• II SA/Kr 781/13 - Wyrok W...
  28.03.2024

II SA/Kr 781/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-09-25

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Aldona Gąsecka-Duda /przewodniczący/
Krystyna Daniel
Waldemar Michaldo /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Waldemar Michaldo (spr.) Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2013 r. sprawy ze skargi A. S.A. z siedzibą w S. na uchwałę Rady Gminy w Jordanowie z dnia 17 lutego 2004 r., Nr XIV/90/2004 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. zasądza od Rady Gminy w Jordanowie na rzecz strony skarżącej A. S.A. z siedzibą w S. kwotę 557,00 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 17 lutego 2004 r. Rada Gminy Jordanów podjęła uchwałę nr XIV/90/2004 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec. Przedmiotowa uchwała została następnie zmieniona uchwałą Rady Gminy Jordanów Nr XVIII/124/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Osielec dla terenów oznaczonych symbolami TU i TPU.

[...] S.A.(obecnie....) - po uprzednim bezskutecznym wezwaniu Rady Gminy Jordanów do usunięcia naruszenia prawa - zaskarżyły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie uchwałę Rady Gminy Jordanów z dnia 17 lutego 2004 r. nr XIV/90/2004 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec – zwaną dalej także Planem. Strona skarżąca w wywiedzionej skardze wniosła o unieważnienie w całości przedmiotowego Planu. W uzasadnieniu skargi strona skarżąca przypomniała, iż pismem z dnia 11 stycznia 2013 r. wezwała Radę Gminy Jordanów do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie § 7 ust. 1, § 29 ust. 1 lit. f, § 27 oraz § 30 ust. 1 wyżej wskazanej uchwały. Skarżąca spółka podkreśliła, iż w ww. wezwaniu wskazała organowi planistycznemu na: istotne naruszenie prawa w zapisach przedmiotowej uchwały w zakresie: nieprawidłowego przyjęcia, że "obszar objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec znajduje się częściowo w terenie górniczym zamkniętego Kamieniołomu Osielec - albowiem błędne jest przyjęcie, że kopalnia kamienia jest/była nieczynna, podczas gdy jest/była czynnym zakładem górniczym (również w dacie podjęcia wyżej wymienionej uchwały); brak zapewnienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zapisów dla terenu górniczego; brak uchwały Rady Gminy o odstąpieniu od obowiązku sporządzenia planu dla terenu górniczego, w konsekwencji brak realizacji zasady, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu górniczego powinien zapewniać integrację wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego w celu wykonania uprawnień określonych w koncesji tj. zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych.

W dalszej części uzasadnienia skargi strona skarżąca wskazała, iż w odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia prawa, otrzymała pismo od organu z którego wynika, że plan miejscowy uchwalony uchwałą Rady Gminy Jordanów numer XIV/90/2004 z dnia 17 lutego 2004 r., został najpierw uchwalony przez Radę Gminy Jordanów uchwałą nr XXXIII/24l/2002 z dnia 9 października 2002 r., a następnie został on uchylony. Mimo jego uchylenia część graficzna i tekstowa planu pozostała bez zmian. Plan, po kolejnym zawiadomieniu został uchwalony uchwałą Rady Gminy Jordanów numer XIV/90/2004 z dnia 17 lutego 2004 r. Jak wyjaśnił organ "dlatego też w przedmiotowej uchwale zostało zapisane że obszar objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec, znajduje się częściowo w terenie górniczym zamkniętego kamieniołomu Osielec", gdyż wtedy gdy plan ten był tworzony (2002 r.) kopalnia kamienia była nieczynna. Jednocześnie z przedmiotowego stanowiska organu gminy nie wynika by miało dojść do naruszenia trybu dokonywania uzgodnienia zmiany planu.

