VI SA/Wa 2666/12

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2012 roku Urząd Patentowy RP po rozpoznaniu w trybie postępowania spornego sprawy o unieważnienie w części prawa ochronnego na znak towarowy PROTEMAX o nr [...] udzielonego na rzecz A. S. na skutek sprzeciwu wniesionego przez N. z B., Szwajcaria na podstawie art. 246 i 247 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003r., Nr 119, poz. 1117 ze zm., dalej p.w.p.) oraz art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. unieważnił w części prawo ochronne na znak towarowy PROTEMAX o nr [...] w zakresie następujących towarów z klasy 5: produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze, wyroby medyczne do celów leczniczych, produkty weterynaryjne,w pozostałym zakresie sprzeciw oddalił.

Przedmiotowa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Prawo ochronne na znak towarowy słowny PROTEMAX o nr [...] (sporny znak), na rzecz A. S. zostało udzielone z pierwszeństwem od dnia [...] listopada 2006r. Znak ten przeznaczono do oznaczania towarów w klasie 1, 3, 5, i 21.

W dniu [...] września 2010r. N. z B., Szwajcaria złożył sprzeciw wobec udzielenia prawa ochronnego na sporny znak przy czym sprzeciwiający ograniczył swój sprzeciw do towarów sklasyfikowanych w klasie 5: produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze, witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie (wzmacniające organizm), suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze, produkty biobójcze, produkty biologiczne do celów leczniczych, szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych, wyroby medyczne do celów leczniczych, materiały do leczenia zębów, środki sanitarne do celów medycznych, produkty weterynaryjne.

W uzasadnieniu sprzeciwu wnoszący wskazał, że jest uprawniony z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego PROMETAX o nr [...], również przeznaczonego do oznaczania towarów w klasie 5 - preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego. Prawo do znaku towarowego PROMETAX jest ważne na terenie Polski od dnia [...] maja 2004 r. Dokonując oceny podobieństwa towarów i znaków sprzeciwiający stwierdził, że podobieństwo to wypełnia dyspozycję art. 132 ust. 2 pkt. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej.

Uprawniony do spornego znaku uznał sprzeciw za bezzasadny. Dokonując oceny towarów jak i oznaczeń podkreślił istotne, jego zdaniem, różnice w warstwie koncepcyjnej, ponieważ sporne oznaczenie rodzi skojarzenia ze znanymi określeniami: PROTEMAX - składa się z części PRO- pochodzącej od angielskiego słowa protection oznaczającego ochronę, opiekę oraz określenia -MAX oznaczającego maksimum, wielkość i nadaje całości oznaczenia znaczenia "potęgowanie ochrony". Znaczeniowa warstwa znaku, w ocenie uprawnionego, ma decydujące znaczenie z uwagi na to, że oznaczenie PROMETAX nie budzi żadnych konkretnych skojarzeń.

Wskazaną na wstępie decyzją Urząd Patentowy RP unieważnił w części prawo ochronne na znak towarowy PROTEMAX w zakresie następujących towarów z klasy 5: produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze, wyroby medyczne do celów leczniczych, produkty weterynaryjne,w pozostałym zakresie sprzeciw oddalił.

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji Urząd Patentowy RP powołując art. 246 ustawy Prawo własności przemysłowej wskazał, że sprzeciw jest powszechnym środkiem prawnym służącym każdej osobie, która nie musi wykazywać interesu prawnego we wszczęciu tego postępowania.

Powołując art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej organ wskazywał, że dla wypełnienia jego dyspozycji konieczne jest spełnienie łącznie następujących przesłanek:

- identyczność lub podobieństwo towarów do oznaczania których znaki te są przeznaczone,

- identyczność lub podobieństwo znaków towarowych.

Podobieństwo towarów i znaków może prowadzić do ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów lub usług oznaczonych tymi znakami.

Oceniając podobieństwo towarów dla których przeznaczono sporny znak PROTEMAX oraz PROMETAX należy, zdaniem organu, uwzględnić te czynniki, które charakteryzują wzajemny stosunek towarów. Chodzi tutaj w szczególności o rodzaj towarów, ich przeznaczenie, sposób ich użytkowania oraz to czy są to towary względem siebie konkurencyjne czy też mają charakter uzupełniający (wyrok ETS z dnia 29 września 1998r. sygn. C-39/97 w sprawie Canon).

Urząd Patentowy RP wskazał, że w niniejszej sprawie przeciwstawiony przez sprzeciwiającego słowny znak towarowy PROMETAX o numerze [...] przeznaczony został do oznaczania w klasie 5 preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego.

Natomiast sporny znak towarowy PROTEMAX o nr [...] jest również słowny i służy m.in. również do oznaczania towarów w klasie 5.

Urząd Patentowy RP uznając, że sprzeciw jest częściowo zasadny przyjął, że towary: preparaty farmaceutyczne są identyczne, produkty lecznicze, wyroby medyczne do celów leczniczych są podobne względem towarów chronionych przez wcześniejszy znak towarowy to jest: preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. Towary te, w ocenie organu mają identyczne przeznaczenie, mogą mieć identyczny sposób użytkowania i mogą by względem siebie komplementarne.

Także i produkty weterynaryjne objęte ochroną spornego znaku, Urząd Patentowy RP uznał za podobne do produktów farmaceutycznych, ponieważ w weterynarii stosowane są produkty farmaceutyczne w identycznym leczniczym celu oraz produkty te mogą mieć taki sam sposób działania, a ponadto produkty te są ściśle powiązane z przemysłem farmaceutycznym.

