I SA/Wr 925/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-07-29Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. z/s w N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za marzec 2010 r. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie
Skarżąca Spółka, prowadząca działalność w branży gier losowych i zakładów wzajemnych, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych uzasadniając, że sytuacja prawna po wejściu z dniem 1 stycznia 2010 r. ustawy o grach hazardowych zmieniła całkowicie warunki prowadzenia tej działalności. Obecnie obowiązujące przepisy nie pozwalają na uzyskanie nowych zezwoleń na działalność w zakresie automatów o niskich wygranych, obecnie można ją kontynuować w oparciu o zezwolenia uzyskane przed 1 stycznia 2010 r. Jeśli zaś nie nastąpi zmiana przepisów, działalność Spółki zakończy się najpóźniej w 2015 r.
Strona wskazała, że powyższa zmiana przepisów doprowadziła przedsiębiorstwo do zapaści finansowej z powodu poniesienia znacznych nakładów na rozwój działalności i krótkiego trybu wprowadzenia nowelizacji w życie. Natomiast brak w ustawie zapisu o działalności na automatach o niskich wygranych spowodował, że posiadane przez Spółkę automaty, które nabyła w znacznej ilości, stały się bezwartościowe. W rezultacie też jej przychody znacząco zmalały w stosunku do lat 2009 i 2010, a drastyczna podwyżka podatku od gier spowodowała, że środki wpływające do Spółki przeznaczone są na regulowanie danin publicznoprawnych. Strona eksploatuje obecnie 200 automatów, to jest 7% automatów funkcjonujących do 31 grudnia 2009 r. W konsekwencji brak jest środków na bieżącą działalność. Łączna kwota miesięcznych wydatków przekracza znacznie wartość środków na rachunku bankowym. Natomiast środki trwałe to głównie ww. automaty do gier o niskich wygranych, których nie da się zbyć w Polsce ani za granicą.
Zgodnie z oświadczeniem o majątku i dochodach, wysokość kapitału zakładowego lub środków finansowych Spółki wynosi 2.500.000 zł, wartość środków trwałych – 4.657.599,66 zł, a wysokość straty za ostatni rok obrotowy (2012) – 888.485,30 zł. Stan kont na dwóch rachunkach bankowych na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku wynosił 0 zł. Oba rachunki są zajęte w postępowaniu zabezpieczającym do wysokości 8.737.023,95 zł i 8.734.119,33 zł.
Z dokumentów złożonych na wezwanie, skierowane na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.) wynika, że za 2012 r. Spółka uzyskała przychód w kwocie 148.155.284,25 zł. Udokumentowana kwota zabezpieczona na rachunkach bankowych w 2012 r., wynosi około 4.600.000 zł. Na wydrukach rachunków bankowych za marzec, kwiecień i maj 2013 r. odnotowane są opłaty za prowadzenie rachunku, wpłaty z NZOZ z tytułu "zapłat" oraz uznania z rachunku Spółki, który nie został ujawniony na urzędowym formularzu. Strona wyjaśniła, że bilans oraz rachunek zysków i strat za 2012 r. będzie mogła przesłać po zakończeniu weryfikacji przez biegłego rewidenta, czyli na koniec sierpnia bieżącego roku. Jeśli zaś chodzi o wydruki z księgi podatkowej za marzec, kwiecień i maj 2013 r. z wykazanym przychodem i dochodem/ stratą z działalności, Spółka wskazała, iż w przypadku pełnej księgowości taki wydruk nie jest możliwy. Jednocześnie oświadczyła, że za te miesiące wykazana została narastająco strata w wysokości 69.871 zł.
Jako znane z urzędu wskazać należy, że Spółka na dzień wydania niniejszego postanowienia zobligowana jest do uiszczenia wpisów od skarg w sześćdziesięciu sześciu sprawach o sygn. I SA/Wr 923-955/13 oraz 1252-1284/13 w łącznej wysokości 14.478 zł.
Przedstawione przez stronę dane nie dają podstaw do uwzględnienia żądania wniosku.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 i art. 246 § 2 pkt 2, prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, czyli w zakresie częściowym, w przypadku osób prawnych może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Podkreślenia wymaga, że powyższa regulacja stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., stosownie do której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Tak więc, przytoczone we wniosku okoliczności, jak i przedstawione dokumenty powinny uzasadniać wyjątkowe traktowanie, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. O ewentualnym przyznaniu prawa pomocy przesądza zatem przesłanka zobiektywizowana, o czym świadczy słowo "wykazanie", które nakłada na stronę nie tylko powinność uprawdopodobnienia ale więcej – formułuje obowiązek wskazania przez nią obiektywnie zaistniałych przesłanek stanu rzeczywistego (por. P. Dobosz, Procedury administracyjne, model sądownictwa administracyjnego a "prawo pomocy" [w:] praca zbiorowa pod red. J. Stelmasiaka, J. Niczyporuka, S. Fundowicza, Polski model sądownictwa administracyjnego, Oficyna Wydawnicza VERBA s. c., Lublin 2003, s. 120). Oznacza to, że inicjatywa dowodowa w stosunku do okoliczności, z których strona wnioskująca zamierza wywieść skutki prawne, leży po stronie wnioskodawcy, a nie rozpoznającego wniosek. Nie budzi zatem wątpliwości, że rozstrzygnięcie wniosku zależy od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (por.: J. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004, s. 319).
