V SA/Wa 1883/13

Uzasadnienie

M. W. i J. W. jako wspólnicy "O." spółka cywilna wnieśli, za pośrednictwem organu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] czerwca 2013 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego marki S. w kwocie 723 zł.

W treści skargi zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w całości, motywując go faktem, że wobec spółki O. toczy się ponad trzydzieści innych postępowań prowadzonych przez organy celne, opiewających na kwoty od kilkuset złotych do ponad 9 tys. zł. Autorzy wniosku podkreślili, że biorąc pod uwagę łączną wysokość określonych spółce zobowiązań podatkowych w akcyzie, zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków. Ponadto, zdaniem skarżących ściągnięcie od spółki tych należności byłoby bezzasadne, gdyż zaskarżona decyzja jest obarczona wadą nieważności.

Pismem z 29 października 2013 r. skarżący złożyli uzupełnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym przedstawili w sposób szczegółowy swoją sytuację majątkową i rodzinną. Autorzy podkreślili, że zobowiązania spółki O. sięgają ponad 100 tys. zł., a obowiązek ich natychmiastowej spłaty wiązałby się z koniecznością sprzedaży posiadanych nieruchomości lub mienia służącego do prowadzenia działalności gospodarczej, co miałoby nieodwracalne negatywne skutki dla podatników. Wnioskodawcy w sposób szczegółowy przedstawili dochody spółki oraz jej wspólników na przestrzeni ostatnich 3 lat. Obecnie, jak podkreślili zobowiązani spółka O. wznawia działalność, ale nie zajmuje się już importem samochodów, lecz przekwalifikowuje się na produkcję spożywczą. Planowane jest, jak podali skarżący stworzenie nowych miejsc pracy przy przetwórstwie mlecznym, piekarnictwie oraz cukiernictwie. W chwili obecnej dochód M. W. oraz jego małżonki I. W. wynosi 4.367 zł., natomiast dochód wspólnika J. W. wynosi 2.394 zł. miesięcznie.

Wnioskodawcy zapewnili ponadto, że jako wspólnicy spółki posiadają majątek trwały oraz dochody, które w pełni gwarantują w przyszłości spłatę zobowiązań. W skład majątku trwałego wchodzą dwie nieruchomości tj. kamienica w centrum M. (wartość szacunkowa ok. 1 mln. zł.), w której znajduje się cukiernia prowadzona przez J. W. oraz kamienica w P. (wartość szacunkowa ok. 1 mln. zł.), w której znajduje się cukiernia prowadzona również przez J. W. oraz biuro firm prowadzonych przez drugiego wspólnika i jego małżonkę.

Jednak jak zaznaczyli skarżący konieczność spłaty należności będzie znacznym utrudnieniem w prowadzeniu bieżącej działalności spółki, co może spowodować konieczność ograniczenia jej działania lub nawet likwidacji. To wiąże się z kolei z likwidacją stanowisk pracy i zmniejszeniem wpływów do Skarbu Państwa z tytułu podatków. Wnioskodawcy zwrócili także uwagę na fakt, że konieczność natychmiastowej spłaty należności zdezorganizuje także życie prywatne wspólników spółki. Dotkliwy będzie, jak podkreślił jeden ze skarżących - M. W., brak możliwości dalszego kształcenia dzieci i zaprzestanie rehabilitacji córki w ramach prywatnych zajęć dodatkowych.

Składający wniosek wskazali na brak świadomego zawinienia w powstaniu zaległości podatkowej oraz na działanie w zaufaniu do organów państwa.

Zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z 6 listopada 2013 r. skarżący zostali wezwani do przedłożenia niezbędnych dokumentów potwierdzających sytuację majątkową przedstawioną w piśmie z 29 października 2013 r.

W odpowiedzi przy piśmie z 28 listopada 2013 r. skarżący nadesłali deklaracje PIT 36 i PIT B za lata 2010 – 2012 oraz wyciągi z posiadanych rachunków bankowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z powyższego wynika, iż wprowadzona w § 3 cyt. przepisu ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady przewidzianej w cyt. § 1 tego artykułu. Zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania może mieć bowiem miejsce tylko w sytuacjach ściśle określonych w tym przepisie, tj. w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.

W rozpatrywanej sprawie w ocenie Sądu, wnioskodawcy uprawdopodobnili wystąpienie przesłanki określonej w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. spowodowania trudnych do odwrócenia skutków finansowych dla skarżących w przypadku wyegzekwowania przez organ żądanej kwoty, wskazać należy, że wobec spółki "O." toczy się jeszcze wiele innych postępowań w przedmiocie podatku akcyzowego i kwestii prawidłowej kwalifikacji pojazdów, których suma jest bardzo znaczna.

W ocenie Sądu znajdujące się w aktach sprawy dokumenty nadesłane przez skarżących, uzasadniają zastosowanie w sprawie ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania zaskarżonej decyzji. Zasadnie, w tym względzie, wnioskodawca zwrócił uwagę, iż wykonanie skarżonej decyzji może doprowadzić do powstania trudnych do odwrócenia skutków w postaci ograniczenia lub likwidacji działalności gospodarczej, utraty miejsc pracy czyli źródła utrzymania dla wspólników i ich rodzin.

Jak wynika z akt sprawy skarżący prowadzą działalność gospodarczą w niewielkim rozmiarze, o czym świadczy wysokość osiągniętych przez nich przychodów, z której to działalności w roku 2012 nie osiągali dochodu, notując stratę. Jeden ze wspólników M. W. zakończył rok 2012 również stratą w wysokości 15.196 zł., jego dochód to ok. 1500 zł. miesięcznie, a jego żona I. W. uzyskuje dochód w kwocie 3.167 złotych i stanowi to główną podstawę utrzymania rodziny. Na ich utrzymaniu pozostaje troje dzieci. Druga wspólniczka J. W. uzyskuje dochód w wysokości 2.394 zł miesięcznie. W takiej sytuacji, uwzględniając zwykłe potrzeby życiowe obu rodzin oraz związane z nimi wydatki w ocenie Sądu zgromadzone w sprawie dokumenty, jak również wyjaśnienia skarżących, pozwoliły na ocenę ich sytuacji osobistej i finansowej, wskazując na konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Jednorazowa spłata należności będzie znacznym utrudnieniem dla prowadzenia bieżącej działalności związanej z wznowieniem spółki "O." s.c. i jej utrzymaniem, w innej branży, na co wskazali wspólnicy w treści uzupełnienia wniosku o wstrzymanie. Analiza przedstawionych wyciągów z rachunku bankowego wskazuje na ujemne saldo końcowe.

Wartym podkreślenia jest także fakt, że w chwili obecnej toczy się - przed organami celnymi - trzydzieści innych postępowań z udziałem skarżących w tożsamych sprawach, w sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Z tego też względu na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.