Natomiast za niepodobne do towarów przeciwstawionych i chronionych znakiem [...] o nr [...], Urząd Patentowy RP uznał pozostałe towary, objęte ochroną spornego znaku.

Witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne dodatki do żywności, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie (wzmacniające organizm), suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze, zdaniem organu nie należą do grupy farmaceutyków czy leków i są towarami innego rodzaju, o innym przeznaczeniu, które nie konkurują ze sobą ani też się nie uzupełniają.

Urząd Patentowy RP wskazywał też, że produkty biobójcze w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych (Dz. U. Nr 175, poz. 1433 ze zm.) to substancje czynne lub preparaty zawierające co najmniej jedną substancję czynną, w postaciach, w jakich są dostarczane użytkownikowi, przeznaczone do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania, zapobiegania działaniu lub kontrolowania w jakikolwiek inny sposób organizmów szkodliwych przez działanie chemiczne lub biologiczne. Organ uznał je za niepodobne do preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, chronionych wcześniejszym prawem wyłącznym, ponieważ są to różne rodzajowo produkty o odmiennym składzie, przeznaczeniu i zastosowaniu.

Również produkty biologiczne do celów leczniczych w ocenie Urzędu Patentowego RP odnoszą się wprost do rodzaju produktów naturalnych, a więc są to produkty o odmiennym składzie niż preparaty farmaceutyczne do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego.

Kolejne towary takie jak szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych w ocenie Urzędu Patentowego RP nie mogą być uznać za podobne do towarów chronionych znakiem, na który powołał się sprzeciwiający, ponieważ różnią się składem i zastosowaniem, mają także odmienny krąg odbiorców względem przeciwstawionych im towarów.

Za niepodobne ze względu na skład, przeznaczenie i zastosowanie Urząd Patentowy RP uznał materiały do leczenia zębów.

Analogicznym stwierdzeniem o braku podobieństwa objął żywność dla niemowląt.

Uzasadnione jest zdaniem organu także uznanie za niepodobne plastrów, materiałów opatrunkowych, środków sanitarnych do celów medycznych przy uwzględnieniu, iż są to towary o całkowicie odmiennym charakterze, składzie, przeznaczeniu i zastosowaniu.

Te same kryteria były podstawą dla stwierdzenia o braku podobieństwa pomiędzy zakresem ochrony znaku [...] o nr [...], a środkami odkażającymi.

Urząd Patentowy RP uznał za nie podobne środki do zwalczania robactwa, fungicydy, herbicydy jako towary należące do całkowicie odmiennych rodzajowo towarów dystrybuowanych odmiennymi kanałami.

Także produkty chemiczne przeznaczone dla nauk medycznych, preparaty diagnostyczne do celów medycznych, konsekwentnie, w ocenie organu należało uznać za niepodobne, ponieważ towary te mają inny charakter i przeznaczenie, ponadto różny jest sposób wprowadzenia do obrotu tak oznaczonych towarów.

Przechodząc do oceny podobieństwa przeciwstawionych oznaczeń organ wskazał, że oznaczenia powinny być oceniane jako całość, gdyż sama powtarzalność wyodrębnionych elementów lub zbieżność członów oznaczeń nie musi determinować stworzenia ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd . Dlatego mając na uwadze całościową ocenę znaku towarowego należy zwrócić uwagę na proporcje w sile odróżniającej poszczególnych elementów, a także ich oryginalność i sposób ich postrzegania, mając na uwadze jednocześnie ogólne wrażenie jakie znaki wywierają na odbiorcy. Ponadto, w zakresie podobieństwa oznaczeń porównanie znaków obejmuje warstwę fonetyczną, warstwę znaczeniową oraz warstwę wizualną. Ocena taka opiera się na całościowym wrażeniu wywoływanym przez te znaki.

Urząd Patentowy RP podkreślił, że wcześniejszy znak towarowy PROMETAX [...] nr [...], jest znakiem słownym, a więc przedstawia wyłącznie zapis słowa prometax. Również i sporny znak towarowy jest znakiem słownym i stanowi wyłącznie zapis liter składających się na słowo protemax. Oceniane znaki są ośmioliterowe i trzysylabowe pro-te- max (sporny) i pro-me-tax (wcześniejszy). Pierwsze litery są identyczne "P", jak również pierwsze sylaby są identyczne "PRO-", identyczne jest również zakończenie ocenianych słów - jest to zestawienie głosek ,,-AX". Jedyną różnicą w ocenianych słowach jest zamiana liter/ głosek "T" i "M" - proTeMax (w znaku spornym) i proMeTax (w znaku wcześniejszym), pozostałe zaś litery, w tym samogłoski "O", "E" oraz "A" znajdują się w identycznej sekwencji.

W płaszczyźnie fonetycznej artykulacja jak i percepcja przeciwstawionych znaków nie powoduje utrudnień, bowiem słowa są odczytywane jako protemax i prometax. Różnicą w powyższych, słowach użytych w znakach towarowych jest zamiana głosek "T' i "M", stąd też uwzględniając, że prawidłowo artykułowany akcent w języku polskim przypada, z reguły na drugą sylabę od końca, to w ocenianych słowach protemax i prometax akcent pada na sylaby ,,-te-" i "-me-", co zdaniem organu nie eliminuje podobieństwa.