Rola Sądu/ referendarza sądowego ogranicza się do wezwania do przedłożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów, gdy informacje udzielone na urzędowym formularzu wniosku, dotyczące stanu finansowego i majątkowego wnioskodawcy okażą się niewystarczające lub budzą wątpliwości, stosownie do treści art. 255 p.p.s.a.
W takich też warunkach Spółka została wezwana do przedłożenia dokumentów – zwłaszcza tych, które dotyczą aktualnej sytuacji finansowej. Tymczasem strona nie nadesłała wydruków historii wszystkich posiadanych rachunków bankowych ani wydruków z księgi podatkowej, umożliwiających zbadanie jej obecnej kondycji finansowej na podstawie wysokości obrotów osiągniętych w ostatnich miesiącach bieżącego roku. Przy czym nie można się zgodzić z udzielonymi wyjaśnieniami, iż pozyskanie takiego wydruku, czy też innego dokumentu z wykazanym przychodem i dochodem stratą za poszczególne miesiące, nie jest możliwe. Spółka z o.o. jest bowiem w stanie przedłożyć chociażby jednostronne rachunki zysków i strat za poszczególne miesiące. Natomiast, skoro na wezwanie o przedłożenie dokumentów wykazujących przychód i dochód lub stratę za podane miesiące strona była w stanie oświadczyć o wysokości straty, powinna również podać jednocześnie wartość uzyskanego narastająco przychodu.
Nieuzasadnione są też wyjaśnienia odnośnie niemożności nadesłania bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2012 r. Spółka była bowiem zobligowana do przedłożenia takich dokumentów we właściwym urzędzie skarbowym do końca czerwca 2013 r. Natomiast fakt ich dodatkowej weryfikacji przez biegłego rewidenta nie stoi na przeszkodzie przedłożeniu kopii tych dokumentów (z ewentualnymi wyjaśnieniami co do możliwych korekt w wyniku dodatkowego badania przez rewidenta).
Natomiast dane wynikające z dokumentów, które zostały nadesłane, nie dają podstaw do uznania, iż Spółka nie jest w stanie zgromadzić środków na opłacenie kosztów sądowych w niniejszej sprawie, nawet przy uwzględnieniu konieczności ich ponoszenia jednocześnie w sześćdziesięciu sześciu sprawach. Przy czym wyjaśnić trzeba, że istotna jest tutaj kwota wpisów od skarg, gdyż w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest to zwykle najwyższy koszt sądowy. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie jego kwoty (w niniejszej sprawie łącznej kwoty wszystkich wpisów bowiem sprawy toczą się niemal jednocześnie, czyli 14.478 zł) za punkt odniesienia dla oceny możliwości płatniczych strony skarżącej.
Należy zatem zwrócić uwagę, że zgodnie z zeznaniem podatkowym, strona w 2012 r. osiągnęła przychód w wysokości ponad 148.000.000 zł, ponosząc stratę, która nie wynosiła nawet 1% wartości przychodu. Z kolei fakt jednoczesnego odnotowania straty lub niskiego dochodu jest tylko skutkiem ponoszenia wysokich kosztów uzyskania przychodów. Świadczy też o tym, że Spółka dysponuje środkami na ponoszenie tych kosztów. Poza tym zauważyć należy, że nadwyżka kosztów nad przychodem skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania (brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego) i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Powstanie straty nie oznacza jeszcze utraty możliwości płatniczych, a co za tym idzie, sama ta okoliczność nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA: z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt II GZ 112/11 oraz z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 260/08, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl, postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I GZ 260/08, Lex nr 479125).
Jeśli zaś chodzi o kwotę zabezpieczoną na rachunkach bankowych, to trudno odnieść się do tej okoliczności i jej wpływu na możliwości płatnicze Spółki, bez danych dotyczących bieżących obrotów z działalności gospodarczej.
Z kolei z danych wydruków dwóch rachunków bankowych, przy uwzględnieniu oświadczenia strony o wartości poniesionej narastająco straty wynika, że działalność ta prowadzona jest z pominięciem tych rachunków.
