III SA/Gd 466/13

Uzasadnienie

W dniach 26 i 27 stycznia 2011 r. oraz 2 lutego 2011 r. "M." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. (zwana dalej: "spółką", "skarżącą") złożyła następujące zgłoszenia celne uzupełniające dotyczące towarów:

1."śrub z łbem sześciokątnym" importowanych z Malezji, objętych uproszczoną procedurą dopuszczenia do obrotu. Towar zgłoszono i zwolniono na podstawie powiadomienia dokonanego w dniu 17 stycznia 2011 r. W zgłoszeniu celnym wskazano odpowiednio kod Taric 7318 15 81 81, a kwota długu celnego została określona z zastosowaniem preferencyjnej stawki celnej na podstawie świadectwa pochodzenia FORM A, a wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów określona została w kwocie 17.929 zł. Zgłoszenie zostało zaewidencjonowane pod nr OGL[...]

2. "śrub z łbem sześciokątnym" importowanych z Malezji, objętych uproszczoną procedurą dopuszczenia do obrotu. Towar zgłoszono i zwolniono na podstawie powiadomienia dokonanego w dniu 17 stycznia 2011 r. W zgłoszeniu celnym wskazano odpowiednio kod Taric 7318 15 81 81, a kwota długu celnego została określona z zastosowaniem preferencyjnej stawki celnej na podstawie świadectwa pochodzenia FORM A, a wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów określona została w kwocie 16.871 zł. Zgłoszenie zostało zaewidencjonowane pod nr OGL[...]

3. "podkładek stalowych" importowanych z Malezji, objętych uproszczoną procedurą dopuszczenia do obrotu. Towar zgłoszono i zwolniono na podstawie powiadomienia dokonanego w dniu 17 stycznia 2011 r. W zgłoszeniu celnym wskazano odpowiednio kod Taric 7318 22 00 95, a kwota długu celnego została określona z zastosowaniem preferencyjnej stawki celnej na podstawie świadectwa pochodzenia FORM A, a wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów określona została w kwocie 17.721 zł. Zgłoszenie zostało zaewidencjonowane pod nr OGL[...]

4. "śrub zamkowych" i "śrub sześciokątnych" importowanych z Malezji, objętych uproszczoną procedurą dopuszczenia do obrotu. Towar zgłoszono i zwolniono na podstawie powiadomienia dokonanego w dniu 19 stycznia 2011 r. W zgłoszeniu celnym wskazano odpowiednio kod Taric 7318 15 90 91 i 7318 15 81 81, a kwota długu celnego została określona z zastosowaniem preferencyjnej stawki celnej na podstawie świadectwa pochodzenia FORM A, a wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów określona została w kwocie 17.581 zł. Zgłoszenie zostało zaewidencjonowane pod nr [...]

5. "wkrętów do drewna typu konfirmat" importowanych z Malezji, objętych uproszczoną procedurą dopuszczenia do obrotu. Towar zgłoszono i zwolniono na podstawie powiadomienia dokonanego w dniu 31 stycznia 2011 r. W zgłoszeniu celnym wskazano odpowiednio kod Taric 7318 12 90 91, a kwota długu celnego została określona z zastosowaniem preferencyjnej stawki celnej na podstawie świadectwa pochodzenia FORM A, a wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów określona została w kwocie 20.569 zł. Zgłoszenie zostało zaewidencjonowane pod nr OGL[...]

Decyzjami z dnia 27 grudnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego w G., działając na podstawie art. 207 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. nr 68, poz. 622 ze zm.), art. 20 ust. 3 lit. g, art. 67, art. 78 ust. 1 i ust. 3, art. 214 ust. 1, art. 220 ust. 1 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 1992 r. ze zm.) - dalej "WKC", Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 861/2010 z dnia 5 października 2010 r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L Nr 287 z 31.10.2009 r.), art. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011 z 18 lipca 2011 r. rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji (Dz. Urz. UE Nr L 194/6 z 26 lipca 2011 r.), art. 5 ust. 1 pkt. 3, art. 19 ust. 7, art. 29 ust. 13, ust. 16, art. 33 ust. 2 art. 34 ust. 4, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz.U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.) dla:

