I OZ 849/13
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2013-10-02Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Rudnicka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1441/10 o sprostowaniu z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1441/10 w sprawie ze skargi Z. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 18 kwietnia 2013 r., II SA/Wa 1441/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sprostował postanowienie tego Sądu z 15 marca 2013 r., II SA/Wa 1441/10 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 grudnia 2012 r. przywracające termin do wniesienia zażalenia na zarządzenie z 28 marca 2011 r. o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania w sprawie ze skargi Z.U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej.
Sprostowanie dotyczyło zmiany komparycji postanowienia oraz uzasadnienia, i polegało na zastąpieniu w oznaczeniu zaskarżonego orzeczenia frazy: "postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...]" frazą: "decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...]".
W oznaczeniu przedmiotu zaskarżonego orzeczenia zamiast: "uchylenia postanowienia i umorzenia postępowania w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej" wpisano: "uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej".
W uzasadnieniu postanowienia, w wersie 5,6,7,8 od góry słowa: "postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia i umorzenia postępowania w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej" zastąpione zostały słowami: "decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej".
W uzasadnieniu postanowienia o sprostowaniu, Sąd pierwszej instancji powołał art. 156 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako p.p.s.a.) i zaznaczył, że na skutek oczywistej omyłki pisarskiej, błędnie zapisane zostało oznaczenie zaskarżonego orzeczenia poprzez wskazanie daty, numeru i przedmiotu orzeczenia zaskarżonego w sprawie powiązanej, która rozpoznawana była także przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym pod sygn. akt II SA/Wa 1440/10. Jak wynika z akt sądowych i administracyjnych sprawy, orzeczeniem zaskarżonym w przedmiotowej sprawie jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] maja 2010 r., nr [...] wydana w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej.
W zażaleniu Z. U. wniósł o uchylenie postanowienia z 18 kwietnia 2013 r. zarzucając, że zostało wydane przez sędziego podlegającego wyłączeniu z mocy ustawy, jako orzekającego "z zamiarem dokuczania" skarżącemu, który to zamiar został "procesowo" dowiedziony. Ponadto, skarżący wniósł o doręczenie odpisów postanowień podlegających sprostowaniu w wersji z naniesionymi zmianami.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie może odnieść zamierzonego skutku.
W pierwszej kolejności Naczelny Sąd Administracyjny zaznacza, że postanowieniem z 7 czerwca 2011 r., II SA/Wa 1441/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek o wyłączenie sędziego Eugeniusza Wasilewskiego od orzekania w sprawie ze skargi Z. U. i M. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej. Zażalenie na to postanowienie nie zostało skutecznie wniesione (Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 29 czerwca 2012 r., I OZ 457/12 oddalił zażalenie Z. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2012 r., II SA/Wa 1441/10 odrzucające zażalenie Z. U. na opisane postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 czerwca 2011 r., oddalające wniosek o wyłączenie sędziego Eugeniusza Wasilewskiego).
Skarżący nie złożył w sprawie nowego wniosku o wyłączenie a w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie zachodzą przesłanki uzasadniające wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie. W szczególności, podstawa wyłączenia określona w art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. nie obejmuje sytuacji, kiedy przed wydaniem wyroku zostanie uchylone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienie wydane w sprawie wpadkowej, a więc niekończące postępowania w sprawie.
Przechodząc do kwestii zasadności sprostowania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego jest ono zgodne z prawem.
Art. 156 § 1 p.p.s.a. umożliwia korektę omyłek, niedokładności, w odniesieniu do których – jak w niniejszej sprawie - nawet pobieżna analiza akt sprawy pozwala uznać, że mają charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości. Oczywistość wadliwości może wynikać również z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami. Jednocześnie, w drodze sprostowania nie może być zmienione orzeczenie co do istoty sprawy (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. V, komentarz do art. 156, tezy 5, 8, 9).