Na uzasadnienie postawionego w skardze wniosku o stwierdzenie nieważności zaskarżonego Planu [...] S.A. podniosły, że zaskarżona uchwała narusza ich interes prawny, wynikający z koncesji z dnia 6 czerwca 2003r. SRV.KZ.7415/28/2003 dla złoża Osielec KD960 (kamienie drogowe i budowlane pod numerem: 10-6/2/90 ze zm.) Z uchwały wynika bowiem, że kamieniołom w Osielcu jest nieczynny. Zaś ze stanowiska organu zawartego w piśmie z dnia 11 lutego 2013 r. wynika, że uchwała z 2004 r. opiera się na części graficznej i tekstowej opracowanej w 2002 r. W dalszej części skargi strona skarżąca przypomniała, iż w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wskazała, iż to decyzją z dnia 6 czerwca 2003 r., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 kwietnia 2003 r. Wojewoda [...] udzielił [...] Sp. z o.o. koncesji na wydobywanie piaskowców magurskich ze złoża "Osielec". Równocześnie [...] S.A. podniosły, iż jak wynika z treści decyzji koncesyjnej, Wojewoda [...] zawiadomił o powyższym Urząd Gminy w Jordanowie , który już wówczas wszedł w posiadanie informacji dotyczącej aktywności [...] . Równocześnie postanowieniem z dnia 13 maja 2003r. Wójt Gminy Jordanów pozytywnie uzgodnił wniosek dotyczący udzielenia koncesji na wydobywanie piaskowców ze złoża Osielec, dla wnioskodawcy.

Ponadto skarżąca spółka podkreśliła, iż pismem z dnia 28 sierpnia 2003 r. Ministerstwo Środowiska zawiadomiło Kopalnię Kamienia Osielec o dokonanym wpisie do rejestru obszarów górniczych, obszaru górniczego o nazwie Osielec II ustanowionego przez Wojewodę [...] , wskazaną powyżej decyzją koncesyjną z dnia 6 czerwca 2003 r. Tymczasem w dniu 17 lutego 2004 r. Rada Gminy w Jordanowie, podjęła uchwałę nr XIV/90/2004 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec. W rozdziale 3 Planu zawarte zostały ustalenia dotyczące wpływu eksploatacji górniczej oraz usuwisk na obszarze opracowania. W § 7 ust. 1 znalazł się zapis, według którego "obszar objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec, znajduje się częściowo w terenie górniczym zamkniętego kamieniołomu Osielec. Posiada udokumentowane zasoby, eksploatacja których wymaga stosownych koncesji i zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów szczególnych". Powyższe stwierdzenie dotyczące braku aktywności kopalni pozostawało w sprzeczności z ówczesnym stanem faktycznym. Kopalnia była już bowiem w posiadaniu koncesji na wydobycie piaskowców magurskich i wydobycie to prowadziła. Tym samym został naruszony interes prawny strony skarżącej wynikający z uprawnień nadanych wyżej powołaną koncesją, gdyż ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie odzwierciedlają uprawnień wynikających z tej koncesji.

W dalszej części skargi [...] S.A. podniosły, iż skoro w dacie podejmowania przedmiotowej uchwały doszło już do wyznaczenia terenu górniczego, który stosownie do art. 25 ust. 1 prawa geologicznego i górniczego z 1994 r. oraz art. 32 ust. 1 prawa geologicznego i górniczego z 2011 r. wyznacza się w koncesji, zaś stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tereny górnicze podlegają ustawowej ochronie, która nie jest realizowana przez przedmiotowy plany zagospodarowania przestrzennego, oznacza to, że uchwały Rady Gminy w przedmiocie zatwierdzenia tych planów są prawnie wadliwe. Strona skarżąca podniosła nastepnie, że dla nieruchomości objętych wpływami robót górniczych zakładu górniczego sporządza się odrębny plan zagospodarowania przestrzennego, na zasadach dotyczących zagospodarowania przestrzennego, ze zmianami wynikającymi z prawa geologicznego i górniczego. Istniejący plan - wbrew twierdzeniom organu gminy, zawartym w piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa - tego postulatu nie realizuje.

W opinii skarżącej spółki istniejący plan narusza standardy dokumentacji planistycznej w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - plan ten nie zawiera bowiem określenia granic i sposobów zagospodarowania terenu górniczego Osielec II, ustanowionego powoływaną uprzednio koncesją.

W szczególności, brak jest ustaleń z obszaru dotyczących możliwości wykonywania przez przedsiębiorcę uprawnień wynikających z koncesji; warunków zachowania bezpieczeństwa powszechnego; wymogów ochrony środowiska, w tym ochrony złoża i obiektów budowlanych. Brak jest mapy z lokalizacją granic obszaru i terenu górniczego, granic udokumentowanego złoża oraz obszarów występowania zagrożeń naturalnych. Strona skarżąca podkreśliła, że obowiązujące w dacie podejmowania wadliwych uchwał przepisy prawa geologicznego i górniczego z 1994r. przewidywały w art.53, obowiązek sporządzenia dla terenu górniczego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który powinien zapewniać dla terenu górniczego integrację wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego w celu: wykonania uprawnień określonych w koncesji; zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego; ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych. Zatem w ocenie strony skarżącej zasada, że istnieje obowiązek sporządzania dla terenu górniczego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie zapewniającym integrację wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego w celu: wykonania uprawnień określonych w koncesji; zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego; ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych (tak również stanowi art. 104 i następne aktualnie obowiązujących przepisów prawa geologicznego i górniczego) - została złamana.