I. zgłoszenia nr OGL[...]

1. określił dla towarów objętych tym zgłoszeniem stawkę rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego (A30) - w wysokości 85% - z dodatkowym kodem Taric - B999;

2. określił niezaksięgowaną kwotę ostatecznego cła antydumpingowego (A30), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 66.259 zł;

3. określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu zgodnie z w/w zgłoszeniem celnym w wysokości 33.169 zł,

II. zgłoszenia OGL[...]

1. określił dla towarów objętych tym zgłoszeniem stawkę rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego (A30) - w wysokości 85% - z dodatkowym kodem Taric - B999;

2. określił niezaksięgowaną kwotę ostatecznego cła antydumpingowego (A30), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 62.348 zł;

3. określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu zgodnie z w/w zgłoszeniem celnym w wysokości 31.211 zł.

III. zgłoszenia OGL[...]

1. określił dla towarów objętych tym zgłoszeniem stawkę rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego (A30) - w wysokości 85% - z dodatkowym kodem Taric - B999;

2. określił niezaksięgowaną kwotę ostatecznego cła antydumpingowego (A30), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 65.491 zł;

3. określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu zgodnie z w/w zgłoszeniem celnym w wysokości 32.784 zł.

IV. zgłoszenia OGL[...]

1. określił dla towarów objętych tym zgłoszeniem stawkę rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego (A30) - w wysokości 85% - z dodatkowym kodem Taric - B999;

2. określił niezaksięgowaną kwotę ostatecznego cła antydumpingowego (A30), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 64.974 zł;

3. określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu zgodnie z w/w zgłoszeniem celnym w wysokości 32.525 zł.

V. zgłoszenia OGL[...]

1. określił dla towarów objętych tym zgłoszeniem stawkę rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego (A30) - w wysokości 85% - z dodatkowym kodem Taric - B999;

2. określił niezaksięgowaną kwotę ostatecznego cła antydumpingowego (A30), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 76.016 zł;

3. określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu zgodnie z w/w zgłoszeniem celnym w wysokości 38.053 zł

W uzasadnieniach organ celny wskazał, że w dniu objęcia przesyłki procedurą celną obowiązywało Rozporządzenie Komisji (UE) Nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r. wszczynające dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w drodze przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, i poddające ten przywóz rejestracji (Dz. Urz. L 282/29 z 28.10.2010 r.) - dalej: "Rozporządzenie Komisji (UE) Nr 966/2010". Na mocy art. 1 tego rozporządzenia towar ujęty w pozycji 1 zgłoszenia poddany został rejestracji.

W dniu 27 lipca 2011 r. weszło w życie Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 723/2011 z dnia 18 lipca 2011 r. rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji - dalej: "Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 723/2011". Zgodnie z art. 1 ust. 1 tego rozporządzenia ostateczne cło antydumpingowe mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw nałożone art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali, innych niż ze stali nierdzewnej, tj. wkrętów do drewna (z wyłączeniem wkrętów do podkładów), wkrętów samogwintujących, pozostałych wkrętów i śrub z główką (nawet z nakrętkami lub podkładkami, ale z wyłączeniem wkrętów toczonych ze sztab, prętów, profili lub drutu, o pełnym przekroju, o grubości trzpienia nieprzekraczającej 6 mm oraz z wyłączeniem wkrętów i śrub do mocowania kolejowych, torowych materiałów konstrukcyjnych) oraz podkładek, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej zostaje rozszerzone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali, innych niż ze stali nierdzewnej, tj. wkrętów do drewna (z wyłączeniem wkrętów do podkładów), wkrętów samogwintujących, pozostałych wkrętów i śrub z główką (nawet z nakrętkami lub podkładkami, ale z wyłączeniem wkrętów toczonych ze sztab, prętów, profili lub drutu, o pełnym przekroju, o grubości trzpienia nieprzekraczającej 6 mm oraz z wyłączeniem wkrętów i śrub do mocowania kolejowych, torowych materiałów konstrukcyjnych) oraz podkładek, wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, obecnie objętych kodami CN ex 7318 12 90, ex 7318 14 91, ex 7318 14 99, ex 7318 15 59, ex 7318 15 69, ex 7318 15 81, ex 7318 15 89, ex 7318 15 90, ex 7318 21 00 i ex 7318 22 00 (kody Taric 7318 12 90 11, 7318 12 90 91, 7318 14 91 11, 7318 14 91 91. 7318 14 99 11, 7318 14 99 91, 7318 15 59 11, 7318 15 59 61,7318 15 59 81, 7318 15 69 11, 7318 15 69 61, 7318 15 69 81, 7318 15 81 11,7318 15 81 61,7318 15 81 81, 7318 15 89 11, 7318 15 89 61,7318 15 89 81, 7318 15 90 21, 7318, 15 90 71, 7318 15 90 91, 7318 21 00 31, 7318 21 00 95, 7318 22 00 31 i 7318 22 00 95), z wyjątkiem produktów produkowanych przez wymienione z nazwy przedsiębiorstwa.

