VI SA/Wa 2712/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-12-20Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Kruszewska-Grońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Joanna Kruszewska - Grońska po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. P. Spółki z o.o. z siedzibą w W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. P. Spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym p o s t a n a w i a: odmówić B. P. Spółce z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
We wniosku o przyznanie prawa pomocy strona skarżąca – B. P. Spółka z o.o. z siedzibą w W. (reprezentowana przez adwokata M. K. i adwokat M. B.) wniosła o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku powołała się na trudną sytuację finansową spowodowaną odnotowaniem straty za ubiegły rok obrotowy w wysokości 206.720,83 zł oraz aktualny stan jej rachunku bankowego, na którym znajdują się środki w kwocie 448,06 zł.
W oświadczeniu o majątku i dochodach skarżąca podała, iż wysokość kapitału zakładowego spółki wynosi 5.000 zł, wartość środków trwałych to 0 zł, a strata za ostatni rok obrotowy według bilansu zamknęła się w kwocie 206.720,83 zł. Z dokumentów, nadesłanych przez skarżącą w dniu [...] grudnia 2013 r., wynika, że w roku 2012 spółka poniosła stratę w kwocie 206.720,83 zł przy przychodzie w wysokości 310.354,30 zł (kopia zeznania [...] za rok podatkowy 2012 [...]). Bilans na dzień 31 marca 2013 r. przedłożony do akt sprawy o sygn. VI SA/Wa 1196/13 [...] wskazuje, iż zarówno aktywa spółki, jak i jej pasywa osiągnęły wartość 8.484,56 zł (na koniec roku obrotowego 2012 wartość aktywów i pasywów wynosiła po 54.378,10 zł). W sprawozdaniu z działalności skarżącej za rok 2012 [...] wskazano, że na przestrzeni poszczególnych miesięcy systematycznie rosła sprzedaż usług [...], co jednoznacznie dobrze rokuje na działalność spółki w roku 2013. Według dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania z działalności spółki za 2012 rok, nadesłanych do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1196/13 [...], skarżąca rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2012 r., zatrudniła 265 osób, osiągnęła przychód netto ze sprzedaży usług [...] w wysokości 287.682,75 zł, a odnotowana strata finansowa netto w kwocie 224.462,53 zł jest związana z zakupem 273 sztuk kas fiskalnych (niezbędnych ze względu na rodzaj prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej) za kwotę netto 109.473 zł. Natomiast w trzecim kwartale bieżącego roku spółka nabyła towary i usługi o wartości 115.479 zł netto (deklaracja dla podatku od towarów i usług za 3. kwartał 2013 r. [...]).
Skarżąca przedstawiła również wyciągi z rachunku bankowego za okresy: od [...] do [...] lipca 2013 r. [...], od [...] do [...] sierpnia 2013 r. [...] oraz od [...] do [...] września 2013 r. [...], na którym saldo końcowe wynosiło 237,17 zł.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym może być przyznane osobie prawnej, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Z treści powyższego przepisu wynika, iż ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. W związku z tym musi on przedstawić Sądowi argumentację, która potwierdzałaby jego niezdolność do wygospodarowania środków na pokrycie tych kosztów.
Oceniając stan majątkowy skarżącej należy mieć na względzie, że działalność gospodarczą rozpoczęła w marcu 2012 r., a poniesiona przez nią strata w roku ubiegłym wynikała z zakupu 273 sztuk kas fiskalnych niezbędnych do prowadzenia tego rodzaju działalności [...]. Jednocześnie skarżąca odnotowuje systematyczny wzrost sprzedaży świadczonych usług, co oznacza brak poważnych zagrożeń dla jej działalności (vide pkt 5 dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania z działalności spółki za 2012 rok ). Podkreślić w tym miejscu należy, iż o braku dostatecznych środków na poniesienie kosztów postępowania przez osobę prawną nie może świadczyć przywoływany przez stronę skarżącą niski dochód, bądź też odnotowywana strata z prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji, w której skarżąca poczyniła inwestycje na rozwój prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w postaci zakupu 273 kas fiskalnych. W postanowieniu z dnia 25 lutego 2010 r. (sygn. akt I FZ 10/10) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że w przypadku przedsiębiorców (a do takich należy skarżąca) miarodajną dla oceny ich zdolności płatniczych nie jest kategoria "dochodu" (rozumianego jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania), lecz "przychodu". Istnieją bowiem legalne instrumenty podatkowe pozwalające na równoważenie kosztów i przychodów, tak by w końcowym rozliczeniu obciążenie podatkowe zminimalizować, czy też w ogóle je wyeliminować. Do instrumentów takich należą choćby zwolnienia podatkowe, dokonywanie zakupów i inwestycji w odpowiednim okresie, obniżenie dochodu przez przesunięcie kosztów w czasie, amortyzacja majątku trwałego. Istotniejsze zatem jest to, że strona skarżąca uzyskuje przychody i że przychody te kształtują się na wysokim poziomie (przychód netto na koniec 2012 r. wyniósł 287.682,75 zł) oraz że skarżąca spółka rozwijając się zatrudniła 265 osób. Bilans przychodów i kosztów tworzony jest tymczasem na potrzeby rozliczeń podatkowych, na podstawie których trudno oceniać realne korzyści z prowadzenia działalności gospodarczej w sensie ekonomicznym. Gdyby bowiem brać pod uwagę jedynie dochody strony skarżącej, należałoby stwierdzić, że jej działanie w obrocie profesjonalnym jest nielogiczne i nieopłacalne, skoro prowadzi nierentowną działalność.
