• II OZ 716/14 - Postanowie...
  28.03.2024

II OZ 716/14

Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-07-22

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Paweł Miładowski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 22 lipca 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 5 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 422/13 o odrzuceniu zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w sprawie ze skargi A. G. na uchwałę Rady Powiatu w B. z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały [...] Rady Powiatu w B. z dnia 27 kwietnia 2012 r. w sprawie określania zadań oraz podziału środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przypadających według algorytmu w 2012 r. na realizację zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych w Powiecie B. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i oddalić zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 422/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił zażalenie A. G. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniem z dnia 28 stycznia 2014 r., doręczonym w dniu 6 lutego 2014 r., skarżący A. G. został wezwany do usunięcia braków formalnych zażalenia złożonego na zarządzenie z dnia 8 stycznia 2014 r. wzywające go do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie z dnia 17 grudnia 2013 r., poprzez złożenie 1 egzemplarza zażalenia poświadczonego za zgodność z oryginałem, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia.

Sąd I instancji, powołując się na treść art. 178 i art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", stwierdził, że ponieważ w zakreślonym terminie skarżący nie uzupełnił braku zażalenia na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. należało je odrzucić.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł A. G., wskazując, że złożenie oświadczenia w zakresie sytuacji finansowej byłoby fikcją, która miałaby tylko uzasadniać odmowę udzielenia prawa pomocy. W zażaleniu skarżący polemizuje także w zakresie zasadności wyodrębnienia przez Sąd I instancji z jednej skargi kilkudziesięciu skarg. Zdaniem skarżącego, przyjęcie i rozdzielenie złożonej skargi odbyło się przez Sąd I instancji z rażącym naruszeniem prawa, co musi skutkować nieważnością zaskarżonego postanowienia. Ponadto, w głównej mierze treść zażalenia stanowi polemikę w zakresie wygaśnięcia mandatu radnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

W pierwszej kolejności wskazania wymaga, że wbrew twierdzeniom Sądu I instancji niewykonanie wezwania do nadesłania 1 odpisu zażalenia na zarządzenie o wezwaniu A. G. do uiszczenia wpisu od zażalenia nie stanowiło wystarczającej podstawy do odrzucenia zażalenia z tej przyczyny, że nie można było uznać takiego braku jako braku formalnego, który uniemożliwiał Sądowi nadanie dalszego biegu zażaleniu. Zaskarżenie zażaleniem zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu powoduje bowiem wszczęcie postępowania wpadkowego, które toczy się z udziałem osoby, do której takie wezwanie zostało skierowane. Wynika to z tego, że obowiązki wynikające z zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu dotyczą osoby wskazanej w takim zarządzeniu, które to zarządzenie doręcza się wyłącznie takiej osobie.

Z tego względu należało uchylić zaskarżone postanowienie, jako wydane z naruszeniem art. 178 p.p.s.a.

Powyższe uchybienie nie ma jednak wpływu na możliwość oceny legalności zaskarżonego na obecnym etapie postępowania zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie tegoż Sądu z dnia 17 grudnia 2013 r. w oparciu o art. 188 w związku z art. 197 § 2, art. 220 i art. 227 p.p.s.a. oraz § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

Powyższa ocena wynika z tego, że skuteczne złożenie zażalenia na postanowienie z dnia 17 grudnia 2013 r. wymagało zgodnie z art. 219 § 1 w związku z art. 220 § 1 p.p.s.a. uiszczenia należnej opłaty sądowej, z tej przyczyny, że w stosunku do tego postanowienia nie zachodziły wyłączenia, o jakich mowa w art. 227 § 2 i art. 220 § 4 p.p.s.a. Jest to konsekwencja tego, że postanowienie z dnia 17 grudnia 2013 r. nie jest postanowieniem w przedmiocie kosztów sądowych, do których zalicza się też opłaty sądowe (art. 211 p.p.s.a.). Postanowienie to dotyczy bowiem zażalenia na zarządzenie z dnia 3 grudnia 2013 r., którym Sąd ponownie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, co w istocie stanowiło wezwanie do wykonania prawomocnego już zarządzenia z dnia 17 czerwca 2013 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.