W tym stanie rzeczy nie było podstaw do stwierdzenia, że strona wykazała przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym. Wobec tego, na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 2 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. z/s w N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za marzec 2010 r. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie
Skarżąca Spółka, prowadząca działalność w branży gier losowych i zakładów wzajemnych, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych uzasadniając, że sytuacja prawna po wejściu z dniem 1 stycznia 2010 r. ustawy o grach hazardowych zmieniła całkowicie warunki prowadzenia tej działalności. Obecnie obowiązujące przepisy nie pozwalają na uzyskanie nowych zezwoleń na działalność w zakresie automatów o niskich wygranych, obecnie można ją kontynuować w oparciu o zezwolenia uzyskane przed 1 stycznia 2010 r. Jeśli zaś nie nastąpi zmiana przepisów, działalność Spółki zakończy się najpóźniej w 2015 r.
Strona wskazała, że powyższa zmiana przepisów doprowadziła przedsiębiorstwo do zapaści finansowej z powodu poniesienia znacznych nakładów na rozwój działalności i krótkiego trybu wprowadzenia nowelizacji w życie. Natomiast brak w ustawie zapisu o działalności na automatach o niskich wygranych spowodował, że posiadane przez Spółkę automaty, które nabyła w znacznej ilości, stały się bezwartościowe. W rezultacie też jej przychody znacząco zmalały w stosunku do lat 2009 i 2010, a drastyczna podwyżka podatku od gier spowodowała, że środki wpływające do Spółki przeznaczone są na regulowanie danin publicznoprawnych. Strona eksploatuje obecnie 200 automatów, to jest 7% automatów funkcjonujących do 31 grudnia 2009 r. W konsekwencji brak jest środków na bieżącą działalność. Łączna kwota miesięcznych wydatków przekracza znacznie wartość środków na rachunku bankowym. Natomiast środki trwałe to głównie ww. automaty do gier o niskich wygranych, których nie da się zbyć w Polsce ani za granicą.
Zgodnie z oświadczeniem o majątku i dochodach, wysokość kapitału zakładowego lub środków finansowych Spółki wynosi 2.500.000 zł, wartość środków trwałych – 4.657.599,66 zł, a wysokość straty za ostatni rok obrotowy (2012) – 888.485,30 zł. Stan kont na dwóch rachunkach bankowych na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku wynosił 0 zł. Oba rachunki są zajęte w postępowaniu zabezpieczającym do wysokości 8.737.023,95 zł i 8.734.119,33 zł.
Z dokumentów złożonych na wezwanie, skierowane na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.) wynika, że za 2012 r. Spółka uzyskała przychód w kwocie 148.155.284,25 zł. Udokumentowana kwota zabezpieczona na rachunkach bankowych w 2012 r., wynosi około 4.600.000 zł. Na wydrukach rachunków bankowych za marzec, kwiecień i maj 2013 r. odnotowane są opłaty za prowadzenie rachunku, wpłaty z NZOZ z tytułu "zapłat" oraz uznania z rachunku Spółki, który nie został ujawniony na urzędowym formularzu. Strona wyjaśniła, że bilans oraz rachunek zysków i strat za 2012 r. będzie mogła przesłać po zakończeniu weryfikacji przez biegłego rewidenta, czyli na koniec sierpnia bieżącego roku. Jeśli zaś chodzi o wydruki z księgi podatkowej za marzec, kwiecień i maj 2013 r. z wykazanym przychodem i dochodem/ stratą z działalności, Spółka wskazała, iż w przypadku pełnej księgowości taki wydruk nie jest możliwy. Jednocześnie oświadczyła, że za te miesiące wykazana została narastająco strata w wysokości 69.871 zł.
Jako znane z urzędu wskazać należy, że Spółka na dzień wydania niniejszego postanowienia zobligowana jest do uiszczenia wpisów od skarg w sześćdziesięciu sześciu sprawach o sygn. I SA/Wr 923-955/13 oraz 1252-1284/13 w łącznej wysokości 14.478 zł.
Przedstawione przez stronę dane nie dają podstaw do uwzględnienia żądania wniosku.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 i art. 246 § 2 pkt 2, prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, czyli w zakresie częściowym, w przypadku osób prawnych może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Podkreślenia wymaga, że powyższa regulacja stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., stosownie do której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Tak więc, przytoczone we wniosku okoliczności, jak i przedstawione dokumenty powinny uzasadniać wyjątkowe traktowanie, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. O ewentualnym przyznaniu prawa pomocy przesądza zatem przesłanka zobiektywizowana, o czym świadczy słowo "wykazanie", które nakłada na stronę nie tylko powinność uprawdopodobnienia ale więcej – formułuje obowiązek wskazania przez nią obiektywnie zaistniałych przesłanek stanu rzeczywistego (por. P. Dobosz, Procedury administracyjne, model sądownictwa administracyjnego a "prawo pomocy" [w:] praca zbiorowa pod red. J. Stelmasiaka, J. Niczyporuka, S. Fundowicza, Polski model sądownictwa administracyjnego, Oficyna Wydawnicza VERBA s. c., Lublin 2003, s. 120). Oznacza to, że inicjatywa dowodowa w stosunku do okoliczności, z których strona wnioskująca zamierza wywieść skutki prawne, leży po stronie wnioskodawcy, a nie rozpoznającego wniosek. Nie budzi zatem wątpliwości, że rozstrzygnięcie wniosku zależy od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (por.: J. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004, s. 319).
