I SA/Rz 250/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
2014-07-17Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Futera /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Małgorzata Futera po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2010 r. - postanawia – I. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym i zwolnić ją od uiszczenia kosztów sądowych powyżej kwoty 500 (słownie: pięćset) złotych, II. pozostałym zakresie wniosek oddalić. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Uzasadnienie
D.D. (dalej zwana skarżącą), wraz ze skargą na opisaną w sentencji postanowienia decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, złożyła wniosek o zwolnienie jej od kosztów sądowych. W obszernym uzasadnieniu, sporządzonym w odrębnym piśmie, pełnomocnik skarżącej adwokat argumentował, że skarżąca jest osobą na tyle ubogą, że wszelkie koszty związane z codziennym utrzymaniem (opłaty, koszty wyżywienia) przerzucone zostały na rodziców skarżącej, ponieważ jej samej na to nie stać. Skarżąca nie była również w stanie uzyskać pożyczki w postaci środków pieniężnych z przeznaczeniem na opłacenie kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Jako majątek skarżąca oświadczyła dom o pow. 120 m² na działce o pow. 0,0586 ha, działkę o pow. 11,92 a, udział wynoszący ¼ w działce o pow. 3,94 a, dwa samochody; Mercedes B z 2010 r. i Volkswagen Polo z 2004 r. Skarżąca zadeklarowała dochody z pracy w wysokości 2356,69 zł miesięcznie.
Na wezwanie do złożenia dodatkowego oświadczenia dot. stanu majątkowego skarżąca podała, że miesięcznie na żywność wydaje 900 zł, na środki czystości (kosmetyki) 100 zł, leki i wizyty lekarskie 200 zł, paliwo 200 zł, koszty związane z utrzymaniem mieszkania 200 zł. Oświadczyła, że rodzice (oboje) pobierają emeryturę w wysokości 948,10 zł i nie posiadają rachunków bankowych. Skarżąca przedłożyła kserokopie: karty leczenia szpitalnego, zeznania podatkowego za 2013 r., potwierdzenia wysokości świadczeń pobieranych przez rodziców, wyciągu z rachunku bankowego, opłat związanych z utrzymaniem mieszkania.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., w skrócie P.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym (taki zakres wynika z wniosku skarżącej) następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z konstrukcji tego przepisu wynika, że na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, że znajduje się w sytuacji o jakiej mowa w powołanym przepisie. Instytucja prawa pomocy ma bowiem charakter nadzwyczajny i korzystanie z niej zawężone zostało do kręgu osób najbardziej potrzebujących pomocy, tj. ubogich, pozbawionych środków do życia bądź posiadających takie środki, ale w bardzo ograniczonym zakresie.
Przywołane argumenty o nie dość stabilnej sytuacji finansowej skarżącej, niskich przychodach, nikłych wartościach majątku trwałego w konfrontacji z uzupełnionymi danymi nadesłanymi na wezwanie, a przede wszystkim aktami administracyjnymi sprawy, wskazują na subiektywną ocenę sytuacji skarżącej. Skarżąca posiada stałe dochody z pracy (2356,69 zł), w kosztach jej utrzymania partycypują rodzice, ponosząc ciężar różnych opłat. Majątek ruchomy (dwa samochody) jak i nieruchomy z pewnością nie stawia skarżącej w gronie osób ubogich. Z racji, że wymaga leczenia i zapewne także wydatków, które nie są refundowane uznano, że skarżąca spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, poprzez zwolnienie jej od uiszczenia kosztów sądowych ponad kwotę 500 zł, co oznacza, że będzie ona zobowiązana do poniesienia tych kosztów wyłącznie do wysokości owych 500 zł, tj. kwoty odpowiadającej wysokości wpisu w sprawach skarg z zakresu zobowiązań podatkowych.
Istotne także w niniejszej sprawie z punktu postępowania o przyznanie prawa pomocy uznać należy, że skarżąca dokonała darowizny na rzecz syna środków pieniężnych w kwocie 268.790,00 zł Zdarzenie miało miejsce w nieodległej przeszłości, a nawiązując do informacji o darowiźnie, nie sposób nie poczynić odniesienia do przepisów Kodeksu cywilnego o darowiźnie, tj. art. 896 i art. 897. Celem wymienionej regulacji jest zabezpieczenie interesów darczyńcy; w pierwszym przypadku w sytuacji pogorszenia się stanu majątkowego darczyńcy w okresie po zawarciu umowy darowizny, a przed jej wykonaniem, w drugim – w przypadku pogorszenia się tego stanu po wykonaniu umowy. Niewątpliwie obowiązki obdarowanego mają charakter nie tylko alimentacyjny, ale również cywilnoprawny (obligacyjny). Należy przy tym uznać, że w przypadku braku środków na koszty prowadzonego przez darczyńcę postępowania sądowego, związanego z przedmiotem darowizny, obowiązek obdarowanego partycypowania w tych kosztach jest uzasadniony ową usprawiedliwioną potrzebą darczyńcy.