Postanowieniami z dnia 2 lutego 2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego w G.

wszczął z urzędu postępowanie w sprawie kontroli ww. zgłoszenia celnego i w sprawie określenia prawidłowej wysokości podatku VAT.

W odniesieniu do stanowiska spółki organ celny wskazał, że rozstrzygnięcia zapadły w oparciu o obowiązujące Rozporządzenie Komisji (UE) Nr 966/2010 oraz Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 723/2011 i nie ma podstaw do zawieszenia tych postępowań. Ponadto stwierdził, że spółka importując towar objęty trwającym dochodzeniem antydumpingowym, winna zdawać sobie sprawę, że z rejestracją towaru łączy się możliwość zastosowania w przyszłości podwyższonego cła.

Organ podkreślił również, że eksporter - firma A, a co do zgłoszenia nr OGL [...] firma B nie zostały wymienione w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) Nr 966/2010 jako przedsiębiorstwo, którego wyroby korzystają w imporcie ze zwolnienia z cła antydumpingowego. Dla towaru należało przyjąć zatem dodatkowy kod Taric B999, przypisany pozostałym przedsiębiorstwom. W tym wypadku stawka rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego wynosi 85%.

Podlegająca retrospektywnemu zaksięgowaniu kwota ostatecznego cła antydumpingowego miała wpływ na wysokość należnego z tytułu importu towarów podatku VAT.

Spółka odwołała się od tych decyzji podnosząc, że nastąpiło naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. m.in. art. 67, art. 78 ust. 1 i ust. 3, art. 214 ust. 1 WKC, art. 1 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011 oraz naruszenie przepisów o postępowaniu, tj. art. 120, art. 121, art. 122, art. 123 § 1, art. 124, art. 180, art. 187 §1, art. 191, art. 201 § 1 pkt 2 i § 2, art. 210 § 1 pkt 2 i § 4 Ordynacji podatkowej.

Po rozpatrzeniu odwołań Dyrektor Izby Celnej w G. decyzjami z dnia 5 kwietnia 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji.

Organ odwoławczy stwierdził w uzasadnieniu, że w dniu zgłoszenia celnego obowiązywało Rozporządzenie Komisji (UE) Nr 966/2010 i zgłoszenie podlegało rejestracji, natomiast na mocy Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011 zastosowano do przedmiotowego towaru cło antydumpingowe w wysokości 85 %. Bez znaczenia jest fakt, że obowiązek rejestracji przywozu powstał po dokonaniu zakupu przez spółkę towarów. Ryzyko związane z ewentualną zmianą przepisów prawa celnego w okresie pomiędzy nabyciem towaru poza terytorium wspólnotowym i jego dopuszczeniem do obrotu na rynku wspólnotowym obciąża importera.

Dalej zaznaczył, że chociaż zastosowanie w sprawie cła antydumpingowego stanowi przejaw działania prawa wstecz, jest to jednak dozwolone w świetle prawa wspólnotowego, jak również jest dopuszczalne przez przepisy Konstytucji RP. Wejście w życie Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011 zobligowało organ celny do objęcia ostatecznym cłem antydumpingowym przywozu przedmiotowego towaru i ustalenia prawidłowej kwoty należności wynikającej z długu celnego.