Na uwagę zasługuje, że zarządzenie z dnia 3 grudnia 2013 r., będące w istocie zarządzeniem wzywającym do wykonania obowiązku określonego w innym zarządzeniu, tj. z dnia 17 czerwca 2013 r., nie zostało wymienione w powyższych przepisach p.p.s.a. jako podlegające zaskarżeniu. Tego rodzaju zarządzenie nie mieści się bowiem w kategorii zarządzeń, o których mowa w art. 220 § 1 p.p.s.a., nie jest więc zaskarżalne na podstawie art. 227 p.p.s.a. (por. postanowienia NSA z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt II OZ 433/09; z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. akt II FZ 714/10). A zatem w sytuacji gdy przedmiotem postanowienia z dnia 17 grudnia 2013 r. wydanego na podstawie art. 178 w związku z art. 192 § 2 p.p.s.a. jest w istocie tylko w kwestia niedopuszczalności środka odwoławczego, a nie rozstrzygające wprost w obrębie innych zagadnień procesowych (w tym kosztów sądowych), to przedmiot rozstrzygnięcia omawianego postanowienia, uwzględniając też wskazaną w uzasadnieniu tego postanowienia przyczynę jego powzięcia ("prawomocność rozstrzygnięcia w kwestii wpisu sądowego od skargi"), nie upoważnia do zwolnienia od kosztów sądowych zażalenia na to postanowienie w ramach art. 227 § 2 p.p.s.a., ani też na podstawie art. 220 § 4 p.p.s.a., który należy odczytywać w zestawieniu z § 3 tego przepisu (por. postanowienie NSA z dnia 29 lipca 2008 r., sygn. akt II GZ 157/08).

Gdyby postanowieniem z dnia 17 grudnia 2013 r. odrzucono zażalenie z powodu jego nieopłacenia to wtedy byłoby ono wolne od wpisu sądowego na mocy art. 220 § 4 p.p.s.a. (por. postanowienia NSA: z dnia 28 lutego 2005 r., sygn. akt OZ 1630/04; z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FZ 51/08). Strona wnosząca zażalenie powinna mieć na względzie wzajemną relację § 3 i § 4 art. 220 p.p.s.a. Wynika z niej, że warunkiem zwolnienia od obowiązku uiszczenia kolejnej opłaty jest uprzednie wezwanie strony do uiszczenia należnego wpisu, a następnie odrzucenie środka prawnego wymienionego w art. 220 § 3 p.p.s.a. z powodu nieuzupełnienia tego braku.

Taka sytuacja w niniejszej sprawie jednak nie wystąpiła, o czym wyżej była mowa.

Niewątpliwie zatem postanowienie z dnia 17 grudnia 2013 r. o odrzuceniu zażalenia na zarządzenie z dnia 3 grudnia 2013 r. takiego charakteru nie miało – związane bowiem było ze stwierdzeniem niedopuszczalności zażalenie na zarządzenie, a nie z nieopłaceniem zażalenia na takie zarządzenie.

Dlatego należało uznać, że zarządzeniem z dnia 8 stycznia 2014 r. zasadnie wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie z dnia 17 grudnia 2013 r. w kwocie 100 zł. Wysokość tego wpisu znajduje swoje umocowanie w przywołanym w treści zaskarżonego zarządzenia przepisie § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W tym miejscu wskazania wymaga, że Sąd I instancji na kolejnych etapach postępowania powinien wziąć pod uwagę skutki prawne jakie wynikają z doręczenia zaskarżonego zarządzenia, które odbyło się z pominięciem ustanowionego w sprawie profesjonalnego pełnomocnika. Okoliczność ta nie ma jednak bezpośrednio wpływu na legalność zarządzenia z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia.

Odnosząc się zaś do kwestii podniesionych w zażaleniu wskazania wymaga, że po pierwsze, kwestia "rozdzielenia skarg" była przedmiotem oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego w prawomocnym postanowieniu z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt II OZ 572/13. Naczelny Sąd Administracyjny w tym zakresie nie dopatrzył się żadnych uchybień Sądu I instancji, a ponadto przesądził, że zarządzenie z dnia 17 czerwca 2013 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi było prawidłowe. Zgodnie z art. 170 p.p.s.a. ocena ta jest wiążąca dla stron postępowania, jak i Sądów Administracyjnych. Oznacza to, że zarzutów nie można formułować na podstawach sprzecznych z oceną zawartą w prawomocnym orzeczeniu.

Po drugie, przywołane w zażaleniu okoliczności dotyczące wygaśnięcia mandatu radnego nie są związane z treścią zaskarżonego postanowienia. Skarżący powinien mieć na względzie, że zaskarżone zażaleniem postanowienie dotyczy wyłącznie kwestii wpadkowej jaką jest ocena tego czy Sąd I instancji zasadnie odrzucił zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II tegoż Sądu z dnia 8 stycznia 2014 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie z dnia 17 grudnia 2013 r. o odrzuceniu zażalenia na zarządzenie z dnia 3 grudnia 2013 r.

Po trzecie, odnośnie prawa pomocy postępowanie toczyło się w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego od skargi i zostało zakończone prawomocnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. akt II OZ 997/13, o oddaleniu zażalenia na postanowienie z dnia 15 października 2013 r. o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania. Wynik tego postępowania nie ma zatem wpływu na zasadność wezwania skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia. Ponadto kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy dotyczył wyłącznie zwolnienia od wpisu sądowego od skargi kasacyjnej, a nie od zażalenia.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i oddalił zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...