• II SAB/Wa 257/13 - Wyrok ...
  28.03.2024

II SAB/Wa 257/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-07-17

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Eugeniusz Wasilewski
Ewa Grochowska-Jung /przewodniczący sprawozdawca/
Janusz Walawski

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska – Jung (spraw.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Janusz Walawski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2013 r. sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Ministra Gospodarki w przedmiocie udzielenia informacji publicznej na wniosek z dnia [...] marca 2013 r. 1. stwierdza, że bezczynność Ministra Gospodarki nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. w pozostałym zakresie umarza postępowanie; 3. zasądza od Ministra Gospodarki na rzecz T. K. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] marca 2013 r. przesłanym drogą elektroniczną T.

K. zwrócił się do Ministra Gospodarki w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) o udostępnienie następujących informacji:

– wskazanie, które kopalnie wchodziły w skład [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r.

– wskazanie, jaki dokument opisywał strukturę organizacyjną [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r. oraz wniósł o jego przesłanie pocztą elektroniczną lub przesłanie jej na wskazany we wniosku adres.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. T. K. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Gospodarki w przedmiocie rozpatrzenia jego wniosku z dnia [...] marca 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej wnosząc o zobowiązanie organu do udzielenia żądanej informacji publicznej oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Minister Gospodarki wniósł o umorzenie postępowania. Wskazał, że nie pozostaje w bezczynności, bowiem pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. udostępnił skarżącemu informację w zakresie wskazania, które kopalnie wchodziły w skład [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r., Za względu natomiast na brak informacji zarówno w Ministerstwie Gospodarki, jaki i Archiwum Akt Nowych w zakresie pozostałej części wniosku, tj. wskazania, jak dokument opisywał strukturę organizacyjną [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r. oraz jego przesłania, Minister Gospodarki poinformował skarżącego w piśmie z dnia [...] kwietnia 2013 r. (znak: [...] ) o nieposiadaniu przedmiotowych informacji.

Nadto w dniu [...] kwietnia 2013 r. przesłał skarżącemu drogą elektroniczną informację dotyczącą struktury organizacyjnej [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej pochodzącą z Archiwum Akt Nowych w W.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Natomiast zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki przewidziane w ustawie, zaś kontrola tej działalności, zgodnie z § 2 pkt 8 tego przepisu obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Wyjaśnić należy, że instytucja skargi na bezczynność organu, o której mowa w art. 149 P.p.s.a., ma na celu ochronę strony przez doprowadzenie do wydania przez organ rozstrzygnięcia w sprawie oraz ustaleniu, czy bezczynność organu nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa.

Przepis art. 149 P.p.s.a. w aktualnym brzmieniu zawiera normę, według której uwzględnienie skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego polega nie tylko na zobowiązaniu organu do wydania aktu w określonym terminie, ale także na rozstrzygnięciu o tym, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce oraz czy było to z rażącym naruszeniem prawa albo nie miało charakteru rażącego. Użycie w zdaniu drugim § 1 art. 149 P.p.s.a. wyrazu "jednocześnie" nie oznacza, że ta część przepisu ma zastosowanie tylko wówczas, gdy sąd zobowiązuje organ do wydania aktu w określonym terminie. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt Il OSK 1360/12, dostępnym na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl., z analizy tego przepisu, w kontekście przepisu art. 4171 § 3 K.c., wynika, że uwzględnienie skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego może polegać na stwierdzeniu, że bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa albo że naruszenie prawa nie było rażące, mimo że są podstawy do umorzenia postępowania sądowego w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do wydania aktu, z uwagi na to, że akt taki został wydany przez organ po wniesieniu skargi do sądu.

Należy zatem stwierdzić, że dokonanie żądanej czynności lub wydania żądanego aktu przed rozpoznaniem przez sąd skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego, nie powoduje, stosownie do art. 149 § 1 P.p.s.a., że w zakresie dotyczącym rozstrzygnięcia o tym, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. (pogląd ten został podzielony w postanowieniach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 listopada 2012 r., sygn. akt I OSK 2443/12 i z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt I OSK 2626/12 – oba dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.).

Z tych względów, Sąd wydał rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 149 § 1 P.p.s.a zdanie drugie i stwierdził w punkcie I sentencji wyroku, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. W ocenie Sądu, dla oceny, czy w rozpoznawanej sprawie miało miejsce rażące naruszenie prawa, nie jest wystarczające samo przekroczenie ustawowych terminów. Musi być ono znaczne bądź też wręcz przejawiać się w braku reakcji organu na wniosek o udostępnienie informacji publicznej.

