VII SA/Wa 196/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-07-09Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Włodzimierz Kowalczyk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Sygnatura akt VII SA/Wa 196/13 POSTANOWIENIE Dnia 9 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący – Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. i W. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dot. umorzenia postępowania administracyjnego i odmowy wydania nakazu rozbiórki postanawia: odrzucić skargę W. K.
Uzasadnienie
W dniu 4 stycznia 2013 r. została złożona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarga przez S. K. i W. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...].
Zarządzeniem z dnia 19 czerwca 2013 r., które zostało przesłane pełnomocnikowi skarżącego W. K. – adw. J. J., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zwrócił się do skarżącego W. K., do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 58 § 1 pkt 3 ppsa) przez określenie naruszenia prawa bądź interesu prawnego przysługującego skarżącemu z związku z zaskarżeniem decyzji [...] Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...]. Jednocześnie poinformowano W. K., że z akt administracyjnych wynika, iż w sprawie administracyjnej nie był stroną postępowania, a występował w niej wyłącznie jako pełnomocnik.
Pełnomocnik skarżącego w odpowiedzi na ww. zarządzenie Sądu w piśmie z dnia 27 czerwca 2013 r. wskazał, że skarżący W. K. wnosząc skargę działał w imieniu i na rzecz swojego syna S. K.. Jednocześnie dodał, że interes w zaskarżeniu skargi można rozpatrywać w świetle okoliczności nieprzerwanego udziału W. K. w postępowaniu administracyjnym w imieniu syna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Przepis art. 57 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.) dalej - p.p.s.a., stanowi, że skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Skarga zatem musi odpowiadać wymaganiom stawianym przez art. 46 p.p.s.a. wszystkim pismom w postępowaniu sądowym oraz zawierać dodatkowe elementy określone w art. 57 § 1 pkt 1-3.
Przez określenia "naruszenia prawa" oraz "naruszenia interesu prawnego", o których mowa w pkt 3 przepisu, należy rozumieć podanie przyczyny uzasadniającej wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Przepis ten nie wymaga przedstawienia w skardze wyczerpującego wywodu prawnego lub wskazania konkretnego przepisu prawa, który został naruszony, jednakże rozważany wymóg skargi będzie spełniony, jeżeli skarżący wskaże, na czym polega, jego zdaniem, naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonym akcie lub czynności. Przy czym wskazanie naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonym akcie lub czynności musi zostać wykazane w stosunku do wnoszącego skargę. Innymi słowy skarżący powinien wskazać jakie w stosunku do jego osoby nastąpiło - poprzez wydanie aktu lub czynność organu administracji - naruszenie prawa bądź interesu prawnego.
Skarżący W. K. po wezwaniu Sądu nie wskazał jakie w stosunku do jego osoby nastąpiło naruszenie prawa bądź interesu prawnego. Skarżący ten wręcz wskazał, że skargę wniósł jako pełnomocnik syna i w takiej też roli występował w postępowaniu administracyjnym. Wnosi jednak o rozpoznanie sprawy jego skargi łącznie ze skargą S. K.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, gdy strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, przez które należy rozumieć niedochowanie wymogów, jakie przepisy prawa wiążą ze skutecznym złożeniem skargi. W myśl art. 57 p.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
W niniejszej sprawie wskazać należy, że skarżący W. K. nie wskazał jakie w stosunku do jego osoby nastąpiło naruszenie prawa bądź interesu prawnego, a tym samym braki formalne skargi nie zostały uzupełnione.
Z uwagi na dyspozycję art. 58 § 1 pkt 3 ww. ustawy orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Włodzimierz Kowalczyk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Sygnatura akt VII SA/Wa 196/13 POSTANOWIENIE Dnia 9 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący – Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. i W. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dot. umorzenia postępowania administracyjnego i odmowy wydania nakazu rozbiórki postanawia: odrzucić skargę W. K.
Uzasadnienie
W dniu 4 stycznia 2013 r. została złożona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarga przez S. K. i W. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...].
Zarządzeniem z dnia 19 czerwca 2013 r., które zostało przesłane pełnomocnikowi skarżącego W. K. – adw. J. J., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zwrócił się do skarżącego W. K., do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 58 § 1 pkt 3 ppsa) przez określenie naruszenia prawa bądź interesu prawnego przysługującego skarżącemu z związku z zaskarżeniem decyzji [...] Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...]. Jednocześnie poinformowano W. K., że z akt administracyjnych wynika, iż w sprawie administracyjnej nie był stroną postępowania, a występował w niej wyłącznie jako pełnomocnik.
Pełnomocnik skarżącego w odpowiedzi na ww. zarządzenie Sądu w piśmie z dnia 27 czerwca 2013 r. wskazał, że skarżący W. K. wnosząc skargę działał w imieniu i na rzecz swojego syna S. K.. Jednocześnie dodał, że interes w zaskarżeniu skargi można rozpatrywać w świetle okoliczności nieprzerwanego udziału W. K. w postępowaniu administracyjnym w imieniu syna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Przepis art. 57 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.) dalej - p.p.s.a., stanowi, że skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Skarga zatem musi odpowiadać wymaganiom stawianym przez art. 46 p.p.s.a. wszystkim pismom w postępowaniu sądowym oraz zawierać dodatkowe elementy określone w art. 57 § 1 pkt 1-3.
Przez określenia "naruszenia prawa" oraz "naruszenia interesu prawnego", o których mowa w pkt 3 przepisu, należy rozumieć podanie przyczyny uzasadniającej wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Przepis ten nie wymaga przedstawienia w skardze wyczerpującego wywodu prawnego lub wskazania konkretnego przepisu prawa, który został naruszony, jednakże rozważany wymóg skargi będzie spełniony, jeżeli skarżący wskaże, na czym polega, jego zdaniem, naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonym akcie lub czynności. Przy czym wskazanie naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonym akcie lub czynności musi zostać wykazane w stosunku do wnoszącego skargę. Innymi słowy skarżący powinien wskazać jakie w stosunku do jego osoby nastąpiło - poprzez wydanie aktu lub czynność organu administracji - naruszenie prawa bądź interesu prawnego.
Skarżący W. K. po wezwaniu Sądu nie wskazał jakie w stosunku do jego osoby nastąpiło naruszenie prawa bądź interesu prawnego. Skarżący ten wręcz wskazał, że skargę wniósł jako pełnomocnik syna i w takiej też roli występował w postępowaniu administracyjnym. Wnosi jednak o rozpoznanie sprawy jego skargi łącznie ze skargą S. K.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, gdy strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, przez które należy rozumieć niedochowanie wymogów, jakie przepisy prawa wiążą ze skutecznym złożeniem skargi. W myśl art. 57 p.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
W niniejszej sprawie wskazać należy, że skarżący W. K. nie wskazał jakie w stosunku do jego osoby nastąpiło naruszenie prawa bądź interesu prawnego, a tym samym braki formalne skargi nie zostały uzupełnione.
Z uwagi na dyspozycję art. 58 § 1 pkt 3 ww. ustawy orzeczono jak w sentencji.