W ocenie organu odwoławczego niezasadne były zarzuty naruszenia art. 67, art. 78 ust. 1 i ust. 3, art. 214 ust. 1 WKC oraz art. 1 i art. 3 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011. Podobnie organ nie stwierdził naruszeń przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, które mogłyby prowadzić do uchylenia decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Postępowanie organu pierwszej instancji było prowadzone z poszanowaniem przepisów i wyjaśniło wszystkie istotne okoliczności sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w G. wziął również pod uwagę, że w dniu 11 października 2012 r. weszło w życie Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 924/2012 z dnia 4 października 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 91/2009 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz. Urz. UE L 275 z 10.10.2012 r.) – dalej "Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 924/2012". Z uwagi na brak regulacji pozwalających na stosowanie tego rozporządzenia do towarów przywiezionych przed 11 października 2012 r., wobec towarów objętych niniejszym postępowaniem zastosowanie miało Rozporządzenie Rady (WE) Nr 91/2009 i Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 723/2011.

Spółka zaskarżyła powyższe decyzje organu odwoławczego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku domagając się stwierdzenia ich nieważności oraz uchylenia decyzji organu pierwszej instancji.

Zaskarżonym decyzjom zarzuciła naruszenie:

1) art. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 924/2012 w zw. z art. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011 poprzez ich niezastosowanie;

2) art. 7 Konstytucji RP oraz art. 120, art. 247 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie decyzji bez podstawy prawnej;

3) art. 120 i art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej poprzez utrzymanie w mocy decyzji organu pierwszej instancji pomimo zmiany stanu prawnego w toku postępowania odwoławczego.

Ponadto skarżąca wniosła o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego do czasu rozpoznania pytań prejudycjalnych skierowanych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przez bułgarski sąd administracyjny wnioskiem z dnia 27 grudnia 2011 r. w sprawie Paltrade EOOD przeciwko Nachalnik na Mitnicheski punkt - Varna pri Mitnitsa Varna (sprawa C-667/11) oraz skargi z dnia 19 października 2011 r. w sprawie Brugola Service International Sri (BSI) przeciwko Radzie Unii Europejskiej (sprawa T-551/11), w której to wniesiono o stwierdzenie nieważności Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011, a także orzeczenie, że nie znajduje zastosowania Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej oraz orzeczenie, że nie znajduje zastosowania Rozporządzenie Rady (WE) Nr 91/2009 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Skarżąca podniosła, że w doktrynie jak również orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest pogląd, że organ odwoławczy zobowiązany jest uwzględniać zmiany stanu prawnego i faktycznego, jakie zaszły w sprawie po wydaniu decyzji organu pierwszej instancji. Jak się przyjmuje, decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję organu pierwszej instancji w czasie, gdy obowiązywały już zmienione przepisy prawa materialnego, wprowadzające nowe przesłanki rozstrzygnięcia sprawy, jest decyzją wadliwą w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. i art. 247 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że wydając zaskarżoną decyzję organ odwoławczy obowiązany był uwzględnić zmiany stanu prawnego na korzyść skarżącej - obniżenie wysokości cła antydumpingowego, wynikające z art. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 924/2012.

Ponadto organ odwoławczy - przesuwając termin załatwienia sprawy, uwzględniający termin rozstrzygnięcia Światowej Organizacji Handlu (WTO) i wprowadzenia zmian w przepisach wspólnotowych - dał jednoznacznie do zrozumienia, że zmiana zaskarżonych do WTO przepisów celnych będzie miała wpływ na toczące się postępowanie odwoławcze. Pomimo tego organ nie uwzględnił wyników postępowania arbitrażowego przed WTO, wskutek którego doszło do zmiany Rozporządzenia Rady (WE) Nr 91/2009, nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Skoro organ odwoławczy stosował przepisy Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011, to miał jednocześnie obowiązek stosować w zakresie ustalenia właściwej stawki cła antydumpingowego przepisy Rozporządzenia (WE) Nr 91/2009 w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem Wykonawczym Rady (UE) Nr 924/2012. Wskazuje na to treści art. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 723/2011.

W Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) Nr 924/2012 jako ostateczne cło antydumpingowe mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw wskazano cło w wysokości 74,1%, a nie 85%.