Urząd Patentowy RP przyjął, że zastosowanie w słowach głoski oznaczanej literą "X" nie stanowi żadnego problemu w prawidłowym odbiorze tak zakończonych wyrazów. Zdaniem organu, w płaszczyźnie znaczeniowej należy przyjąć, że słowa stanowiące porównywane znaki towarowe są fantazyjne dla towarów, dla których oznaczania służą, stąd nie można mówić o podobieństwie w płaszczyźnie znaczeniowej. Jednocześnie Urząd Patentowy RP nie podzielił argumentacji uprawnionego o pochodzeniu poszczególnych elementów słowa protemax, użytego w spornym znaku, takich jak: - "PRO-" i "-MAX" z języka angielskiego, ponieważ przeciwstawione znaki oceniane są jako całość, a analizy takiej nie przeprowadza przeciętny odbiorca tak oznaczanych towarów.

Całościowa ocena podobieństwa znaków PROTEMAX i PROMETAX, prowadzi w ocenie organu do wniosku, że wyrazy te są niemal identyczne. Jedyną różnicą jest zastosowanie - poprzez zamienione ułożenie liter - ""T' i "M". Porównywane słowa, stanowiące znaki towarowe mają identyczną początkową sylabę "PRO-", zakończone są identyczną dobrze słyszalną końcówką ,,-AX". Zatem, jeżeli przeciętny odbiorca skupia uwagę na elementach przewodnich oznaczeń i pomija te elementy, które nie mają istotnego znaczenia, to znaki towarowe, w których za wspomnianym wyjątkiem, użyto tych samych liter, w tej samej kolejności ponadto akcent pada na identyczną sylabę, należy uznać za bardzo podobne. W ocenie organu wynika z powyższego, że występujące różnice w ocenianych słowach, stanowiących znaki towarowe niwelowane są przez elementy identyczne.

Urząd Patentowy RP stanął zatem na stanowisku, że przeciwstawione oznaczenia są podobne w płaszczyźnie wizualnej i fonetycznej.

Powołując stanowisko doktryny wskazał, że "do przyjęcia podobieństwa dwóch oznaczeń wystarcza w zasadzie ich zbieżność na jednej z (...) płaszczyzn" , a w niniejszej sprawie wykazano podobieństwo ocenianych znaków w dwóch płaszczyznach.

Oceniając ryzyko wprowadzenia w błąd, Urząd Patentowy RP stwierdził, że ryzyko to istnieje w zakresie towarów co do których uznano podobieństwo lub identyczność. Jakkolwiek w odniesieniu do większości tych towarów, stopień uwagi odbiorców jest wyższy niż przeciętnie, to jednak stopień podobieństwa znaków i towarów jest na tyle wysoki, że ryzyko ma charakter rzeczywisty, w szczególności w odniesieniu do końcowych odbiorców. Mając zaś na uwadze, że znaki towarowe PROTEMAX i PROMETAX przeznaczone są w klasie 5 do oznaczania towarów w części podobnych (produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze i wyroby medyczne do celów leczniczych oraz produkty weterynaryjne) nie sposób przy obecności towarów tak oznaczanych, wyeliminować ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd. Ryzyko to, zdaniem organu, jest duże także z tego powodu, że znaki te są dla polskiego odbiorcy fantazyjne, mają obce brzmienie, przez co możliwość ich zniekształcenia jest większa. Urząd Patentowy RP stwierdził także, iż tak duże podobieństwo wyrazów PROTEMAX i PROMETAX nie jest neutralizowane szczegółowymi elementami fonetycznymi oraz graficznym zapisem słów. Podkreślił, że porównywane oznaczenia zostały objęte ochroną jako znaki słowne i jedynie w takiej postaci zostały ocenione w niniejszym postępowaniu, tym samym sposób stosowania tych znaków nie ma znaczenia dla prawidłowej oceny podobieństwa słownych znaków towarowych chronionych prawem wyłącznym [...] (spornym) i [...] [...] (wcześniejszym).

Skargę na opisaną wyżej decyzję Urzędu Patentowego RP wywiódł N. w części oddalającej sprzeciw wobec decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy PROTEMAX nr [...] w zakresie następujących towarów: "witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie wzmacniające organizm, suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze, produkty biobójcze, produkty biologiczne do celów leczniczych, szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych, środki sanitarne do celów medycznych".

Zakresem skargi nie objęto zatem "materiałów do leczenia zębów", które objęte były sprzeciwem.

W/w decyzji w zakreślonej części zarzucił:

1. naruszenie art. 255 ust. 4 p.w.p., poprzez naruszenie prawa wynikające z rozstrzygnięcia sprawy poza granicami wniosku,

2. naruszenie art. 132 ust 2 pkt 2 p.w.p., poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie mające wpływ na wynik sprawy,

3. naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy poprzez naruszenie art. 7 i 77 § 1 k.p.a. polegające na braku wyczerpującego zbadania sprawy, pominięciu szeregu istotnych okoliczności mających wpływ na rozstrzygnięcie decyzji, a także naruszenie art. 107 § 3 k.p.a. polegające na braku prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji, co miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Skarżący żądał uchylenia decyzji, przekazanie sprawy w zakreślonym skargą zakresie do ponownego rozpoznania, a także zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania.

W obszernym uzasadnieniu skarżący podnosił między innymi, że organ w sposób prawidłowy ocenił podobieństwo spornego oznaczenia PROTEMAX do oznaczenia będącego przedmiotem wcześniejszych praw ochronnych skarżącego tj. PROMETAX nr [...]. Prawidłowo też w ocenie skarżącego Urząd Patentowy RP przyjął , że podobieństwo to powoduje, iż zachodzi ryzyko pomylenia przez przeciętnych odbiorców towarów z klasy 5, nimi oznaczonych.