Brak jest bowiem zapewnienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zapisów dla terenu górniczego, jak również brak jest uchwały Rady Gminy o odstąpieniu od obowiązku sporządzenia takiego planu.

Jak wskazała dalej strona skarżąca przepisy prawa geologicznego i górniczego zawierają normy prawne o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, nie są skierowane do indywidualnie określonego adresata i stanowią źródło prawa, którego postanowienia muszą być bezwzględnie respektowane przez organy rozstrzygające kwestie związane z zagospodarowaniem terenu objętego takimi przepisami. Mimo, że przepisy te mają szczególny charakter względem ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, to organy gminy w podjętych uchwałach przepisów tych nie uwzględniły, co świadczy o wadliwości podjętych uchwał. W uzasadnieniu skargi wskazano, iż §7 ust.1 Planu stanowi, iż obszar objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec, znajduje się częściowo w terenie górniczym zamkniętego kamieniołomu Osielec. Posiada udokumentowane zasoby, eksploatacja których wymaga stosownych koncesji i zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów szczególnych. Powyższe stwierdzenie dotyczące braku aktywności kopalni w Osielcu zostało również zawarte w zapisie planu zagospodarowania przestrzennego, tj. w §30 ust.1 Planu, z którego wynika, iż dla terenów oznaczonych na rysunku planu miejscowego symbolem strefy TPE ustala się sposób zagospodarowania, w następujący sposób: a) przeznaczenie podstawowe — kamieniołom piaskowca w obrębie udokumentowanego złoża "Osielec", ponowne uruchomienie wydobycia nastąpić może na podstawie stosownych koncesji i zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów szczególnych. Tymczasem organy gminy kolejnymi działaniami, tj. przy dokonywaniu zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie doprowadziły do stanu, w którym opisane powyżej naruszenia zostały usunięte. Reasumując strona skarżąca w końcowej części uzasadnienia wywiedzionej skargi stwierdziła m.in., że zaskarżona uchwała narusza zasady porządku prawnego. Istnienie działalności objętej koncesją na wydobywanie kopaliny w ramach przedsiębiorstwa górniczego objęte jest szczególną ochroną prawa, mającą swe źródło w art. 5 Konstytucji. Strona skarżąca podniosła jednocześnie, że na gruncie obowiązującej w dacie podejmowania uchwały ustawy prawo geologiczne i górnicze z 1994r. złoża objęte koncesją Zakładów stanowiły część składową nieruchomości. Złoża tych kopalin na mocy art. 10 ust. 3 prawa geologicznego i górniczego z 2011 r., jako niewymienione w ust. 1 tego artykułu są również objęte prawem własności nieruchomości gruntowej. Prawo do wydobycia potwierdzone zostało koncesją dla Zakładów. Innymi słowy plan zagospodarowania przestrzennego narusza konstytucyjne prawo własności Zakładów do korzystania z przysługującego mu prawa własności złoża kopalin w zakresie określonym koncesją.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna do skarżącej wniosła o jej oddalenie, podnosząc równocześnie , że plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony przez Radę Gminy Jordanów uchwałą numer XIV/90/2004 z dnia 17 lutego 2004 roku był tworzony w latach 2000 -2002. Plan ten najpierw został uchwalony przez Radę Gminy Jordanów uchwałą nr XXXI M/241/2002 z dnia 9 października 2002 roku, po czym został on uchylony ze względu na niezawiadomienie wszystkich osób, więc część graficzna i tekstowa planu pozostała niezmieniona. Plan ten po ponownym zawiadomieniu został uchwalony uchwałą numer XIV/90/2004 z dnia 17 lutego 2004 r., dlatego też w przedmiotowej uchwale zostało zapisane że "obszar objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec, znajduje się częściowo w terenie górniczym zamkniętego [...]. Taki zapis jest prawidłowy, gdyż wtedy gdy ten plan był tworzony - w roku 2002 - Kopalnia kamienia była nieczynna.

