• I SA/Gd 535/14 - Postanow...
  29.03.2024

I SA/Gd 535/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-07-25

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Monika Hennig /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. postanawia: odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 2 czerwca 2014 r. (data prezentaty), skarżący A. K. zwrócił się o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie od kosztów sądowych w całości, w tym wpisu sądowego od skargi określonego w kwocie 1.500 zł.

W złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca podał, że prowadzi sam gospodarstwo domowe, posiada mieszkanie o powierzchni 86 m2 (z którego prowadzona jest egzekucja) oraz nieruchomość o powierzchni 2 ha (las), od dnia 15 listopada 2013 r. utrzymuje się wyłącznie z wynagrodzenia za pracę w kwocie 1.700 zł brutto miesięcznie, z uwagi na dokonane zajęcia rachunków bankowych (tak firmowych jak i osobistych) faktycznie zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej.

Pełnomocnik wnioskodawcy, w dołączonym do druku PPF piśmie z dnia 27 maja 2014 r. dodatkowo wskazał, że nieruchomość leśna nie przynosi wnioskodawcy żadnych dochodów, miesięczne wydatki wnioskodawcy związane z jego utrzymaniem, do których zaliczono: opłaty czynszowe (440 zł), za internet i telefon (60 zł), za energię elektryczną i gaz (200 zł), zakup wyżywienia (700 zł), kosmetyków i środków czystości (100 zł) oraz odzieży (100 zł), wynoszą 1.600 zł.

Porównując wysokość zadeklarowanych przez wnioskodawcę dochodów (1.700 zł brutto) z kwotą ponoszonych przez niego wydatków (1.600 zł), przy jednoczesnym braku zasobów pieniężnych, referendarz sądowy uznał oświadczenie wnioskodawcy zawarte w przedmiotowym wniosku nie tylko za niewystarczające do oceny jego rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, ale także za budzące wątpliwości i – na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) – zarządzeniem z dnia 4 czerwca 2014 r. wezwał wnioskodawcę (przez pełnomocnika) do przedłożenia: 1/ odpisów wszystkich zeznań podatkowych wnioskodawcy za rok 2013 (PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39), bądź stosownego zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego w przedmiocie wysokości wszystkich dochodów osiągniętych za ten rok; 2/ wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez wnioskodawcę rachunków bankowych (rachunków osobistych, rachunków lokat oraz kont i lokat dewizowych oraz rachunków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podlegających zajęciu) i innych, na których gromadzone są środki pieniężne, w tym kont i lokat dewizowych, obrazujących historię (przelewy, wpłaty, wypłaty) i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy, bądź też oświadczenia o ich nieposiadaniu; 3/ zaświadczenia od pracodawcy potwierdzającego wysokość miesięcznych dochodów wnioskodawcy z tytułu zatrudnienia (w kwocie netto i brutto) oraz średnią miesięczną wysokość dochodu z tego tytułu osiągniętego w okresie ostatnich trzech miesięcy (w kwocie netto i brutto); 4/ dokumentów księgowych, z których wynikałaby wysokość dochodu (przychodu) osiągniętego z tego tytułu lub poniesionej straty, kosztów uzyskania przychodów w okresie ostatnich trzech miesięcy oraz odpisów złożonych za ww. okres deklaracji VAT-7; odpisu ewidencji środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz ewidencji wyposażenia prowadzonej dla potrzeb wykonywanej działalności gospodarczej; jeżeli wnioskodawca aktualnie nie prowadzi działalności gospodarczej dotychczas wykonywanej pod nazwą "A" – przedłożenia dokumentów świadczących o jej wyrejestrowaniu bądź zawieszeniu (decyzji o wykreśleniu wpisu z ewidencji działalności gospodarczej/zawiadomienia o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej); 5/ dokumentów potwierdzających wysokość kosztów związanych z kosztami utrzymania wnioskodawcy w okresie ostatnich trzech miesięcy (opłat za czynsz, energię elektryczną, gaz, wodę i odprowadzanie ścieków, wywóz odpadów, internet, telefon, itp.); 6/ oświadczenia w przedmiocie zarejestrowanych na wnioskodawcę pojazdów mechanicznych (podania ich marki, modelu, roku produkcji oraz aktualnej wartości); 7/ dowodów dotyczących aktualnie prowadzonej egzekucji oraz dokumentów obrazujących aktualny stan zadłużenia wobec Skarbu Państwa, banków i innych podmiotów.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie pełnomocnik wnioskodawca przedłożył następujące dokumenty:

- odpis zeznania podatkowego PIT-36 z załącznikiem PIT/B za 2013 r., w którym wnioskodawca wykazał jedynie dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 13.948,05 zł, deklarując przychód z tego tytułu w wysokości 870.935,56 zł oraz koszty jego uzyskania w wysokości 856.987,51 zł;

- odpisy deklaracji VAT-7 za marzec i kwiecień 2014 r., w których z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług zadeklarował kwoty po 3.111 zł oraz dodatkowe oświadczenia, z których wynika, że na stanie środków trwałych posiada zestaw komputerowy (monitor, drukarkę, procesor i oprogramowanie) o wartości rynkowej około 300 zł, nie posiada natomiast żadnych samochodów;

- obliczenie dochodu za okres od stycznia do kwietnia 2014 r. według wzoru księgi, z którego wynika, że ww. okresie osiągnął przychód z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej w łącznej kwocie 15.377,66 zł oraz poniósł koszty jego uzyskania w wysokości 21.500,47 zł, deklarując stratę w wysokości 6.122,81 zł;

- zaświadczenie od pracodawcy z dnia 16 czerwca 2014 r. o wynagrodzeniu za okres od marca do maja 2014 r., w którym podano, że wnioskodawca jest zatrudniony w firmie "B" od dnia 1 października 2013 r. na czas nieokreślony za wynagrodzeniem w kwocie 1.680 zł brutto (1.237,20 zł netto) miesięcznie;

- wyciąg z osobistego i firmowego rachunku bankowego prowadzonego przez [...] za okres od 1 marca do 11 czerwca 2014 r., na których (poza kapitalizacją odsetek) nie odnotowano obrotów a którego salda końcowe wynosiły 0 zł i 83,94 zł;

- wyciąg z osobistego i firmowego rachunku bankowego prowadzonego przez [...] za luty 2014 r., na których (poza kapitalizacją odsetek, spłata zaległych prowizji) nie odnotowano obrotów a którego salda końcowe wynosiły 144,07 zł i 0 zł;

- wyciąg z osobistego i firmowego rachunku bankowego prowadzonego przez [...] za okres od 13 marca do 13 czerwca 2014 r., na których (poza opłatami za prowadzenie rachunku, zwrotem odsetek egzekucyjnych) nie odnotowano obrotów a którego salda końcowe wynosiły 129,94 zł i -175.161,69 zł;

- odpis tytułu wykonawczego z dnia 17 maja 2012 r. wystawionego na kwotę 86.483,70 zł (wraz z odsetkami) wraz z zawartym w nim wnioskiem z dnia 17 marca 2014 r. o przekazanie ww. kwoty z firmowego rachunku bankowego prowadzonego przez [...];

- odpisy wezwań z dnia 20 lutego 2014 r. do zapłaty na rzecz [...] kwoty 153.533,33 zł (wraz z odsetkami i kosztami), z których wynika, że egzekucja prowadzona jest z dwóch nieruchomości wnioskodawcy położonych [...] i [...];

- odpis zajęcia wierzytelności z dnia 19 listopada 2013 r. z tytułu umowy wynajmu przez wnioskodawcę "C" lokalu przy [...] oraz wzajemnych rozliczeń finansowych z tego tytułu do kwoty 60.893,64 zł (wraz z odsetkami);

- odpisy zawiadomień z dnia 10 kwietnia 2014 r. o zajęciu przez ZUS rachunku bankowego wnioskodawcy w [...] do łącznej kwoty 6.577,20 zł (wraz z odsetkami i kosztami);

- kopię faktury za gaz na kwotę 217,48 zł za okres od 31 marca do 30 kwietnia 2014 r. oraz za usługi telekomunikacyjne na kwotę 124,55 zł za marzec 2014 r. wraz z dowodami ich opłacenia.

