• VIII SA/Wa 708/14 - Posta...
  29.03.2024

VIII SA/Wa 708/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-07-29

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Monika Kramek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od spadków i darowizn postanawia : odmówić przyznania prawa pomocy

Uzasadnienie

Wnioskiem załączonym do skargi K. Z. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy

w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych. Z uzasadnienia wniosku wynika, że skarżąca zamieszkuje we Włoszech, gdzie sprawuje opiekę nad schorowaną matką męża i jest na jego utrzymaniu. Oświadczyła, że jedynym dochodem rodziny jest wynagrodzenie męża w wysokości ok. [...] Euro, które

w całości pokrywa wydatki na utrzymanie, wizyty lekarskie i leki dla matki męża.

W części wniosku obejmującej posiadany majątek wymieniła mieszkanie – [...] m² stanowiące współwłasność, dwie nieruchomości rolne o powierzchni [...] ha i [...] ha oraz samochód osobowy [...] z 2006 r.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy

w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub

w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3).

Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej na podstawie art. 246 § 1 pkt 2

w/w ustawy przysługuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). Przy czym sformułowanie "gdy wykaże" oznacza, że ciężar dowodu spoczywa na stronie występującej z takim wnioskiem natomiast do referendarza sądowego bądź Sądu należy ocena wykazanych okoliczności.

Zwolnienie od kosztów sądowych w ramach przyznania prawa pomocy stanowi

w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić tych kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Przy czym przez uszczerbek ten należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony skarżącej w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie NSA

z dnia 22.03.2005 r., sygn. akt. FZ 794/04 ). Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa, czyli w rzeczywistości o przeniesienie ciężaru kosztów postępowania na pozostałych podatników. To bowiem z ich środków pochodzą dochody budżetu Państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego

w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia (por. post. SN. z dnia 24.09.1984r. sygn. II CZ 104/84 i post. NSA z dnia 10.01.2005 r., sygn. akt FZ 478/04).

Podkreślić również należy, że zwolnienie od kosztów sądowych jest odstępstwem zarówno od ogólnej zasady przewidzianej w art. 199 w/w ustawy, zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie jak i od konstytucyjnego obowiązku ponoszenia danin publicznych wynikającego z art. 84 Konstytucji RP.

Przyznanie prawa pomocy nie ma charakteru powszechnego i winno być stosowane w szczególności w stosunku do osób bezrobotnych, bez majątku, czy też takich, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są całkowicie możliwości zdobycia środków do życia. Strona skarżąca będąca osobą fizyczną powinna więc partycypować w kosztach postępowania, jeżeli ma jakiekolwiek środki majątkowe

(por. postanowienie NSA z dnia 22.12.2004 r., sygn. akt. OZ 862/04 ).

Z treści wniosku wynika, że trzyosobowa rodzina skarżącej posiada dochód

w wysokości ok. [...] Euro, poza tym skarżąca posiada dwie nieruchomości rolne, samochód osobowy i jest współwłaścicielką mieszkania. Nie należy zatem do osób ubogich, które z trudem zaspakajają podstawowe potrzeby życiowe. Poza tym skarżąca w żaden sposób nie wykazała, aby matka jej męża istotnie nie posiadała żadnego dochodu i w całości jej utrzymanie ponosił wyłącznie syn. Dodać również należy, że nie jest rolą Sądu domniemywać jakie są koszty utrzymania we Włoszech

i jak te koszty kształtują się w stosunku do uzyskiwanego dochodu, bowiem ciężar wykazania przesłanek uzasadniających zastosowanie instytucji prawa pomocy spoczywa na stronie występującej z takim wnioskiem. Skarżąca nie wykazała zatem ponad wszelką wątpliwość, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych wywołanych wniesieniem skargi.

Z uwagi na powyższe na podstawie powołanych przepisów oraz art. 258 § 1

i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono, jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...