II FZ 863/14
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-07-17Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Aleksandra Wrzesińska- Nowacka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. P. i M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1174/13 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi R. P. i M. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 9 maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1174/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu pozostawił bez rozpoznania wniosek R. P. i M. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi R. P. i M. P. (dalej zwani: "skarżącymi") na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 9 maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że w piśmie procesowym z dnia 22 lipca 2013 r. skarżący – R. P., występujący w sprawie również w charakterze pełnomocnika procesowego drugiego skarżącego – M. P., sformułował wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Zarządzeniem z dnia 18 września 2013 r. Referendarz sądowy, na skutek nieuzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie wniosku na urzędowym formularzu w terminie 7 dni, pozostawił wniosek strony bez rozpoznania.
W wyniku rozpoznania sprzeciwu skarżących, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zaskarżonym postanowieniem pozostawił wniosek bez rozpoznania. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Sąd wskazał, że niezachowanie określonego w art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a." wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzy jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 257 p.p.s.a., który podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu. Jego nieuzupełnienie, zgodnie z art. 257 p.p.s.a., skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem skarżący wnieśli zażalenie, domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości jako niezgodnego ze stanem faktycznym i prawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z dyspozycją art. 243 § 1 p.p.s.a. postępowanie o przyznanie prawa pomocy wszczynane jest na wniosek strony, natomiast art. 252 p.p.s.a. precyzuje treść oraz formę tego wniosku. Wniosek ten powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Ustalona w przywołanym przepisie treść wniosku koresponduje z przesłankami przyznania tego prawa wynikającymi z art. 246 p.p.s.a., gdyż musi umożliwiać sądowi stwierdzenie, w jakim zakresie strona jest w stanie ponieść koszty postępowania (por. postanowienie NSA z dnia 23 października 2006 r., sygn. akt I FZ 239/06, publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zgodnie z treścią art. 252 § 2 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu, którego wzór określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245). Stosownie do § 1 tego rozporządzenia wniosek o przyznanie prawa pomocy osoba fizyczna składa na formularzu oznaczonym symbolem "PPF". Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OPS 1/08, publ. ONSAiWSA 2008, Nr 5, poz. 74) wyjaśnił, że niezachowanie określonego w art. 252 § 2 p.p.s.a. wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 § 1 w zw. z art. 257 p.p.s.a., który podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu, bez względu na to, czy wniosek złożyła osoba fizyczna, osoba prawna czy jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Zgodnie z dyspozycją art. 257 p.p.s.a. nieuzupełnienie w zakreślonym terminie braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy powoduje pozostawienia tego wniosku bez rozpoznania.
Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że Wojewódzki Sąd Administracyjny – wzywając stronę do uzupełnienia tego braku w zakreślonym terminie – zawarł jednocześnie pouczenie o skutkach nieuzupełnienia braków formalnych wniosku oraz przesyłał skarżącemu – R. P., działającemu także jako pełnomocnik M. P., dwa druki tego formularza. W aktach sprawy znajduje się potwierdzenie odbioru przesyłki zawierającej wezwanie (k. 17). W tych okolicznościach, wobec nieuzupełnienia braku formalnego złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przesłanie wypełnionego formularza, wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżących należało pozostawić bez rozpoznania.
W konsekwencji stwierdzić należy, że wbrew zarzutom zażalenia, zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu nie narusza prawa i nie zapadło w oderwaniu od stanu faktycznego stwierdzonego w okolicznościach niniejszej sprawy.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Aleksandra Wrzesińska- Nowacka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. P. i M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1174/13 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi R. P. i M. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 9 maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1174/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu pozostawił bez rozpoznania wniosek R. P. i M. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi R. P. i M. P. (dalej zwani: "skarżącymi") na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 9 maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że w piśmie procesowym z dnia 22 lipca 2013 r. skarżący – R. P., występujący w sprawie również w charakterze pełnomocnika procesowego drugiego skarżącego – M. P., sformułował wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Zarządzeniem z dnia 18 września 2013 r. Referendarz sądowy, na skutek nieuzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie wniosku na urzędowym formularzu w terminie 7 dni, pozostawił wniosek strony bez rozpoznania.
W wyniku rozpoznania sprzeciwu skarżących, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zaskarżonym postanowieniem pozostawił wniosek bez rozpoznania. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Sąd wskazał, że niezachowanie określonego w art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a." wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzy jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 257 p.p.s.a., który podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu. Jego nieuzupełnienie, zgodnie z art. 257 p.p.s.a., skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem skarżący wnieśli zażalenie, domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości jako niezgodnego ze stanem faktycznym i prawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z dyspozycją art. 243 § 1 p.p.s.a. postępowanie o przyznanie prawa pomocy wszczynane jest na wniosek strony, natomiast art. 252 p.p.s.a. precyzuje treść oraz formę tego wniosku. Wniosek ten powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Ustalona w przywołanym przepisie treść wniosku koresponduje z przesłankami przyznania tego prawa wynikającymi z art. 246 p.p.s.a., gdyż musi umożliwiać sądowi stwierdzenie, w jakim zakresie strona jest w stanie ponieść koszty postępowania (por. postanowienie NSA z dnia 23 października 2006 r., sygn. akt I FZ 239/06, publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zgodnie z treścią art. 252 § 2 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu, którego wzór określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245). Stosownie do § 1 tego rozporządzenia wniosek o przyznanie prawa pomocy osoba fizyczna składa na formularzu oznaczonym symbolem "PPF". Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OPS 1/08, publ. ONSAiWSA 2008, Nr 5, poz. 74) wyjaśnił, że niezachowanie określonego w art. 252 § 2 p.p.s.a. wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 § 1 w zw. z art. 257 p.p.s.a., który podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu, bez względu na to, czy wniosek złożyła osoba fizyczna, osoba prawna czy jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Zgodnie z dyspozycją art. 257 p.p.s.a. nieuzupełnienie w zakreślonym terminie braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy powoduje pozostawienia tego wniosku bez rozpoznania.
Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że Wojewódzki Sąd Administracyjny – wzywając stronę do uzupełnienia tego braku w zakreślonym terminie – zawarł jednocześnie pouczenie o skutkach nieuzupełnienia braków formalnych wniosku oraz przesyłał skarżącemu – R. P., działającemu także jako pełnomocnik M. P., dwa druki tego formularza. W aktach sprawy znajduje się potwierdzenie odbioru przesyłki zawierającej wezwanie (k. 17). W tych okolicznościach, wobec nieuzupełnienia braku formalnego złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przesłanie wypełnionego formularza, wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżących należało pozostawić bez rozpoznania.
W konsekwencji stwierdzić należy, że wbrew zarzutom zażalenia, zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu nie narusza prawa i nie zapadło w oderwaniu od stanu faktycznego stwierdzonego w okolicznościach niniejszej sprawy.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.