Wnioskodawca przedłożył również oświadczenia, w których podał, że nie zawiesił wykonywania działalności gospodarczej i w związku z jej prowadzeniem ponosi stałe koszty z tytułu opłat za energię elektryczną, wodę oraz telefon. W piśmie z dnia 16 czerwca 2014 r. jego pełnomocnik dodatkowo oświadczył, że wnioskodawca nie posiada żadnych pojazdów mechanicznych, w tym leasingowanych.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 p.p.s.a. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Pomimo przedłożenia przez wnioskodawcę wymaganych dokumentów, to po ich analizie referendarz sądowy stwierdził, że sytuacja finansowa wnioskodawcy wciąż pozostaje niejasna. Składane bowiem przez wnioskodawcę oświadczenia zawierają oczywiste nieścisłości.

Wnioskodawca podnosi, że aktualnie utrzymuje się wyłącznie z wynagrodzenia za pracę, którego średnia miesięczna wysokość w kwocie 1.237,20 zł netto (brutto 1.680 zł) potwierdzona została przez pracodawcę. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że choć wnioskodawca jest zatrudniony w firmie prowadzonej przez "B" od dnia 1 października 2013 r. to dochodów z tego tytułu nie zadeklarował w rocznym zeznaniu podatkowym za rok 2013, w którym wykazał jedynie przychody z działalności gospodarczej.

Natomiast jego pełnomocnik w pismach z dnia 27 maja oraz 16 czerwca 2014 r. konsekwentnie wskazuje, że miesięczne konieczne wydatki ponoszone przez wnioskodawcę na utrzymanie kształtują się na poziomie 1.600 zł. Nie sposób przy tym nie zauważyć rozbieżności co do wysokości opłat za media wynikających ze złożonych oświadczeń i nadesłanych dokumentów źródłowych. Pełnomocnik podał, że opłaty za energię elektryczną i gaz, jakie miesięczne ponosi wnioskodawca wynoszą łącznie 200 zł, zaś z przedstawionej faktury za gaz za okres od 31 marca do 30 kwietnia br. wynika, że uiszczane przez wnioskodawcę opłaty za sam gaz przekraczają ww. kwotę – wyniosły bowiem 217,48 zł. Podobnie rzecz się ma z opłatami za usługi telekomunikacyjne, które według pełnomocnika wnioskodawca ponosi w kwocie 60 zł, zaś przedłożona faktura za marzec br. została wystawiona na kwotę 124,55 zł. W konsekwencji przyjąć należało, że bieżące koszty utrzymania związane chociażby z eksploatacją zajmowanego przez wnioskodawcę lokalu w rzeczywistości są wyższe aniżeli podane przez pełnomocnika.

Skoro wnioskodawca otrzymuje jedynie wynagrodzenie w kwocie 1.237,20 zł i zadeklarował zarówno brak oszczędności, jak i wartościowych składników majątkowych, które mógłby spieniężyć (w tym nieruchomości, papierów wartościowych czy przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro), to rodzi się uzasadniona wątpliwość, w jaki sposób jest w stanie ponieść koszty utrzymania wynoszące 1600 zł miesięcznie (prawdopodobnie koszty te są jeszcze wyższe, na co wskazano powyżej). Ponadto jak wynika ze złożonych dokumentów w okresie od stycznia do kwietnia 2014 r. wnioskodawca z prowadzonej działalności gospodarczej poniósł stratę w wysokości ponad 6.000 zł. Zatem, wobec nieuzyskiwania innych dochodów i braku oszczędności, strata ta (w której – jak wskazuje sam wnioskodawca – mieszczą się również stałe wydatki związane z opłatami za energię elektryczną, wodę i telefon komórkowy) najprawdopodobniej musiała zostać poniesiona z bieżących środków, co zwiększa miesięcznie średnie wydatki do kwoty około 3.100 zł, przy zarobkach wnioskodawcy w wysokości około 1.200 zł.

Powyższe wątpliwości potęguje fakt, że wnioskodawca osiąga dochody z tytułu wynajmu nieruchomości położonej [...], pod którym to adresem prowadzi działalność gospodarczą, a których nie wykazał. Nie ma przy tym znaczenia, że dochody z tytułu wynajmu lokalu "C" podlegają zajęciu egzekucyjnemu. W świetle obowiązujących przepisów prawa dochody, które podlegają zajęciu w ramach prowadzonej egzekucji nie są zwolnione z opodatkowania. Wnioskodawca zaś nie przedłożył ani rozliczenia rocznego dochodów (przychodów) z tego tytułu za rok 2013 (skoro nie zostały one wykazane w nadesłanym zeznaniu podatkowym PIT-36, to wnioskować należy, że opodatkowane zostały w formie ryczałtu), jak również umowy (umów) najmu, na podstawie których można byłoby określić dochód wnioskodawcy z tego tytułu oraz należność pozostałą do spłaty na rzecz wierzyciela.