W związku z powyższym również decyzja w części odnoszącej się do określenia wysokości podatku VAT od importu jest nieprawidłowa. Zgodnie z art. 29 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania w imporcie jest wartość celna powiększona o należne cło. W niniejszej sprawie do podstawy opodatkowania doliczone zostało cło antydumpingowe w nieprawidłowej wysokości, co uzasadnia stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i uchylenie decyzji ją poprzedzającej również w tym zakresie.

W ocenie skarżącej kluczowe kwestie dla niniejszej sprawy będą rozstrzygane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w związku z ww. pytaniami prawnymi. Należy zatem przyjąć, że rozstrzygnięcie sprawy uzależnione jest od wyniku innego toczącego się postępowania, co uzasadnia zawieszenie postępowania do czasu udzielenia odpowiedzi przez Trybunał Sprawiedliwości.

W odpowiedzi na skargi Dyrektor Izby Celnej w G. wniósł o ich oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2013 r. Sąd, na mocy art. 111 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), postanowił połączyć do wspólnego rozstrzygnięcia sprawy o sygn. akt III SA/Gd 466/13, II SA/Gd 467/13, III SA/Gd 468/13, III SA/Gd 469/13 i III SA/Gd 470/13 (dotyczące ww. zaskarżonych decyzji) i prowadzić pod wspólną sygnaturą III SA/Gd 466/13.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie są decyzje dotyczące określenia cła antydumpingowego oraz podatku od towarów i usług. Tym samym zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. nr 68, poz. 622 ze zm.) postępowanie w sprawie prowadzone było w oparciu o stosowane odpowiednio przepisy art. 12 oraz działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej jako o.p.), z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego

Okoliczności faktyczne sprawy były bezsporne między stronami i obejmowały przede wszystkim dokonanie 26 i 27 stycznia 2011 r. oraz 2 lutego 2011 r. zgłoszeń celnych w procedurze dopuszczenia do obrotu określonej ilości podkładek stalowych, wkrętów do drewna typu konfirmat i śrub z Malezji.

Klasyfikacja taryfowa sprowadzonych towarów nie była między stronami sporna.

Należy w tym miejscu przywołać przepisy art. 201 ust. 1a rozporządzenia Rady (EWG) numer 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, (Dz. Urz. WE L. 302 z 19.10.1992 r. ze zm.) zwanego dalej WKC, według którego dług celny w przywozie powstaje w wyniku dopuszczenia do swobodnego obrotu towaru podlegającego należnościom przywozowym. Art. 201 ust. 2 stanowi zaś, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Co do zasady, datą decydującą o tym jakie przepisy prawa celnego należy stosować przy określaniu długu celnego w typowej sytuacji, gdy towar zostaje dopuszczony do obrotu jest data przyjęcia zgłoszenia celnego (por. Wspólnotowy Kodeks Celny. Komentarz pod red. W. Morawskiego. Warszawa 2007 str. 841).

Specyficzny i wyjątkowy charakter ma natomiast postępowanie w sprawie dotyczącej cła antydumpingowego, gdy zgłoszenie celne zostało (tak jak w sprawie niniejszej) dokonane przed datą wejścia w życie rozporządzenia nakładającego ostateczne cło antydumpingowe.

W istotnej dla sprawy dacie 26 i 27 stycznia 2011 r. oraz 2 lutego 2011 r. kształt instrumentów unijnej polityki antydumpingowej określało rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz. U. UE. L 2009.343.51 ze zmianami). Punkt 25 Preambuły rozporządzenia stanowił, że niezbędne jest zapewnienie, że przywóz będący przedmiotem postępowania może być zarejestrowany, tak aby można było zastosować w stosunku do niego później odpowiednie środki. Art. 14 ust. 5 rozporządzenia stanowił zaś, że Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, może polecić organom celnym podjęcie odpowiednich kroków w celu zarejestrowania przywożonych towarów, tak aby środki mogły zostać zastosowane w odniesieniu do przywozu od daty rejestracji. Przywożone towary mogą zostać poddane rejestracji na wniosek przemysłu wspólnotowego, który zawiera dostateczne dowody uzasadniające takie działanie. Rejestracja zostaje wprowadzona rozporządzeniem, które określa cel tego działania oraz, gdy jest to właściwe, szacunkową kwotę opłat, które mogłyby być zapłacone w przyszłości. Okres obowiązkowej rejestracji nie może być dłuższy niż dziewięć miesięcy.