W zakresie zarzutu naruszenia trybu dokonywania uzgodnienia zmiany miejscowego panu zagospodarowania wyjaśniono, że Urząd Gminy wystąpił dnia 4 marca 2002 r. do Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w K. w sprawie uzgodnienia. Uzyskano odpowiedź na piśmie z dnia 11 marca 2002 roku, że na obszarze sołectw: Osielec, Łętownią, Naprawa, Wysoka i Toporzysko nie ma terenów górniczych nadzorowanych przez Okręgowy Urząd Górniczy w K. Tym samym nie ma podstaw do twierdzenia, że organ nie zastosował art. 40 ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym.

Następnie organ podniósł, iż w planie zagospodarowania znajdują się zapisy dla terenu górniczego i zostały one oznaczone w planie TPE. W zapisach tych został ustalony sposób zagospodarowania tego terenu zgodnie z § 30 ww. planu. Zapis dla tego terenu brzmi: "kamieniołom piaskowca w obrębie udokumentowanego złoża "Osielec", ponowne uruchomienie wydobycia nastąpić może na podstawie stosownych koncesji i zezwoleń". Taki zapis wynikał z faktu, że w dacie tworzenia planu / 2002 rok / kamieniołom był nieczynny.

Końcowo organ podniósł m.in., iż zgodnie z art. 53 pkt 1 ustawy Prawo geologiczne i górnicze z 4 lutego 1994 roku, który brzmi : "Dla terenu górniczego sporządza się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w trybie określonym odrębnymi przepisami, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej". W związku z tą ustawą plan zagospodarowania dla terenu górniczego sporządza się gdy nie ma planu dla całej gminy i tylko wtedy istnieje obowiązek sporządzenia odrębnego planu dla terenu górniczego. Gmina Jordanów jest w 100% pokryta planami zagospodarowania przestrzennego więc obowiązek przewidziany w art. 53 pkt. 1 ustawy prawo geologiczne i górnicze z 4 lutego 1994 roku jest spełniony. Rady Gminy w Jordanowie nie ma obowiązku podejmowania uchwały o odstąpieniu od obowiązku sporządzenia planu dla terenu górniczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm. – zwanej dalej p.p.s.a. sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej. Stosownie natomiast do art. 147 § 1 p.p.s.a., uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a., sąd administracyjny stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.

W myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., nr 142 poz. 1591 ze zm.), każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Zatem przesłanką skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę planistyczną, jest po pierwsze wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a po drugie wykazanie naruszenia posiadanego interesu prawnego.

W przedmiotowej sprawie strona skarżąca skutecznie wyczerpała tryb wniesienia skargi do sądu administracyjnego, bowiem poprzedziła wniesienie skargi stosownym wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, a następnie stosownie do art. 53 § 2 p.p.s.a. zachowała termin do wniesienia skargi.

Wywiedziona przez [...] S.A. (obecnie ...S.A.) skarga jak i przedstawiona w niej argumentacja okazała zasadna prowadząc do stwierdzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie nieważności zaskarżonej uchwały. W pierwszej kolejności, należy podkreślić, iż strona skarżąca jako koncesjonariusz uprawniony do wydobywania piaskowców magurskich ze złoża [...] , położonego na obszarze objętym ustaleniami zaskarżonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego legitymuje się interesem prawnym do zaskarżenia przedmiotowej uchwały, będącej aktem prawa miejscowego. Strona skarżąca zasadnie kwestionuje bowiem zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, (bądź ich brak), które ograniczają jej prawa jako przedsiębiorcy górniczego, a wynikające z koncesji Wojewody [...] udzielonej decyzją z dnia 06.06.2003r. znak [...] .