Ponadto w przedmiotowym oświadczeniu o stanie majątku wnioskodawca pominął wszystkie składniki swojego majątku. Jak bowiem wynika z akt sprawy wnioskodawca jest właścicielem nie tylko mieszkania [...] o powierzchni 86 m2, ale także dwóch innych nieruchomości położonych [...] oraz [...]. Opisane nieruchomości nie zostały wykazane przez wnioskodawcę w formularzu PPF, pomimo że zgodnie z konstrukcją formularza był on zobowiązany do ich ujawnienia. Przedkładając zaś dokumenty, na podstawie których ww. ustalenia zostały podjęte w żaden sposób nie odniósł się do kwestii kosztów związanych z ich utrzymaniem, jak również przemilaczał kwestię ewentualnych dochodów z tytułu ich wynajmu.

Ustalono także, że wnioskodawca, poza rachunkami, z których wyciągi nadesłał, posiada konto w [...]. Fakt nieprzdstawienia przez wnioskodawcę historii operacji dokonanych na tym rachunku, w kontekście dokonanych już ustaleń co do kwoty ponoszonych przez niego kosztów, poddaje również w wątpliwość prawdziwość twierdzeń wnioskodawcy o braku środków pieniężnych.

Zauważyć również trzeba, że w złożonym formularzu PPF wnioskodawca wyjaśnił, że zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej. Oświadczenie odmienne złożył przy piśmie z dnia 16 czerwca 2014 r. przedkładając dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z których wynika, że w 2013 r. przychody z tej działalności wyniosły 870.935,56 zł (miesięcznie 72.577,96 zł), zaś w okresie od stycznia do kwietnia br. wyniosły one 15.377,66 zł (miesięcznie 5.125,88 zł). Natomiast za okres od stycznia do kwietnia 2014 r. poniósł stratę w wysokości 6.122,81 zł. Z deklaracji VAT-7 wynika, że wnioskodawca świadczył w tym okresie usługi o łącznej wartości 28.609 zł netto (7.152,25 zł miesięcznie); dane w tym zakresie dotyczące stycznia i lutego br. są znane orzekającemu z urzędu – wynikają one z deklaracji nadesłanych do sprawy o sygn. akt I SA/Gd 352/14, w której wnioskodawca również ubiegał się o zwolnienie od kosztów sądowych.

Po raz kolejny wyjaśnić należy wnioskodawcy (zagadnienie to zostało już bowiem omówione w postanowieniu tut. Sądu z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 352/14), że strata w zakresie prowadzonej działalności jest wynikiem bilansowym nadwyżek kosztów nad przychodami, nie oznacza natomiast braku środków finansowych. Ponoszone koszty są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i są jej naturalną konsekwencją. W konsekwencji miarodajną dla oceny zdolności płatniczych osób prowadzących działalność gospodarczą nie jest kategoria dochodu a przychodu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. akt I FZ 549/11). Jak wskazał bowiem Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 22 marca 2011 r. (sygn. akt II GZ 112/11) strata powstaje wskutek uzyskania nadwyżki kosztów nad przychodem, a to skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania (brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego) i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie korzystają natomiast z pierwszeństwa przed ponoszeniem kosztów sądowych.

Zestawiając przychody wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej z wysokością powstałych już kosztów sądowych w niniejszej sprawie, tj. wpisu sądowego od skargi w kwocie 1.500 zł, jak również z wysokością kosztów, które mogą powstać w niniejszej sprawie (ewentualnego wpisu od skargi kasacyjnej wynoszącego połowę wpisu od skargi nie mniej jednak niż 100 zł – § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.; ewentualnego wpisu od zażalenia na postanowienie wydane przez sąd wynoszącego 100 zł – § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r.; ewentualnej opłaty kancelaryjnej w kwocie 100 zł pobieranej za doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem w sytuacji gdy orzeczenia nie uzasadnia się z urzędu – § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych; Dz. U. Nr 221, poz. 2192), nie można uznać aby nie był on w stanie ich ponieść.

Z tych wszystkich względów uznano, że wnioskodawca nie wykazał, iż spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy.

W konsekwencji na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...