Z przepisów rozporządzenia nr 1225/2009 wynika zatem jednoznacznie, że rejestracja sprowadzanych towarów prowadzona jest w celu nałożenia na nie w przyszłości ceł antydumpingowych, o ile dochodzenie potwierdzi stosowanie takich praktyk handlowych. Zatem przedsiębiorca wprowadzając na rynek wspólnotowy towar objęty trwającym dochodzeniem antydumpingowym powinien zdawać sobie sprawę, że z rejestracją takiego towaru łączy się możliwość zastosowania w przyszłości podwyższonego cła.

Towar będący przedmiotem zgłoszeń celnych strony skarżącej należał do produktów, co do których rozporządzenie Komisji (UE) nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r. wszczynające dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w drodze przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, i poddające ten przywóz rejestracji, przewidywało obowiązek rejestracji.

Punkt 18 powyższego rozporządzenia stanowił bowiem, że zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego dochodzeniem powinien zostać poddany rejestracji w celu dopilnowania, aby, jeśli w wyniku dochodzenia zostanie stwierdzone obchodzenie środków, cło antydumpingowe mogło być pobrane w odpowiedniej wysokości z mocą wsteczną od dnia rejestracji przywozu wysyłanego z Malezji.

Rozporządzenie to weszło w życie z dniem 29 października 2010 r., a zatem obowiązywało w dacie dokonania zgłoszenia celnego przez stronę skarżącą. Towary objęte tymi zgłoszeniami podlegały zatem rejestracji.

Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 723/2011 z dnia 18 lipca 2011 r. rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji (Dz. Urz. UE L 2011.194.6) nakazało w art. 1 ust. 3 pobieranie cła rozszerzonego od przywozu elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, zarejestrowanych zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 966/2010 oraz art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009. Rozporządzenie nr 723/2011 stanowi w art. 4, że wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym UE i skoro opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym z dnia 26 lipca 2011 r., to weszło w życie z dniem 27 lipca 2011 r.

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia nr 723/2011, ustalając wysokość cła antydumpingowego organy celne odwołać się musiały do przepisów rozporządzenia nr 91/2009 określających wysokość stawek ostatecznego cła antydumpingowego mającego zastosowanie do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Wysokość stawki celnej zgodnie z przepisami tego rozporządzenia wynosiła zatem 85%.

Dnia 28 lipca 2011r. organ rozstrzygania sporów Światowej Organizacji Handlu przyjął szereg zaleceń i ustaleń dotyczących przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, z których wynika, że naruszają one Porozumienie Antydumpingowe (ADA). Porozumienie to stanowi obecnie integralny element wspólnotowego porządku prawnego (zob. U. Stępkowska w: "Prawo Światowej Organizacji Handlu a Unia Europejska", red. Artur Nowak - Far, Wyd. C.H. Beck Warszawa 2008, str. 70).

W konsekwencji Komisja Europejska wszczęła przegląd stosowanych środków antydumpingowych i w jego wyniku wydane zostało rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 924/2012 z dnia 4 października 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 91/2009 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U.UE.L.2012.275.1). Rozporządzenie to weszło w życie 11 października 2012r.

Na mocy art. 1 ww. rozporządzenia stawka ostatecznego cła antydumpingowego, mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktów wytwarzanych przez "wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa" została obniżona do wysokości 74,1%.

Z powyższego wynika, że w dacie wydania decyzji przez organ odwoławczy tj. 5 kwietnia 2013 r., obowiązywała już nowa, obniżona stawka cła antydumpingowego. Z pkt 9 Preambuły rozporządzenia wynika, że jego celem jest doprowadzenie do zgodności między rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 a zaleceniami i orzeczeniami Organu Rozstrzygania Sporów. Zwrócić także należy uwagę na to, że skoro celem stosowania ceł antydumpingowych jest ochrona rynku wspólnotowego i gospodarek Państw Członkowskich, to cło to winno zostać określone w wysokości jedynie eliminującej szkodę dla przemysłu Wspólnoty (zob. op. cit. str. 53). Skoro więc Rada uznała, że cło antydumpingowe winno wynosić 74,1% zamiast 85%, zmieniając rozporządzenie Rady (WE) nr 91/2009, to należy przyjąć, że taka właśnie wartość cła antydumpingowego (74,1%) stanowiła gwarancję zabezpieczenia rynku wspólnotowego przy imporcie wskazanych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 91/2009 towarów.

