności, tj. zakresu prowadzonych robót budowlanych jakie zostały wykonane po uchyleniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. W ocenie strony skarżącej wykonywane roboty budowlane, z uwagi na ich zakres, nie miały charakteru robót zabezpieczających, stanowiły one samowolę budowlaną podlegającą rygorowi z art. 48 Prawa budowlanego.

W tym kontekście stwierdzić należy, iż prowadzenie przez inwestora robót budowlanych, które wykraczają poza zakres wydanego postanowienia w trybie art. 50 ust. 1 i ust. 2 Prawa budowlanego, w którym to organ ustala wymagania dotyczące niezbędnych zabezpieczeń, wbrew twierdzeniom skarżącego, nie podlega dyspozycji art. 48 Prawa budowlanego.

W tym przypadku, organ nadzoru budowlanego powinien skorzystać z możliwości, jaką przewiduje art. 50a Prawa budowlanego, zgodnie z którym, właściwy organ w przypadku wykonywania robót budowlanych - pomimo wstrzymania ich wykonywania postanowieniem:

1) o którym mowa w art. 48 ust. 2 oraz w art. 49b ust. 2 - nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części;

2) o którym mowa w art. 50 ust. 1 - nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę części obiektu budowlanego wykonanego po doręczeniu postanowienia albo doprowadzenie obiektu budowlanego do stanu poprzedniego.

Ustalenie charakteru tych robót wymaga przeprowadzenia wnikliwego i wszechstronnego postępowania dowodowego, a także odniesienia się i rozważenia stanowiska wyrażonego przez strony w tym zakresie. Nakazanie bowiem rozbiórki na podstawie art. 50a pkt 2 Prawa budowlanego nie może mieć miejsca, jeżeli roboty budowlane wykonane w warunkach w przepisie tym określonych miały charakter niezbędnego zabezpieczenia w rozumieniu art. 50 ust. 2 pkt 2 Prawa budowanego.

Wprawdzie, w niniejszej sprawie, organ nadzoru budowlanego, przed wydaniem zaskarżonego rozstrzygnięcia, nie przeprowadził oględzin inwestycji, oparł się jedynie o złożoną w dniu [...] września 2012 r. inwentaryzację oraz wyjaśnienia z dnia [...] września 2012 r. dotyczące zakresu przeprowadzonych robót budowlanych, jednakże, w ocenie Sądu, pozostaje to bez większego wpływu, na zasadność podjętego przez organ rozstrzygnięcia, w sytuacji kiedy inwestor z powrotem legitymuje się ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę. Jak bowiem zaznaczył organ odwoławczy, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], ponownie utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] o pozwoleniu na budowę dla przedmiotowej inwestycji. Przywrócenie zaś do obrotu prawnego decyzji o pozwoleniu na budowę powoduje bezprzedmiotowość postępowania naprawczego prowadzonego na podstawie art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego.

W przypadku gdyby okazało się, że zakres wykonanych prac jest niezgodny z zatwierdzonym projektem budowlanym wiązać się to będzie ze wszczęciem odpowiedniej procedury.

W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę jako nieuzasadnioną oddalił.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...