Skarżący zaznaczył, że dokonując natomiast analizy porównawczej produktów sygnowanych przez sporne znaki, organ objął porównaniem towary takie jak mineralne dodatki do żywności, żywność dla niemowląt, plastry, materiały opatrunkowe, środki sanitarne do celów medycznych, środki odkażające, środki do zwalczania robactwa, fungicydy, herbicydy, produkty chemiczne przeznaczone dla nauk medycznych, preparaty diagnostyczne do celów medycznych, podczas gdy towary te nie zostały objęte zakresem sprzeciwu wniesionego w komentowanej sprawie.

Powołując art. 255 ust. 4 p.w.p. skarżący wskazywał, że to wnioskodawca określa zakres wniosku, a więc wskazuje przedmiot swojego żądania, zaś zakres ten jest dla Urzędu wiążący.

Podnosił, że sprzeciw wobec decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy PROTEMAX nr [...] nie dotyczył wszystkich produktów z klasy 5 zawartej w specyfikacji spornego oznaczenia, ale wyłącznie następujących towarów: produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze, witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie wzmacniające organizm, suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze, produkty biobójcze, produkty biologiczne do celów leczniczych, szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych, wyroby medyczne do celów leczniczych, materiały do leczenia zębów, środki sanitarne do celów medycznych, produkty weterynaryjne.

Produkty takie jak mineralne dodatki do żywności, żywność dla niemowląt, plastry, materiały opatrunkowe, środki sanitarne do celów medycznych, środki odkażające, środki do zwalczania robactwa, fungicydy, herbicydy, produkty chemiczne przeznaczone dla nauk medycznych, preparaty diagnostyczne do celów medycznych, nie zostały wskazane w opozycji jako podobne.

W związku z powyższym, w ocenie skarżącego, organ dokonując porównania towarów sygnowanych przez oznaczenie skarżącego ze wszystkimi towarami zawartymi w klasie 5 specyfikacji spornego znaku przekroczył granice sprzeciwu, który w niniejszej sprawie pełni funkcję wniosku wszczynającego postępowanie sporne.

Skarżący podzielił pogląd organu, iż produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze, wyroby medyczne do celów leczniczych, produkty weterynaryjne są towarami podobnymi w stosunku do preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego, do oznaczania których przeznaczony został wspólnotowy znak towarowy PROMETAX nr [...].

Zakwestionował natomiast ustalenia Urzędu Patentowego RP dotyczące pozostałych towarów objętych sprzeciwem za wyjątkiem materiałów do leczenia zębów.

Skarżący wywodził, że stanowisko organu wskazujące, iż witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie wzmacniające organizm, suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze nie należą do grupy farmaceutyków czy leków i są towarami innego rodzaju, o innym przeznaczeniu, które ze sobą nie konkurują ani też nie uzupełniają się jest zbyt lakoniczne, nie znajduje rzetelnego odzwierciedlenia w stanie faktycznym i wydaje się być wyłącznie subiektywną oceną organu bez poparcia w obiektywnych źródłach.

Zarówno bowiem w/w witaminy oraz wszystkie pozostałe produkty, do których dodano jednoznaczne określenia typu "do celów leczniczych"/"wspomagające leczenie"/"lecznicze" mają wyłącznie jeden cel - leczenie. W ocenie skarżącego bezzasadnym zatem wydaje się być stwierdzenie Urzędu, iż nie są to leki lub nawet, iż są to towary innego rodzaju i o innym przeznaczeniu. W ocenie Skarżącego przeznaczenie i rodzaj powyższych produktów zostały określone w sposób jasny, wynikający literalnie z brzmienia specyfikacji w klasie 5 - są to produkty do leczenia.

Co więcej, nie jest wykluczone, że powyższe towary - jako produkty do leczenia, lecznicze, do celów leczniczych, wspomagające leczenie - mogą być stosowane m.in. do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego, w żadnym bowiem z powyższych przypadków tego rodzaju działanie terapeutyczne nie zostało wykluczone. W takim przypadku można mówić o jeszcze bliższym podobieństwie.

Powołując się na orzecznictwo tutejszego Sądu wywodził, że nie tylko suplementy diety - które zostały objęte zakresem sprzeciwu w niniejszej sprawie - ale również inne produkty zawarte w klasie 5 spornego znaku i objęte sprzeciwem a określone jako mające charakter leczniczy winny zostać uznane za podobne do preparatów farmaceutycznych - w tym do tych które przeznaczono do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego. Podnosił, że równoległe stosowanie porównywanych produktów, analogiczne postacie pod jakimi mogą występować, podobna dostępność oraz możliwość pochodzenia od tego samego producenta są wystarczającymi cechami wspólnymi by w świetle art. 132 ust. 2 pkt 2 pwp uznać je za podobne.

Skarżący zauważał też, iż rozumowanie UP RP wskazujące na brak podobieństwa preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego oraz produktów takich jak: "witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie wzmacniające organizm, suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze" świadczy o przyjęciu przez organ w omawianym zakresie zawężonej wykładni pojęcia "towary podobne" o którym mowa w art. 132 ust 2 pkt 2 p.w.p., bowiem w ocenie kolegium jedynie formuła zawierania się jednych towarów w drugich wypełnia kryteria ich podobieństwa. Skarżący nie zgodził się, że brak tak określonej współzależności czyli identyczności towarów wyklucza możliwość uznania towarów za podobne.

