VI SA/Wa 1759/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-09-02Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Kruszewska-Grońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Joanna Kruszewska-Grońska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji p o s t a n a w i a: odmówić skarżącemu P. Z. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie
W załączonym do skargi wniosku o przyznanie prawa pomocy (złożonym na urzędowym formularzu PPF) skarżący P. Z. zażądał zwolnienia od kosztów sądowych. Powyższy wniosek uzasadnił złą sytuacją finansową. Podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz małoletnim, niepełnosprawnym synem. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że łączny miesięczny dochód rodziny skarżącego zamyka się w kwocie 6.400 zł brutto – skarżący bowiem pobiera świadczenie emerytalne w wysokości 2.400 zł, a z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (wykonywanie transportu drogowego taksówką) uzyskuje 2.000 zł, natomiast małżonka skarżącego otrzymuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 2.000 zł.
W wykonaniu zarządzenia referendarza sądowego, pismem Sądu z dnia [...] lipca 2013 r., skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedstawienie następujących dokumentów w terminie 14 dni:
a) odpisów zeznań podatkowych skarżącego i jego małżonki za rok 2012,
b) dokumentu wskazującego wysokość dochodów uzyskanych od początku bieżącego roku z tytułu prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej (w zależności od formy opodatkowania),
c) odcinka ostatniego przekazu pocztowego świadczenia emerytalnego skarżącego, ewentualnie ostatniej decyzji określającej wysokość tego świadczenia,
d) zaświadczenia pracodawcy żony skarżącego o wysokości jej miesięcznego wynagrodzenia za pracę (średnia z ostatnich 3 miesięcy),
e) wyciągów z posiadanych przez skarżącego i jego małżonkę rachunków bankowych i lokat (w tym kont dewizowych) z okresu ostatnich trzech miesięcy,
f) dokumentów potwierdzających ponoszenie miesięcznych wydatków koniecznych do utrzymania (np. czynsz, opłaty za energię elektryczną, gaz, wodę, telefon) oraz innych obciążeń (np. kredyty, pożyczki).
Powyższe wezwanie skarżący odebrał osobiście w dniu [...] lipca 2013 r. i dotychczas go nie wykonał.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zawarte w wyżej cytowanym przepisie określenie "gdy osoba ta wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (J. P. Tarno – "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Wydanie 2, Warszawa 2006, s. 504; por. także postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 stycznia 2005 r., OZ 944/04, niepubl.).
W tym miejscu podkreślić należy, iż jedyną kwestią braną pod uwagę przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej jest stan majątkowy jej i jej rodziny. "Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej jest obowiązkiem sądu, jeśli osoba ta wykazała, że spełnia przesłanki z art. 246 § 1" (H. Knysiak-Molczyk /w:/ T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz" Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 631). Jeżeli oświadczenia składane we wniosku o przyznanie prawa pomocy okażą się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego strony lub budzą wątpliwości, Sąd (referendarz sądowy) może wezwać stronę do złożenia w zakreślonym terminie dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego (art. 255 p.p.s.a.). W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym brak współpracy ze strony podmiotu ubiegającego się o przyznanie prawa pomocy skutkuje uznaniem, że nie wykazał on zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 246 § 1 p.p.s.a., koniecznych dla przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 marca 2009 r., sygn. akt II FZ 91/09, LEX nr 550327). Wobec nieprzedstawienia żądanych informacji, nie można stwierdzić, iż P. Z. nie jest w stanie pokryć kosztów sądowych w niniejszej sprawie bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało orzec jak w postanowieniu.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Kruszewska-Grońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Joanna Kruszewska-Grońska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji p o s t a n a w i a: odmówić skarżącemu P. Z. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie
W załączonym do skargi wniosku o przyznanie prawa pomocy (złożonym na urzędowym formularzu PPF) skarżący P. Z. zażądał zwolnienia od kosztów sądowych. Powyższy wniosek uzasadnił złą sytuacją finansową. Podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz małoletnim, niepełnosprawnym synem. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że łączny miesięczny dochód rodziny skarżącego zamyka się w kwocie 6.400 zł brutto – skarżący bowiem pobiera świadczenie emerytalne w wysokości 2.400 zł, a z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (wykonywanie transportu drogowego taksówką) uzyskuje 2.000 zł, natomiast małżonka skarżącego otrzymuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 2.000 zł.
W wykonaniu zarządzenia referendarza sądowego, pismem Sądu z dnia [...] lipca 2013 r., skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedstawienie następujących dokumentów w terminie 14 dni:
a) odpisów zeznań podatkowych skarżącego i jego małżonki za rok 2012,
b) dokumentu wskazującego wysokość dochodów uzyskanych od początku bieżącego roku z tytułu prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej (w zależności od formy opodatkowania),
c) odcinka ostatniego przekazu pocztowego świadczenia emerytalnego skarżącego, ewentualnie ostatniej decyzji określającej wysokość tego świadczenia,
d) zaświadczenia pracodawcy żony skarżącego o wysokości jej miesięcznego wynagrodzenia za pracę (średnia z ostatnich 3 miesięcy),
e) wyciągów z posiadanych przez skarżącego i jego małżonkę rachunków bankowych i lokat (w tym kont dewizowych) z okresu ostatnich trzech miesięcy,
f) dokumentów potwierdzających ponoszenie miesięcznych wydatków koniecznych do utrzymania (np. czynsz, opłaty za energię elektryczną, gaz, wodę, telefon) oraz innych obciążeń (np. kredyty, pożyczki).
Powyższe wezwanie skarżący odebrał osobiście w dniu [...] lipca 2013 r. i dotychczas go nie wykonał.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zawarte w wyżej cytowanym przepisie określenie "gdy osoba ta wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (J. P. Tarno – "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Wydanie 2, Warszawa 2006, s. 504; por. także postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 stycznia 2005 r., OZ 944/04, niepubl.).
W tym miejscu podkreślić należy, iż jedyną kwestią braną pod uwagę przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej jest stan majątkowy jej i jej rodziny. "Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej jest obowiązkiem sądu, jeśli osoba ta wykazała, że spełnia przesłanki z art. 246 § 1" (H. Knysiak-Molczyk /w:/ T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz" Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 631). Jeżeli oświadczenia składane we wniosku o przyznanie prawa pomocy okażą się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego strony lub budzą wątpliwości, Sąd (referendarz sądowy) może wezwać stronę do złożenia w zakreślonym terminie dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego (art. 255 p.p.s.a.). W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym brak współpracy ze strony podmiotu ubiegającego się o przyznanie prawa pomocy skutkuje uznaniem, że nie wykazał on zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 246 § 1 p.p.s.a., koniecznych dla przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 marca 2009 r., sygn. akt II FZ 91/09, LEX nr 550327). Wobec nieprzedstawienia żądanych informacji, nie można stwierdzić, iż P. Z. nie jest w stanie pokryć kosztów sądowych w niniejszej sprawie bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało orzec jak w postanowieniu.