Organy administracji, ustalając wysokość cła antydumpingowego w niniejszej sprawie nie mogą odwołać się do treści art. 201 ust. 2 WKC tj. daty zgłoszenia celnego. W dacie dokonywania zgłoszeń celnych rozporządzenie nr 723/2011 jeszcze nie obowiązywało. Towar sprowadzony przez stronę skarżącą był objęty jedynie rejestracją na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r.

Art. 2 zd. 2 rozporządzenia nr 924/2012 z dnia 4 października 2012 r. stanowi, że, po jego wejściu w życie, wiąże ono w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Przyjęte na podstawie tego rozporządzenia zmiany dotychczas stosowanych środków antydumpingowych stają się zatem skuteczne od daty ich wejścia w życie. W doktrynie wskazuje się, że nie stanowią one wprawdzie podstawy do zwrotu opłat celnych pobranych przed tą datą (chyba że ustalono inaczej), jednak nie wyklucza to wniesienia skargi o odszkodowanie na podstawie art. 340 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - wersja skonsolidowana ( zob. op. cit. str. 66.).

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1515/2001 w sprawie środków, które wspólnota może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych (Dz.Urz. UE. L Nr 201 str. 10) stanowi w art. 3, że wszelkie środki przyjęte na podstawie tego rozporządzenia stają się skuteczne od daty ich wejścia w życie i nie stanowią podstawy do zwrotu opłat celnych pobranych przed tą datą, chyba że ustalono inaczej. Przepis ten odnosić się może jedynie do sytuacji, gdy postępowanie zmierzające do określenia cła antydumpingowego zostało zakończone ostateczną decyzją w okresie obowiązywania przepisów zakwestionowanych przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO w jego sprawozdaniu. Przepis ten w żadnej mierze nie uzasadnia odstąpienia przez organy celne od zasady bezpośredniego stosowania przepisów prawa materialnego obowiązujących w dacie orzekania - w sytuacji gdy z samej istoty sprawy (związanej z retroaktywnym skutkiem przepisów nakładających cło antydumpingowe na towary objęte wcześniejszą rejestracją) wynika brak możliwości stosowania przepisów obowiązujących w dacie dokonania zgłoszeń celnych.

Zastosowanie przez organ odwoławczy stawki celnej wynikającej z pierwotnej wersji rozporządzenia nr 91/2009 stanowiło akt stosowania prawa, które nie obowiązywało w żadnej z istotnych dla ustalenia stanu prawnego dat - ani w dacie dokonania zgłoszeń celnych, ani w dacie orzekania przez organ drugiej instancji. Organ odwoławczy - działając w ramach dwuinstancyjnego postępowania, w którym w instancji odwoławczej ma miejsce ponowne rozpoznanie sprawy administracyjnej - miał natomiast obowiązek orzekania na gruncie stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania przez ten organ decyzji. Należy nadto podkreślić, że zasada zgodnej interpretacji prawa wspólnotowego z Porozumieniem Antydumpingowym stoi na przeszkodzie stosowaniu aktów wtórnego prawa wspólnotowego, w takim zakresie w jakim naruszają one normy zawarte w tym Porozumieniu. Niezgodność rozporządzenia nr 91/2009 w istotnym dla sprawy zakresie z Porozumieniem Antydumpingowym została uznana przez Komisję Europejską, co doprowadziło do wydania rozporządzenia zmieniającego nr 924/2012. Również i z tego powodu nie można zaakceptować powołania się przez organ odwoławczy na stan prawny uznany przez właściwy organ wspólnoty za wadliwy w odniesieniu do zobowiązań Wspólnoty wynikających z umowy międzynarodowej, której jest ona stroną.