Skarga T. K. na bezczynność Ministra Gospodarki została wniesiona w dniu [...] kwietnia 2013 r. a zatem nastąpiło uchybienie terminu, bowiem ostatnim dniem terminu do udzielenia informacji publicznej, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej był dzień [...] marca 2013 r. Fakt, że organ mimo przekroczenia ustawowego terminu w realizacji wniosku o udostępnienie informacji publicznej przestał pozostawać w bezczynności niezależnie od wniesienia przez stronę skargi, świadczy jednak o braku rażącego naruszenia prawa.

Podstawę rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie stanowiły przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 powołanej ustawy, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu powołanej ustawy i podlega udostępnieniu oraz ponownemu wykorzystaniu na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a wymienionej ustawy, udostępnieniu podlegają w szczególności informacje o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych, a zwłaszcza aktów administracyjnych oraz innych rozstrzygnięć. Trzeba przy tym zaznaczyć, że informacją publiczną są wiadomości dotyczące faktów zarówno wytworzonych przez władzę publiczną lub inny podmiot wykonujący funkcje publiczne, jak i jedynie odnoszone (skierowane) do tych podmiotów.

W rozpatrywanej sprawie w dniu [...]marca 2013 r. do Ministra Gospodarki wpłynął wniosek T. K. o udostępnienie informacji publicznej poprzez:

– wskazanie, które kopalnie wchodziły w skład [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r.

– wskazanie, jaki dokument opisywał strukturę organizacyjną [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że żądane przez skarżącego informacje są informacjami publicznymi w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, a zatem powołana ustawa znajduje w sprawie zastosowanie.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej od tego dnia, to jest od dnia 6 grudnia 2012 r. zaczął biec czternastodniowy termin do udzielenia stronie wnioskowanej informacji, względnie do dokonania czynności, o których mowa w art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 2 lub art. 15 ust. 2 ustawy lub wydania decyzji, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. organ udostępnił skarżącemu żądaną informację w zakresie wskazania, które kopalnie wchodziły w skład [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r. Ze względu natomiast na brak informacji zarówno w Ministerstwie Gospodarki, jak i Archiwum Akt Nowych w zakresie pozostałej części wniosku, tj. wskazania, jaki dokument opisywał strukturę organizacyjną [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej w dniu [...] lipca 1987 r. oraz jego przesłania, Minister Gospodarki poinformował skarżącego w piśmie z dnia [...] kwietnia 2013 r. (znak: [...]) o nieposiadaniu przedmiotowych informacji.

Nadto w dniu [...] kwietnia 2013 r. przesłał skarżącemu drogą elektroniczną informację dotyczącą struktury organizacyjnej [...] Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej pochodzącą z Archiwum Akt Nowych w W.

W sytuacji, gdy organ administracji publicznej, którego dotyczyła skarga na bezczynność, do daty orzekania przez sąd administracyjny wyda akt lub podejmie czynność, której domagała się strona, to organ ten przestaje tkwić w bezczynności. Tymczasem zgodnie z brzmieniem art. 149 P.p.s.a. (zdanie pierwsze) rozpatrzenie i uwzględnienie skargi na bezczynność organu może doprowadzić jedynie do zobowiązania organu do załatwienia sprawy w określonym terminie, gdyż rozpoznanie skargi na bezczynność w żadnym razie nie może wkraczać w kwestie merytoryczne dotyczące przyszłego rozstrzygnięcia.

Uznać należy, że gdy po wniesieniu skargi na bezczynność, organ wyda akt lub dokona czynności, której domagała się strona, a co do których pozostawał w bezczynności, to postępowanie przed sądem administracyjnym – w zakresie orzeczenia o zobowiązaniu organu do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa – staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. (por. uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08, dostępna na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Jednak, aby mogło dojść do umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. konieczne jest stwierdzenie, że zanim organ wydał akt lub dokonał czynności, były podstawy do zastosowania art. 149 zdanie pierwsze P.p.s.a., a więc uwzględnienia skargi na bezczynność (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1803/11, dostępny na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

W ocenie Sądu, w chwili złożenia skargi organ pozostawał w bezczynności.

Przesłanie jednak w dniu [...] kwietnia 2013 r. pisma załatwiającego wniosek skarżącego o udostępnienie informacji publicznej, czyni postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowym co do rozstrzygnięcia o zobowiązaniu organu do udzielania żądanej informacji publicznej, gdyż na dzień orzekania organ nie pozostaje już w tym zakresie w bezczynności.

W tej sytuacji Sąd w punkcie II wyroku umorzył postępowanie sądowe w zakresie rozpatrzenia wniosku z dnia 6 grudnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej, na podstawie art. 161 § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 54 § 3 P.p.s.a.

O kosztach orzeczono zaś w punkcie III sentencji na podstawie art. 201 § 1 P.p.s.a.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...