Rola Sądu/ referendarza sądowego ogranicza się do wezwania do przedłożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów, gdy informacje udzielone na urzędowym formularzu wniosku, dotyczące stanu finansowego i majątkowego wnioskodawcy okażą się niewystarczające lub budzą wątpliwości, stosownie do treści art. 255 p.p.s.a.
W takich też warunkach Spółka została wezwana do przedłożenia dokumentów – zwłaszcza tych, które dotyczą aktualnej sytuacji finansowej. Tymczasem strona nie nadesłała wydruków historii wszystkich posiadanych rachunków bankowych ani wydruków z księgi podatkowej, umożliwiających zbadanie jej obecnej kondycji finansowej na podstawie wysokości obrotów osiągniętych w ostatnich miesiącach bieżącego roku. Przy czym nie można się zgodzić z udzielonymi wyjaśnieniami, iż pozyskanie takiego wydruku, czy też innego dokumentu z wykazanym przychodem i dochodem stratą za poszczególne miesiące, nie jest możliwe. Spółka z o.o. jest bowiem w stanie przedłożyć chociażby jednostronne rachunki zysków i strat za poszczególne miesiące. Natomiast, skoro na wezwanie o przedłożenie dokumentów wykazujących przychód i dochód lub stratę za podane miesiące strona była w stanie oświadczyć o wysokości straty, powinna również podać jednocześnie wartość uzyskanego narastająco przychodu.
Nieuzasadnione są też wyjaśnienia odnośnie niemożności nadesłania bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2012 r. Spółka była bowiem zobligowana do przedłożenia takich dokumentów we właściwym urzędzie skarbowym do końca czerwca 2013 r. Natomiast fakt ich dodatkowej weryfikacji przez biegłego rewidenta nie stoi na przeszkodzie przedłożeniu kopii tych dokumentów (z ewentualnymi wyjaśnieniami co do możliwych korekt w wyniku dodatkowego badania przez rewidenta).
Natomiast dane wynikające z dokumentów, które zostały nadesłane, nie dają podstaw do uznania, iż Spółka nie jest w stanie zgromadzić środków na opłacenie kosztów sądowych w niniejszej sprawie, nawet przy uwzględnieniu konieczności ich ponoszenia jednocześnie w sześćdziesięciu sześciu sprawach. Przy czym wyjaśnić trzeba, że istotna jest tutaj kwota wpisów od skarg, gdyż w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest to zwykle najwyższy koszt sądowy. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie jego kwoty (w niniejszej sprawie łącznej kwoty wszystkich wpisów bowiem sprawy toczą się niemal jednocześnie, czyli 14.478 zł) za punkt odniesienia dla oceny możliwości płatniczych strony skarżącej.
Należy zatem zwrócić uwagę, że zgodnie z zeznaniem podatkowym, strona w 2012 r. osiągnęła przychód w wysokości ponad 148.000.000 zł, ponosząc stratę, która nie wynosiła nawet 1% wartości przychodu. Z kolei fakt jednoczesnego odnotowania straty lub niskiego dochodu jest tylko skutkiem ponoszenia wysokich kosztów uzyskania przychodów. Świadczy też o tym, że Spółka dysponuje środkami na ponoszenie tych kosztów. Poza tym zauważyć należy, że nadwyżka kosztów nad przychodem skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania (brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego) i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Powstanie straty nie oznacza jeszcze utraty możliwości płatniczych, a co za tym idzie, sama ta okoliczność nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA: z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt II GZ 112/11 oraz z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 260/08, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl, postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I GZ 260/08, Lex nr 479125).
Jeśli zaś chodzi o kwotę zabezpieczoną na rachunkach bankowych, to trudno odnieść się do tej okoliczności i jej wpływu na możliwości płatnicze Spółki, bez danych dotyczących bieżących obrotów z działalności gospodarczej.
Z kolei z danych wydruków dwóch rachunków bankowych, przy uwzględnieniu oświadczenia strony o wartości poniesionej narastająco straty wynika, że działalność ta prowadzona jest z pominięciem tych rachunków.
W tym stanie rzeczy nie było podstaw do stwierdzenia, że strona wykazała przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym. Wobec tego, na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 2 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