Ponadto analiza transakcji dokonywanych na rachunku bankowym skarżącej wskazuje, że rachunek ten jest zasilany wyłącznie wpłatami dokonywanymi przez jedynego udziałowca skarżącej spółki – E. B. oraz prezesa zarządu I. N. (kwoty od kilku tysięcy złotych do 20.000 zł). Natomiast nie są na nim gromadzone przychody spółki pochodzące ze sprzedaży towarów i usług. Powyższe czyni niejasnym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez spółkę.
Zaakcentować również należy, że ze środków znajdujących się na tym rachunku spółka pokrywa koszty obsługi prawnej przekraczające 4.000 zł w skali miesiąca, a także koszty ochrony wynoszące średnio ok. 2.000 zł miesięcznie (vide wyciąg z rachunku bankowego). W ocenie referendarza sądowego rozpoznającego niniejszy wniosek, brak jest przeciwwskazań do pokrycia przez skarżącą z posiadanych środków także kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W świetle powyższych okoliczności uznać należy, iż skarżąca nie wykazała, że nie posiada dostatecznych środków na uiszczenie wpisu sądowego od skargi, który w niniejszej sprawie wynosi 400 zł.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Kruszewska-Grońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Joanna Kruszewska - Grońska po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. P. Spółki z o.o. z siedzibą w W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. P. Spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym p o s t a n a w i a: odmówić B. P. Spółce z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
We wniosku o przyznanie prawa pomocy strona skarżąca – B. P. Spółka z o.o. z siedzibą w W. (reprezentowana przez adwokata M. K. i adwokat M. B.) wniosła o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku powołała się na trudną sytuację finansową spowodowaną odnotowaniem straty za ubiegły rok obrotowy w wysokości 206.720,83 zł oraz aktualny stan jej rachunku bankowego, na którym znajdują się środki w kwocie 448,06 zł.
W oświadczeniu o majątku i dochodach skarżąca podała, iż wysokość kapitału zakładowego spółki wynosi 5.000 zł, wartość środków trwałych to 0 zł, a strata za ostatni rok obrotowy według bilansu zamknęła się w kwocie 206.720,83 zł. Z dokumentów, nadesłanych przez skarżącą w dniu [...] grudnia 2013 r., wynika, że w roku 2012 spółka poniosła stratę w kwocie 206.720,83 zł przy przychodzie w wysokości 310.354,30 zł (kopia zeznania [...] za rok podatkowy 2012 [...]). Bilans na dzień 31 marca 2013 r. przedłożony do akt sprawy o sygn. VI SA/Wa 1196/13 [...] wskazuje, iż zarówno aktywa spółki, jak i jej pasywa osiągnęły wartość 8.484,56 zł (na koniec roku obrotowego 2012 wartość aktywów i pasywów wynosiła po 54.378,10 zł). W sprawozdaniu z działalności skarżącej za rok 2012 [...] wskazano, że na przestrzeni poszczególnych miesięcy systematycznie rosła sprzedaż usług [...], co jednoznacznie dobrze rokuje na działalność spółki w roku 2013. Według dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania z działalności spółki za 2012 rok, nadesłanych do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1196/13 [...], skarżąca rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2012 r., zatrudniła 265 osób, osiągnęła przychód netto ze sprzedaży usług [...] w wysokości 287.682,75 zł, a odnotowana strata finansowa netto w kwocie 224.462,53 zł jest związana z zakupem 273 sztuk kas fiskalnych (niezbędnych ze względu na rodzaj prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej) za kwotę netto 109.473 zł. Natomiast w trzecim kwartale bieżącego roku spółka nabyła towary i usługi o wartości 115.479 zł netto (deklaracja dla podatku od towarów i usług za 3. kwartał 2013 r. [...]).