W niniejszej sprawie przedmiotem kontroli sądowej jest uchwała Rady Gminy Jordanów z dnia 17 lutego 2004 r. nr XIV/90/2004 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec[1]. Należy zauważyć, iż przedmiotowy akt prawa miejscowego został uchwalony po wcześniejszym stwierdzeniu nieważności wyrokiem NSA O.Z. w Krakowie z dnia 29 października 2003r. sygn. akt II SA/Kr 3292/02 . uchwały Rady Gminy Jordanów z dnia 9 października 2002r. Nr XXXIII/241/02 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec. Powodem przedmiotowego rozstrzygnięcia, była m.in. wadliwość zawiadomienia o terminie wyłożenia planu do publicznego wglądu oraz brak powiadomienia , o terminie sesji Rady Gminy osób , których zarzuty do projektu planu nie zostały uwzględnione połączony z brakiem pouczenia ww. osób o możliwości wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rada Gminy Jordanów prowadząc ponowne postępowanie planistyczne ograniczyła go, do zakresu, który został zakwestionowany przedmiotowym orzeczeniem NSA O.Z. w Krakowie. W związku z powyższym Rada Gminy Jordanów poprzestała na oparciu się na wcześniej poczynionych uzgodnieniach z właściwymi organami w tym z Dyrektorem Okręgowego Urzędu Górniczego w K. z dnia 11 marca 2002 roku. Tymczasem jednak uszło uwadze organu planistycznego, iż po stwierdzeniu nieważności przedmiotowego planu, a przed jego ponownym uchwaleniem zaszła istotna zmiana faktyczna, która równocześnie wywoływała określone uwarunkowania prawne determinujące sposób procedowania w przedmiocie ponownego uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części terenu objętego planem. Decyzją Wojewody [...] z dnia z dnia 06.06.2003r. udzielono bowiem [...] Sp. z o.o. koncesji na wydobywanie piaskowców magurskich ze złoża "Osielec". Jak wynika z treści decyzji koncesyjnej Wojewoda [...] przesłał także do wiadomości odpis przedmiotowej decyzji m.in. Urzędowi Gminy Jordanów, który już wówczas wszedł w posiadanie informacji dotyczącej aktywności [...] . Równocześnie rację ma strona skarżąca, iż o toczącym się postępowaniu koncesyjnym Wójt Gminy Jordanów dowiedział się niespełna miesiąc wcześniej, kiedy w związku z wystąpieniem Wojewody [...] postanowieniem z dnia 13 maja 2003r. pozytywnie uzgodnił on wniosek dotyczący udzielenia koncesji na wydobywanie piaskowców ze złoża [...] , dla wnioskodawcy. Równocześnie pismem z dnia 28 sierpnia 2003 r. Ministerstwo Środowiska zawiadomiło [...] o dokonanym wpisie do rejestru obszarów górniczych, obszaru górniczego o nazwie [...] ustanowionego przez Wojewodę [...] , wskazaną powyżej decyzją koncesyjną z dnia 6 czerwca 2003 r. Zgodnie z treścią obowiązującego w chwili wydania koncesji jak i podjęcia zaskarżonej uchwały art.25 ust.1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze. (Dz.U.1994.nr 27.poz.96) – zwanej dalej także prawem górniczym- granice terenu i obszaru górniczego wyznacza decyzja koncesyjna na prowadzenie działalności górniczej. Właściwym organem dla wyznaczenia granice obszaru górniczego i terenu górniczego był organ koncesyjny, który w obowiązującym wówczas stanie prawnym dokonywał tego w uzgodnieniu z Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego. W tym miejscu należy podkreślić, iż obowiązujące podczas ponownego uchwalania zaskarżonego Planu przepisy prawa górniczego w art.53 ust.1 przewidywały dla terenu górniczego obowiązek sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w trybie określonym odrębnymi przepisami, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Przedmiotowy przepis determinował, także treść miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na którym znajduje się teren górniczy. Z godnie bowiem z treścią art.53 ust.2 ówcześnie obowiązującego prawa górniczego taki plan powinien zapewniać integrację wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego w celu:

1) wykonania uprawnień określonych w koncesji,

2) zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego,

3) ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych.

Równocześnie wskazany artykuł w ust. 3 przewidywał regulację, zgodnie z którą przedmiotowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego mógł w szczególności określać obiekty lub obszary, dla których wyznacza się filar ochronny, w granicach którego, ze względu na ochronę oznaczonych dóbr, wydobywanie kopalin nie może być prowadzone albo może być dozwolone tylko w sposób zapewniający ochronę tych dóbr.

Ten sam przepis w ust.4 przewidywał, iż koszty sporządzenia projektu takiego planu ponosi przedsiębiorca, zaś jego ust.5 zakreślał obowiązek uzgodnienia projektu planu z właściwym organem nadzoru górniczego. W tym miejscu należy podkreślić, iż Rada Gminy Jordanów nie podjęła także uchwały w trybie art. 53 ust.6 prawa górniczego, zgodnie z którym jeżeli przewidywane szkodliwe wpływy na środowisko byłyby nieznaczne, rada gminy mogła podjąć uchwałę o odstąpieniu od sporządzenia planu, o którym mowa w ust. 1 przedmiotowego artykułu.