Wskazywał, że przy ocenie podobieństwa towarów i usług należy mieć na uwadze wszystkie istotne czynniki, które charakteryzują wzajemny stosunek tych towarów i usług. Czynniki te obejmują między innymi charakter towarów, ich przeznaczenie, sposób użytkowania, jak również to czy konkurują ze sobą, czy też wzajemnie się uzupełniają.

Skarżący zarzucał również, iż ustalenia organu, że produkty biobójcze oraz produkty biologiczne do celów leczniczych, ale również środki sanitarne do celów medycznych należy uznać także za niepodobne z uwagi na fakt, iż mają one odmienny charakter, skład, przeznaczenie i zastosowanie, nie zostały poparte merytorycznym uzasadnieniem lub wskazaniem przesłanek, na których Urząd oparł tezę o braku podobieństwa powyższych towarów, a które w świetle obowiązujących przepisów prawa - w tym k.p.a. - organ wydający decyzję ma obowiązek wskazać.

Analogicznie organ wypowiedział się w odniesieniu do produktów takich jak szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych, przy czym w tym przypadku Urząd dodał również, iż brak podobieństwa wynika z odmiennego kręgu odbiorców niż w przypadku produktów sygnowanych przeciwstawionym przez Skarżącego znakiem. Organ jednakże nie wyjaśnił co należy rozumieć przez odmienny krąg odbiorców i czym różnią się odbiorcy m.in. szczepionek lub np. produktów biotechnologicznych do celów leczniczych od odbiorców, dla których adresowane są preparaty farmaceutyczne do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego.

W ocenie skarżącego z powyższym stanowiskiem nie sposób się zgodzić z uwagi na fakt, iż lakoniczność przedstawionych twierdzeń świadczy o naruszeniu przez organ przepisów k.p.a., które obligują go do wnikliwego rozpoznania sprawy oraz przedstawienia takiego uzasadnienia swojego rozstrzygnięcia które pozwoliłoby stronom zapoznać się z motywami, jakimi kierował się przy dokonywaniu danej oceny.

Podnosił, że nie znajduje w skarżonej decyzji rzetelnego merytorycznego uzasadnienia wyjaśniającego jednoznacznie i w sposób obiektywny motywację organu.

Zdaniem skarżącego ze stwierdzeń: "produkty różne rodzajowo", "odmienny krąg odbiorców" czy "inne przeznaczenie" trudno wywieść co organ miał na myśli. Podnosił, że Urząd winien zdefiniować w/w kategorie i wyjaśnić na czym polegają rzekome różnice.

Skarżący dodawał też, że organ w spornej decyzji posłużył się twierdzeniami, które w jego ocenie bez fachowej wiedzy są nie tylko zbyt daleko idące, ale mogą wręcz pozostawać błędne. Mianowicie, Urząd w stosunku do przeważającej części produktów, które uznał za niepodobne zastosował pojęcie "odmiennego składu". W ocenie skarżącego, po pierwsze, ani organ ani strony postępowania nie dysponują wystarczającą wiedzą by w sposób obiektywny i zgodny ze stanem faktycznym ocenić skład chemiczny porównywanych produktów. Ponadto, organ nie wskazał w jaki sposób i w oparciu o jakie okoliczności wywiódł wniosek o odmiennym składzie spornych produktów.

Dodatkowo skarżący przywoływał orzeczenia sądów wspólnotowych, w których potwierdzono istnienie podobieństwa pomiędzy konkretnie określonym produktem farmaceutycznym, a grupą produktów zdefiniowanych w sposób szerszy lub np. grupą suplementów diety.

Skarżący wyrażał przekonanie, iż w stanie faktycznym niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż zrealizowana została przesłanka podobieństwa odnośnie spornych produktów.

Zauważał także, iż ustalenia odnośnie braku podobieństwa towarów w omawianym zakresie dokonane zostały w sposób pozbawiony wnikliwości i wszechstronnego zbadania sprawy, a także są sprzeczne z wcześniejszymi ustaleniami organu w zakresie stwierdzenia identyczności m.in. w stosunku do produktów farmaceutycznych, produktów leczniczych, wyrobów medycznych do celów leczniczych.

Zestawiając bowiem powyższe towary uznane za identyczne z produktami, które organ uznał za niepodobne trudno nie dostrzec licznych podobieństw pomiędzy tymi dwoma grupami towarów, które to podobieństwa, w ocenie skarżącego opierają się na takich przesłankach jak:

> tożsamy charakter towarów (wszystkie produkty o charakterze specjalistycznym - leczniczym lub medycznym);

> tożsame przeznaczenie (wszystkie produkty służące do leczenia, celów leczniczych, medycznych lub do wspomagania leczenia);

> tożsamy krąg odbiorców (osoby zajmujące się leczeniem od strony profesjonalnej bądź pacjenci);

> tożsame metody dystrybucji, wynikające z tożsamości charakteru i przeznaczenia towarów.

Powyższe zdaniem skarżącego, pozwala stwierdzić, że są to towary należące do tej samej lub podobnej kategorii towarów, stąd organ nie miał żadnych podstaw do uznania, że towary będące przedmiotem niniejszej skargi są niepodobne do preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego.

