• I SA/Gl 609/13 - Postanow...
  19.04.2024

I SA/Gl 609/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2013-10-14

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Paweł Kornacki /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia SO (del.) Paweł Kornacki, , , po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości w kwestii wniosku Spółki z dnia 22 lipca 2013 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym postanawia pozostawić wniosek bez rozpoznania.

Uzasadnienie

Odpowiadając na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, skarżąca Spółka wniosła o zwolnienie jej od obowiązku uiszczenia rzeczonej opłaty.

W toku czynności podjętych przez referendarza sądowego na podstawie art. 258 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej w skrócie: "P.p.s.a."), stwierdzono następnie, że ww. wniosek nie przybrał formy ustalonej w § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245; dalej w skrócie: "rozporządzenie z 2003 r."), tj. druku PPPr.

Z tych względów zobowiązano Spółkę do złożenia wniosku we właściwej formie. Stosowne wezwanie (pismo referendarza sądowego z dnia 26 lipca 2013 r.) Spółka odebrała w dniu 26 sierpnia 2013 r. Z kolei ze zwrotnego potwierdzenia odbioru tej przesyłki wynika, że wezwanie referendarza awizowano pierwszy raz w dniu 9 sierpnia 2013 r. Awizowanie przesyłki powtórzono następnie w dniu 19 sierpnia 2013 r. W obu przypadkach zawiadomienie o pozostawieniu przesyłki we właściwym urzędzie pocztowym umieszczano w drzwiach adresata. W konsekwencji druk urzędowego formularza wpłynął do Sądu w dniu 31 sierpnia 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym).

Zarządzeniem z dnia 5 września 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Odpis zarządzenia w tej sprawie doręczono skarżącej Spółce w dniu 26 września 2013 r.

W dniu 2 października 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) do Sądu wpłynęło pismo procesowe Spółki będące sprzeciwem od ww. zarządzenia referendarza sądowego. Strona skarżąca zarzuciła, że orzeczenie to wydane zostało w oparciu o błędnie zinterpretowany stan faktyczny. W tych ramach Spółka zakwestionowała zasadność przyjęcia, że wezwanie do złożenia urzędowego formularza doręczono jej ze skutkiem na dzień 23 sierpnia 2013 r. Podkreślono, że drugie zawiadomienie o awizowaniu przesyłki pozostawiono w dniu 19 sierpnia 2013 r. zamiast w dniu 16 sierpnia 2013 r., a więc z naruszeniem art. 73 § 3 P.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W punkcie wyjścia należy odnotować, iż z uwagi na skutecznie wniesiony sprzeciw, zarządzenie referendarza, przeciwko któremu został on wniesiony utraciło moc, a sprawa [wniosek o przyznanie prawa pomocy – spr.] będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym. Taki stan rzeczy znajduje bowiem podstawę prawną w art. 260 P.p.s.a.

Zgodnie z treścią art. 252 § 2 P.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu, którego wzór określa rozporządzenie z 2003 r. Stosownie do § 1 pkt 2 tego aktu, wniosek o przyznanie prawa pomocy osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, składa na formularzu oznaczonym symbolem "PPPr". Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OPS 1/08, ONSAiWSA 2008, Nr 5, poz. 74) wyjaśnił, że niezachowanie określonego w art. 252 § 2 P.p.s.a. wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 § 1 w zw. z art. 257 P.p.s.a., który podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu, bez względu na to, czy wniosek złożyła osoba fizyczna, osoba prawna czy jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. W tym miejscu należy zauważyć, że podejmowane przez stronę czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym są ograniczone terminami procesowymi, które służyć mają zdyscyplinowaniu postępowania, potrzebie rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym czasie oraz stabilizacji już podjętego rozstrzygnięcia. Podkreślenia wymaga, że referendarz sądowy wzywając skarżącą Spółkę do uzupełnienia tego braku w zakreślonym terminie, pouczył ją o skutkach nieuzupełnienia braków formalnych wniosku. Zgodnie z dyspozycją art. 257 P.p.s.a., nieuzupełnienie w terminie zakreślonym braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy powoduje pozostawienia tego wniosku bez rozpoznania.

Jednocześnie zgodnie z art. 73 P.p.s.a., w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2 (§ 1). W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy (§ 3). Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1 (§ 4).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że nie ulega wątpliwości, że skarżącą Spółkę wezwano do złożenia wniosku na urzędowym formularzu PPPr. Wezwanie referendarza sądowego, wbrew twierdzeniom strony, doręczono ze skutkiem na dzień 23 sierpnia 2013 r., wszak bezsporną jest w tej sprawie data, w której po raz pierwszy awizowano przesyłkę, tj. 9 sierpnia 2013 r. Co więcej, przesyłkę awizowano powtórnie. W tym stanie rzeczy urzędowy formularz wniosku, który wpłynął do Sądu w dniu 31 sierpnia 2013 r. nie może odnieść zamierzonego skutku, albowiem został on wniesiony z uchybieniem terminu, który upłynął dla dopełnienia tej czynności w dniu 30 sierpnia 2013 r. (piątek – dzień roboczy). Złożenie przez Spółkę formularza "PPPr" dokonane po upływie wyznaczonego terminu jest bowiem z mocy art. 85 P.p.s.a. czynnością bezskuteczną.

Z kolei, akcentowany przez stronę, późniejszy fakt rzeczywistego odbioru wezwania referendarza przez wnioskodawcę w dniu 26 sierpnia 2013 r. nie ma znaczenia prawnego. Stanowisko to jest zgodne z jednolitym i utrwalonym poglądem judykatury, który znalazł wyraz między innymi w postanowieniach Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 25 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FZ 375/11; z dnia 21 września 2012 r., sygn. akt II FZ 762/12; z dnia 11 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 1387/12; z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. akt I FZ 188/10 oraz z dnia 16 listopada 2004 r., sygn. akt GZ 103/04 - wszystkie orzeczenia dostępne w internetowej bazie orzeczeń na stronie: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

W tym stanie rzeczy postanowiono jak w sentencji działając na podstawie art. 257 P.p.s.a.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...