• VIII SA/Wa 643/13 - Posta...
  29.03.2024

VIII SA/Wa 643/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-09-27

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Monika Kramek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi W. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia : odmówić przyznania prawa pomocy

Uzasadnienie

W dniu [...] sierpnia 2013 r. wpłynął do Sądu wniosek W. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Równolegle ze złożeniem wniosku skarżący uiścił wpis od skargi. W uzasadnieniu wniosku podał, że prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, utrzymuje się z działalności gospodarczej i gospodarstwa rolnego ([...]ha) i z obu tych tytułów uzyskuje dochód w wysokości [...] zł. Jednocześnie wyjaśnił, że w lutym 2013 r. [...]i w związku z tym nie osiąga dochodu (pobiera jedynie zasiłek chorobowy z KRUS). Jako posiadany majątek wymienił dom – [...] m² oraz samochód [...]z [...] r. W wyniku uzupełnienia wniosku złożył zeznanie podatkowe za 2012 r. wykazując przychód w wysokości [...]zł oraz wyciąg z rachunku bankowego za ostatnie sześć miesięcy.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3).

Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w/w ustawy przysługuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). Przy czym sformułowanie "gdy wykaże" oznacza, że ciężar dowodu spoczywa na stronie występującej z takim wnioskiem natomiast do referendarza sądowego bądź Sądu należy ocena wykazanych okoliczności.

Zwolnienie od kosztów sądowych w ramach przyznania prawa pomocy stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić tych kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Przy czym przez uszczerbek ten należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony skarżącej w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie NSA z dnia 22.03.2005 r., sygn. akt. FZ 794/04 ). Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa, czyli w rzeczywistości o przeniesienie ciężaru kosztów postępowania na pozostałych podatników. To bowiem z ich środków pochodzą dochody budżetu Państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia (por. post. SN. z dnia 24.09.1984r. sygn. II CZ 104/84 i post. NSA z dnia 10.01.2005 r., sygn. akt FZ 478/04).

Podkreślić również należy, że zwolnienie od kosztów sądowych jest odstępstwem zarówno od ogólnej zasady przewidzianej w art. 199 w/w ustawy, zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie jak i od konstytucyjnego obowiązku ponoszenia danin publicznych wynikającego z art. 84 Konstytucji RP.

Przyznanie prawa pomocy nie ma charakteru powszechnego i winno być stosowane w szczególności w stosunku do osób bezrobotnych, bez majątku, czy też takich, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są całkowicie możliwości zdobycia środków do życia. Strona skarżąca będąca osobą fizyczną powinna więc partycypować w kosztach postępowania, jeżeli ma jakiekolwiek środki majątkowe (por. postanowienie NSA z dnia 22.12.2004 r., sygn. akt. OZ 862/04 ).

Z treści wniosku, akt sprawy i załączonych dokumentów wynika, że skarżący posiada dwa źródła dochodu – gospodarstwo rolne i działalność gospodarczą. Nie ma nikogo na utrzymaniu i jakkolwiek według oświadczenia aktualnie nie osiąga dochodu w związku ze [...]w lutym 2013 r. to uiścił wpis od skargi w wysokości [...] zł co oznacza, że nie znajduje się w sytuacji, w której zdobycie środków na poniesienie kosztów postępowania jest niemożliwe. Wpis od skargi już uiszczony, stanowi bowiem jedyny koszt na obecnym etapie postępowania do jakiego skarżący jest zobowiązany. Trudno natomiast przesądzać, że skarżący nie powróci do zdrowia i że nie będzie w stanie partycypować w ewentualnych przyszłych kosztach postępowania podobnie jak i w kosztach ustanowienia pełnomocnika.

Mając na względzie całość powyższej argumentacji, na podstawie art. 246 §1 pkt 1 oraz art. 258 §1 i §2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...