Co więcej, w ocenie Skarżącego produkty uznane przez Urząd za niepodobne, w przeważającej większości zawierają się w ogólniejszych stwierdzeniach "produktów farmaceutycznych, produktów leczniczych" lub też "wyrobów medycznych do celów leczniczych", które jako pewne kategorie zbiorcze uznane zostały przez organ za tożsame z preparatami farmaceutycznymi do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego. Tym bardziej więc, za błędną należy uznać ocenę podobieństwa spornych produktów, w której organ za podobne uznał towary sformułowane w sposób pewnych makrodefinicji, które jako szerokie ujęcie produktów zawartych w klasie 5 mogą obejmować swoim zakresem m.in. towary sygnowane przeciwstawionym w niniejszej sprawie znakiem wspólnotowym, zaś z drugiej strony odmówił przyznania podobieństwa w stosunku do produktów, które w tym zakresie także powinny być ujęte.

Ostatecznie skarżący podnosił, że skarżona decyzja prowadzi do przypadku, w którym produkty określone jako szersza kategoria - produkty farmaceutyczne, produkty lecznicze, wyroby medyczne do celów leczniczych, produkty weterynaryjne - obejmujące swoim zakresem preparaty farmaceutyczne do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego uznane zostały za podobne, natomiast, towarom, które do tego zakresu także należą i mogą być w nim umieszczone obok preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń centralnego układu nerwowego, podobieństwa odmówiono.

Podkreślał, iż w zakresie omawianych towarów objętych zarzutami skargi organ dokonał wadliwych ustaleń faktycznych odmawiając im przymiotu towarów identycznych lub podobnych w stosunku do towarów objętych wykazem znaku wcześniejszego. Działanie to było, w ocenie skarżącego wynikiem przyjęcia zawężonej wykładni pojęcia identyczności i podobieństwa towarów, a także wynikiem wadliwego i nie wyczerpującego przeprowadzenia postępowania w tym zakresie. W konsekwencji wadliwych ustaleń odnośnie omawianych towarów organ naruszył art. 132 ust 2 pkt 2 p.w.p. odmawiając jego zastosowania.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wniósł o jej oddalenie.

Uczestnik postępowania A.S. – uprawniona do spornego znaku towarowego w piśmie procesowym z dnia [...] lutego 2013 r. wniosła o oddalenie skargi popierając stanowisko Urzędu Patentowego RP wyrażone w zaskarżonej decyzji.

W piśmie procesowym z dnia [...] marca 2013 r. pełnomocnik strony skarżącej przedstawił dalsze argumenty na poparcie swego stanowiska w sprawie, jednocześnie polemizujące stanowiskiem uprawnionej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym ta kontrola stosownie do § 2 powołanego artykułu sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Sąd w ramach swojej właściwości dokonuje zatem kontroli aktów z zakresu administracji publicznej z punktu widzenia ich zgodności z prawem materialnymi jak i prawem procesowym.

Sąd rozstrzyga przy tym w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zw. dalej p.p.s.a. – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Stosownie do powołanych wyżej przepisów Sąd nie bada zaskarżonej decyzji pod względem jej celowości czy słuszności.

Badając skargę wg powyższych kryteriów Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. Zaskarżona decyzja narusza bowiem przepisy prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co w świetle art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. skutkuje jej uchyleniem w zaskarżonej części.

Zdaniem Sądu należy na wstępie stanowczo podkreślić, iż Urząd Patentowy RP wydając zaskarżoną decyzję związany był rygorami procedury administracyjnej, określającej jego obowiązki w zakresie sposobu przeprowadzenia postępowania, a następnie końcowego rozstrzygnięcia sprawy (vide: art. 256 ust. 1 p.w.p.).

Związanie rygorami procedury administracyjnej oznacza, że Urząd Patentowy RP jest obowiązany m.in. do przestrzegania zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art. 8 k.p.a.). Z zasady wyrażonej w art. 8 k.p.a. wynika przede wszystkim wymóg praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia postępowania i rozstrzygnięcia sprawy przez organ administracji publicznej, co jest zasadniczą treścią zasady praworządności. Tylko postępowanie odpowiadające takim wymogom i decyzje wydane w wyniku postępowania tak ukształtowanego mogą wzbudzać zaufanie obywateli do organów administracji publicznej, nawet wtedy, gdy decyzje administracyjne nie uwzględniają ich żądań. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 7 grudnia 1984 r., sygn. akt III SA 729/84, ONSA 1984, nr 2, poz. 117, podkreślił, że w celu realizacji tej zasady konieczne jest przede wszystkim ścisłe przestrzeganie prawa, zwłaszcza w zakresie dokładnego wyjaśnienia okoliczności sprawy, konkretnego ustosunkowania się do żądań i twierdzeń stron oraz uwzględnienia w decyzji zarówno interesu społecznego, jak i słusznego interesu obywateli, przy założeniu, że wszyscy obywatele są równi wobec prawa. Organ administracji jest ponadto obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i ocenić cały materiał dowodowy (art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a.) oraz uzasadnić swoje rozstrzygnięcie według wymagań określonych w przepisie art. 107 § 3 k.p.a. Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie Urząd Patentowy RP dopuścił się naruszenia przepisów postępowania, a w szczególności art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a., a przede wszystkim art. 107 § 3 k.p.a. - poprzez niewyjaśnianie wszystkich okoliczności istotnych dla prawidłowego i pełnego rozstrzygnięcia sprawy. Pamiętać przy tym należy, iż w kompetencjach Sądu administracyjnego nie leży czynienie jakichkolwiek ustaleń, czy też uzupełnianie uzasadnienia zaskarżonej decyzji własną oceną przedmiotu sprawy.

