II SA/Kr 1239/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-10-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 maja 2013 r. Nr: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżącą od kosztów sądowych; II) ustanowić dla skarżącej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w K.
Uzasadnienie
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 maja 2013 roku w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skarżąca M.B. zawarła wniosek o zwolnienie jej w całości od kosztów sądowych.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, dlatego, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 20 września 2013 roku, skarżącej został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. W zakreślonym terminie M.B. uzupełniła brak. Z zakreślenia dokonanego w rubryce 4 formularza wynika, że skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienia na jej rzecz radcy prawnego z urzędu.
We wniosku M.B. oświadczyła, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jej miesięczny dochód z wynagrodzenia za pracę w niepełnym wymiarze wynosi 850 zł. W skład majątku wnioskodawczyni wchodzi dom oraz nieruchomość wielkości 17 arów, na której stoi dom, we współwłasności z T. i J.S. . Skarżąca nie posiada oszczędności, ani cennych przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro.
Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca podniosła, iż jej dochód nie pozwala na opłacenie kosztów sądowych i wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Wydatki wnioskodawczyni przedstawiają się następująco: 149,90 zł bilet miesięczny (dojazd do pracy), 135,87 zł energia elektryczna, 15 zł woda, 9 zł wywóz śmieci, 50 zł środki czystości, 50 zł koszty leczenia, a ponadto koszty usługi ksero i zakupu tuszu ze względu na prowadzone liczne sprawy urzędowo-administracyjne i sądowe. Pozostała część dochodu przeznaczana jest na skromną żywność oraz "wegetację do następnego miesiąca".
Do wniosku skarżąca załączyła kopie następujących dokumentów: czterech faktur za zakup leków oraz medykamentów: z dnia 16 października 2013 roku na kwotę 27,46 zł, z dnia 16 października 2013 roku na kwotę 18 zł, z dnia 3 września 2013 roku na kwotę 89,99 zł i z dnia 18 września 2013 roku na kwotę 34,98 zł, faktury z dnia 31 lipca 2013 roku za usługę ksero na kwotę 46 zł, faktury z dnia 30 września 2013 roku za zakup tuszu na kwotę 46 zł, informacji UMiG N. z dnia 1 lipca 2013 roku o opłatach za gospodarowanie odpadami komunalnymi, sześciu blankietów opłat za energię elektryczną (terminy płatności od września 2013 roku do stycznia 2014 roku) opiewających na kwoty: 496,55 zł, 135,87 zł i 125,67 zł wraz z potwierdzeniem wpłaty w dniu 6 września 2013 roku kwoty 496,55 zł, a także decyzji Burmistrza Miasta i Gminy N. w sprawie wymiaru podatku rolnego oraz podatku od nieruchomości za 2013 rok.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje.
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie osobie wnioskującej szeroko rozumianego prawa do sądu, a więc możliwości skorzystania ze wszystkich przysługujących stronie uprawnień, jeżeli znajduje się ona w położeniu uniemożliwiającym poniesienie we własnym zakresie związanych z tym kosztów.
Przyznanie prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie strona skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienie kwalifikowanego pełnomocnika z urzędu. Użyte w art. 246 p.p.s.a. sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła w sposób wystarczający, że nie posiada jakichkolwiek środków na pokrycie kosztów sądowych w sprawie oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Za taką decyzją przemawiał fakt, że sytuacja finansowa skarżącej nie jest łatwa. Aktualnie jedynym źródłem utrzymania wnioskodawczyni jest wynagrodzenie za pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy w wysokości 850 zł. Uzyskiwane dochody wystarczają jedynie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych skarżącej. Wysokość miesięcznych wydatków, zgodnie z oświadczeniem skarżącej potwierdzonym stosownymi dokumentami, wynosi bowiem 409,77 zł (149,90 zł bilet, 135,87 zł energia elektryczna, 15 zł woda, 9 zł wywóz śmieci, 50 zł środki czystości, 50 zł leki). Pozostała kwota 440,23 zł przeznaczana jest na skromne wyżywienie. Skarżąca nie posiada żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych, które mogłyby zostać spieniężone. W obecnej sytuacji finansowej nie jest ona zatem w stanie pokryć kosztów sądowych oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru we własnym zakresie.
