II OZ 797/13
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2013-09-27Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Adamiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 282/11 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
1. A. M. (dalej również: wnosząca zażalenie) w piśmie z 1 marca 2011 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z [...] stycznia 2011 r. nr [...].
2. W piśmie z 5 lutego 2013 r. wnosząca zażalenie wniosła o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W wykonaniu zarządzenia referendarza sądowego z 13 lutego 2013 r. wnosząca zażalenie została wezwana do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu (PPF) w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie wnosząca zażalenie złożyła formularz PPF, w którym nie wypełniono pól od pkt 3 do pkt 11.
W wykonaniu zarządzenia referendarza sądowego z dnia 20 marca 2013 r. wnosząca zażalenie została wezwana do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF) w pkt 3 do 11, w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W wyznaczonym terminie wnosząca uzupełniła wniosek jedynie w pkt 7. Pozostałe pola nie zostały wypełnione.
3. Zarządzeniem z 23 kwietnia 2013 r. (sygn. akt II SA/Bd 282/11) referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Bydgoszczy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Wskazał, że mimo upływu zakreślonego terminu wnosząca zażalenie nie odpowiedziała na wezwanie i nie wypełniła formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy. Nie można nawet odczytać zakresu żądania, o jaki wnosi.
W sprzeciwie od postanowienia z 23 kwietnia 2013 r. wnosząca zażalenie podniosła, że złożyła odpowiedni formularz o przyznanie prawa pomocy i został on wypełniony w części. Dlatego jej wniosek powinien zostać merytorycznie rozpoznany, a nie pozostawiony bez rozpoznania.
5. Postanowieniem z 16 lipca 2013 r. (sygn. akt II SA/Bd 282/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, między innymi, że wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego nie otwiera stronie dodatkowego terminu do złożenia wypełnionego wniosku na wymaganym formularzu.
6. W piśmie z 12 sierpnia 2013 r. A. M. złożyła zażalenie na postanowienie z 16 lipca 2013 r., wskazując, że złożyła skutecznie wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
7. Stan prawny, istotny w niniejszej sprawie, jest następujący.
Jak wynika z art. 252 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.), wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Zgodnie z art. 252 § 2 p.p.s.a. wniosek składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru.
Jak stanowi art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 49 § 2 zd. 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania.
W myśl art. 257 p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że niezachowanie wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 w związku z art. 257 p.p.s.a. Brak ten podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu.
Również niewypełnienie pól urzędowego formularza, zwłaszcza jeśli prowadzi do niemożliwości zrekonstruowania treści żądania zawartego we wniosku, stanowi brak formalny, podlegający usunięciu przez wezwanie strony o jego usunięcie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela ocenę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, że rygor pozostawienia pisma bez rozpoznania (art. 257 p.p.s.a.) ma charakter zobiektywizowany, a termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku jest terminem ustawowym. Wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego nie otwiera więc stronie dodatkowego terminu do złożenia wypełnionego wniosku na wymaganym formularzu.
8. Stosując wyżej ustalony stan prawny, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, co następuje.
8.1. W niniejszej sprawie A. M. złożyła wniosek nie na urzędowym formularzu. Następnie została wezwana do wezwana do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W zakreślonym terminie złożyła formularz PPF, w którym nie wypełniła pól oznaczonych od pkt 3 do pkt 11. W związku z powyższym, została wezwana do uzupełnienia pkt 3 do pkt 11 wniosku w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W wyznaczonym terminie wnosząca zażalenie uzupełniła wniosek jedynie w pkt 7.
Opisane w powyższym akapicie postępowanie odpowiadało prawu i nie sposób uznać, że było wadliwe. W prawidłowy sposób zastosowano bowiem normy, wynikające z wyżej przytoczonych przepisów p.p.s.a.
8.2. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy trafnie uznał, że wnosząca zażalenie nie uzupełniła w terminie braku formalnego wniosku o przyznanie prawa pomocy. Została bowiem wezwana do wypełnienia pól od pkt 3 do pkt 11, a wypełniła tylko pole pkt 7. Nadal nie można było nie tylko ustalić sytuacji A. M., ale nawet treści (zakresu) jej wniosku.