Przenosząc powyższe rozważenia na grunt niniejszej sprawy Sąd stwierdził, co następuje:

Zgodnie z art. 246 ust. 1 p.w.p. każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzielenie patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji w ciągu 6 miesięcy od opublikowania w "Wiadomościach Urzędu Patentowego" informacji o udzieleniu prawa.

Zgodnie z art. 132 ust. 2 pkt. 2 p.w.p. nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym.

Art. 132 ust. 2 pkt 2 posługuje się pojęciem "towarów identycznych lub podobnych". Podobieństwo towarów nie jest więc tożsame z ich identycznością. Podobieństwo występuje w przypadku towarów tego samego rodzaju, o podobnym przeznaczeniu oraz warunkach zbytu. Wskazana norma gwarantuje uprawnionemu z rejestracji, że nie tylko żaden identyczny, ale również podobny w sposób mylący, czyli prowadzący do ryzyka skojarzenia znak, nie uzyska ochrony.

W świetle zacytowanego wyżej przepisu niedopuszczalna jest zatem rejestracja znaku towarowego, gdyby w jej wyniku powstało prawo, którego zakres pokrywałby się chociaż częściowo z zakresem prawa z rejestracji z wcześniejszym pierwszeństwem. O tym, czy w konkretnym przypadku mogłoby dojść do kolizji praw z rejestracji, czy obydwa znaki towarowe są podobne, rozstrzyga się na podstawie kryterium niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów. Niebezpieczeństwo to polega na możliwości błędnego, nie odpowiadającego rzeczywistości, przypisania przez przeciętnego odbiorcę uprawnionemu z rejestracji danego towaru ze względu na nałożony na niego znak.

Niewątpliwie należy przyjąć, że we wszystkich sprawach, w których powstaje problem podobieństwa znaków towarowych, jest on wypadkową dwóch - ściśle ze sobą powiązanych - elementów: po pierwsze - podobieństwa oznaczeń, a po drugie podobieństwa (jednorodzajowości) towarów, dla których znaki są zgłaszane, zarejestrowane lub używane. Oba te czynniki wyznaczają zakres ochrony znaku towarowego.

Problem podobieństwa towarów stanowi kwestię wstępną rozstrzyganą przed badaniem podobieństwa oznaczeń.

Organ prawidłowo w pierwszej kolejności badał zatem podobieństwo towarów do oznaczenia, których zostały przeznaczone przeciwstawione oznaczenia.

Jednak zdaniem Sądu uzasadnienie decyzji w zakresie oddalenia sprzeciwu narusza art. 7, 77, a przede wszystkim 107 § 3 k.p.a.

Urząd Patentowy RP w przedmiotowej decyzji w zaskarżonej części oddalił sprzeciw w zakresie towarów sklasyfikowanych w klasie 5 tj.: witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie (wzmacniające organizm), suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze, produkty biobójcze, produkty biologiczne do celów leczniczych, szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych, materiały do leczenia zębów, środki sanitarne do celów medycznych.

Przyjmując brak podobieństwa towarów do oznaczenia, których zostały przeznaczone przeciwstawione znaki w zakresie w jakim sprzeciw został oddalony, organ wskazał jedynie, że witaminy, mikroelementy do celów leczniczych, mineralne dodatki do żywności, mineralne wody do celów leczniczych, preparaty wspomagające leczenie (wzmacniające organizm), suplementy diety do celów leczniczych, dietetyczne środki spożywcze do celów leczniczych, substancje dietetyczne do celów leczniczych, preparaty ziołowe do celów leczniczych, zioła lecznicze, napary lecznicze, herbatki lecznicze nie należą do grupy farmaceutyków czy leków i są towarami innego rodzaju, o innym przeznaczeniu, które nie konkurują ze sobą ani też się nie uzupełniają.

W ocenie Sądu, Urząd Patentowy RP nie uzasadnił należycie przyjętego stanowiska. Organ nie wskazał dlaczego uznał, że preparaty, które określono jako przeznaczone "do celów leczniczych" nie należą do grupy farmaceutyków czy leków i są towarami innego rodzaju. Wskazując, że są to towary o innym przeznaczeniu organ nie wskazał jakie przeznaczenie tych towarów przyjmuje. Nie uzasadnił też w żaden sposób przyjętego braku konkurencyjności i komplementarności wskazanych towarów.

Z kolei produkty biobójcze organ uznał za niepodobne do preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, ponieważ są to różne rodzajowo produkty o odmiennym składzie, przeznaczeniu i zastosowaniu.

Również w tym przypadku, w ocenie Sądu, w decyzji Urzędu zabrakło należytego uzasadnienia przyjętych tez. Organ wskazując na odmienny skład przeznaczenie i zastosowanie wskazanych towarów nie wskazał jaki skład ma na myśli, zarówno co do towarów znaku przeciwstawionego jak i spornego. Podobnie co do kryteriów przeznaczenia i zastosowania. Organ nie wskazał przy tym co odróżnia te dwa wskazywane kryteria.

Produkty biologiczne do celów leczniczych w ocenie Urzędu Patentowego RP odnoszą się wprost do rodzaju produktów naturalnych, a więc są to produkty o odmiennym składzie niż preparaty farmaceutyczne do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. W tym przypadku w uzasadnieniu Urzędu Patentowego RP nie wskazano jaki skład uznano za charakterystyczny dla preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, a jaki dla produktów biologiczne do celów leczniczych i dlaczego składy te są w ocenie organu kryterium ewidentnie odróżniającym wskazane grupy towarów.