Nie stosując zatem przy ustalaniu wysokości cła antydumpingowego przepisów rozporządzenia nr 924/2012 z dnia 4 października 2012 r. organ drugiej instancji naruszył przepisy prawa materialnego w sposób mający istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Złożoność i poziom skomplikowania stanu prawnego, na tle którego powstały niniejsze sprawy przemawia, zdaniem sądu, za oceną, że naruszeń prawa, do których doszło w niniejszych sprawach nie można ocenić jako rażącego - uzasadniającego stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji na podstawie art. 145 §1 pkt 2 p.p.s.a. w związku z art. 247 § 1 pkt 3 o.p.

Sąd nie uznał za konieczne zawieszenia postępowania z powodu powołanych przez stronę skarżącą postępowań przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Nie zachodziła bowiem przesłanka obligatoryjnego zawieszenia postępowania określona w art. 124 § 1 pkt 5 p.p.s.a., gdyż sąd w niniejszych sprawach nie przedstawił pytania prawnego Trybunałowi. Sąd nie dostrzegł także podstaw do zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Należy wskazać, że w sprawie C – 667/11 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał w dniu 6 czerwca 2013r. wyrok w którym stwierdził, że:

Art. 14 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, do którego odsyła art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r. wszczynającego dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w drodze przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, i poddającego ten przywóz rejestracji powinien być interpretowany w ten sposób, że warunki rejestracji tego rodzaju co sporne w postępowaniu głównym są zgodne z owym przepisem i są w związku z tym wystarczające do celów poboru z mocą wsteczną cła antydumpingowego w zastosowaniu art. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 723/2011 z dnia 18 lipca 2011 r. rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, po przeprowadzeniu dochodzenia stwierdzającego zaistnienie obejścia ostatecznych ceł antydumpingowych nałożonych przez rozporządzenie Rady (WE) nr 91/2009 z dnia 26 stycznia 2009 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 91/2009 stawka rozszerzonego cła antydumpingowego pobieranego z mocą wsteczną od przywozów dokonanych przed wejściem w życie rozporządzenia wykonawczego nr 723/2011 wynosi 85% dla "wszystkich innych przedsiębiorstw".

Treść powyższego wyroku nie ma jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszych spraw. Należy bowiem zwrócić uwagę na to, że stan prawny w jakim sąd bułgarski zwrócił się do Trybunału z pytaniem prejudycjalnym w sprawie C - 667/11 nie obejmował rozporządzenia zmieniającego nr 924/2012. Trybunał, będąc związanym granicami pytania prawnego, nie mógł zatem uwzględnić w swym wyroku tej zmiany stanu prawnego, mającej fundamentalne znaczenie w niniejszej sprawie. Natomiast w takiej części, w jakiej wyrok powyższy dotyczy wykładni art. 14 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej – potwierdza on jedynie prawidłowość praktyki także i polskich organów celnych w zakresie rejestracji towarów, pozwalającej na zastosowanie ceł antydumpingowych z mocą wsteczną.

Odnosząc się zaś do zarzutu strony skarżącej dotyczącego podatku VAT, podniesionego na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2013 r. (załącznik do protokołu rozprawy) należy zwrócić uwagę na to, że zaskarżone decyzje nie doprowadziły do dwukrotnego powstania obowiązku podatkowego. Przeciwnie, do powstania obowiązku podatkowego doszło w dacie przyjęcia zgłoszenia celnego, zgodnie z art. 19 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz.U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w związku z art. 201 ust. 2 WKC. Art. 33 ust. 2 ustawy o VAT stanowi zaś, że jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości, przy czym kwota podatku może zostać określona w decyzji dotyczącej należności celnych.

Skoro wskutek wprowadzenia z mocą wsteczną cła antydumpingowego na sprowadzone towary zmianie uległ jeden z elementów wpływających na podstawę opodatkowania, a mianowicie wysokość należnego cła, to oczywistym jest, że konieczne było na podstawie powołanego wyżej przepisu określenie wysokości podatku VAT w prawidłowej wysokości, uwzględniającej tę zmianę.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit a) p.p.s.a. w związku z art. 135 p.p.s.a. orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku. Jednocześnie na mocy art. 152 p.p.s.a. Sąd stwierdził, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 oraz 205 § 2 p.p.s.a. w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 490).

Przy ponownym rozpatrzeniu spraw organ administracji winien uwzględnić dokonaną powyżej ocenę prawną.