I SA/Wr 1018/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-10-07Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Kamieniecka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w dniu 7 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o wtrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 26 marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki z o.o. jako płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych za lipiec i listopad 2008 r. wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Strona skarżąca w treści skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 26 marca 2013 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia 22 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki z o.o. jako płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych za lipiec i listopad 2008 r. wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego, wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ze względu na trudna sytuację finansową. Skarżąca wskazała, że utrzymuje się z renty w kwocie 776,95 zł otrzymywanej z KRUS, a jej comiesięczne wydatki na leki kształtują się na poziomie 380 zł. Ponadto nie posiada majątku w postaci nieruchomości i ruchomości, lokat, obligacji, itp. Mieszka w gospodarstwie rolnym syna.
Do rozpoznania przedmiotowego wniosku przyjęto dane wynikające z dokumentów przedłożonych przez skarżącą w związku z ubieganiem się o przyznanie prawa pomocy. Wynika z nich, że strona nie posiada jakiegokolwiek majątku, w tym nieruchomości ani przedmiotów o znacznej wartości, utrzymuje się z renty wynoszącej 776,95 zł, z której ponosi poza wydatkami na leki i innych opłat, kwotę 120 zł (od sierpnia 2013 r.) z tytułu układu ratalnego z Urzędem Skarbowym w J.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.)., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, na które została wniesiona skarga, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że instytucja wtrzymania wykonania zaskarżonego aktu ma służyć tylko tymczasowej ochronie strony skarżącej przed negatywnymi skutkami wykonania aktu, który może zostać wzruszony przez Sąd – do czasu wydania wyroku. W ramach postępowania w tym przedmiocie Sąd jednak nie jest władny do przeprowadzenia merytorycznej oceny samego aktu. Zaskarżona decyzja bowiem korzysta z domniemania zgodności z prawem aż do momentu jej uchylenia.
Powodem wstrzymania wykonania aktu może być prawdopodobieństwo wyrządzenia stronie skarżącej niepowetowanej szkody na skutek wykonania aktu. Chodzi o takie sytuacje, w których nie będzie możliwe późniejsze wynagrodzenie powstałej szkody przez zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Dodać trzeba, że instytucja przewidziana w art. 61 § 3 p.p.s.a. ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna podlega wykonaniu, w związku z tym jej zastosowanie może nastąpić tylko na wniosek strony skarżącej. Co za tym idzie, to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających żądanie wniosku, które nadto powinny być w miarę możliwości stosownie udokumentowane. Przy czym, jego uzasadnienie winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne.
W niniejszej sprawie, zdaniem Sądu, taka sytuacja nie zachodzi. Zauważyć bowiem trzeba, że skarżąca odwołując się do trudnej sytuacji finansowej, nie wskazuje na żadne konkretne okoliczności, które byłyby skutkiem egzekucji należności wynikających z zaskarżonej decyzji (niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków). W tym miejscu przywołać należy pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony w postanowieniu z dnia 16 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I FZ 155/08, Legalis), że faktu egzekwowania obowiązku pieniężnego wynikającego z ostatecznej decyzji, nawet przy istnieniu trudnej sytuacji materialnej strony, nie można utożsamiać z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody, czy spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Trudna sytuacja materialna może mieć wpływ na przyznanie prawa pomocy, nie jest zaś wystarczającą okolicznością do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Zauważyć ponadto wypada, że skarżąca, jak oświadczyła przy wniosku o przyznanie prawa pomocy, spłaca już zobowiązania podatkowe na skutek zawarcia układu ratalnego z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w J.
Wobec powyższego nie było podstaw do uwzględnienia przedmiotowego wniosku i związku z tym, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Kamieniecka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w dniu 7 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o wtrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 26 marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki z o.o. jako płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych za lipiec i listopad 2008 r. wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Strona skarżąca w treści skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 26 marca 2013 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia 22 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki z o.o. jako płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych za lipiec i listopad 2008 r. wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego, wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ze względu na trudna sytuację finansową. Skarżąca wskazała, że utrzymuje się z renty w kwocie 776,95 zł otrzymywanej z KRUS, a jej comiesięczne wydatki na leki kształtują się na poziomie 380 zł. Ponadto nie posiada majątku w postaci nieruchomości i ruchomości, lokat, obligacji, itp. Mieszka w gospodarstwie rolnym syna.
Do rozpoznania przedmiotowego wniosku przyjęto dane wynikające z dokumentów przedłożonych przez skarżącą w związku z ubieganiem się o przyznanie prawa pomocy. Wynika z nich, że strona nie posiada jakiegokolwiek majątku, w tym nieruchomości ani przedmiotów o znacznej wartości, utrzymuje się z renty wynoszącej 776,95 zł, z której ponosi poza wydatkami na leki i innych opłat, kwotę 120 zł (od sierpnia 2013 r.) z tytułu układu ratalnego z Urzędem Skarbowym w J.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.)., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, na które została wniesiona skarga, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że instytucja wtrzymania wykonania zaskarżonego aktu ma służyć tylko tymczasowej ochronie strony skarżącej przed negatywnymi skutkami wykonania aktu, który może zostać wzruszony przez Sąd – do czasu wydania wyroku. W ramach postępowania w tym przedmiocie Sąd jednak nie jest władny do przeprowadzenia merytorycznej oceny samego aktu. Zaskarżona decyzja bowiem korzysta z domniemania zgodności z prawem aż do momentu jej uchylenia.
Powodem wstrzymania wykonania aktu może być prawdopodobieństwo wyrządzenia stronie skarżącej niepowetowanej szkody na skutek wykonania aktu. Chodzi o takie sytuacje, w których nie będzie możliwe późniejsze wynagrodzenie powstałej szkody przez zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Dodać trzeba, że instytucja przewidziana w art. 61 § 3 p.p.s.a. ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna podlega wykonaniu, w związku z tym jej zastosowanie może nastąpić tylko na wniosek strony skarżącej. Co za tym idzie, to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających żądanie wniosku, które nadto powinny być w miarę możliwości stosownie udokumentowane. Przy czym, jego uzasadnienie winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne.
W niniejszej sprawie, zdaniem Sądu, taka sytuacja nie zachodzi. Zauważyć bowiem trzeba, że skarżąca odwołując się do trudnej sytuacji finansowej, nie wskazuje na żadne konkretne okoliczności, które byłyby skutkiem egzekucji należności wynikających z zaskarżonej decyzji (niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków). W tym miejscu przywołać należy pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony w postanowieniu z dnia 16 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I FZ 155/08, Legalis), że faktu egzekwowania obowiązku pieniężnego wynikającego z ostatecznej decyzji, nawet przy istnieniu trudnej sytuacji materialnej strony, nie można utożsamiać z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody, czy spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Trudna sytuacja materialna może mieć wpływ na przyznanie prawa pomocy, nie jest zaś wystarczającą okolicznością do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Zauważyć ponadto wypada, że skarżąca, jak oświadczyła przy wniosku o przyznanie prawa pomocy, spłaca już zobowiązania podatkowe na skutek zawarcia układu ratalnego z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w J.
Wobec powyższego nie było podstaw do uwzględnienia przedmiotowego wniosku i związku z tym, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.