Skarżąca przedstawiła również wyciągi z rachunku bankowego za okresy: od [...] do [...] lipca 2013 r. [...], od [...] do [...] sierpnia 2013 r. [...] oraz od [...] do [...] września 2013 r. [...], na którym saldo końcowe wynosiło 237,17 zł.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym może być przyznane osobie prawnej, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Z treści powyższego przepisu wynika, iż ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. W związku z tym musi on przedstawić Sądowi argumentację, która potwierdzałaby jego niezdolność do wygospodarowania środków na pokrycie tych kosztów.
Oceniając stan majątkowy skarżącej należy mieć na względzie, że działalność gospodarczą rozpoczęła w marcu 2012 r., a poniesiona przez nią strata w roku ubiegłym wynikała z zakupu 273 sztuk kas fiskalnych niezbędnych do prowadzenia tego rodzaju działalności [...]. Jednocześnie skarżąca odnotowuje systematyczny wzrost sprzedaży świadczonych usług, co oznacza brak poważnych zagrożeń dla jej działalności (vide pkt 5 dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania z działalności spółki za 2012 rok ). Podkreślić w tym miejscu należy, iż o braku dostatecznych środków na poniesienie kosztów postępowania przez osobę prawną nie może świadczyć przywoływany przez stronę skarżącą niski dochód, bądź też odnotowywana strata z prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji, w której skarżąca poczyniła inwestycje na rozwój prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w postaci zakupu 273 kas fiskalnych. W postanowieniu z dnia 25 lutego 2010 r. (sygn. akt I FZ 10/10) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że w przypadku przedsiębiorców (a do takich należy skarżąca) miarodajną dla oceny ich zdolności płatniczych nie jest kategoria "dochodu" (rozumianego jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania), lecz "przychodu". Istnieją bowiem legalne instrumenty podatkowe pozwalające na równoważenie kosztów i przychodów, tak by w końcowym rozliczeniu obciążenie podatkowe zminimalizować, czy też w ogóle je wyeliminować. Do instrumentów takich należą choćby zwolnienia podatkowe, dokonywanie zakupów i inwestycji w odpowiednim okresie, obniżenie dochodu przez przesunięcie kosztów w czasie, amortyzacja majątku trwałego. Istotniejsze zatem jest to, że strona skarżąca uzyskuje przychody i że przychody te kształtują się na wysokim poziomie (przychód netto na koniec 2012 r. wyniósł 287.682,75 zł) oraz że skarżąca spółka rozwijając się zatrudniła 265 osób. Bilans przychodów i kosztów tworzony jest tymczasem na potrzeby rozliczeń podatkowych, na podstawie których trudno oceniać realne korzyści z prowadzenia działalności gospodarczej w sensie ekonomicznym. Gdyby bowiem brać pod uwagę jedynie dochody strony skarżącej, należałoby stwierdzić, że jej działanie w obrocie profesjonalnym jest nielogiczne i nieopłacalne, skoro prowadzi nierentowną działalność.
Ponadto analiza transakcji dokonywanych na rachunku bankowym skarżącej wskazuje, że rachunek ten jest zasilany wyłącznie wpłatami dokonywanymi przez jedynego udziałowca skarżącej spółki – E. B. oraz prezesa zarządu I. N. (kwoty od kilku tysięcy złotych do 20.000 zł). Natomiast nie są na nim gromadzone przychody spółki pochodzące ze sprzedaży towarów i usług. Powyższe czyni niejasnym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez spółkę.
Zaakcentować również należy, że ze środków znajdujących się na tym rachunku spółka pokrywa koszty obsługi prawnej przekraczające 4.000 zł w skali miesiąca, a także koszty ochrony wynoszące średnio ok. 2.000 zł miesięcznie (vide wyciąg z rachunku bankowego). W ocenie referendarza sądowego rozpoznającego niniejszy wniosek, brak jest przeciwwskazań do pokrycia przez skarżącą z posiadanych środków także kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W świetle powyższych okoliczności uznać należy, iż skarżąca nie wykazała, że nie posiada dostatecznych środków na uiszczenie wpisu sądowego od skargi, który w niniejszej sprawie wynosi 400 zł.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.
