• VI SA/Wa 1201/13 - Postan...
  29.03.2024

VI SA/Wa 1201/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-07-31

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Andrzej Siwek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym p o s t a n a w i a: odmówić B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi

Uzasadnienie

We wniosku o przyznanie prawa pomocy strona skarżąca – B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (reprezentowana przez adwokata M. K.) wniosła o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku powołała się na trudną sytuację finansową spowodowaną odnotowaniem straty za ubiegły rok obrotowy w wysokości 206.720,83 zł oraz aktualny stan jej rachunku bankowego, na którym znajdują się środki w kwocie 448,06 zł.

W oświadczeniu o majątku i dochodach skarżąca podała, iż wysokość kapitału zakładowego spółki wynosi 5.000 zł, wartość środków trwałych to 0 zł, a strata za ostatni rok obrotowy według bilansu zamknęła się w kwocie 206.720,83 zł. Natomiast z dokumentów nadesłanych przez skarżącą wynika, że w roku 2012 spółka poniosła stratę w kwocie 206.720,83 zł przy przychodzie w wysokości 310.354,30 zł (załączono kopię zeznania CIT-8 za rok podatkowy 2012). Bilans na dzień 31 grudnia 2012 r. 2013 r. wskazuje, iż strona skarżąca poniosła stratę w wysokości 224.462 zł, do czego w znacznej mierze przyczyniło się zaciągnięcie pożyczek długoterminowych na kwotę 202.761 zł. W sprawozdaniu z działalności skarżącej za rok 2012 wskazano, że na przestrzeni poszczególnych miesięcy systematycznie rosła sprzedaż usług ochrony na rzecz osób fizycznych, co jednoznacznie dobrze rokuje na działalność spółki w roku 2013. Z dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania z działalności spółki za 2012 rok, nadesłanych do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1196/13, wynika, że skarżąca rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2012 r., zatrudniła 265 osób, osiągnęła przychód netto ze sprzedaży usług ochrony w wysokości 287.682,75 zł, a odnotowana strata finansowa netto w kwocie 224.462,53 zł jest związana z zakupem 273 sztuk kas fiskalnych (niezbędnych ze względu na rodzaj prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej) za kwotę netto 109.473 zł.

Skarżąca przedstawiła również wyciąg z rachunku bankowego za okres od 31 grudnia 2012 r. do 30 marca 2013 r., na którym saldo końcowe było ujemne (-34,07 zł).

Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym może być przyznane osobie prawnej, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Z treści powyższego przepisu wynika, iż ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. W związku z tym musi on przedstawić Sądowi argumentację, która potwierdzałaby jego niezdolność do wygospodarowania środków na pokrycie tych kosztów.

Oceniając stan majątkowy skarżącej należy mieć na względzie, że działalność gospodarczą rozpoczęła w marcu 2012 r., a poniesiona przez nią strata w roku ubiegłym wynikała z zakupu 273 sztuk kas fiskalnych niezbędnych do prowadzenia tego rodzaju działalności (tj. usługi ochrony dla osób fizycznych i firm). Jednocześnie skarżąca odnotowuje systematyczny wzrost sprzedaży świadczonych usług, co oznacza brak poważnych zagrożeń dla jej działalności (vide pkt 5 dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania z działalności spółki za 2012 rok ). Podkreślić należy, że o braku dostatecznych środków na poniesienie kosztów postępowania przez osobę prawną nie może świadczyć przywoływany przez stronę skarżącą niski dochód, bądź też odnotowywana strata z prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji w której skarżąca poniosła inwestycje w rozwój prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w postaci wyżej przedstawionego zakupu 273 kas fiskalnych. Jak wskazał bowiem Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 25 lutego 2010 r. (sygn. akt I FZ 10/10), w przypadku przedsiębiorców, a do takich należy skarżąca spółka, miarodajną dla oceny ich zdolności płatniczych nie jest kategoria "dochodu" (rozumianego jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania), lecz "przychodu". Istnieją bowiem legalne instrumenty podatkowe pozwalające na równoważenie kosztów i przychodów, tak by w końcowym rozliczeniu obciążenie podatkowe zminimalizować, czy też w ogóle je wyeliminować. Do instrumentów takich należą choćby zwolnienia podatkowe, dokonywanie zakupów i inwestycji w odpowiednim okresie, obniżenie dochodu przez przesunięcie kosztów w czasie, amortyzacja majątku trwałego. Istotniejsze zatem jest to, że strona skarżąca uzyskuje przychody i że przychody te kształtują się na wysokim poziomie (przychód netto na koniec 2012 r. wyniósł 287.682,75 zł), oraz że skarżąca spółka rozwijając się zatrudniła 265 osób. Bilans przychodów i kosztów tworzony jest tymczasem na potrzeby rozliczeń podatkowych, na podstawie których trudno oceniać realne korzyści z prowadzenia działalności gospodarczej w sensie ekonomicznym. Gdyby bowiem brać pod uwagę jedynie dochody strony skarżącej, należałoby stwierdzić, że jej działanie w obrocie profesjonalnym jest nielogiczne i nieopłacalne, skoro prowadzi nierentowną działalność

Ponadto analiza transakcji dokonywanych na rachunku bankowym skarżącej spółki wskazuje, że jedynych lecz regularnych wpłat na ten rachunek (kwoty od 5000 do 20.000 zł) dokonuje E. B. będący jedynym udziałowcem skarżącej spółki, co sugerowałoby, że wszelkie przychody spółki pochodzące ze sprzedaży towarów i usług wpłacane są na konto E. B. ewentualnie przekazywane są mu przez pracowników spółki w formie gotówkowej. Powyższe czyni niejasnym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez spółkę.

Ponadto ze środków zgromadzonych na tym rachunku spółka pokrywa koszty obsługi prawnej wynoszące średnio ok. 3.000 zł w skali miesiąca (vide wyciąg z rachunku bankowego). W ocenie rozpoznającego wniosek brak jest przeciwwskazań do pokrycia przez skarżąca z posiadanych środków także kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

W świetle powyższych okoliczności uznać należy, iż skarżąca nie wykazała, że nie posiada dostatecznych środków na uiszczenie wpisu sądowego od skargi, który w niniejszej sprawie wynosi 400 zł.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...