Zatem w takiej sytuacji nie sposób nie wymagać choćby częściowej partycypacji skarżącej w kosztach sądowych zainicjowanego postępowania sądowego.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Futera /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Małgorzata Futera po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2010 r. - postanawia – I. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym i zwolnić ją od uiszczenia kosztów sądowych powyżej kwoty 500 (słownie: pięćset) złotych, II. pozostałym zakresie wniosek oddalić. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Uzasadnienie
D.D. (dalej zwana skarżącą), wraz ze skargą na opisaną w sentencji postanowienia decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, złożyła wniosek o zwolnienie jej od kosztów sądowych. W obszernym uzasadnieniu, sporządzonym w odrębnym piśmie, pełnomocnik skarżącej adwokat argumentował, że skarżąca jest osobą na tyle ubogą, że wszelkie koszty związane z codziennym utrzymaniem (opłaty, koszty wyżywienia) przerzucone zostały na rodziców skarżącej, ponieważ jej samej na to nie stać. Skarżąca nie była również w stanie uzyskać pożyczki w postaci środków pieniężnych z przeznaczeniem na opłacenie kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Jako majątek skarżąca oświadczyła dom o pow. 120 m² na działce o pow. 0,0586 ha, działkę o pow. 11,92 a, udział wynoszący ¼ w działce o pow. 3,94 a, dwa samochody; Mercedes B z 2010 r. i Volkswagen Polo z 2004 r. Skarżąca zadeklarowała dochody z pracy w wysokości 2356,69 zł miesięcznie.
Na wezwanie do złożenia dodatkowego oświadczenia dot. stanu majątkowego skarżąca podała, że miesięcznie na żywność wydaje 900 zł, na środki czystości (kosmetyki) 100 zł, leki i wizyty lekarskie 200 zł, paliwo 200 zł, koszty związane z utrzymaniem mieszkania 200 zł. Oświadczyła, że rodzice (oboje) pobierają emeryturę w wysokości 948,10 zł i nie posiadają rachunków bankowych. Skarżąca przedłożyła kserokopie: karty leczenia szpitalnego, zeznania podatkowego za 2013 r., potwierdzenia wysokości świadczeń pobieranych przez rodziców, wyciągu z rachunku bankowego, opłat związanych z utrzymaniem mieszkania.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., w skrócie P.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym (taki zakres wynika z wniosku skarżącej) następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z konstrukcji tego przepisu wynika, że na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, że znajduje się w sytuacji o jakiej mowa w powołanym przepisie. Instytucja prawa pomocy ma bowiem charakter nadzwyczajny i korzystanie z niej zawężone zostało do kręgu osób najbardziej potrzebujących pomocy, tj. ubogich, pozbawionych środków do życia bądź posiadających takie środki, ale w bardzo ograniczonym zakresie.
Przywołane argumenty o nie dość stabilnej sytuacji finansowej skarżącej, niskich przychodach, nikłych wartościach majątku trwałego w konfrontacji z uzupełnionymi danymi nadesłanymi na wezwanie, a przede wszystkim aktami administracyjnymi sprawy, wskazują na subiektywną ocenę sytuacji skarżącej. Skarżąca posiada stałe dochody z pracy (2356,69 zł), w kosztach jej utrzymania partycypują rodzice, ponosząc ciężar różnych opłat. Majątek ruchomy (dwa samochody) jak i nieruchomy z pewnością nie stawia skarżącej w gronie osób ubogich. Z racji, że wymaga leczenia i zapewne także wydatków, które nie są refundowane uznano, że skarżąca spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, poprzez zwolnienie jej od uiszczenia kosztów sądowych ponad kwotę 500 zł, co oznacza, że będzie ona zobowiązana do poniesienia tych kosztów wyłącznie do wysokości owych 500 zł, tj. kwoty odpowiadającej wysokości wpisu w sprawach skarg z zakresu zobowiązań podatkowych.
Istotne także w niniejszej sprawie z punktu postępowania o przyznanie prawa pomocy uznać należy, że skarżąca dokonała darowizny na rzecz syna środków pieniężnych w kwocie 268.790,00 zł Zdarzenie miało miejsce w nieodległej przeszłości, a nawiązując do informacji o darowiźnie, nie sposób nie poczynić odniesienia do przepisów Kodeksu cywilnego o darowiźnie, tj. art. 896 i art. 897. Celem wymienionej regulacji jest zabezpieczenie interesów darczyńcy; w pierwszym przypadku w sytuacji pogorszenia się stanu majątkowego darczyńcy w okresie po zawarciu umowy darowizny, a przed jej wykonaniem, w drugim – w przypadku pogorszenia się tego stanu po wykonaniu umowy. Niewątpliwie obowiązki obdarowanego mają charakter nie tylko alimentacyjny, ale również cywilnoprawny (obligacyjny). Należy przy tym uznać, że w przypadku braku środków na koszty prowadzonego przez darczyńcę postępowania sądowego, związanego z przedmiotem darowizny, obowiązek obdarowanego partycypowania w tych kosztach jest uzasadniony ową usprawiedliwioną potrzebą darczyńcy.
Zatem w takiej sytuacji nie sposób nie wymagać choćby częściowej partycypacji skarżącej w kosztach sądowych zainicjowanego postępowania sądowego.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