Pomimo zaistnienia opisanej powyżej istotnej zmiany stanu faktycznego na części terenu objętego zaskarżonym Planem oraz obowiązującej wówczas regulacji art.53 prawa górniczego organ planistyczny w trakcie ponownego uchwalania planu całkowicie pominął fakt, wyznaczenia na terenie Sołectwa Osielec terenu i obszaru górniczego jak i przepisy obowiązującego wówczas prawa górniczego, które przewidywały z jednej strony po stronie rady gminy obowiązek uchwalenia takiego planu, a z drugiej strony przepisy szczególne normujące dodatkowe jego obligatoryjne elementy . Plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony dla terenu górniczego powinien spełniać wymagania przewidziane zarówno przepisami dotyczącymi zagospodarowania przestrzennego, jak i wynikającymi z prawa górniczego. Dotyczy to wymagań o charakterze tak procesowym (dotyczących trybu sporządzania planu), jak i materialnoprawnym (odnoszących się do wymagań stawianych takim planom). W świetle regulacji art. 53 ust. 2 pkt 1 prawa górniczego. podstawowym zadaniem wspomnianego planu jest bowiem integracja wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego, m.in. w celu wykonania uprawnień określonych w koncesji. Nie może on zatem (z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 53 ust. 3 prawa górniczego.) wprowadzać rozwiązań uniemożliwiających wykonywanie działalności określonej koncesją. Tymczasem zaskarżony Plan, w części tekstowej przewiduje, zaledwie dwie regulacje dotyczące prowadzenia działalności górniczej na terenie nim objętym . §7 ust.1 zaskarżonej uchwały przewiduje., iż obszar objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec znajduje się częściowo w terenie górniczym zamkniętego kamieniołomu [...] . Posiada udokumentowane zasoby, eksploatacja których wymaga stosownych koncesji i zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów szczególnych. Natomiast § 30 ust.1 Planu wskazuje, iż dla terenów rozwoju funkcji produkcyjnych położonych w Osielcu oznaczonych na rysunku planu symbolem strefy: TPE ustala się sposób zagospodarowania: a) przeznaczenie podstawowe - kamieniołom piaskowca w obrębie udokumentowanego złoża [...] , ponowne uruchomienie wydobycia nastąpić może na podstawie stosownych koncesji i zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów szczególnych. Pomijając podnoszony słusznie przez stronę skarżącą zarzut zdezaktualizowanej, a zawartej w Planie informacji o zamkniętym kamieniołomie, należy z całą stanowczością podkreślić, iż zacytowane przepisy zaskarżonego Planu w żaden sposób nie spełniają wymogów , o których mowa a w art. 53 ust.2 pkt 1 prawa górniczego . Przepisy te, jak i cały zaskarżony Plan nie przewiduje bowiem integracji wszelkich działań podejmowanych w granicach terenu górniczego w celu wykonania uprawnień określonych w koncesji, zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych. Podobnie rysunek zaskarżonego Planu wyznacza jedynie tereny powierzchniowej eksploatacji surowców oznaczone symbolem TPE oraz TPE/ZP . Rysek planu nie zawiera natomiast oznaczenia granic terenu oraz obszaru górniczego. Wspomniana część graficzna zaskarżonej uchwały nie zawiera także oznaczenia filaru ochronnego, o którym mowa w art. 53 ust.3 prawa górniczego. W tym miejscu należy podkreślić, iż obowiązujący w chwili uchwalenia zaskarżonej uchwały art.15 ust 2 pkt.7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r. nr 80, poz.717) przewidywał, iż w planie miejscowym określa się obowiązkowo granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych. Wspomniana regulacja ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym koresponduje więc z regulacja art. 53 ust.2 pkt 1 prawa górniczego.

