• III SA/Gl 498/13 - Postan...
  28.03.2024

III SA/Gl 498/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2013-07-05

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Krzysztof Wujek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Wujek po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Syndyka masy Upadłości "A" Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W skardze na cytowaną wyżej decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku stwierdzono, że zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów prawa. Poza tym, skarżąca spółka pozostaje w stanie upadłości likwidacyjnej, co powoduje, że zaspokojenie wierzytelności organu podatkowego, w istniejącej sytuacji finansowej spółki, pogłębiłoby niewypłacalność podatnika. W dalszej kolejności, niewypłacalność podatnika uniemożliwiłaby zaspokojenie innych wierzycieli, w tym także tych wierzycieli, którzy korzystają uprzywilejowania w stosunku do wierzytelności organu podatkowego.

Podniesiono również, że wierzytelność wynikająca z zaskarżonej decyzji została zgłoszona do masy upadłości, co powoduje, że prowadzenie ewentualnej odrębnej egzekucji, w sytuacji uznania tej wierzytelności, byłoby prawnie niedopuszczalne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz.270 ze zmianami) – zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." – wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.

Jednakże zgodnie z art. 61 § 2 P.p.s.a., w razie wniesienia skargi na decyzję lub postanowienie organ, który wydał zaskarżony akt, może wstrzymać z urzędu lub na wniosek skarżącego jego wykonanie w całości lub w części, chyba, że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności, albo gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Na mocy art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu skargi sądowi przez organ, to wyłącznie sąd staje się właściwy do rozpoznania przedmiotowego wniosku, a postanowienie w tym przedmiocie może zostać wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 P.p.s.a.)

W celu zajęcia merytorycznego stanowiska wobec żądania strony skarżącej koniecznym jest odwołanie się do treści cytowanego wyżej przepisu, zgodnie z którym, po przekazaniu skargi sądowi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zestawiając treść tego przepisu z regulacją zawartą art. 61 § 1 P.p.s.a., należy stwierdzić, że zasadą jest, że akty lub czynności z zakresu administracji publicznej powinny być wykonywane. Wniosek o wstrzymanie ich wykonania może zostać uwzględniony jedynie wówczas, gdy zaistnieje – z wyjątkami przewidzianymi w tym przepisie – niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Ocena wskazanych okoliczności pozostaje w gestii sądu, natomiast obowiązkiem strony skarżącej jest nie tylko wskazanie na możliwość zaistnienia wskazanych zdarzeń, ale również uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że argument wydania zaskarżonej decyzji z rażącym naruszeniem przepisów prawa nie może w żadnym wypadku stanowić przesłanki wstrzymania wykonania takiej decyzji. Zbadanie, czy zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów prawa może nastąpić jedynie w fazie postępowania rozpoznawczego, które zakończone zostanie wydaniem wyroku, rozstrzygającego merytorycznie postępowanie sądowe w niniejszej sprawie.

Trudno ustosunkować się merytorycznie, do stwierdzenia, zgodnie z którym zaspokojenie wierzytelności organu podatkowego w istniejącej sytuacji spółki pogłębiłoby niewypłacalność podatnika, co w dalszej kolejności uniemożliwiłoby zaspokojenie innych wierzycieli. Zasadą mianowicie jest, że wydana w toku postępowania decyzja ostateczna podlega wykonaniu. W sferze prawnej nie ma w rzeczywistości znaczenia, czy wykonanie takiej decyzji pogłębi niewypłacalność podatnika. Należy mieć na uwadze, że przedmiotowa decyzja, której adresatem jest podmiot będący w upadłości likwidacyjnej może być wykonana jedynie w trybie przewidzianym w ustawie Prawo upadłościowe i naprawcze. Poza tym, w przypadku niewykonania zaskarżonej decyzji (np. w związku z wstrzymaniem jej wykonania), spółka mogłaby przecież, hipotetycznie, zaspokoić inne należności, niż podatkowe. Byłoby to nie do zaakceptowania, ponieważ obowiązek wykonania zobowiązań prywatnoprawnych nie może przecież wyprzedzać obowiązku wykonania zobowiązań publicznoprawnych.

Odnośnie końcowego stwierdzenia, zawartego w uzasadnieniu wniosku, że wierzytelność wynikająca z zaskarżonej decyzji została zgłoszona do masy upadłości, co powoduje, że prowadzenie ewentualnej odrębnej egzekucji, w sytuacji uznania tej wierzytelności, byłoby prawnie niedopuszczalne, należy stwierdzić, że w tej kwestii trzeba mieć na uwadze unormowanie zawarte w art. 146 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz.1112 ze zmianami). Przepis ten stanowi, że postępowanie egzekucyjne dotyczące wierzytelności podlegającej zgłoszeniu do masy upadłości, wszczęte przed zgłoszeniem upadłości ulega zawieszeniu z mocy prawa z dniem ogłoszenia upadłości. Postępowanie to umarza się natomiast z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Jednocześnie, po ogłoszeniu upadłości niedopuszczalne jest wszczęcie egzekucji świadczeń pieniężnych z masy upadłości (art. 146 ust.1 zd. 1 i 2 oraz ust. 4 zd. 1 cytowanej ustawy).

Zaskarżona decyzja została wydana po uprawomocnieniu się postanowienia z dnia 18 maja 2012 r. o ogłoszeniu upadłości spółki. Z tego wynika, że wszelkie ewentualnie podjęte już czynności egzekucyjne, powinny zostać umorzone z mocy prawa. Jednocześnie brak jest podstaw do wszczęcia nowego postępowania egzekucyjnego. De facto więc, prowadzenie egzekucji przeciwko podmiotowi, który znajduje się w stanie upadłości jest prawnie niedopuszczalne.

Należy stwierdzić, że analiza orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i ich konkretyzacja w przedstawionym co do zasady przez stronę materiale dowodowym. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (tak w "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz" B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka – Medek; Zakamycze, wyd. IV z 2005 r., strona 168).

Tymczasem, w przedmiotowej sprawie, wnioskodawca w zasadzie nie skonkretyzował okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W uzasadnieniu wniosku strona powołała jedynie generalną i ogólną charakterystykę stanu prawnoorganizacyjnego, w jakim aktualnie się znajduje oraz wskazała na bardzo ogólne i hipotetyczne konsekwencje wykonania zaskarżonej decyzji. Strona nie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji pociągnie za sobą realne i bezpośrednie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd, działając na podstawie wskazanych wyżej przepisów, na mocy art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...