8.3. W tej sytuacji, skoro nie uzupełniono braku formalnego pisma, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy był obowiązany do zastosowania art. 257 p.p.s.a. i do pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
9. W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Adamiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 282/11 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
1. A. M. (dalej również: wnosząca zażalenie) w piśmie z 1 marca 2011 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z [...] stycznia 2011 r. nr [...].
2. W piśmie z 5 lutego 2013 r. wnosząca zażalenie wniosła o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W wykonaniu zarządzenia referendarza sądowego z 13 lutego 2013 r. wnosząca zażalenie została wezwana do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu (PPF) w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie wnosząca zażalenie złożyła formularz PPF, w którym nie wypełniono pól od pkt 3 do pkt 11.
W wykonaniu zarządzenia referendarza sądowego z dnia 20 marca 2013 r. wnosząca zażalenie została wezwana do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF) w pkt 3 do 11, w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W wyznaczonym terminie wnosząca uzupełniła wniosek jedynie w pkt 7. Pozostałe pola nie zostały wypełnione.
3. Zarządzeniem z 23 kwietnia 2013 r. (sygn. akt II SA/Bd 282/11) referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Bydgoszczy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Wskazał, że mimo upływu zakreślonego terminu wnosząca zażalenie nie odpowiedziała na wezwanie i nie wypełniła formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy. Nie można nawet odczytać zakresu żądania, o jaki wnosi.
W sprzeciwie od postanowienia z 23 kwietnia 2013 r. wnosząca zażalenie podniosła, że złożyła odpowiedni formularz o przyznanie prawa pomocy i został on wypełniony w części. Dlatego jej wniosek powinien zostać merytorycznie rozpoznany, a nie pozostawiony bez rozpoznania.
5. Postanowieniem z 16 lipca 2013 r. (sygn. akt II SA/Bd 282/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, między innymi, że wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego nie otwiera stronie dodatkowego terminu do złożenia wypełnionego wniosku na wymaganym formularzu.
6. W piśmie z 12 sierpnia 2013 r. A. M. złożyła zażalenie na postanowienie z 16 lipca 2013 r., wskazując, że złożyła skutecznie wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
7. Stan prawny, istotny w niniejszej sprawie, jest następujący.
Jak wynika z art. 252 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.), wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Zgodnie z art. 252 § 2 p.p.s.a. wniosek składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru.
Jak stanowi art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 49 § 2 zd. 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania.
W myśl art. 257 p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że niezachowanie wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 w związku z art. 257 p.p.s.a. Brak ten podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu.
Również niewypełnienie pól urzędowego formularza, zwłaszcza jeśli prowadzi do niemożliwości zrekonstruowania treści żądania zawartego we wniosku, stanowi brak formalny, podlegający usunięciu przez wezwanie strony o jego usunięcie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela ocenę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, że rygor pozostawienia pisma bez rozpoznania (art. 257 p.p.s.a.) ma charakter zobiektywizowany, a termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku jest terminem ustawowym. Wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego nie otwiera więc stronie dodatkowego terminu do złożenia wypełnionego wniosku na wymaganym formularzu.
8. Stosując wyżej ustalony stan prawny, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, co następuje.
8.1. W niniejszej sprawie A. M. złożyła wniosek nie na urzędowym formularzu. Następnie została wezwana do wezwana do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W zakreślonym terminie złożyła formularz PPF, w którym nie wypełniła pól oznaczonych od pkt 3 do pkt 11. W związku z powyższym, została wezwana do uzupełnienia pkt 3 do pkt 11 wniosku w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W wyznaczonym terminie wnosząca zażalenie uzupełniła wniosek jedynie w pkt 7.
Opisane w powyższym akapicie postępowanie odpowiadało prawu i nie sposób uznać, że było wadliwe. W prawidłowy sposób zastosowano bowiem normy, wynikające z wyżej przytoczonych przepisów p.p.s.a.
8.2. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy trafnie uznał, że wnosząca zażalenie nie uzupełniła w terminie braku formalnego wniosku o przyznanie prawa pomocy. Została bowiem wezwana do wypełnienia pól od pkt 3 do pkt 11, a wypełniła tylko pole pkt 7. Nadal nie można było nie tylko ustalić sytuacji A. M., ale nawet treści (zakresu) jej wniosku.
8.3. W tej sytuacji, skoro nie uzupełniono braku formalnego pisma, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy był obowiązany do zastosowania art. 257 p.p.s.a. i do pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
9. W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