W tym miejscu w związku z przywołaną ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym należy także podkreślić, iż to właśnie przedmiotowa ustawa w związku treścią przepisów intertemporalnych winna być podstawą prawną procedowania jak i samego uchwalenia zaskarżonej uchwały. Tymczasem jak wynika z treści Uchwały Nr XIV/90/2004 Rady Gminy Jordanów z dnia 17.02.2004r. w sprawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Sołectwa Osielec - została ona podjęta na podstawie przepisów ustawy z dnia 07.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Należy przypomnieć, iż w dniu 11.07.2003r. weszła w życie ustawa z dnia 27.03.2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r. Nr 80, poz. 717). Ustawodawca rozstrzygnął problem intertemporalny w przepisach przejściowych tej ustawy. Stosownie bowiem do treści przepisu art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów do publicznego wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejście w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Z zacytowanego brzmienia wskazanego przepisu jednoznacznie wynika, że przepisy dotychczasowe (tj. przepisy ustawy z dnia 07.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym [t.j.: Dz.U. z 1999r. Nr 15, poz. 139 ze zm.]) można stosować tylko do postępowań jeszcze nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. przed dniem 11.07.2003r.), w których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów do publicznego wglądu. Tym samym warunek zawiadomienia o terminie wyłożenia projektu planu do publicznego wglądu pozwalający na kontynuację procedury sporządzania i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w trybie przepisów ustawy z dnia 07.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym należałoby uznać za spełniony, jeżeli w terminie do dnia 11 lipca 2003 r. zostały zrealizowane dyspozycje określone w art. 18 ust. 2 pkt 5 i 6 tej ustawy. Stosownie do treści wskazanego przepisu wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, kolejno: zawiadamia na piśmie o terminie wyłożenia projektu planu: a) właścicieli lub władających nieruchomościami, których interes prawny może być naruszony ustaleniami planu, b) właścicieli nieruchomości, od których może być pobrana opłata, o której mowa w art. 36 ust. 3, c) osoby, których wnioski nie zostały uwzględnione w projekcie planu, uzasadniając odmowę ich uwzględnienia, wykłada projekt planu i prognozę, o której mowa w przepisach o ochronie środowiska, do publicznego wglądu, na okres co najmniej 21 dni, a o wyłożeniu ogłasza, w sposób określony w pkt 1, co najmniej na 7 dni przed wyłożeniem, a także zapewnia informację o wyłożonym projekcie i umożliwia uzyskanie, za zwrotem kosztów, kopii, wypisów i wyrysów.

Jak już to wskazano wcześniej, procedura uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Sołectwa Osielec była stosunkowo długotrwała. W dniu 21.10.2000r. Rada Gminy Jordanów podjęła Uchwałę Nr XVI 1/124/2000 o przystąpieniu do sporządzenia Miejscowego planu zagospodarowania Gminy Jordanów (obejmującego m.in. wieś Osielec). Natomiast w dniu 09.10.2002r. została podjęta Uchwała Nr XXXI M/241/2002 w sprawie Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Sołectwa Osielec. Jednakże uchwała ta została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego OZ w Krakowie. który wyrokiem z dnia 28.10.2003r., sygn. akt: II SA/Kr 3292/02, stwierdził jej nieważność. W uzasadnieniu wyroku wskazano m.in. iż nie zrealizowano wymogu art. 18 ust. 2 pkt 5 - dot. zawiadomienia na piśmie o terminie wyłożenia projektu planu do publicznego wglądu - powiadomiono jedynie te osoby, których wnioski rozpatrzono pozytywnie oraz te, których wnioski nie zostały uwzględnione w projekcie planu, natomiast nie powiadomiono tych, których interes prawny mógł być naruszony. Na skutek stwierdzenia nieważności przedmiotowego planu Wójt Gminy Jordanów w dniu 09.12.2003r. wydał zawiadomienie o terminie wyłożenia do publicznego wglądu projektu Planu w dniach 22.12.2013r.-16.01.2004r. Tym samym - mając na uwadze treść przepisu art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. – do uchwalenia Planu jak i całej ponownej procedury planistycznej nie mogły mieć już zastosowanie przepisy ustawy z dnia 07.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j.: Dz.U. z 1999r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), lecz przepisy nowej "ustawy planistycznej".

Mając na uwadze dostrzeżone powyżej przez Sąd uchybienia zaskarżonej uchwały należy stwierdzić, iż stanowią one istotne naruszenie zasad i trybu sporządzania planu miejscowego w rozumieniu art. 28 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym., co obliguje sąd administracyjny zgodnie z dyspozycją art.28 ust.1 ww. ustawy do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu prawa miejscowego w całości .

Dlatego też, mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie działając na mocy art. 147 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w pkt. I sentencji wyroku. O zwrocie kosztów postępowania orzeczono w pkt II sentencji wyroku na podstawie art. 200 i 205 § 2 p.p.s.a.

-----------------------

[1] Ogłoszony w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego w dniu 27 marca 2004r. ( nr.59, poz.766)

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...