II SA/Go 621/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
2013-08-21Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jarosław Piątek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. – Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2013 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku G.D. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy p o s t a n a w i a : zwolnić skarżącą od ponoszenia kosztów sądowych.
Uzasadnienie
19 lipca 2013 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek G.D. o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowych formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, że jej dochód wynosi 1.000 zł z tytułu alimentów. Skarżąca przedstawiła opłaty związane z eksploatacją nieruchomości (energia elektryczna – 163 zł, gaz – 100 zł, czynsz – 100 zł) oraz zakupem leków (40 zł). Skarżąca oświadczyła, że jest właścicielką nieruchomości o pow. 31 ha, ale pozostają one we władaniu byłego męża. G.D. wskazała, że toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego. Skarżąca podała, że nie posiada rachunku bankowego.
Wniosek jest uzasadniony.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Zasadą jest, iż prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych. W literaturze wskazuje się, że prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
W rozpoznawanej sprawie wpis od skargi wynosi 500 zł (§ 2 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
Analiza sytuacji materialnej G.D. prowadzi do wniosku, że została spełniona ustawowa przesłanka o której mowa w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Należy wskazać, że miesięczny dochód skarżącej z tytułu alimentów wynosi 1.000 zł. G.D. jest co prawda współwłaścicielką nieruchomości o pow. 31 ha, ale pozostają one w posiadaniu jej byłego męża. Od kilku lat toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego.
Z treści formularza PPF wynika, że G.D. nie posiada oszczędności.
Powyższe okoliczności uzasadniają tezę, że skarżąca nie posiada możliwości poczynienia wydatków nie służących bieżącemu – koniecznemu utrzymaniu.
Konstatując należy stwierdzić, że wniosek G.D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych zawiera usprawiedliwione podstawy i dlatego na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. został uwzględniony.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jarosław Piątek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. – Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2013 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku G.D. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy p o s t a n a w i a : zwolnić skarżącą od ponoszenia kosztów sądowych.
Uzasadnienie
19 lipca 2013 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek G.D. o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowych formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, że jej dochód wynosi 1.000 zł z tytułu alimentów. Skarżąca przedstawiła opłaty związane z eksploatacją nieruchomości (energia elektryczna – 163 zł, gaz – 100 zł, czynsz – 100 zł) oraz zakupem leków (40 zł). Skarżąca oświadczyła, że jest właścicielką nieruchomości o pow. 31 ha, ale pozostają one we władaniu byłego męża. G.D. wskazała, że toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego. Skarżąca podała, że nie posiada rachunku bankowego.
Wniosek jest uzasadniony.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Zasadą jest, iż prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych. W literaturze wskazuje się, że prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
W rozpoznawanej sprawie wpis od skargi wynosi 500 zł (§ 2 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
Analiza sytuacji materialnej G.D. prowadzi do wniosku, że została spełniona ustawowa przesłanka o której mowa w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Należy wskazać, że miesięczny dochód skarżącej z tytułu alimentów wynosi 1.000 zł. G.D. jest co prawda współwłaścicielką nieruchomości o pow. 31 ha, ale pozostają one w posiadaniu jej byłego męża. Od kilku lat toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego.
Z treści formularza PPF wynika, że G.D. nie posiada oszczędności.
Powyższe okoliczności uzasadniają tezę, że skarżąca nie posiada możliwości poczynienia wydatków nie służących bieżącemu – koniecznemu utrzymaniu.
Konstatując należy stwierdzić, że wniosek G.D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych zawiera usprawiedliwione podstawy i dlatego na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. został uwzględniony.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
