III SA/Po 116/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-06-11Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata Sokołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 11 czerwca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S M na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P z dnia ... r., nr ... w przedmiocie zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej po wznowieniu postępowania postanawia : wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. pełnomocnik strony skarżącej wraz ze skargą złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że wykonanie decyzji doprowadzi do utraty prestiżu skarżącego, utraty płynności finansowej, co z kolei uniemożliwi płynne prowadzenie przedsiębiorstwa. Skarżący powołał się również na trudności w wywiązaniu się ze zobowiązań wobec kontrahentów, trudności w wypłacie wynagrodzeń dla pracowników, co w efekcie może doprowadzić do upadłości przedsiębiorstwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że podstawą prawną rozpoznania wskazanego wniosku jest przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), stanowiący że wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Zaskarżona decyzja jest zatem wykonalna i mimo zaskarżenia do sądu może stać się przedmiotem postępowania egzekucyjnego. Wyjątek od tej zasady statuuje art. 61 § 3 tej ustawy, w myśl którego w przypadku, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Rozstrzygając zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa przy rozpoznawaniu przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody należy w szczególności przyjąć, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
W ocenie Sądu wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji jest zasadny.
Wprawdzie świadczenie pieniężne, wokół spełnienia którego toczy się spór w niniejszej sprawie jest z natury rzeczy świadczeniem odwracalnym, jednakże rozważając skutki zapłaty należności, należało mieć na uwadze, jej wysokość, ale przede wszystkim ilość skarg, które zostały złożone przez skarżącego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.
Biorąc pod uwagę, że przed tutejszym Sądem rozpoznawanych jest ok. 60 spraw strony skarżącej, Sąd podziela argumenty strony, że dobrowolne wykonanie zaskarżonej decyzji lub egzekucja ww. kwoty zobowiązania, może doprowadzić do trudności w wywiązaniu się wobec kontrahentów, zaległości w wypłacie wynagrodzeń dla pracowników, co w efekcie może doprowadzić do upadłości przedsiębiorstwa. Reasumując Sąd uznaje, iż realizacja zaskarżonej decyzji w kontekście stwierdzonych okoliczności faktycznych mogłaby spowodować poważne konsekwencje finansowe w majątku strony, a tym samym mogła być uznana za okoliczność powodującą powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata Sokołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 11 czerwca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S M na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P z dnia ... r., nr ... w przedmiocie zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej po wznowieniu postępowania postanawia : wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. pełnomocnik strony skarżącej wraz ze skargą złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że wykonanie decyzji doprowadzi do utraty prestiżu skarżącego, utraty płynności finansowej, co z kolei uniemożliwi płynne prowadzenie przedsiębiorstwa. Skarżący powołał się również na trudności w wywiązaniu się ze zobowiązań wobec kontrahentów, trudności w wypłacie wynagrodzeń dla pracowników, co w efekcie może doprowadzić do upadłości przedsiębiorstwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że podstawą prawną rozpoznania wskazanego wniosku jest przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), stanowiący że wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Zaskarżona decyzja jest zatem wykonalna i mimo zaskarżenia do sądu może stać się przedmiotem postępowania egzekucyjnego. Wyjątek od tej zasady statuuje art. 61 § 3 tej ustawy, w myśl którego w przypadku, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Rozstrzygając zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa przy rozpoznawaniu przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody należy w szczególności przyjąć, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
W ocenie Sądu wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji jest zasadny.
Wprawdzie świadczenie pieniężne, wokół spełnienia którego toczy się spór w niniejszej sprawie jest z natury rzeczy świadczeniem odwracalnym, jednakże rozważając skutki zapłaty należności, należało mieć na uwadze, jej wysokość, ale przede wszystkim ilość skarg, które zostały złożone przez skarżącego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.
Biorąc pod uwagę, że przed tutejszym Sądem rozpoznawanych jest ok. 60 spraw strony skarżącej, Sąd podziela argumenty strony, że dobrowolne wykonanie zaskarżonej decyzji lub egzekucja ww. kwoty zobowiązania, może doprowadzić do trudności w wywiązaniu się wobec kontrahentów, zaległości w wypłacie wynagrodzeń dla pracowników, co w efekcie może doprowadzić do upadłości przedsiębiorstwa. Reasumując Sąd uznaje, iż realizacja zaskarżonej decyzji w kontekście stwierdzonych okoliczności faktycznych mogłaby spowodować poważne konsekwencje finansowe w majątku strony, a tym samym mogła być uznana za okoliczność powodującą powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji.