Kolejne towary takie jak szczepionki, surowice, produkty krwiopochodne do celów leczniczych, produkty biotechnologiczne do celów leczniczych w ocenie Urzędu Patentowego RP nie mogą być uznać za podobne do towarów chronionych znakiem, na który powołał się sprzeciwiający, ponieważ różnią się składem i zastosowaniem, mają także odmienny krąg odbiorców względem przeciwstawionych im towarów.

Również w tym przypadku zdaniem Sądu w uzasadnieniu decyzji zabrakło wskazania jaki skład uznano za charakterystyczny dla preparatów farmaceutycznych do leczenia zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, a jaki dla szczepionek, surowic, produktów krwiopochodnych do celów leczniczych, produktów biotechnologicznych do celów leczniczych i dlaczego składy te są kryterium odróżniającym wskazane grupy towarów. Nie wskazano też jakie zastosowanie organ ma na myśli przyjmując je jako kryterium odróżniające, a także jaki odmienny krąg odbiorców organ przyjmuje dla poszczególnych przeciwstawionych towarów.

Uzasadnione jest zdaniem organu także uznanie za niepodobne środków sanitarnych do celów medycznych przy uwzględnieniu, iż są to towary o całkowicie odmiennym charakterze, składzie, przeznaczeniu i zastosowaniu.

W ocenie Sądu również w tym przypadku w rozważaniach organu zabrakło wskazania jaki charakter, skład, przeznaczenie i zastosowanie przyjmuje za charakterystyczne dla przeciwstawionych towarów. W jaki sposób odróżnia kryteria przeznaczenia i zastosowania.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedstawione uzasadnienie nie jest wystarczające dla przyjęcia braku podobieństwa ocenianych towarów. Brak szerszej argumentacji, co do przyjętej tożsamości towarów sprawia, że decyzja w tym zakresie nie poddaje się kontroli Sądu.

Pamiętać należy, że uzasadnienie (faktyczne i prawne) stanowi integralną część decyzji. A zatem ocenie Sądu nie podlega jedynie jej osnowa, ale decyzja jako całość, łącznie z uzasadnieniem. Tym samym, więc uzasadnienie, którego treść nie pozwala na poznanie motywów, którymi organ kierował się przy załatwianiu sprawy skutkuje wadliwością uzasadniającą uchylenie decyzji z tego powodu, że nie poddaje się kontroli i ocena jej legalności nie jest możliwa (por. wyrok NSA z 28 października 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1651/96; wyrok NSA z 14 grudnia 1998 r., sygn. akt II SA 1756/99). Z uzasadnienia decyzji powinno wynikać, że organ dokonał dokładnej analizy faktów oraz twierdzeń strony i w sposób jasny oraz zrozumiały wyjaśnił przesłanki jakimi kierował się przy wydawaniu rozstrzygnięcia.

W rozpoznawanej sprawie decyzja Urzędu Patentowego RP nie spełnia omówionych wyżej kryteriów. Przesłanki podjętego rozstrzygnięcia nie zostały w sposób dostateczny zindywidualizowane, a zatem Sąd nie miał możliwości zbadania, czy ocena dokonana przez organ jest prawidłowa.

Stwierdzeniem o braku podobieństwa Urząd Patentowy RP objął również: żywność dla niemowląt, plastry, materiały opatrunkowe, środki odkażające środki do zwalczania robactwa, fungicydy, herbicydy, produkty chemiczne przeznaczone dla nauk medycznych, preparaty diagnostyczne do celów medycznych.

Towary te wymienione są w wykazie towarów w decyzji o udzieleniu spornego prawa ochronnego (klasa 05), jednak nie były objęte sprzeciwem.

Zgodnie z art. 255 ust. 4 p.w.p. Urząd Patentowy rozstrzyga sprawę w trybie postępowania spornego w granicach wniosku i jest związany podstawą prawną wskazaną przez wnioskodawcę.

W wyroku z dnia 20 lipca 2011 r. (sygn. akt II GSK 647/10 ) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że "związanie UP granicami wniosku oznacza jedynie, że organ nie może wykroczyć poza zakres żądania określonego we wniosku".

Wobec powyższego za zasadny należy uznać podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 255 ust. 4 p.w.p. przez rozstrzygnięcie sprawy w zakresie wskazanych towarów poza granicami wniosku.

Stwierdzone, wyżej omówione, uchybienia organu w sprawie uzasadniają zarzut naruszenia przez organ przepisów postępowania, zwłaszcza art. 7, 77 § 1 i 107 § 3 k.p.a., w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ dokona zatem ponownie oceny podobieństwa towarów w zaskarżonym zakresie i odpowiednio do poczynionych ustaleń ewentualnie oceni ryzyko konfuzji, a także uzasadni swoje stanowisko stosownie do wymogów art. 107 § 3 k.p.a.

Zaznaczyć także należy, że sprzeciw skarżącego został oddalony także w zakresie towarów z klasy 5 - materiałów do leczenia zębów, które były objęte sprzeciwem. Towary te nie zostały jednak objęte zakresem zaskarżenia w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, co na rozprawie zostało potwierdzone przez pełnomocnika strony skarżącej.

Wobec niezaskarżenia przedmiotowego rozstrzygnięcia Urzędu Patentowego RP w tym zakresie wskazana grupa towarów została wyłączona z zakresu orzekania Sądu (pkt 1 wyroku).

Z tych wszystkich względów Sąd, na podstawie przepisów art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, art. 152 i art. 200 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.