W powyższych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 maja 2013 r. Nr: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżącą od kosztów sądowych; II) ustanowić dla skarżącej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w K.
Uzasadnienie
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 maja 2013 roku w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skarżąca M.B. zawarła wniosek o zwolnienie jej w całości od kosztów sądowych.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, dlatego, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 20 września 2013 roku, skarżącej został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. W zakreślonym terminie M.B. uzupełniła brak. Z zakreślenia dokonanego w rubryce 4 formularza wynika, że skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienia na jej rzecz radcy prawnego z urzędu.
We wniosku M.B. oświadczyła, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jej miesięczny dochód z wynagrodzenia za pracę w niepełnym wymiarze wynosi 850 zł. W skład majątku wnioskodawczyni wchodzi dom oraz nieruchomość wielkości 17 arów, na której stoi dom, we współwłasności z T. i J.S. . Skarżąca nie posiada oszczędności, ani cennych przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro.
Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca podniosła, iż jej dochód nie pozwala na opłacenie kosztów sądowych i wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Wydatki wnioskodawczyni przedstawiają się następująco: 149,90 zł bilet miesięczny (dojazd do pracy), 135,87 zł energia elektryczna, 15 zł woda, 9 zł wywóz śmieci, 50 zł środki czystości, 50 zł koszty leczenia, a ponadto koszty usługi ksero i zakupu tuszu ze względu na prowadzone liczne sprawy urzędowo-administracyjne i sądowe. Pozostała część dochodu przeznaczana jest na skromną żywność oraz "wegetację do następnego miesiąca".
Do wniosku skarżąca załączyła kopie następujących dokumentów: czterech faktur za zakup leków oraz medykamentów: z dnia 16 października 2013 roku na kwotę 27,46 zł, z dnia 16 października 2013 roku na kwotę 18 zł, z dnia 3 września 2013 roku na kwotę 89,99 zł i z dnia 18 września 2013 roku na kwotę 34,98 zł, faktury z dnia 31 lipca 2013 roku za usługę ksero na kwotę 46 zł, faktury z dnia 30 września 2013 roku za zakup tuszu na kwotę 46 zł, informacji UMiG N. z dnia 1 lipca 2013 roku o opłatach za gospodarowanie odpadami komunalnymi, sześciu blankietów opłat za energię elektryczną (terminy płatności od września 2013 roku do stycznia 2014 roku) opiewających na kwoty: 496,55 zł, 135,87 zł i 125,67 zł wraz z potwierdzeniem wpłaty w dniu 6 września 2013 roku kwoty 496,55 zł, a także decyzji Burmistrza Miasta i Gminy N. w sprawie wymiaru podatku rolnego oraz podatku od nieruchomości za 2013 rok.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje.
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie osobie wnioskującej szeroko rozumianego prawa do sądu, a więc możliwości skorzystania ze wszystkich przysługujących stronie uprawnień, jeżeli znajduje się ona w położeniu uniemożliwiającym poniesienie we własnym zakresie związanych z tym kosztów.
Przyznanie prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie strona skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienie kwalifikowanego pełnomocnika z urzędu. Użyte w art. 246 p.p.s.a. sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła w sposób wystarczający, że nie posiada jakichkolwiek środków na pokrycie kosztów sądowych w sprawie oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Za taką decyzją przemawiał fakt, że sytuacja finansowa skarżącej nie jest łatwa. Aktualnie jedynym źródłem utrzymania wnioskodawczyni jest wynagrodzenie za pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy w wysokości 850 zł. Uzyskiwane dochody wystarczają jedynie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych skarżącej. Wysokość miesięcznych wydatków, zgodnie z oświadczeniem skarżącej potwierdzonym stosownymi dokumentami, wynosi bowiem 409,77 zł (149,90 zł bilet, 135,87 zł energia elektryczna, 15 zł woda, 9 zł wywóz śmieci, 50 zł środki czystości, 50 zł leki). Pozostała kwota 440,23 zł przeznaczana jest na skromne wyżywienie. Skarżąca nie posiada żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych, które mogłyby zostać spieniężone. W obecnej sytuacji finansowej nie jest ona zatem w stanie pokryć kosztów sądowych oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru we własnym zakresie.
W powyższych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