Ponieważ w niniejszej sprawie zachodzi taka okoliczność, a sprostowanie nie prowadzi do zmiany rozstrzygnięcia, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 i art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Rudnicka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1441/10 o sprostowaniu z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1441/10 w sprawie ze skargi Z. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 18 kwietnia 2013 r., II SA/Wa 1441/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sprostował postanowienie tego Sądu z 15 marca 2013 r., II SA/Wa 1441/10 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 grudnia 2012 r. przywracające termin do wniesienia zażalenia na zarządzenie z 28 marca 2011 r. o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania w sprawie ze skargi Z.U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej.
Sprostowanie dotyczyło zmiany komparycji postanowienia oraz uzasadnienia, i polegało na zastąpieniu w oznaczeniu zaskarżonego orzeczenia frazy: "postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...]" frazą: "decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...]".
W oznaczeniu przedmiotu zaskarżonego orzeczenia zamiast: "uchylenia postanowienia i umorzenia postępowania w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej" wpisano: "uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej".
W uzasadnieniu postanowienia, w wersie 5,6,7,8 od góry słowa: "postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia i umorzenia postępowania w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej" zastąpione zostały słowami: "decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej".
W uzasadnieniu postanowienia o sprostowaniu, Sąd pierwszej instancji powołał art. 156 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako p.p.s.a.) i zaznaczył, że na skutek oczywistej omyłki pisarskiej, błędnie zapisane zostało oznaczenie zaskarżonego orzeczenia poprzez wskazanie daty, numeru i przedmiotu orzeczenia zaskarżonego w sprawie powiązanej, która rozpoznawana była także przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym pod sygn. akt II SA/Wa 1440/10. Jak wynika z akt sądowych i administracyjnych sprawy, orzeczeniem zaskarżonym w przedmiotowej sprawie jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] maja 2010 r., nr [...] wydana w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej.
W zażaleniu Z. U. wniósł o uchylenie postanowienia z 18 kwietnia 2013 r. zarzucając, że zostało wydane przez sędziego podlegającego wyłączeniu z mocy ustawy, jako orzekającego "z zamiarem dokuczania" skarżącemu, który to zamiar został "procesowo" dowiedziony. Ponadto, skarżący wniósł o doręczenie odpisów postanowień podlegających sprostowaniu w wersji z naniesionymi zmianami.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie może odnieść zamierzonego skutku.
W pierwszej kolejności Naczelny Sąd Administracyjny zaznacza, że postanowieniem z 7 czerwca 2011 r., II SA/Wa 1441/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek o wyłączenie sędziego Eugeniusza Wasilewskiego od orzekania w sprawie ze skargi Z. U. i M. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie dostępu do informacji publicznej. Zażalenie na to postanowienie nie zostało skutecznie wniesione (Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 29 czerwca 2012 r., I OZ 457/12 oddalił zażalenie Z. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2012 r., II SA/Wa 1441/10 odrzucające zażalenie Z. U. na opisane postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 czerwca 2011 r., oddalające wniosek o wyłączenie sędziego Eugeniusza Wasilewskiego).
Skarżący nie złożył w sprawie nowego wniosku o wyłączenie a w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie zachodzą przesłanki uzasadniające wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie. W szczególności, podstawa wyłączenia określona w art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. nie obejmuje sytuacji, kiedy przed wydaniem wyroku zostanie uchylone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienie wydane w sprawie wpadkowej, a więc niekończące postępowania w sprawie.
Przechodząc do kwestii zasadności sprostowania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego jest ono zgodne z prawem.
Art. 156 § 1 p.p.s.a. umożliwia korektę omyłek, niedokładności, w odniesieniu do których – jak w niniejszej sprawie - nawet pobieżna analiza akt sprawy pozwala uznać, że mają charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości. Oczywistość wadliwości może wynikać również z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami. Jednocześnie, w drodze sprostowania nie może być zmienione orzeczenie co do istoty sprawy (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. V, komentarz do art. 156, tezy 5, 8, 9).
Ponieważ w niniejszej sprawie zachodzi taka okoliczność, a sprostowanie nie prowadzi do zmiany rozstrzygnięcia, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 i art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.
