III SA/Po 973/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-10-16Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata Sokołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 16 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R P na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P z dnia .... r. nr .... w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w części w sprawie płatności do gruntów rolnych na 2011 rok postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił stronie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, zaś Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. II GZ 150/13, oddalił zażalenie strony skarżącej na to postanowienie.
W dniu 25 czerwca 2013 r. Sąd odrzucił skargę R P na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P z dnia ... 2012 r.,. Orzeczenie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 9 lipca 2013 r.
Pismem z dnia 15 lipca 2013 r. R P złożył ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu uzupełnionego na wezwanie Sądu żądania wnioskodawca wskazał, że wniosek jest zasadny, gdyż jest osobą bezdomną i bez dochodu z winy strony przeciwnej. Skarżący jest wpisany do Krajowego Rejestru Dłużników Niewypłacalnych. Jedyne jego dochody pochodzą ze zbieractwa surowców wtórnych i z żebractwa
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdyż wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Należy zaznaczyć, że w okolicznościach niniejszej sprawy wniosek strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy został już rozstrzygnięty prawomocnym postanowieniem Sądu z dnia 15 lutego 2013 r., stąd ponownie złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy należy rozpatrzyć w kontekście normy z art. 165 p.p.s.a., a więc ustalić, czy po wydaniu przez Sąd prawomocnego orzeczenia z dnia 15 lutego 2013 r. nastąpiła zmiana okoliczności umożliwiająca przyznanie stronie prawa pomocy.
Analiza znajdujących się w aktach sprawy dwóch formularzy PPF pozwala z przekonaniem stwierdzić, że sytuacja majątkowa strony skarżącej nie uległa zmianie. Co więcej, skarżący ponownie nie przedstawił rzetelnie – za pomocą stosownych dokumentów – swojej sytuacji majątkowej. Z przedłożonego oświadczenia wnioskodawcy o stanie majątkowym, finansowym i dochodach wynika, że nie została przez niego należycie wyjaśniona jego aktualna sytuacja materialna. Oświadczenie majątkowe wnioskodawcy z dnia 15 lipca 2013 r., zawarte następnie w urzędowym formularzu, nie odpowiadało wymogom przepisu art. 252 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym wniosek o prawo pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a także o stanie rodzinnym. Wniosek skarżącego nie zawierał pełnej informacji umożliwiającej ocenę jego zdolności do poniesienia kosztów postępowania w niniejszej sprawie. Podobnie jak w momencie orzekania przez Sąd w dniu 15 lutego 2013 r., wnioskodawca powołał się enigmatycznie na zadłużenie oraz brak jakichkolwiek środków finansowych i majątku.
W konkluzji należy stwierdzić, iż złożone przez skarżącego oświadczenia uniemożliwiają Sądowi ocenę, czy zaistniały zmiany okoliczności sprawy, warunkujące możliwość zmiany postanowienia z dnia 15 lutego 2013 r.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata Sokołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 16 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R P na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P z dnia .... r. nr .... w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w części w sprawie płatności do gruntów rolnych na 2011 rok postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił stronie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, zaś Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. II GZ 150/13, oddalił zażalenie strony skarżącej na to postanowienie.
W dniu 25 czerwca 2013 r. Sąd odrzucił skargę R P na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P z dnia ... 2012 r.,. Orzeczenie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 9 lipca 2013 r.
Pismem z dnia 15 lipca 2013 r. R P złożył ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu uzupełnionego na wezwanie Sądu żądania wnioskodawca wskazał, że wniosek jest zasadny, gdyż jest osobą bezdomną i bez dochodu z winy strony przeciwnej. Skarżący jest wpisany do Krajowego Rejestru Dłużników Niewypłacalnych. Jedyne jego dochody pochodzą ze zbieractwa surowców wtórnych i z żebractwa
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdyż wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Należy zaznaczyć, że w okolicznościach niniejszej sprawy wniosek strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy został już rozstrzygnięty prawomocnym postanowieniem Sądu z dnia 15 lutego 2013 r., stąd ponownie złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy należy rozpatrzyć w kontekście normy z art. 165 p.p.s.a., a więc ustalić, czy po wydaniu przez Sąd prawomocnego orzeczenia z dnia 15 lutego 2013 r. nastąpiła zmiana okoliczności umożliwiająca przyznanie stronie prawa pomocy.
Analiza znajdujących się w aktach sprawy dwóch formularzy PPF pozwala z przekonaniem stwierdzić, że sytuacja majątkowa strony skarżącej nie uległa zmianie. Co więcej, skarżący ponownie nie przedstawił rzetelnie – za pomocą stosownych dokumentów – swojej sytuacji majątkowej. Z przedłożonego oświadczenia wnioskodawcy o stanie majątkowym, finansowym i dochodach wynika, że nie została przez niego należycie wyjaśniona jego aktualna sytuacja materialna. Oświadczenie majątkowe wnioskodawcy z dnia 15 lipca 2013 r., zawarte następnie w urzędowym formularzu, nie odpowiadało wymogom przepisu art. 252 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym wniosek o prawo pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a także o stanie rodzinnym. Wniosek skarżącego nie zawierał pełnej informacji umożliwiającej ocenę jego zdolności do poniesienia kosztów postępowania w niniejszej sprawie. Podobnie jak w momencie orzekania przez Sąd w dniu 15 lutego 2013 r., wnioskodawca powołał się enigmatycznie na zadłużenie oraz brak jakichkolwiek środków finansowych i majątku.
W konkluzji należy stwierdzić, iż złożone przez skarżącego oświadczenia uniemożliwiają Sądowi ocenę, czy zaistniały zmiany okoliczności sprawy, warunkujące możliwość zmiany postanowienia z dnia 15 lutego 2013 r.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.
